Share

Chapter 4

Author: Snobbykitty
last update Last Updated: 2021-07-28 12:39:28

Dream

I saw in my peripheral vision na may nakatayong lalaki kaya mabilis akong lumingon. 

Muntikan pa kong magkanda hulog hulog sa high stool na ito tapos sya nakasandal lang sa hamba ng pintuan at pinagmamasdan kung ano ang kagagahan na ginagawa ko?

May kinuha syang maliit na bagay. Remote ba 'yon? Kaya natigil ang maliit na puting bilog na hula ko ay kumukuha ng mga dumi at alikabok sa sahig. Unti unti akong bumaba at ibinalik ang mop kung saan ko ito kinuha. 

Lumapit ako at humarap ako sa kanya na nakapameywang. "Anong klaseng bahay 'to? Pero teka bahay ba 'to?" Tumingin sya sa 'kin na parang sinasabi nya sa 'kin na ang tanga tanga ko pero hindi ako nasindak at tinuro ko sya sa dibdib. 

"Kelan pa nagsalita ang rice cooker? Kelan pa nagkaroon ng robot sa Pilipinas? At kelan pa nagkaroon ng mga computers na may hologram, ha?" kunot noong tanong ko. 

Magsasalita na sana sya pero hindi natuloy dahil lumapit ako sa kanya lalo, na kulang na lang yakapin ko sya. Nakita ko ang robot na Sofia ang pangalan at masama ang titig sa 'kin. 

INILAGAY ko ang dalawa kong palad sa aking mukha at hindi pa sapat 'yon para pagtakpan ko ang kahihiyan na ginawa ko na nangyari sa panaginip ko.

Isinubsob ko ang mukha ko sa ilalim ng unan at tumili ng walang boses at sinamahan ko pa nang pagpadyak.

"Pero teka it just a dream kaya wala dapat akong ikahiya," Tumayo ako at taas noong lumabas sa kwarto.

Kanina pagkatapos kong kumain ng almusal at makipag laro sa mga pinsan ko ay pumunta ako sa isang kwarto na nandito na puno ng mga haystack na animo'y isang barn ang kwartong 'yon. At hindi lang 'yon, nagising din ako sa kwartong iyon.

Kagigising ko lang tapos natulog ulit ako? At isa pa doon pa mismo ako natulog sa mala barn na kwarto?

Napatigil ako sa paglalakad at tinignan ang pintong mala barn ang loob. 

Nababaliw na yata ako. Sa pagkakatanda ko hindi naman ako inaantok pero bakit ako natulog sa kwartong ito? 

Bago ako umalis sa harapan ng pintong 'yon ay sinipa ko muna dahil sa inis.

Dapat nagselpon na lang ako o di kaya'y gumala dito sa probinsya. 

Hawak ko ang cellphone ko at tinawagan si Ethel. Nandito ako ngayon sa garden nila lola. 

Punong puno ang bakuran ng mga iba't ibang makukulay na bulaklak, halaman, at may puno pa. Ang sarap din ng simoy ng hangin hindi tulad sa maynila na puro usok.

I dialed my bestfriend's number and after a few rings she answered.

"Hey!" masigla kong bati, abot tainga pa ang mga ngiti ko, "I have a chika." Natawa ako sa huli kong sinabi.

"What is that?" tanong ni Ethel. 

"Let just say I had a dream and napaka epic ng scene," Kinagat ko muna ang labi ko dahil sa kahihiyan. 

Pero bakit naman ako mahihiya, eh, panaginip lang naman 'yon. Ang mga panaginip ay hanggang panaginip lamang. 

But the dream is so vivid and I feels like it's real. 

Itinagilid ko ang ulo ko dahil sa naiisip ko. 

"Niligtas ka ni Seb? Hinalikan mo si Seb? Nilandi mo? Or napahiya ka sa harapan nya?" Sunod sunod na tanong nya kaya lalo akong nahiya.

"Hindi ah!" mabilis kong sabi na akala mo nasa karera ako. 

"Oh, edi ano na namang kagagahan ang nagawa mo sa panaginip mo?" 

"Grabe naman," Umarte pa ko na parang nasaktan at hinawakan ko pa ang dibdib ko na akala mo ay nasa harapan ko sya at nakikita nya ako.

Ikinuwento ko lahat ng nangyari sa panaginip ko at tawa sya ng tawa.

Sabi ko nga hindi maganda na sabihin ko sa kanya kung ano ang napaginipan ko. 

"Ang epic sis! Bakit mo ginawa 'yon? Ano sasabihin nya sayo?" Rinig na rinig ko pa ang mga mahihina nyang tawa para masigurado na hindi ko maririnig.

"Wala syang sasabihin sa 'kin kasi isa lang naman 'yong panaginip." I sarcastically said.

"As if it will gonna happen." 

"It will. Kaya ihanda mo na ang sarili mo kung magkita man kayo someday. Just a friendly advice magsuot ka ng balabal kapag nagkita na kayo kasi for sure gusto mong magpalamon sa lupa dahil sa mga kahihiyan na nangyari sa panaginip mo." Napairap ako dahil sa sinabi nya. 

"Ayoko sya makita. Sarap nyang katayin." As if on cue biglang pumasok sa isip ko lahat ng mga nauna kong panaginip about him.

Una, hinarana nya ko sa harap ng maraming tao at iniligtas nya ako sa mga zombie. Nakatanga lang kasi ako doon sa gitna.  Pangalawa, nakita ko na lang ang sarili ko na nasa motor at nasa harapan ko sya. Umaandar ang motor pero gumalaw ako kaya muntikan na akong mahulog buti na lang at maagap nyang inilagay ang kamay nya sa tagiliran ko para hindi ako matuluyan na mahulog.

Pangatlo, tumatakbo daw kami at nakarating kami sa isang hotel dahil may humahabol daw sa amin. Sa sobrang gusto na namin na maligaw ang mga taong humahabol sa amin ay pumasok kami sa isa sa mga rooms at nagtago sa ilalim ng kama. Parehas kaming nando'n sa ilalim. 

Hindi ko na maalala ang iba pang mga scenes pero lahat ng iyon ay puro mga kahihiyan. Sana hindi sya magpakita sa 'kin baka manghiram ako ng mukha sa mga halaman na nandito sa bakuran. 

"Kakatayin mo sya. Talaga ba?" Rinig kong sabi ni Ethel na hindi naniniwala.

"Oo!" I even raise my fist na parang may susuntukin ako. Natawa lang sya sa mga pinagsasabi ko at hindi nagtagal ay nagpaalam na kami sa isa't isa dahil mag aaral pa daw sya.

Bakasyon na bakasyon tapos nag-aaral sya. 

Sana ganyan din ako kasipag.

The course she takes is to be a teacher, while me I take the journalism course. 

Pumasok na ako sa loob ng bahay at nakita ko na may meryenda na nakalagay sa ibabaw ng lamesa.

"Cheska, halika na at magmeryenda," tawag ni lola Adelaida. 

"Nasaan ang lolo mo?" tanong naman ni lola Fe.

"Nakita ko po sya sa tabi ng kotse at may kausap," Kumuha ako ng dalawang pizza at nilagyan naman ako ni lola Adelaida ng coke sa baso.

Bago ko iakyat ang mga pagkain na 'yon at kainin sa kwarto ay tinawag ko muna si lolo para magmeryenda. 

Nang mailapag ko ang platito na may nakalagay na dalawang pizza sa kama ay inilapag ko naman ang baso ng coke sa lamesa na katabi lang netong kama at lumapit ako sa kabinet na gawa sa kahoy at kinuha ko ang maliit kong notebook.

Sinadya ko talaga na dalhin ito incase na biglang sumulpot muli ang lalaking nasa panaginip ko. 

Dito ko isinusulat ang mga panaginip ko about him o hindi kaya ay panaginip ko if ibang lalaki naman ang kasama sa panaginip ko.

Before I eat my pizza ay isinulat ko muna ang naging panaginip ko kaninang 9:30 ng umaga. 

Napatigil ako sa pagsusulat nang may pumasok sa isip ko. 

He said he's not Seb pero bakit feeling ko ay si Seb sya? 

At saka kelan pa ko nakapagsalita sa panaginip ko? Ang alam ko ay sya lang ang nakakapagsalita sa panaginip ko at ang nangyayari ay naaalala ko lang ang lahat ng nangyari sa dream na 'yon. 

Bago pa ako mabaliw kakaisip kung bakit ko nagagawang makapagsalita sa panaginip ko ay isinubo ko na ang natitirang pizza sa bunganga ko. 

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • A Man In My Dreams   EPILOGUE

    "This Al human-like robots that not only have human appearances but also characteristics like eye contact, facial recognition, speech and the ability to hold natural conversations will serves you like your buddies." I jot down all the informations as I listened to his speech."And you know what more is interesting?" The director asked."This Al robot is not battery operated. You can actually charge this for just a maximum of 6 hours or overnight if you want." The reporters were clapping their hands and smiling like an idiot."Hey, isn't that amazing?" Napabaling ako sa katabi kong isa ring journalist na halos makinig na lang sa sinasabi ng director at hindi na nagsulat."Yes, indeed." I smiled at her.Not at all.I don't know why but I have this feeling that I don't want to see any human-like robots were indeed it was amazing and helpful at some point.I once dreamed about robots and it turns out it's a nightma

  • A Man In My Dreams   Chapter 34

    Bayan"Bakit ba natin 'to ginagawa? Puwede naman ang mga katulong ang mamili ng mga gulay," Giit ko habang namimili siya ng maayos na mga gulay."Ginagawa mo ba 'to dahil nagkikita kayo ni kuya?" saad ko at hindi ko mapigilan na mapangiti dahil sa wakas bumaling na din sya sa akin."Tama ba ako?" tanong ko pa nang hindi siya sumagot."Heh! ewan ko sa'yo, Aida. Napaka rami mong tanong at hindi ka na lamang tumulong sa akin," Dire-diretso niyang sabi na muntikan pang magkautal utal. Napahalakhak ako at siya namang pagkurot nya sa aking tagiliran.Kukutyahin ko pa sana siya ng biglang may bumunggo sa akin at mabuti na lamang at katabi ko lang si Felicia kung hindi nakahandusay na ako sa lupa at pinagtitinginan na ng mga tao ngayon."Tingan mo nga naman at umagang umaga puro bulok ang aking makikita," Arogante nitong sabi at kahit si Felicia na abala sa pamimili ng mga gulay ay napatingin na din sa kanya.

  • A Man In My Dreams   Chapter 33

    CryingHabol ko ang aking hininga nang magising ako. Sweat is all over my face and I feel like my heart is going to explode. As I stare into my hands, full of thoughts and questions kept playing in my head. My tears keep falling into my chin down to my hands.It was a long nightmare and I feel like ako ang babae na nandoon sa panaginip ko. I don't know what's going on between them but I honestly feels what that girl was feeling.Bakit nga ba ako umiiyak nang dahil lang sa panaginip? I must be crazy.Ipinilig ko ang ulo ko nang maalala ko na naman ang nangyari. A guy cheated on his partner and you know what's more is painful? It was already planned in the first place and she lost her baby. I can't imagine how heartbroken that girl is. My heart is aching hindi dahil sa hiniwalayan at niloko siya ng boyfriend niya kundi dahil she lost her baby at wala manlang nagawa. Hindi ko alam kung gaano kasakit ang mawalan n

  • A Man In My Dreams   Chapter 32

    I wish I was sorryLove. One word and four letters that can change a people. It can be excited, tragic, a happy relationship or a perfect ones but it is really true that there's a perfect relationship? Yes, maybe. But that 'perfect relationship' is only existed in the fairy tale.Some people maybe sees love in a wonderful relationship and the example for that is the teenager's but here's the truth let just say yes, love is a wonderful thing but you can't escape the fact that it just for a meantime kumbaga sa una lang ang lahat. Sa una lang ang kilig, saya at ang excitement na pakiramdam.For me sa una palang ay alam ko na ang lahat ng iyan. Wala man akong past relationships but I can tell by just observing some of my friends love life. Some of them is happy and wonderful pero sa huli ay napupunta sa tragic na relasyon.Why? Bakit kailangan na mauwi palagi sa salitang tragic ang bawat relasyon? Simple, we have

  • A Man In My Dreams   Chapter 31

    FlashbackTuloy tuloy akong tumatakbo pauwi sa bahay dahil naabutan ako ng malakas na ulan.Pagkapasok ko sa loob ay mabilis na nabasa ang sahig. Mukha na akong basang sisiw ngayon.Mabilis kong tinakbo ang kwarto ko para maligo pero nasa kalagitnaan palang ako ng pagpunta sa banyo ay nakarinig na ako ng mga pagkabasag ng mga pinggan. Sumilip ako sa siwang ng pinto at nakita kong kalalabas pa lang ni mama sa kanilang kwarto at hinahabol si papa.Palagi na lang ganito ang ganap sa bahay. Tuwing umiinom si papa palagi na lang siyang nagwawala at nauuwi sa pag-aaway nila ni mama.At alam ko kung bakit nagkakagano'n si papa. Sila lola ang nagpapa-aral sa akin mula nang tumungtong ako sa college. Kahit hindi man sabihin sa akin nila mama at papa na nahihirapan na sila ay ramdam ko 'yon dahil maging ako ay nahihirapan na din sa sitwasyon ko.Wala akong karapatang tumigil sa pag-aaral dahil una sa lahat m

  • A Man In My Dreams   Chapter 30

    Music room"Hey, good morning." Napabaling ako kay Jacob na nakasilip sa pinto."Breakfast is ready," he smiled and I nod.Nang makababa ako ay nadatnan ko ang lahat na nasa harap na ng lamesa kaya naupo na ako para kumain. Tahimik ang lahat ibang iba nang mga nakaraang araw. Ultimo sila Sydney at Jacob ay tuloy tuloy lang ding kumakain ng tahimik.Napatingin ako kay Lola Adelaida na katapat ko.Nang imulat ko ang mga mata ko ay sinalubong agad ako ng mga matang nagliliyab sa galit. Bago ko pa makita ang may ari ng mga matang iyon ay isang malakas na sampal na ang natamo ko."Hindi ba't sinabi ko sa'yo na huwag ka nang pumunta rito sa kwartong 'to?!" Wala sa sariling napahawak ako sa pisngi ko."Why? Bakit lola? Tell me wala naman akong ginagawang masama, hindi ba? Bakit mo 'ko iniipit palagi sa mga sitwasyong alam mong wala akong takas? Hindi pa ba sapat na kinuha ko ang kursong gusto at pangarap mo sa s

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status