Napakapit siya sa braso ni Cynthia na noo'y nasa kanyang tabi. Kailangan niyang gawin iyon dahil kung hinde, pakiramdam niya mahubuwal siya sa kanyang kinatatayuan.
Bigla naman itong napatingin sa kanya. Naramdaman siguro ang kanyang panghihina at ang nanlalamig niyang mga kamay.
"Okey ka lang Jade?" kunot noong tanong nito. Bakas sa mukha ang pag-aalala. "Teka.. namumutla ka ah?" dali-dali nitong sinalat ang kanyang noo.
She open her mouth to somehow speak but then her voice won't come out. She was so shocked that even her throat were trembling.
How could she ever forget that man's face? Ito ang dahilan kung bakit nawala sa kanya ang lahat, kung bakit kinamuhian siya ng kanyang pamilya, kung bakit muntik ng mawala ang papa niya.
Pi
It was as if, time stop and the world just revolve to the two of them. Nakakabinging katahimikan ang namamagitan sa kanilang dalawa. His eyes remain in her, still staring at her intently. At base sa reaksyon nito, alam niya nakikilala siya nito.Nagtiimbagang siya saka taas noo at buong tapang na sinalubong ang mga mata nito. While his eyes was gentle, ang kanya ay nag aapoy sa galit! She can feel her blood boils with just the mere sight of him.Nakakasuka!Na kung pwede lang niya itong pagsasampalin ng mga oras na iyon nang hindi siya mae-eskandalo ay gagawin niya.Oh how she hates him! she really hates him to the moon and back!"Napasyal ka sir Adrian?"Boses ni manager Leo ang gumising sa kanyang kamalayan.Agad siyang tumabi ng maramdaman ang paglapit nito.Adrian eyes were still drifted on her. Ramdam niyang naka
"Miles and Jade, palitan ninyo yung kurtina at bed sheet sa room 208. Hindi gusto ng guest yung kulay ng kurtina doon at ang bed sheet. Avery and rica room 189, nag check out na si Mr. Solis" Sabi ng head supervisor nilang si Mrs. Sofia Manuel.Araw-araw bago sila mag umpisa ng kani- kanilang trabaho ay ipinatitipon muna sila nito sa may locker room at ibinibigay ang kani- kanilang mga gagawin para sa araw na iyon."Benjie paki-check yung gripo sa villa kwatro, sabi kasi ni Mr. Lacsamana, tumutulo daw ang gripo niya doon.""Ako na po ang bahala doon ma'am sofie," si Benjie.Tumango ito saka muling binalingan ang iba pa nilang kasamahan at binigyan rin ng kanya-kanyang gawain.Kanya-kanya na rin silang alis matapos ang maiksing pagtitipong iyon at gaya nga ng inutos sa kanila, naroon sila ngayon sa kwartong 208 sa ika pitong palapag ng hotel.
"Ipinatawag ka daw ni sir Adrian?" kuryosong tanong ni Cynthia ng mag-pang abot sila sa locker room. "Bakit?" halos bulong lang ang boses nito. Ingat na ingat na baka may makarinig sa kanila."Nagtanong kung bakit ako nag resign. The nerve, may lakas pa ng loob!""So, naalala ka niya?""Oo!" matigas niyang sabi."Anong sabi? nag sorry ba?"Sarkastiko siyang napatiimbagang. "Sa tingin mo ang mga kagaya niya, marunong humingi ng tawad?""Nagtanong lang talaga kung bakit ka nag resign? Walang reminiscent about the past? Walang paliwanag?"Mapait siyang ngumiti. "Magpaliwanag man siya, hindi na niyon mababago ang mga nangyari at hindi na niyon maibabalik ang mga nawala sa akin. Hindi na niyon maiibsan ang lahat ng hirap at sakit na dinanas ko, kaya anong silbi non?"Napakagat labi ito. Sandaling natahimik, tin
Napa atras siya ng makitang unti-unti, naglalakad ito palapit sa kanya. His eyes bore directly into her face and then suddenly a mocking smile crept in his lips. "I clearly remember you told me yesterday that you want to stay away from me. So may i asked why on earth you're here today?" Sarkastiko niya itong tiningnan. Trying to gain her composure. Hindi niya gustong mahalata nitong nanginginig ang kanyang mga tuhod at gustong gusto niya nang tumalikod at tumakbo palayo doon. It was her pride that won't let her! She held her head up high and also give him a mocking smile and god knows how much she avoided her eyes on the lower part of his body. "Hindi pa ba obvious.." Sinenyas niya ang kanyang mga dala. "Oh," Tumaas ang kilay nito. "On duty huh? You can always make an excuse kung ayaw mo talagang pumunta rito para--" Mas lalo pang kumulo ang dugo niya sa sinabi nito. Anong gusto n
Malalim siyang napabuntong-hininga saka pilit na kinalma ang sarili bago lumabas ng restroom. Ngumiti pa siya kay Avery ng masalubong niya ito sa may pasilyo na parang walang nangyari.She's not okey but she needs to looks okey. She need to pretend that she's alright despite the fact that she's not. Ang maapektuhan ang trabaho niya dahil sa personal niyang problema ang kahuli-hulihang bagay na nanaisin niyang mangyari."Jade!"Napatigil siya. Benjie was walking urgently towards her."Papunta na sana ako doon sa villa dos para tawagin ka!"Kumunot ang kanyang noo."Bakit? Anong nangyari?" hindi niya alam kung bakit, pero bigla siyang kinabahan sa tono ng boses nito."May problema sa room 208. Nagwawala at galit na galit yung babaeng guest doon. Nawawala daw yung engagement ring niya. At..at kayo lang naman daw ni miles ang pumasok doon k
"Mama sa tingin mo po, pinanonood tayo ni papa mula sa heaven ngayon?"Napa-angat siya ng tingin sa anak, nagulat kung bakit biglang-bigla ay nagtanong ito ng ganoon.They were already lying in bed at naghahanda na sana para matulog."Sa tingin mo po, masaya siya ngayon sa heaven?" Dugtong pa nito.Hindi niya alam kung bakit? but his innocent question makes her heart ache so much.Hindi ito palatanong tungkol sa ama nito. Ito pa lang yata ang pangalawang beses. Ang una ay noong pumapasok na ito sa school. Maybe some of his classmates asked him about his father kaya itinanong nito sa kanya pagka-uwi.Sinabi niya noon na nasa heaven na ang papa nito at hindi niya akalain na nanatili iyon sa isip nito hanggang sa ngayon.How odd.. He asked question about his father again after a few days she met Adrian.Napalunok s
Marahan niyang ipinunas sa buong mukha nito ang malamig na towel, pababa sa mga braso nito pati na rin sa may leeg nito."T..thank you.." Sabi nito sa nanghihinang tinig.Tiim niya itong tiningnan. From that day five years ago, wala siyang ibang hiniling kundi ang sana pahirapan ito ng labis ng maykapal. Isinumpa niyang pagbabayarin niya ito sa ginawa sa kanya! She had always wish to see him suffer at ngayong tadhana na ang gumagawa ng paraan para makita niya iyon.Pero bakit naroroon siya at tinutulungan ito ngayon?Nagtiim siya ng labi. Pilit kinukumbinsi sa sarili na kaya niya ito tinulungan ay dahil biglang pumasok sa isip niya ang anak. Ang imahe nito noong unang beses din itong inatake ng allergy matapos silang kumain ng inorder nilang pagkain na may hipon sa isang restaurant. Tarantang-taranta rin siya at hindi alam kung anong gagawin. Halos maiyak siya sa takot lal
"Don't go.. please.." He whisper again. Mas lalo pang hinigpitan ang pagkakahawak sa kanyang kamay.She gritted her teeth."You're burning with fever.. Bakit ba ayaw mong pumunta sa ospital?"He winced. A sudden pain crossed his eyes. O guni-guni niya lang iyon."Sasamahan mo ba ako doon?" He asked bitterly.Kumunot ang kanyang noo. Why would she?Napansin siguro nito iyon kaya mapait itong ngumiti."Malungkot mag-isa sa ospital," He chuckled meaningfully.Ikinataas niya iyon ng kilay. Why would he think that he'll be alone? Anong ginagawa ng pamilya nito?Nanatili nalang sa isip niya ang tanong iyon. Wala na siyang pakialam sa bagay na iyon."Kukuha lang ako ng bimpo at tubig!"Alinlangan itong tumingin sa kanya na para bang hindi ito naniniwalang yun nga ang