ERIN'S POV
"Hun," tawag ko sa kaniya bago lumapit. Nakatingin lang siya ng seryoso sa akin habang hawak ang laptop nito.
Dito nanggagaling ang mga ungol sa laptop. Kaya naman bahagya akong sumilip.
"Oh fuck, Nicholai!"
Nagitla ako ng marinig ang boses. Hindi ko alam kung bakit, pero kahawig talaga ang boses namin ni Nicholai! That's imposible! Tila nasasarapan ang babae sa video sa ginagawa sa kaniya ng lakaki. Hindi ako nakagalaw. Hindi ko alam paano ipapaliwanag ang bagay na nakikita ko.
Isa lang ang alam ko, imposible ito!
"H-hun, L-let me explain. H-hindi ako 'yan! H-hindi ko magagawa sa'yo 'yan..." Hindi makapaniwalang paliwanag ko habang pinapanood namin ang scandal video.
"Don't tell us na hindi kayo nagkita ni Nicholai?" nakataas kilay na tanong ni Nadia habang nakangisi sa akin
"N-nagkita kami. Oo, he's already drunk, kaya hinatid ko siya sa bahay nila! Pero walang nangyari samin--"
"Oh I see, you're indenial!"
Ngumisi si Nadia sa akin para mas lalo akong mainis sa kaniya.
"H-hindi ako 'yan! Maniwala ka Syd, h-hindi ko magagawa sa'yo 'yan! May asawa si Nicholai!" Halos maiyak ako sa harap niya para maniwala siya sa akin
"Enough," ma-awtoridad na utos ni Syd sa amin na ikinatigil ko. Kita sa mata niya ang galit.
Muli siyang humarap sa akin bago magsalita.
"I thought, I know you, but I'm wrong." Iyan ang lumabas sa bibig niya bago siya tumalikod.
"S-Syd sandali! Believe me, H-hindi ko alam 'yon! Wala akong alam. H-hindi ko magagawa sayo ang mga bagay na 'yun! Believe me."
Nakayakap ako sa kaniya habang naiyak sa likod niya. Pero tinignan lang ako ni Syd na may halong pandidiri bago ito tumalikod at tuluyang lumakad palayo.
Wala akong nagawa kundi umiyak nang umiyak. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. For all those years, ngayon pa kami nagkasira mag-asawa. Hindi ko rin alam kung saan galing ang pekeng scandal na iyon! At kung bakit pati ang boses namin ni Nicholai ay gayang-gaya! Ni ang labi ko ay hindi dumapo sa lalaking iyon.
Hinabol ko si Syd salabas, nakita kong sumakay siya ng kotse. Hinabol ko pa rin siya pero wala siyang paki at dumiretso lang sa pag-drive.
Wala akong nagawa kundi ang mapaluhod sa gitna ng kalsada. Hindi ko alam ang gagawin ko. Ang gulo ng utak ko.
Nahagulgol ako habang tinatanaw angvkotse ni Syd na papalayo.
Nang mahimasmasan, nakita ko ang paglabas ni Nadia sa Bahay namin, kasabay ang pagdating ng kotse ni Trina.
Nakangiti lang siya sa akin at akmang papasok sa kotse ng hilahin ko ang buhok niya.
"A-anong ginawa mo?! P-paano mo nagawa yon?!" galit na tanong ko sa kaniya habang tinitignan siya ng matalim.
"Pwede ba, Erin. Wala akong ginagawa. May nagsend sa akin ng video," sabi niya na at ngumisi.
"Imposible yon! Imposibleng may mangyari sa amin!" sigaw ko sa kaniya.
"Wala naman akong paki kung totoo man o hindi ang scandal, si Syd ang importante dito."
"Well, posible nga pala yon. Posible yon sa mga taong inggitera," sabi ko sa kaniya.
"Say all you want, Erin. After this night, for sure, Syd will annul to you."
Nanggigil akong tinanaw ang kotse nilang papalayo.
Pumasok ako sa loob, at doon ako umiyak ng umiyak Ilang beses ko ring tinawagan si Syd pero ring lang nang ring. Paano nangyari iyon? Bakit ganon? Ang daming katanungan sa isip ko na gusto kong masagot. Sino ang may gawa non. Isang tao lang ang kayang gumawa ng bagay na yon. Si Nadia, siya lang ang naiisip kong jaysng gumawa ng kagagahan na yon!
Dahil alam ko naman hindi siya maka-move on kay Syd. At hanggang ngayon ay pinagpapantasiyahan niya parin ang asawa ko. Bagay na hindi naman gagawin ni Syd sa kaniya.
Siguro kailangan ko munang hayaan siyang makapag-isip. Alam ko namang nabigla rin siya sa nangyari.
Napapikit na lang ako. Gusto kong magpahinga pero hindi ko kayang makatulog. Naiisip ko si Syd. Paano kung may mangyari sa kaniya?
Napabangon ako ilang oras na mula kanin pero di pa rin siya nabalik. Sinubukan kong itext si Gonzalo. Pero hindi niya raw kasama si Syd.
Sumunod kong itinext si Ramn. Pero gaya ni Gonzalo, hindi niya rin kasama si Syd.
"Say all you want, Erin. After this night, for sure, Syd will annul to you."
Naalala ko ang sinabi ni Nadia. Bigla akong natakot.
Hindi naman siguro? He loves me. At alam kong papakinggan niya ang paliwanag ko. Hindi ko maiwasang hindi kabahan. Hindi kami maghihiwalay ni Syd. Hindi niya ko hihiwalayan.
Pilit kong ipinipikit ang mata ko. Alas dose na pero wala pa rin siya.
Hindi ko namalayan na may tumatawag pala sa akin. Kaya naman muli kong tinawagan si Sab.
"Girl! Bakit now ka lang?! Anong nangyari? Bakit uminom si Syd?" tanong niya. Nanlaki ang mata ko.
"Andiyan siya?" ulit kong tanong.
"Nag-away ba kayo? Kanina pa nang-aaway dito ng mga lalaki," sabi niya pa.
"Lalo na si Nicholai. Nagsuntukan sila!" sumbong niya agad akong napatayo at nagbihis.
"Hoy andiyan ka pa ba?' tanong niya ulit.
Hindi na ko nagsalita at pinatay iyon. Kailangan kong maabutan si Syd sa Starry.
Mabilis akong nag-drive papunta doon. Hindi ako natakot man lang na baka mabangga ako. Basta ang mahalaga maabutan ko si Syd. Kailangan pa naming mag-usap. Kailangan ko siya.
Mabilis akong nakarating sa Starry. Sinalubong ako ni Sab.
"Sabi na nga eh, wala na siya kakaalis lang," sabi niya.
"What?! Bakit pina-alis niyo?" tanong ko sa kaniya at muling lumabas ng starry.
Lasing yon! Baka maymangyaring masama sa kaniya. Kailangan ko siyang abutan. Pero hindi ko alam kung saan siya pupunta?
Nag-drive ako at nagbabakasakali na makikita ko siya o makakasalubong ko siya. Kailangan ko siyang sundan.
Tinatahak ko na ang daan patungo sa d****e cafe. Pero wala pa rin si Syd. Saan ba siya pwedeng pumunta?
Nag-aalala na ako. Tinawagan ko siya pero wala pa rin. Ring lang nang ring.
Asan ka na ba Syd? Napatingala nalang ako dito. Habang nag-iisipng paraan para lang mahanap siya. Walang napasok sa utak ko kundi ang mahanap siya. May isang lugar akong naisip.
Hindi kaya doon siya pumunta? Sa hide out nila ng mga sindikato?
Sa totoo lang, ayoko pumunta doon. Ayokong makita siyang andon ulit. Pero no choice na ko. Kailangan ko na siyang makita. Lalo na't alam kong naghihintay lang si Nadia nang chance na maakit niya muli ang asawa ko.
Hindi naman ako papayag na mapunta lang siya kay Nadia. Hindi si Nadia ang nakakapaghiwalay sa amin. Hindi ang katulad niya ang ipapalit sa akin ni Syd. For sure hinahanap na rin yon ni Nadia. Kasama ang kasabwat niyang kabit na si Trina. Pinatong ko ang ulo ko sa manubela bago muling pumikit.
ERIN'S POVNaglalakad ako dito sa club house ng South Ridge Village. Hindi naman na ako taga-rito pero nandito ako ngayon. Wala kasi akong magawa sa condo. Isa pa, masyadong tahimik doon. Unlike dito sa village. Na-miss ko lang ang hangin dito sa south ridge. Naglakad-lakad pa ako habang nanonood sa mga batang naglalaro kasama ang ibang yaya nila. Karamihan naman ay ang mga magulang nila.Busy ako sa panonood ng hindi ko napanasing may nabunggo na pala ako. Agad ko naman siyang tinulungan sa pagtayo."Ate ganda?" natutuwang sambit niya habang nakatingin sa akin."Jariah," nakangiting sambit ko sa kaniya at umupo para magpantay kami."Ate ganda, ikaw nga!" Nagulat ako ng yakapin niya ako. Kaya naman napayakap na rin ako sa kaniya.She's so sweet. Kaya nakaramdam ako ng guilt sa dibdib ko. Dahil alam ko sa sarili ko na, maaring masira ang pamilya ni Jariah dahil lang sakin."Kamusta ka na, Jariah?" tanong ko sa kaniya."Im fine, Ate ganda!" nakangiting sagot niya. Umupo kami sa pinaka
ERIN'S POVNaalimpungatan ako dahil sa malalmig na hangin ang dumapo sa balat ko. Dahan-dahan kong idinilat ang aking mga mata. Asan nga ba ako? Umupo ako para mahimasmasan, subalit di pa ako nakakakilos nang magawi ang paningin ko sa kaliwang bahagi ng kama. Nanlaki ang mata ko sa nakita ko. "S-Syd?" nagtatakang tanong ko, bahagyandin siyang dumilat nang magsalita ako. Gaya ko, nagulat rin siya na andito ako. Ngayon ko lang narealized na wala akong kahit na anong suot, tanging kumot lang ang bumabalot sa katawan ko. "Erin?" takang tanong ni Syd at umupo. Gaya niya, nakahubad rin siya.Sobrang sakit ng ulo ko. Ano nga bang nangyari? Muli akong pumikit at pilit na inalala ang nangyari kagabi.May nangyari samin! Hindi ako makapaniwala na magagawa ko yon. Ang bagay na yon."Im so sorry, Erin. Hindi ko sinasadya ang nangyari kagabi." Napalingon ako kay Syd na nagsalita sa tabi ko. "Lasing ako kagabi, hindi ko alam kung ano ang nangyari," paliwanag niya pa. Hindi ko alam kung ano an
ERIN'S POVSa sobrang sama ng loob ko, mabilis akong naglakad papasok ng elevator. Hindi naman ako nagtagal doon, at nakarating na rin ako sa unit ko. Mabilis akong nagbihis at humiga sa kama. Ipinikit ko ang mga mata ko, pero nakikita ko si Syd. Hindi ko alam kung bakit. Kung bakit ako nagkakaganito. Naasa nga ba ako na babalikan ako ni Syd? Huminga ako ng malalim bago muling dumilat. Hindi ko na dapat pa iniisip si Syd. Matagal na kaming tapos. Kasal na siya at may sarili na siyang pamilya. Mas pinili niya ang landas niya. Wala na kong magagawa pa don.Ipinikit ko muli ang mata ko, bakit ganito? Hindi ako masaya? Bakit parang salungat sa sinasabi ko ang sinasabi ng puso ko? Natigil ako sa pag-iisip nang may biglang mag-door bell ng sunod-sunod sa pinto ko. Kaya minabuti ko na ring tumayo at buksan ang pinto.Pero laking gulat ko ng bumungad ang isang lalaki habang seryosong nakatingin sa akin."Anong ginagawa mo rito?" tanong ko sa lalaking nasa labas."Erin, s-sorry. Hindi ko s
ERIN'S POV"Welcome, Madame!" sigaw sa akin ni Karen, ang manager ng Stary hub dito sa Hawaii.Actually, kakarating ko lang dito sa Hawaii. And dumiretso na ako agad dito. Ang ganda ng pagkaka-setup ng mga tables. Pero syempre walang tatalo sa main branch ng starry.Mamaya ang opening ng bar ko. So, I need to take a rest for now. Mabuti na lang at malapit lang dito ang condo ni Eron. Doon daw muna ako mag-stay tutal hindi naman ako magtatagal dito.Palabas ko, bumungad sa akin ang isang lalaki. Siy ang driver ko nna nagsundo sa akin. Isa ring pinoy. Kukuha na lang ako ng driver bakit hindi pa pinoy hindi ba?Bahagya kong isinandal ang ulo ko sa bintana. Gusto kong matulog. Kahit puro tulog lang ang ginawa ko magdamag sa plane.Maya-maya lang narinig ko na ang paggising sa akin ng diver ko. We're here.Dahil sa antok at pagod na ako, minabuti ko nang magmadali. Kahit yung driver ko hinahakot ppa ang mga gamit ko papasok. HUmihikab akong pumasok sa elevator. Isinuot ko na rin ang shades
ERIN'S POV"O c'mon, Erin! Ano ba sa tingin mo ang ginagawa mo?" galit na tanong sa akin ng manager ko. Nag-aayos ako ng sarili habang sinesermonan niya ako. Itiniklop ko ang foundation na hawak ko bago ako muling humarap sa kaniya."Can you calm? Masyado kang nagpapaka-stress sa maliliit na bagay," sabi ko sa kaniya."Seriously? Anong maliit? Sinasabi ko sayo, Erin ha? Hindi basta-basta tong project na to!" singhal niya."Ayoko ma-stress. Kung gusto mong magpaka-stress ikaw ang bahala," sabi ko pa bago ako muling humarap sa salamin na nasa harap ko."Hay! Ewan ko kung ano ang gagawin ko sayong babae ka! Siguraduhin mo lang na hindi ito issue!" sabi niya pa."Ako na mismo kakausap sa owner ng company, gusto kong ma-relax," sabi ko sa kaniya. Naka-palm face lang niya akong tinignan."Pasalamat ka at malakas ka kay Mr. Ford," sabi niya pa. Bigla akong napalingon ng wala sa oras sa kaniya."What? Pardon me?" tanong ko sa kaniya. Nakita ko nmaman na nagbago ang expression niya. Tinaasan
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N