ERIN'S POV
"Hun," tawag ko sa kaniya bago lumapit. Nakatingin lang siya ng seryoso sa akin habang hawak ang laptop nito.
Dito nanggagaling ang mga ungol sa laptop. Kaya naman bahagya akong sumilip.
"Oh fuck, Nicholai!"
Nagitla ako ng marinig ang boses. Hindi ko alam kung bakit, pero kahawig talaga ang boses namin ni Nicholai! That's imposible! Tila nasasarapan ang babae sa video sa ginagawa sa kaniya ng lakaki. Hindi ako nakagalaw. Hindi ko alam paano ipapaliwanag ang bagay na nakikita ko.
Isa lang ang alam ko, imposible ito!
"H-hun, L-let me explain. H-hindi ako 'yan! H-hindi ko magagawa sa'yo 'yan..." Hindi makapaniwalang paliwanag ko habang pinapanood namin ang scandal video.
"Don't tell us na hindi kayo nagkita ni Nicholai?" nakataas kilay na tanong ni Nadia habang nakangisi sa akin
"N-nagkita kami. Oo, he's already drunk, kaya hinatid ko siya sa bahay nila! Pero walang nangyari samin--"
"Oh I see, you're indenial!"
Ngumisi si Nadia sa akin para mas lalo akong mainis sa kaniya.
"H-hindi ako 'yan! Maniwala ka Syd, h-hindi ko magagawa sa'yo 'yan! May asawa si Nicholai!" Halos maiyak ako sa harap niya para maniwala siya sa akin
"Enough," ma-awtoridad na utos ni Syd sa amin na ikinatigil ko. Kita sa mata niya ang galit.
Muli siyang humarap sa akin bago magsalita.
"I thought, I know you, but I'm wrong." Iyan ang lumabas sa bibig niya bago siya tumalikod.
"S-Syd sandali! Believe me, H-hindi ko alam 'yon! Wala akong alam. H-hindi ko magagawa sayo ang mga bagay na 'yun! Believe me."
Nakayakap ako sa kaniya habang naiyak sa likod niya. Pero tinignan lang ako ni Syd na may halong pandidiri bago ito tumalikod at tuluyang lumakad palayo.
Wala akong nagawa kundi umiyak nang umiyak. Hindi ko inaasahan ang lahat ng 'to. For all those years, ngayon pa kami nagkasira mag-asawa. Hindi ko rin alam kung saan galing ang pekeng scandal na iyon! At kung bakit pati ang boses namin ni Nicholai ay gayang-gaya! Ni ang labi ko ay hindi dumapo sa lalaking iyon.
Hinabol ko si Syd salabas, nakita kong sumakay siya ng kotse. Hinabol ko pa rin siya pero wala siyang paki at dumiretso lang sa pag-drive.
Wala akong nagawa kundi ang mapaluhod sa gitna ng kalsada. Hindi ko alam ang gagawin ko. Ang gulo ng utak ko.
Nahagulgol ako habang tinatanaw angvkotse ni Syd na papalayo.
Nang mahimasmasan, nakita ko ang paglabas ni Nadia sa Bahay namin, kasabay ang pagdating ng kotse ni Trina.
Nakangiti lang siya sa akin at akmang papasok sa kotse ng hilahin ko ang buhok niya.
"A-anong ginawa mo?! P-paano mo nagawa yon?!" galit na tanong ko sa kaniya habang tinitignan siya ng matalim.
"Pwede ba, Erin. Wala akong ginagawa. May nagsend sa akin ng video," sabi niya na at ngumisi.
"Imposible yon! Imposibleng may mangyari sa amin!" sigaw ko sa kaniya.
"Wala naman akong paki kung totoo man o hindi ang scandal, si Syd ang importante dito."
"Well, posible nga pala yon. Posible yon sa mga taong inggitera," sabi ko sa kaniya.
"Say all you want, Erin. After this night, for sure, Syd will annul to you."
Nanggigil akong tinanaw ang kotse nilang papalayo.
Pumasok ako sa loob, at doon ako umiyak ng umiyak Ilang beses ko ring tinawagan si Syd pero ring lang nang ring. Paano nangyari iyon? Bakit ganon? Ang daming katanungan sa isip ko na gusto kong masagot. Sino ang may gawa non. Isang tao lang ang kayang gumawa ng bagay na yon. Si Nadia, siya lang ang naiisip kong jaysng gumawa ng kagagahan na yon!
Dahil alam ko naman hindi siya maka-move on kay Syd. At hanggang ngayon ay pinagpapantasiyahan niya parin ang asawa ko. Bagay na hindi naman gagawin ni Syd sa kaniya.
Siguro kailangan ko munang hayaan siyang makapag-isip. Alam ko namang nabigla rin siya sa nangyari.
Napapikit na lang ako. Gusto kong magpahinga pero hindi ko kayang makatulog. Naiisip ko si Syd. Paano kung may mangyari sa kaniya?
Napabangon ako ilang oras na mula kanin pero di pa rin siya nabalik. Sinubukan kong itext si Gonzalo. Pero hindi niya raw kasama si Syd.
Sumunod kong itinext si Ramn. Pero gaya ni Gonzalo, hindi niya rin kasama si Syd.
"Say all you want, Erin. After this night, for sure, Syd will annul to you."
Naalala ko ang sinabi ni Nadia. Bigla akong natakot.
Hindi naman siguro? He loves me. At alam kong papakinggan niya ang paliwanag ko. Hindi ko maiwasang hindi kabahan. Hindi kami maghihiwalay ni Syd. Hindi niya ko hihiwalayan.
Pilit kong ipinipikit ang mata ko. Alas dose na pero wala pa rin siya.
Hindi ko namalayan na may tumatawag pala sa akin. Kaya naman muli kong tinawagan si Sab.
"Girl! Bakit now ka lang?! Anong nangyari? Bakit uminom si Syd?" tanong niya. Nanlaki ang mata ko.
"Andiyan siya?" ulit kong tanong.
"Nag-away ba kayo? Kanina pa nang-aaway dito ng mga lalaki," sabi niya pa.
"Lalo na si Nicholai. Nagsuntukan sila!" sumbong niya agad akong napatayo at nagbihis.
"Hoy andiyan ka pa ba?' tanong niya ulit.
Hindi na ko nagsalita at pinatay iyon. Kailangan kong maabutan si Syd sa Starry.
Mabilis akong nag-drive papunta doon. Hindi ako natakot man lang na baka mabangga ako. Basta ang mahalaga maabutan ko si Syd. Kailangan pa naming mag-usap. Kailangan ko siya.
Mabilis akong nakarating sa Starry. Sinalubong ako ni Sab.
"Sabi na nga eh, wala na siya kakaalis lang," sabi niya.
"What?! Bakit pina-alis niyo?" tanong ko sa kaniya at muling lumabas ng starry.
Lasing yon! Baka maymangyaring masama sa kaniya. Kailangan ko siyang abutan. Pero hindi ko alam kung saan siya pupunta?
Nag-drive ako at nagbabakasakali na makikita ko siya o makakasalubong ko siya. Kailangan ko siyang sundan.
Tinatahak ko na ang daan patungo sa d****e cafe. Pero wala pa rin si Syd. Saan ba siya pwedeng pumunta?
Nag-aalala na ako. Tinawagan ko siya pero wala pa rin. Ring lang nang ring.
Asan ka na ba Syd? Napatingala nalang ako dito. Habang nag-iisipng paraan para lang mahanap siya. Walang napasok sa utak ko kundi ang mahanap siya. May isang lugar akong naisip.
Hindi kaya doon siya pumunta? Sa hide out nila ng mga sindikato?
Sa totoo lang, ayoko pumunta doon. Ayokong makita siyang andon ulit. Pero no choice na ko. Kailangan ko na siyang makita. Lalo na't alam kong naghihintay lang si Nadia nang chance na maakit niya muli ang asawa ko.
Hindi naman ako papayag na mapunta lang siya kay Nadia. Hindi si Nadia ang nakakapaghiwalay sa amin. Hindi ang katulad niya ang ipapalit sa akin ni Syd. For sure hinahanap na rin yon ni Nadia. Kasama ang kasabwat niyang kabit na si Trina. Pinatong ko ang ulo ko sa manubela bago muling pumikit.
FIVE YEARS LATER..."MOMMY! DADDY!"Hinahanap ko si Kyre dito sa Mall, andito lang siya kanina. Palibhasa ayaw pumasok sa watson. Kaya naman iniwan ko siya dito. Pero saan naman siya pumunta?"M-mommy!! D-Daddy!!" Napahinto ako ng madaanan ko ang isang batang babae na naiyak sa gilid ng watson."Hey? What happened?" tanong kosa bata at umupo para magkapantay kami."Hindi ko po makita si Daddy." Nagulat ako dahil nakakaintindi pala siya ng tagalog. Well, nasa Pilipinas pala ako.Mukha naman kasi siyang mayaman. Kaya for sure englishera siya."What's your name?" tanong ko sa kaniya.Tumingin pa siya na para bang natatakot."Don't be scared. I will help you to find your mommy," nakangiting sabi ko."I'm Jariah, ate..." sabi niya pa."I'm Erin..."N
ERIN'S POV"Giiirrll! Syet! Nagpakita ka rin!" sigaw ni Sab sa akin.Ngumiti lang ako sa kaniya."Kamusta? Hindi ka nagparamdam! Nakakainis ka!Halos mabaliw na ko kakaisip kung asan kang lupalop ng universe nagtago!" sabi niya pa."Sira ka!" natatawang sabi ko. Tumigil naman siya at tumingin sa akin. Tinaasan ko siya ng kilay."May sakit ka ba? At tumatawa ka?" sabi niya."Ewan ko sayo!" sabi ko bago siya tinarayan."Seryoso ka talaga? Natawa ka na?" Para pa rin siyang may sayad na chi-ne-check ako."Gusto mo magkasakit, Sab?" tanong ko sa kaniya."Nagtatanong lang naman eh, kasi isang himala na natawa ka ngayon," sabi niya sa akin.Sabagay, hindi ko siya masisisi kung makikita niya akong nakangiti ngayon. Samantalang panay iyak at sumbong ko sa kaniya noong huli naming pag-uu
ERON'S POVMaaga akong gumising at nagluto for my sister. Last night, hindi ko siya nakausap. I decided to cooked for her breakfast."Ate?" I shout and knock on the door. I wait for almost a minute and shout again."Ate? It's me, Eron." But after a few minutes, walang Erin ang lumabas."ATE!" I shout again. And called Manang."Manang Yolly! Where's the key?! C'mon!" sigaw ko. Nakita ko si Manang na papaakyat papunta sa akin."Sir? Ano pong ginagawa niyo diyan?" she asked."Where's the key? Hindi ako binubuksan ng pinto ni ate, baka kung napano na siya!" sabi ko at pilit na binubuksan iyon."Sir, wala hong tao diyan." Napatingin ako sa kaniya."Kanina pa pong madaling araw umalis si Ma'am Erin. Kaya maaga konring nilinis at nilock yan," sabi niya."WHAT?! Where is s
ERIN'S POVNanlalabo ang mata ko habang naglalakad sa madilim na daan. Hindi ko alam kung anong gagawin ko. Wala akong gana sa lahat. Parang kulang na lang ay tamarin na akong huminga.Sobrang bigat. Feel ko dala ko na ang buong universe sa bigat. Huminto ang paa ko at tumingin sa harap ko."Madame, Erin?!" sabi ni Manang sa akin.Inalalayan naman niya akong pumasok, humungad naman sa akin sa sala si Eron."Ate? Buti napari- Are you crying?" tanong niya nang mapansin ang mata ko."Can I stay here, tonight?" tanong ko. Hindi ko siya pinansin sa tanong niya."S-sure. But what happened?!" tanong niya ulit."Im fine... I just want to rest... Thank you," sabi ko at umakyat na sa taas. Wala akong gana.Gusto kong magpahinga ngayon. Masyadong masakit. Gusto ko lang ipagpahinga ang lahat. Napatingin ako sa hawak ko. Yung
ERIN'S POV"HELLO?"Nagbalik ako sa reyalidad, nakita ko namang nakataas ang kilay ni Sab habang nakatingin sa akin."H-huh?" tanong ko sa kaniya."Aish! Yung totoo? Ano na namang ginawang kabalastugan ng mga yon sayo?!" sigaw niya habang galit na nakatingin sa akin.Wala akong balak sabihin kahit kanino. Dahil hindi pa naman ako sigurado kung totoo ba ang sinasabi ni Nadia."W-wala naman," nakangiting sabi ko. Yung ngiting pilit. Alam ko namang alam niya na nagpapanggap lang ako."Hayst! Ewan ko ba sayo, Erin! Bakit ka pa nagtitiis? Hindi ko talaga maisip na aabot ka sa ganiyan. Na magtitiis ka sa isang lalaki!" sabi niya."Because I love him. Sab, maiintindihan mo rin ako. Pagdating ng araw na magmahal ka ng totoo. "Actually, kanina pa talaga ako wala sa sarili. Iniisip ko yung sina
ERIN'S POVPalabas na ko ng bahay nang makasalubong ko si Nadia kasama si Trina."Oh! Hi, Erin!" masayang bungad n Trina sa akin with matching malawak na ngiti pa.Nilagpasan ko sitlya at dumiretso sa pool. Magdidilig na lang ako ng halaman kaysa makausap sila. Mas nakaka-aliw pa ito.Nagdidilig ako nang lumapit sila sa pool habang may hawak pang snacks. Tigas talaga ng mukha di ba? Pasalamat siya at pauwi na si Syd."OMG!" hindi ko maiwasang hindi pakinggan ang usapan nila."For real? OMG Nadia!" sigaw pa ni Trina na animo'y namamangha."Yes, I'm three weeks pregnant."Para akong tinanggalan ng kaluluwa sa sinabi niya. Nagsitayuan lahat ng balahibo ko."For sure matutuwa si Syd nito. Magkaka-anak na kami!" sigaw pa niya.Pero hindi ko naririnig ang ibang usa
ERIN'S POVWEEKS PASSED.Naunang umalis si Syd kesa kay Nadia. Naiwan pa si Nadia dito nang ilang oras bago siya umalis ulit. Hindi na ko nag-abalang alamin pa. Sanay na ako sa ganitong setup."Hija, hindi sa nakiki-alam ako. Pero sobra na, hindi ka ba napapagod?" tanong ni Manang sa akin.Napatigil ako sa pagdidilig ng halaman. Bago ngumiti sa kaniya."I know my husband, Manang. May amnesia lang siya. Babalik at babalik rin ang alaala niya.""Pero kailan? Hindi ka ba nababahala? Na hanggang ngayon ay wala pa ring maalala ang asawa mo?" sabi niya na sobrang ikinakaba ko. She's right. Ilang buwan na kaming ganito. Ilang buwan na siyang walang maalala."Ang akin lang hija, huwag mo sagarin ang sarili mo. Dahil mahirap lalo na pag sarili mo ang kalaban mo," sabi niya pa.Naiwan akong tulala sa sinabi niya._______________________
ERIN'S POVIlang araw lang ang lumipas, buti na lang at gumaling na ko. Papunta ako ngayong superkamarket. Nabuburyo na rin kasi ako sa bahay. Kaya ako na ang nagdesisyon na mamili.Umalis sila kahapon pa, hindi nga sila umuwi eh. Hindi ko nga alam bakit ako pumayag sa ganitong setup. Kung bakit hinayaan kong mangyari to. Wala naman akong magagawa eh. Si Syd yon.Ayoko lang talagang pakawalan siya ngayon, kahit gusto ko siyanh sisihin sa lahat. Pero dahil may amnesia siya, kaya hahayaan ko muna. Sa NGAYON.Nakapasok na ko sa market nang may makasalubong ako."Erin?" tiningnan ko siyang muli. Hindi ko siya kilala. O dahil naka sunglasses lang siya? Maski boses niya hindi ko kilala."It's me! Kyre!" napataas ako ng kilay. Seriously? Muli kong tinignan ang suot niya."HAHAHAHA! Don't mind my clothes," nakangiting sambit niya.
ERIN'S POVWeeks Passed.Nagdidilig ako ng mga halaman dito sa garden. Since mula nang magday-off sila ay hindi na sila bumalik pa. Tangin ang isang katulong at si manang na lang ang andito.Pinili ko na rin magdilig para malibang ako. Medyo okay na rin ako. Tinanggap ko na pakonti-konti ang lahat.Mula nang dito tumira si Nadia, mas lalong naging miserable ang buhay ko. Madalas ko silang nakikitang naglalampungan na para bang hindi sila nagsasawa. Habang natagal, nasasanay na lang din ako. Wala naman akong choice eh, hanggat hindi mismo ang totoong Syd ang nakikipaghiwalay sa akin, hindi ako bibitaw. Kakapit pa rin ako hanggang sa maalala niya ang lahat.Sandali kong hinubad ang singsing namin ni Syd.At ipintong iyon sa mesa kasama ang mga relo at bracelet ko. Bago nagpatuloy sa pagdidilig."Ang ganda naman ng singsing niyo," sabi ni Nadia na hin