Chapter 3

Chapter 3

TINITIGAN ni Bastian si Kaia nang may galit sa mga mata. Pinigilan niya ang kamay nito at malamig na sinabi, "Huwag mo akong hawakan gamit ang madumi mong kamay."

"Madumi?"

Walang babala, ang salitang "madumi" ay nagbalik ng masasakit na alaala kay Kaia.

Pakiramdam niya, parang maraming magagaspang na kamay ang humahawak sa katawan niya nang walang pakundangan...

Ang matinding kahihiyan at kawalan ng magawa ang nagdala ng matinding sakit sa kanya.

"Tigilan mo yang pag-arte mong kawawa sa harap ko."

Hindi napigilan ni Bastian na medyo lumambot ang puso nang marinig ang nanginginig na boses niya.

"Karapatan mong kamuhian ako."

Tahimik na humikbi si Kaia at napayuko, litong-lito ang itsura.

Pero hindi niya inalis ang tingin kay Bastian. Masaya na siya na makita lang ulit ito, kahit sa panaginip lang.

"Bastian, miss na miss kita..."

"Tumigil ka nga. Nakakadiri kang pakinggan."

Matigas pa rin ang tono ni Bastian, pero gusto niya ang malambot na boses ni Kaia kapag lasing ito.

"Tama ka, parang gusto ko ngang sumuka..."

Napabulalas si Kaia at sumama ang pakiramdam niya. Sa ilalim ng malamig na tingin ni Bastian, nagsuka siya nang nagsuka.

Napalapit si Bastian at sinalo niya ito nang hindi namamalayan. Matagal bago niya narealize ang ginawa niya. Galit siyang tumayo. Pumasok siya sa banyo at paulit-ulit na naghugas ng kamay.

Hinugasan niya nang mabuti ang dumi sa kamay niya. Pagbalik niya sa kama, nakita niyang mahimbing nang natutulog si Kaia kaya't tinanggal niya ang marumi nitong damit.

Napatingin siya sa hubog ng katawan nito. Biglang dumaloy ang dugo niya pababa sa isang bahagi ng katawan niya.

"Putangina."

Napatingin siya sa sarili, napakunot-noo at napamura. Buti na lang at matibay pa rin ang kontrol niya sa sarili. Agad niyang pinigilan ang sarili at malamig ang mukha habang pinupunasan ang katawan ni Kaia. Nang magising si Kaia, mag-isa na lang siya sa hotel.

Gulo ang sahig at may suka sa paligid. Wala na ring kahit anong saplot sa katawan niya. Nalito siyang umupo sa kama, mabilis na binalot ang sarili ng kumot at pinilit alalahanin ang nangyari kagabi.

Ang natatandaan niya lang, si Bastian ang nagdala sa kanya sa hotel.

Pero kung ano ang nangyari pagkatapos, wala siyang maalala.

"Miss Quintos, gising ka na pala," bati ni Roxanne na naka-Chanel na puting suit at papalapit sa kanya na may ngiti.

"Miss..."

Nanlaki ang mga mata ni Kaia. Hindi niya inaasahan na makikita niya si Roxanne sa loob ng suite.

Lalo na at hubad siya ngayon.

Napilitan siyang lalo pang balutin ang sarili sa kumot.

"Pinapunta ako rito ni Mr. Alejo para ibigay ito sa'yo, siguraduhin daw na ikaw mismo ang kukuha."

Inabot ni Roxanne sa kanya ang isang bote ng birth control pills at isang bote ng tubig.

Hindi maalala ni Kaia ang nangyari kagabi.

Pero tinanggap pa rin niya ang gamot at nilunok ito.

"Miss, ayos lang ba talaga ito?"

"Alam mo naman siguro, Miss Quintos, na hindi magugustuhan ni Mr. Alejo ang babaeng kagaya mo. Kaya simula ngayon, alalahanin mo ang lugar mo at lumayo ka na sa kanya."

"Siya ba mismo ang nagsabi niyan?"

Medyo namumula ang mga mata ni Kaia at masakit ang pakiramdam niya.

Alam niyang malaki ang kasalanan niya kay Bastian, at alam din niyang hindi siya karapat-dapat sa kapatawaran nito.

Pero kung talagang hindi siya mapapatawad, bakit siya nito hinawakan kagabi?

"Siyempre, utos ni Mr. Alejo ang iparating ko yan. At saka, dahil hindi mo na magagamit ang mga damit mo, may inihanda na akong bago para sa'yo."

Tinuro ni Roxanne ang mga nakatiklop na damit sa harap ng salamin at pagkatapos ay lumabas na ng suite at isinara ang pinto.

Narinig ni Kaia na ini-lock ang pinto at napahiga na lang siya ulit.

Isang bagay ang malinaw sa kanya. galit na galit na sa kanya si Bastian.

Kaya nga pinadala pa siya ng contraceptive pills matapos nilang magtalik.

Ramdam niya ang sobrang sakit at kahihiyan.

Dahan-dahan siyang nagkulong sa kumot, nakadilat lang ang mga mata, hindi kumikilos.

Samantala, sumakay naman si Roxanne sa isang itim na Maybach sa labas ng hotel.

Tinapunan niya ng tingin si Bastian na seryoso ang mukha.

"Mr. Alejo, kahit kontrata lang ang relasyon natin, hindi ka naman dapat umabot sa ganito. Kanina, halos himatayin si Daddy nang malaman niyang nag-check in kayo ni Kaia sa hotel."

"Get out," malamig na sabi ni Bastian.

"Pasabay na lang. Pareho naman tayo ng daan, ihatid mo na ako sa Lin Group."

Nag-seatbelt si Roxanne at nagsalita nang kaswal, "Inabot ko na sa kanya ang mga damit. Wag ka mag-alala, hindi ko siya ginulo."

Tahimik lang si Bastian, malamig ang mukha habang pinapaandar ang sasakyan.

Pakiramdam niya, napakalaki na ng kabutihang loob niya sa hindi pagtapon kay Kaia palabas ng hotel.

Simula ngayon, wala na siyang pakialam sa buhay nito.

Pagkatapos, pinilit ni Kaia na ayusin ang sarili at pumasok sa trabaho sa Universal Group.

Pagkasuot niya ng uniform, may nagmamadaling lumapit sa kanya.

"Kaia, may gulo sa opisina ng presidente! Galit na galit siya at pinapapunta tayo para linisin ang amoy ng pabango at ibang bakas doon."

"Ha?" tanong ni Kaia.

"May balita raw na isang artista ang nagtangkang akitin ang presidente, pero natakot at nadumi pa sa sarili."

"Ah, sige!" mabilis na sagot ni Kaia.

Ang totoo, kaya siya nag-apply sa Universal ay para mapalapit kay Cooper Aguilar.

Si Cooper Aguilar kasi ang general manager ng Universal Group.

Bago pa siya magtrabaho rito, nag-research na rin siya.

Ang kasalukuyang executive president ng Universal ay ang tiyuhin ni Cooper Aguilar.

Isang anak sa labas na kamakailan lang kinilala ng pamilya.

"Kaia, ano pa hinihintay mo? Bilisan mo!"

"Oo na!"

Agad na kinuha ni Kaia ang mop, walis, timba, at deodorant at sumakay sa freight elevator.

Pag-akyat niya sa top floor, napako ang mata niya sa isang matangkad na lalaki sa dulo ng corridor.

Parang si Bastian...

"Kaia, ang presidente ay sobrang banidoso at mainitin ang ulo. Mag-ingat ka, anim na kasambahay na ang natanggal ngayong buwan."

Babala ng manager ng cleaning department na si Fanny.

"Salamat, Ate Fanny. Naiintindihan ko."

Mabilis na yumuko si Kaia at sumunod kay Fanny papasok sa opisina ng presidente.

"Bilisan mo!"

"Okay!"

Agad siyang nag-spray ng deodorant sa bawat sulok ng opisina.

Habang naglilinis, napansin niya ang isang ballpen sa desk. Napatigil siya. Naalala niya, noong birthday ni Bastian anim na taon na ang nakakaraan, niregaluhan niya ito ng isang ballpen.

Eksaktong kapareho ng ballpen na nasa mesa ngayon. Puwede kayang si Bastian ang presidente? Kabado ang puso ni Kaia. Paano kung siya nga?

Ayaw niya sanang makita nito ang miserable niyang kalagayan. Pero kailangan niya ang trabahong ito. Nagulo ang isip niya. Pero pinilit niyang kumbinsihin ang sarili.

"Imposible. Ang Universal Group ay pag-aari ng pamilya Aguilar. Ang apelido ni Bastian ay Alejo, hindi Aguilar."

Bigla namang pumasok si Bastian sa opisina at napako ang mata niya sa kasambahay na nakaluhod sa sahig.

Napakunot-noo siya.

Pamilyar ang likuran nito.

***