TAHIMIK na bumuga ng hangin si Raven habang nakatitig siya sa kisame na natatanglawan ng makulimlim na liwanag buhat sa lampshade.Matagal na siyang nakahiga roon sa kama pero hindi pa rin siya dalawin ng antok, abala ang kaniyang isip sa nabuong plano na nakahandang isakatuparan bukas mismo, sa libing ng Lola ni Kayden, iyon ay ang walang kasawa-sawang pagtakas.Kailangan niyang maging maingat dahil natitiyak niyang ito na ang huling pagkakataon.Kapag nakabalik na sila sa Isla Alcaraz, malabo ng makatakas pa siya.Dapat maisasakatuparan niya ang plano ng maingat at mas matalino sa pagkakataong ito.Nagawa ni Kayden na palabasin na siya ay baliw, hindi niya alam kung ano pang p'wede nitong gawin lalo pa at parang hawak na nito sa mga kamay ang mundo.Bumuntong-hininga siya at nilingon sa kaniyang tabi ang nahihimbing na si Kayden.Kailangan niyang maisilid sa isip nito na bukas, sa araw mismo ng libing ng Lola nito ay wala siyang iniisip na kung anong bagay na lumalabag sa kagustuhan
"HINDI ko gusto ang pananahimik ni Raven," bulong ni Kayden kay Shanna.Naroon sila sa memorial park kung saan ang interment ng kaniyang Lola.Sabay silang napatanaw sa kinaroroonan ni Raven na noon ay inaalalayan ng kaniyang ama sa pag-upo in the first row of chairs, near his grandmother's coffin."I'll keep my eyes on her, Boss Kayden, kaya h'wag kang mag-alala." Paniniyak nito sa kaniya.Napatango-tango siya matapos ang sinabi nito."That's exactly what I want you to do, Shanna. Watch her carefully, ayokong sumakit ang ulo ko before we fly back to Isla Alcaraz tomorrow," madiing bilin niya rito."Aye aye, Boss.""Good," wika niya at saglit pang napapikit habang tumatango.Gusto niyang mainis sa sarili.Masyado siyang napa-paranoid ngayon, hindi niya maintindihan kung bakit samantalang napakahabang panahon na ang lumipas na ganito ang sitwasyon nila ni Raven, nakampante naman siya noon.Kumilos siya at tinalikuran si Shanna, sila Diego at Albert na bahagyang naka-distansya ay sumuno
SANDALING naestatuwa si Kayden nang makita ang ayos ni Raven nang makapasok sa bathroom gamit ang master key.Namutla siya at mabilis na binalot ng magkahalong takot at pag-aalala nang makitang paluhod itong nakaupo habang hawak ang piraso ng bubog sa kaliwang kamay at pinagmamasdan ang kanang pulsuhan kung saan sumisirit ang dugo."Raven!" hiyaw niya nang matauhan kasabay ang paglapit dito at kaagad na inagaw ang bubog sa kamay nito saka inihagis sa malayo rito."Let me die, Kayden!" mapait nitong sabi. "Just let me die!"Tiningnan siya nito. Hilam ang mga mata nito sa luha na patuloy sa masaganang pagdaloy.Matigas siyang umiling kasabay ang pagkilos at binuhat sa kaniyang mga bisig ang nanlalata nitong katawan."I won't let you die, Raven, dahil ikamamatay ko rin kung mawawala ka! Maiiwang mag-isa si Kayne, at hindi mo iyon gustong mangyari, hindi ba!?" napaiyak na tanong niya habang nagmamadali sa paghakbang palabas doon.Muntik pa siyang madulas sa dumanak nitong dugo sa sahig.M
GUMALAW ang talukap ng mga mata ni Raven at nang tuluyan niya iyong buksan ay ang doktor ang kaniyang nakita, kasama nito ang isang nurse na abala sa pagtingin sa vital sign niya.Agad na napilas ang manipis na ngiti sa labi nito nang makitang gising na siya."Ipinagpapasalamat kong gising ka na," mahinahong sabi nito sa kaniya.Hindi siya nagsalita dahil nadarama niya ang labis na panlalata ng kaniyang katawan at ang pagkadismaya sa isip na hanggang sa sandaling iyan ay buhay pa siya."Your suicide attempts by cutting the wrist artery put your baby in danger right there in your womb," diretsong wika nito na tila bombang sumabog sa kaniyang pandinig."A-Ano?" nanginginig ang boses na tanong pa niya."You're pregnant, Mrs. Alcaraz," mariing sabi nito, seryoso.Nasapo niya ang kaniyang bibig upang pigilan ang mapahagulhol ng iyak. Pakiwari niya ay gumuho ang kaniyang mundo, gusto niyang panawan muli ng ulirat.Buntis siya at hindi niya iyan matanggap.Nasapo naman niya ang kaniyang dibd
PAKIWARI ni Kayden ay huminto ng mahabang sandali ang pagtibok ng kaniyang puso matapos marinig ang balita ni Doc. Hernandez.Nawawala raw si Raven at hindi ito mahagilap sa loob at labas ng ospital na iyon.Bumakas ang matinding pagkabahala sa kaanyuan ng ama niya habang nakatitig sa kaniya. Habang sila Amanda at Athena ay tahimik na nakamasid lamang.Nang makabawi siya ay nagmamadali niyang tinungo ang private room ng ospital kung saan naka-admit si Raven upang tiyakin na hindi mali ang balitang dala ng doktor, at ganoon na lang ang panlulumo niya nang makitang wala nga roon ang asawa at tanging hospital gown na lamang na hinubad nito ang kaniyang nakita.Tiim bagang niyang kinuyom ang kaniyang mga kamao upang pigilan ang paglukob ng galit, panlulumo, at sakit sa kaniyang pagkatao.Gusto niyang magsisigaw ngunit sinikap niyang pigilan ang kaniyang sarili. Kinimkim niya iyong lahat dahilan para sumikip ang kaniyang paghinga.Nasapo niya ang nananakit na dibdib kasabay ang panlalabo n
DAHAN-DAHANG iminulat ni Raven ang kaniyang mga mata at ang pamilyar na kisame ang namulatan niya, ngunit agad din siyang napapikit dahil sa pagkasilaw sa maliwanag na paligid.Pinakiramdaman niya ang sarili, ang kaniyang katawan. Mas mabuti na ang kaniyang pakiramdam ngayon, hindi na siya nanlalata at nahihilo.Si Asher, bigla itong pumasok sa alaala niya dahilan upang imulat muli ang kaniyang mga mata."Raven!" tawag ng pamilyar na boses sa pangalan niya pero hindi niya nagawang tugunin."Raven!" tawag pang muli sa pangalan niya na sa pagkakataong iyan ay tatlong boses na magkakasabay.Dahan-dahan niyang dinala ang tingin sa mga tumatawag sa kaniya.Saglit siyang natigilan bago napaiyak nang makita niya ang kaniyang mga magulang at ang kaibigan na si Loraine.Tinangka niyang bumangon pero pinigilan siya ng dextrose na nasa kaniyang kamay.Napatingin siya roon habang ang mga magulang niya ay dumulog sa kama na kaniyang kinahihigaan at sabay na dumukwang para yakapin siya.Muli ay nat
NAKARAANMALAYO na ang nalalakad nila Asher at Raven sa gitna ng madawag na kagubatan. Dumidilim na ang paligid at nagsimula nang mag-ingay ang mga kuliglig at paniki. Malamig na rin ang simoy ng hanging yumayakap sa kanila."Napapagod na ako, Asher!" padaing na reklamo ng dalaga sa kaniya.Iniligid niya ang tingin at nakita niya ang isang malaking puno ng kahoy."Doon tayo." Hinawakan niya sa siko ang dalaga at iginiya palapit doon.Mataas ang mga ugat ng punong iyon at kahit papaano ay maaari nilang mapagkublihan.Magkatabi silang naupo sa pagitan ng mga ugat ng puno. Dama nila ang malamig na lupa na basa sa hamog.Sa bungad pumuwesto si Asher para kahit paano ay maprotektahan niya ang dalaga.Kapwa lang sila tahimik at nakikinig sa huni ng mga kuliglig at paniki sa paligid.Tiningnan niya si Raven at nabanaagan niya ang pagod na nakalarawan sa maamo nitong mukha. Dinig niya ang paghingal nito.Inalis niya ang tingin sa dalaga at tumitig sa ibang direksyon. Nakita nila ang nag-iisang
INIHINTO ni Asher ang kotse niya nang magpula ang traffic lights. Napabuntong-hininga siya at tila nanlalatang napasandal sa backrest ng kinauupuan niya. Hindi niya maiwaksi sa kaniyang isip ang ginawa niyang paghalik kay Raven kanina, maging ang pulso niya ay nananatili pa ring mabilis. Wala sa loob na sinapo niya ang kaniyang dibdib. Nasa ganiyang ayos siya nang mapatanaw sa napakataas at nagliliwanag na building sa di-kalayuang distansya. Iyon ang Golden Kingdom Resort and Casino na pag-aari ni Karl Alcaraz, tanyag ito at isa sa mga pinakamatataas na gusali sa bansa, nahahati sa dalawang gusali ang casino at nasa pagitan ng mga ito ang malawak na dancing fountain. Minsan na siyang nakapasok sa marangyang casino na iyon noon, at talaga namang nakamamangha sapagkat mayaman ito sa kalakaran. High-end poker rooms, exclusive villas with full butler service, a golf course , fine dining restaurants and bars plus its world class ambiance are some of the luxurious experiences that p