Bahagyang kumibot ang kilay ng matanda, "May punto ka, pero para sa akin, parang hindi kapani-paniwala..."Si lola ay isang taong may pananalig sa Diyos.Kaya naglakas-loob si Karylle na sabihin ito sa kanya sa ganitong paraan.Kung iba ang makakarinig, baka isipin nilang nagsisinungaling lang siya."Lola, ang mundo ay napakalawak at maraming hindi inaasahan, kaya't magtiwala ka sa abbot na master!""Si Master J ay isang napakalakas na abbot, kaya bukas, samahan mo akong makipagkita sa kanya at tingnan natin kung may oras siya."Ngumiti si Karylle at tumango, "Pero lola, sa ngayon, sa iyong birthday banquet, nandoon pa si Harold na naghihintay sa iyo. Hindi mo ba ipagpapatuloy ang pagdiriwang ng iyong kaarawan? Marami pang bisita sa labas."Sa sandaling iyon, tila mas gumaan ang pakiramdam ni Karylle, at masaya siya dahil sa wakas, nagtagumpay siya. Malapit na ring mabigyan ng kapanatagan ang puso ng kanyang lola."Sige, labas na tayo." Ngayon, halatang mas maganda na ang mood ng mata
Napaluha ang matanda, "Matanda na tayo, ......"Akala niya nakalimutan na nito ang kanilang pinagsamahan.Napabuntong-hininga si Joseph, "Halika, tikman mo muna ang luto ko."Ngumiti si Karylle habang pinapanood si Joseph na inalalayan si Lady Jessa papunta sa mesa at pinaupo.Nilibot niya ang tingin sa paligid. Hindi pa umaalis si Arianne, pero hindi na ito kasingsigla ng kanina.Tumingin siya kay Nicole, na abala sa pagkain at pakikipag-inuman kasama ang mga kaibigan.Patuloy na masigla ang pagdiriwang.Biglang tumingin si Harold kay Karylle, "Sumama ka sa akin." Pagkasabi nun, tumalikod na siya at naglakad palabas.Bahagyang kumunot ang noo ni Karylle. Bagaman nagdadalawang-isip siya, kailangan niyang ipaliwanag ang nangyari para walang mapansing kakaiba si lola, kaya sumunod na rin siya.Maraming nakakita na lumabas ulit nang magkasama ang dating mag-asawa, kaya lalong lumalim ang pagtataka ng mga tao.Hindi lumingon si Harold dahil narinig niya ang tunog ng hakbang sa likod niya.
Habang sinasabi niya iyon, nagpupumiglas pa rin siya, ngunit dahil sa laki ng agwat ng lakas nila, nainis si Karylle, "Bitawan mo ako!!"Nakangitngit ang mukha ni Harold, at bawat salitang sinasabi niya ay puno ng sarkasmo, tumatagos sa puso niya!"Karylle! Huwag mong isipin na hindi ko alam ang mga taktika mo! Bibigyan kita ng pagkakataon, pwede tayong magpakasal ulit! Pero pagkatapos nun, bawal ka nang gumawa ng kahit anong drama, lalo na ang lumapit kay Alexander!"Medyo naguluhan si Karylle ngayon, at mas lalo niyang tinitigan nang malalim si Harold, na nasa harapan niya.Agad na kumunot ang noo ni Harold. Kaya ba ang gusto lang niya ay makuha ang atensyon niya? Yung ekspresyong iyon, parang hindi niya inasahan na bibigay siya agad?Sa isang iglap, biglang bumilis ang inis ni Harold.Biglang tinaas ni Karylle ang paa niya at pinatama ito sa sapatos ni Harold!Manipis na nga ang takong ng high heels niya, at ginamit pa niya ang buong lakas. Napa-aray si Harold at umatras agad. Sina
Malakas ang tawa ni Atty. Lee at saka lang siya nagsalita matapos matawa nang husto, "Hindi niyo alam kung ano ang nakita ko!"Tumaas ang kilay ni Dustin pero hindi siya nagsalita, halatang hinihintay ang sagot ni Atty. Lee.Lumapit si Atty. Lee kay Dustin at bumulong, "Nakita kong may dent sa sapatos ni Harold, at may gasgas pa! Ibig sabihin, tinapakan talaga siya ng may pwersa! Ang asim ng mukha ni Harold, talo na siya!"Medyo napaisip si Dustin. Siguradong naging karma niya si Karylle.Good mood si Atty. Lee, "Ngayon ko lang siya nakita ng ganito, pero nung lumabas ako, hindi ko nakita yung tao."Si Karylle, siyempre, ang tinutukoy niyang "tao."Tumingin si Dustin kay Harold na pumasok na sa bulwagan.Mag-isa lang ito, at hindi na bumalik si Karylle.Pagkaupo ni Harold, hindi na talaga bumalik si Karylle. Agad itong kumunot ang noo niya. Ano na naman ang ginagawa niya?Si Lady Jessa ay nakakalahati na ng noodles at mukhang masaya. Naginhawaan na si Joseph nang makita ang gana ng ka
Sa mga sandaling iyon, nakahawak pa rin si Karylle sa puno gamit ang isang kamay, habang ang paa niya na walang takong ay nakataas sa hangin.Pinag-iisipan niyang mabuti kung paano siya makakabalik nang maayos.At si Harold naman, na pabalik din sa parehong daan, ay napatigil nang makita ang eksena. Tinitigan niya ang mukha ni Karylle na puno ng inis at pagkalito, at medyo napaisip siya.Sa loob ng tatlong taon nilang magkasama bilang mag-asawa, ang laging nakikita niya kay Karylle ay ang pagiging mahinahon at mabait nito. Hindi kalabisan ang sabihing isa siyang masunuring asawa. Kung tungkol sa pagiging mabuting asawa, nagampanan naman ito ni Karylle.Pero ngayon lang niya nakita ang ganitong klaseng emosyon sa mukha nito—parang may halong pang-iinis, sarkasmo, pagka-dismaya, at pagkabahala.Ang nakikita niya ngayon ay si Karylle na tunay na buhay.Napansin ni Karylle ang mga tingin ng ibang tao, at parang may kaunting pag-asa siyang tumingin sa paligid. Kailangan lang naman niyang m
Nakita ni Harold na patuloy pa rin ang pagpupumilit ni Karylle, kaya’t galit siyang nagsabi, “Sabi ni Lola, kung hindi kita madadala pabalik, hindi niya ipagdiwang ang kaarawan niya. Karylle, alam mo naman ’yon!”Sandaling natahimik si Karylle.Alam niya na gustong ipagkasundo sila ng lola niya, kaya normal lang na sabihin nito ang ganitong bagay.Isa pa, bakit magsisinungaling si Harold? Kung hindi lang dahil sa pangungulit ni lola, sa tingin niya ba bababa si Harold sa antas na ito para sunduin siya?Habang tahimik si Karylle, biglang binuhat siya ni Harold nang pahalang.Kahit gaano pa niya gustong mahulog kanina, hindi siya nagsalita, pero ngayon ay hindi niya mapigilang mapasigaw.“Harold!”Napayakap siya sa leeg ng lalaki nang hindi sinasadya, pero mabilis ding bumitiw dahil sa pagkataranta, “Ibitaw mo na ako agad, okay na na hawakan mo na lang ako.”“Akala mo ba gusto kitang buhatin?” Saglit siyang tinapunan ni Harold ng iritang tingin.Pero kahit sinabi niya ’yon, mahigpit niy
Halata sa mukha niya na hindi niya makontrol ang expression niya!Lumingon si Harman at tinitigan siya, may bakas ng ngiti sa kanyang mga mata.Samantala, pabago-bago ang expression ni Joseph – minsan ay komplikado, minsan naman ay hindi natuwa.Sa harap ng tingin ng lahat, binuhat ni Harold si Karylle pabalik sa dati nitong upuan at dahan-dahang ibinaba.Hindi niya inaasahan, pero nang tumayo siya, tila parang may kulang sa mga bisig niya.Hindi makatingin si Karylle sa mga tao. Namumula ang kanyang mukha habang nakayuko. Ramdam niya ang mga matang nagtatanong na nakatingin sa kanya at kay Harold. Nakakahiya talaga!Napasulyap si Harold sa kanya, at isang bihirang ngiti ang lumitaw sa kanyang mga mata.Tumayo si Harold, nagbigay ng utos sa butler, at saka naupo pabalik sa kanyang pwesto.Medyo hindi maganda ang expression ni Lauren, "Miss Karylle, hindi ka na makalakad ngayon?"Bahagyang nag-iba ang mukha ni Karylle, at hindi siya nagsalita. Pero si Harman, sinulyapan siya nang malam
Napatigil si Karylle habang kukunin na sana ang kahon ng sapatos. Natural na tumingin si Harold sa direksyong iyon, at halatang mas naging masungit ang mukha niya kaysa kanina.Agad na sinabi ni Lady Jessa, "Dali, palitan mo na agad para makalakad ka ng maayos! Harold, buhatin mo si Karylle papunta sa lounge para makapagpalit siya ng sapatos."Hindi siya gumalaw. Mabilis na sabi ni Karylle, "Hindi na, okay lang. Sasamahan na lang ako ng kaibigan ko."Sabay kaway kay Nicole.Nakatingin si Nicole sa direksyon niya. Pagkakita nito, agad niyang kinawayan si Roxanne, at sabay silang tumayo at lumapit kay Karylle.Nakahinga nang maluwag si Karylle.Kinuha ni Harold ang chopsticks at hindi na nagsalita.Kita naman sa mukha ni Lady Jessa ang konting pagkadismaya kay Harold, pero hindi na rin siya nagsalita.Magkabilang kamay na inalalayan nina Nicole at Roxanne si Karylle habang dahan-dahan silang naglakad papunta sa lounge.Pagpasok nila, hindi nakapagpigil si Nicole at nagtanong nang walang
Hindi tiningnan ni Roy si Harold at malaya siyang tumingin sa ibang direksyon, parang walang nararamdaman.Samantala, si Karylle naman ay alam namang maaari siyang tumawag ng sarili niyang tao para palitan ang kanyang dressing. Kung hindi dumating ang grupo nila Harold, may sarili siyang tao na aasikaso sa sugat niya. Pero dahil nga naroon na sila, hindi na siya tumawag pa ng iba—ayaw niyang magtagpo ang dalawang panig.Makalipas ang ilang sandali, dumating na ang doktor.Nagulat si Karylle nang makita kung sino iyon. Ang babaeng doktor na siyang naglinis ng sugat niya kahapon.Ibig bang sabihin... si Harold ang tumawag sa kanya?’ tanong niya sa isipan.Napatingin si Karylle kay Harold, medyo nagtataka.Tahimik lang si Harold habang nagsalita, kalmado ang mukha. "Mas mainam na babaeng doktor ang humawak sa sugat mo."Napakunot ang noo ni Nicole. Ang lalim ng pag-aalaga ng lalaking ‘to, ah. Totoo nga bang may nararamdaman siya para kay Karylle?Naalala niya ang nangyari kaninang umaga—
Kung kikilos si Karylle, tiyak na kikilos din si Nicole. Pero kung si Nicole ang kikilos, hindi garantiya na gagalaw din si Karylle.Napatingin si Harold, pero wala siyang sinabi.Samantala, natuwa agad si Roy at mapang-asar na nagsabi, "O, bakit hindi ikaw ang pumunta?"Hindi maganda ang naging reaksyon sa mukha ni Harold, ngunit nanatili siyang tahimik.Ilang sandali lang ang lumipas, tumawag na si Harold sa cellphone ni Karylle. Ngunit gaya ng inaasahan, naka-off pa rin ang telepono nito. Nanlamig lalo ang kanyang ekspresyon, pero hindi pa rin siya gumalaw.Nagpatuloy naman si Roy na tila nanunukso pa habang nakaakbay at naka-cross legs. “Feeling ko, ikaw na ang pumunta. Go ahead.”Malamig na sinulyapan siya ni Harold. “May paraan ako para bumaba si Nicole. Kapag bumaba siya, susunod na rin si Karylle.”Napataas ang kilay ni Roy at natawa. “Bolero! Blow mo ‘yan!”“Anong pustahan?” tanong ni Harold nang mahinahon.“Game! Sige, sabihin mo kung ano ang pustahan. Kahit ano!” Akala mo'y
Biglang sumama ang timpla ng mukha ni Nicole, halatang pigil na pigil na ang inis. Maging ang tingin niya kay Roy ay punong-puno ng iritasyon.“Lumayas ka nga!” mariing sabi niya. “Bahay ‘to ni Karylle, at kalahati ng pagmamay-ari nito, akin din! Ikaw ang hindi welcome dito!”Bigla namang natawa si Roy—pero hindi sa tuwa, kundi sa galit. Unti-unti niyang ibinaba ang nakataas niyang binti at tumayo.“Eh bakit hindi ako pinaalis ni Karylle kanina, ha? So ano ‘yang sinasabi mo? Walang kwenta!”Napanganga si Nicole sa sobrang inis. Hindi na siya nag-aksaya pa ng salita. Mabilis siyang tumalikod at tumuloy na lang sa kusina.Kalma, Nicole. Anger hurts the body, anger hurts the body!Wala nang silbi na patulan pa niya ang taong ‘to. Hindi siya papatol sa isang engot. Ignore and stay classy!Pagdating sa kusina, agad niyang hinugasan ang kamay, kinuha ang ilang sangkap sa refrigerator, at nagsimulang magluto ng sarili niyang noodles.Gagawa na lang ako ng sarili ko. Kaya ko ‘to. Kahit sabihi
Mas lalong lumalim ang kunot sa noo ni Harold. Kita sa mukha niya ang pagkainis, at ang malamig niyang tingin ay diretsong ibinato kay Roy—isang malinaw na pahiwatig na ayaw na niyang marinig pa ang kahit ano mula rito.Pero gaya ng inaasahan, walang pakialam si Roy sa nararamdaman ni Harold. Sa halip, kalmado pa rin siyang nagsalita, “O baka naman matagal mo na talagang gusto si Karylle, pero masyado mong na-misunderstand. Lagi mong iniisip na nakipagsabwatan siya sa ama niya para pilitin kang pakasalan siya. Galit ka sa ganung klaseng kasunduan dahil para sa’yo, interest lang ang basehan. Pero sana maintindihan mo na…”Napahinto siya saglit sa gitna ng sinabi, tila sinasadya ang pagpigil ng susunod na linya.Matalim ang tingin ni Harold habang tinitigan si Roy. “Tama na, Roy,” malamig niyang sambit.May CCTV sa lugar na ‘yon. Ayaw ni Harold na mas marami pang masabi si Roy, pero ang pagpapatuloy nito kahit alam niyang may surveillance ay nagpapakitang sadyang gusto ni Roy na marinig
Mas lalo pang bumigat ang atmospera sa loob ng bahay—tila mas lumamig pa ang hangin sa paligid.Kahit sina Roy at Nicole na nasa labas ng pintuan ay ramdam ang kakaibang lamig na bumalot sa buong lugar. Malinaw ang sikat ng araw sa labas, pero ang presensya ng lalaki sa loob ay tila nagpapakaba.Napatinginan ang dalawa, at pareho silang natahimik.Sa mga mata ni Harold ay litaw na litaw ang galit—tila handang pumatay—ngunit si Karylle ay nanatiling kalmado. Tiningnan niya lang si Harold nang diretso, walang bakas ng takot sa mukha.Napangisi si Harold ng malamig. "Ayos, mahusay.""Ayos ka d'yan! Hindi mo na talaga ako kayang kontrolin!" mariing tugon ni Karylle, sabay biglang bumuwelo at kumawala mula sa pagkakahawak ng lalaki. Hindi inaasahan ni Harold ang mabilis na galaw niya kaya nakawala si Karylle.Agad siyang lumapit sa pintuan, binuksan ito, at pinapasok sina Nicole at Roy."Ang bilis mo, kuya ah," biro ni Roy habang nakangiti kay Harold.Kagagaling pa lang ng dalawa sa almusa
Magbubukas sana ng bibig si Nicole para sumagot, pero napansin niyang may kakaiba. Tumingin siya kay Roy na may halong pag-aalinlangan at mahinang sabi, “Feeling ko... hindi ko dapat sabihin sa’yo. Baka kasi sabihin mo kay Harold. Ayaw ni Karylle na malaman niya kung nasaan siya ngayon.”Biglang napangisi si Roy—isang mapanuyang ngiti na puno ng pangungutya.Napakunot ang noo ni Nicole, halatang nainis sa reaksyon nito.“Ano'ng nakakatawa?” malamig niyang tanong.“Ewan ko kung ako ba ang tanga o ikaw lang talaga ang sobrang inosente,” sagot ni Roy na may halong pang-iinsulto. “Sa tingin mo ba, kung hindi mo sabihin, hindi pa rin malalaman ni Harold kung nasaan si Karylle? Seryoso ka ba?”Hindi nakaimik si Nicole. Bwisit na lalake. Kahit kailan, wala talagang matinong lumalabas sa bibig n’ya.Sa inis, napakagat-labi siya bago muling nagsalita. “Eh ‘di mag-imbestiga siya. Mas okay na ‘yun kaysa ako pa ang magsumbong sa kanya.”Napangisi na lang ulit si Roy at tumahimik. Sa totoo lang, k
Direktang tumingin si Harold sa direksyon ng kama—pero wala siyang inaasahan na ganoon ang aabutan niya.Maayos ang pagkakakumot. Walang kahit sinong natutulog doon. Napatingin siya sa banyo, umaasang baka nandoon si Karylle, pero nanlamig ang pakiramdam niya nang makita na bukas din ang pintuan nito—at wala ring tao sa loob.Agad siyang nanigas. Dumilim ang kanyang mukha. Mabilis niyang kinuha ang cellphone at tinawagan si Karylle. Pero ang tanging sagot ng automated voice ay: "Ang tinatawagan mong numero ay kasalukuyang naka-off."Lalong bumigat ang pakiramdam ni Harold. Hindi na siya nag-aksaya ng oras. Lumabas siya ng silid at nagtungo sa kwarto ni Roy.Pagkatok pa lang niya ay sunod-sunod na, halatang walang pasensyang naghihintay. Inis na inis na boses ang narinig niya mula sa loob.“Sino ba ‘yan! Umaga-umaga, puro katok! Wala bang respeto sa tulog ng tao?!”Wala sa loob ni Roy na si Harold pala ang nasa labas. Patakbo pa siyang lumapit sa pinto, handang murahin ang kung sinuman
Habang pinagmamasdan ni Karylle ang lalong lumalamig na ekspresyon ni Harold, mahinahon siyang nagsalita, “Maraming babae ang gustong pakasalan si Mr. Sanbuelgo. Ang anak ng Saludes, ikaw lang naman ang gusto niya mula noon, ‘di ba? Kung gugustuhin mo, handang-handa na si Miss Saludes na bigyan ka agad ng anak. Kaya hindi mo kailangang manatili rito—pwede kang humanap ng iba. Kahit magpakasal tayong muli pero wala namang nararamdaman sa isa’t isa, para na lang tayong mga robot na nabubuhay dahil sa obligasyon. Para na rin tayong niloloko si Lola. Hindi patas ‘yon.”Sa puntong ito, malinaw na kay Karylle ang lahat. Hindi na niya kayang ipagpatuloy ang kasinungalingang iyon, kahit pa para sa ikatatahimik ng matanda. Para sa kanya, hindi iyon simpleng white lie—kundi isang malinaw na panlilinlang.At sa isang iglap, tila lalo pang lumamig ang paligid.Pero si Karylle ay tila hindi na apektado. Napabuntong-hininga siya at mahinang nagsabi, “Pagod na ako. Gusto ko na sanang magpahinga. May
Nakatayo si Nicole sa gilid habang tahimik na nanonood, pero nang mapansin niyang may dugo pa rin ang sugat ni Karylle at hindi pa rin ito gumagaling, bigla siyang namutla. Hindi siya makapaniwala sa nakita. Grabe, ganito pa rin kaseryoso kahit lumipas na ang isang araw at isang gabi?Napuno ng pagkabahala ang puso ni Nicole. Ang masaya niyang ekspresyon kanina ay agad na nawala. Habang nakatitig sa tila malalim at nakakatakot na sugat sa likod ni Karylle, halos mapaluha siya sa awa. Dati ay sobrang kinis at puti ng likod na ‘yan... ngayon—nasira na!Habang inaasikaso ng doktor ang sugat ni Karylle, sinubukan nitong ilihis ang atensyon ng dalaga. Baka kasi hindi niya kayanin ang sakit. Pero laking gulat ng doktor nang makitang tahimik lang si Karylle—walang reklamo, walang daing, ni hindi man lang napakunot ang noo. Sa edad niyang ‘yon, napakalakas ng loob.Dahil doon, hindi na nag-aksaya ng oras ang doktor. Nagpatuloy siya sa maingat ngunit mabilis na pag-asikaso sa sugat.Maya-maya,