Chapter Fifty-Three

Hindi na nagawang makapag-reklamo pa ni Rose. Wala siyang nagawa kundi ang madismaya na lamang sa itinakbo ng mga pangyayari. Tumigil na rin sya sa kapapalag dahil nagmumukha lang siyang katawa-tawa. Sa higpit ng pagkakabitbit sa kanya ni Alexander malabong makaalpas sya. At ang tanga niya sa parteng wala siyang ni ideya na magkakilala pala sila Dusan at ang asawa.

Kung ang pangunahing pakay ni Alexander sa pagtungo sa Cotabato ay para kastiguhin siya, nakapagtataka ang pagiging kalmante nito. Katunayan ay halos gustong lumundag ng puso niya nang masilayan sa muling pagkakataon ang guwapong mukha ng lalaki.

Her defenses were weakened by his grin. For the past few weeks, she had never seen him. In her heart, she longed for this man.

Buong akala pa mandin niya ay sasalubungin siya nito ng poot at galit.

Ngunit malayo roon ang ipinapakitang kilos ng lalaki. Halos kabaliktaran.

She heaved a sigh of relief.

Gayunpaman ay nilinga niya ang paligid. Malay ba niya kung may mga