Chapter Sixty ( Any Katapusan)

🌹Chapter Sixty🌹(Ang Katapusan)

Rose was stunned.

Her eyes still went wide.

Tama ba siya nang rinig?

"Na... naaaalala mo?" atubiling tanong niya.

"Yes, I remembered everything, particularly...us." malambing na sagot ni Alexander, habang nakatunghay sa maliit niyang mukha.

Sa nanlalaking mata ay muling umawang ang mga labi niya. Hindi agad siya nakapagsalita. Pilit inaaabot ng isip ang mga salitang nagmula sa lalaki. Baka kasi dinadaya lamang siya ng pandinig.

"P...pero sabi ni Lance..."

"Ni Lance? putol ni Alexander na may pagkunot ng noo.

"Yes, he said you did not remem...," she paused.

"Oh that bastard, he tricked me!" She hissed.

Sukat humalakhak si Alexander.

"You two have the same feathers," sabi ni Rose, na kinakitaan ng pagkapikon.

"So devastating that you may remember parts of the memory but not all of it," dagdag niya.

"You're the most beautiful part of it," Alexander said softly, while gently caressing her shoulder.

"But you set me up.