CHAPTER 6: THE LIFE

He enjoyed Silhouette’s company and Charlotte never heard of Sandro complaining on errands. She is sure that his brother is in-love with Silhouette too. Hindi niya maintindihan kung bakit ganoon ang kilos ng kanyang nakatatandang kapatid.

“Are you sincere with my bestfriend?” nakapameywang na usisa ni Charlotte. Hindi naman umimik ang binata. “Hey, answer me!”

“Bakit mo ba ako tinatanong? Kailangan mo pa ba akong kilatisin eh, kilala mo na ako.”

“Huwag kang pa-fall kasi uutusan ko ang mga tauhan mo para ipabugbog ka.” Pinagbantaan niya ang kuya. Nakita ni Charlotte ang kakaibang ngiti ng kausap. “Kailangan ni Silhouette ng magtatanggol sa kanya. Lagi kasi siyang binu-bully ng grupo ni Ivan. Magtatapos na kami pero walang ipinagbago ang mga ugali nila.”

“Hindi sila tunay na lalaki. Mga bahag ang buntot ng mga iyon. Huwag ka nang mag-alala. Everything has been taken cared of para sa aking mahal na mutya.”

“How did you know that?” Tahimik lang ang lalaki sa kanyang tabi habang nasa backseat silang pareho.

Pagkababa ng kotse ay inabutan ni Charlotte na papasok na ng gate si Silhouette. Kumaway lang si Sandro at nag-flying kiss ang dalaga. Sinalo naman ito kunwari ng lalaki at saka umandar ang kotse.

“New scent?” Tumango ang kaibigan.

“Sandro gave it to me together with this.” Couple perfume and bracelet ang peg. “First of the many gifts that I would receive from him.”

“Wow naman!” Abut-tenga ang ngiti ni Silhouette. “Seryoso kayong ma-in-love.”

Nagmadaling pumasok ang magkaibigan sa House of Fashion Building. Iyon ang tawag nila sa kanilang Fashion Department.

Nakasalubong nila ang grupo ni Ivan na lulugo-lugo at lahat ay pawang nakayuko. Nagkatinginan ang magkaibigan dahil hindi man lang inasar si Silhouette.

“What’s wrong with those guys? Ang weird kapag tahimik sila.” mahinang komento ni Silhouette.

“Friendship, napansin mo ang kilay ni Ivan?” tanong ni Charlotte.

“Bakit? Halata bang tattoo na ang kilay niya?”

“NO! It’s not that.” Itinuro ni Charlotte ang gawi ng mga kalalakihang nagkumpulan sa isang sulok. Kitang-kita ang matatalim na mata ni Ivan na titig na titig sa magkaibigan. “Delikado tayong dalawa. Mukhang may nangyari.” Halata ang nerbiyos ni Charlotte.

“Hey, akala ko ba Mafia ang kuya mo? Isang sabi mo lang, tiyak na aambangan na ‘yan ni Sandro. Tsss, may kalalagyan sila kapag hindi nila ako tinigilan. Hindi ko na siya siningil sa nasira niyang skateboard ko. Tigilan lang niya ako ay sapat na.”

“Friendship, huwag kang masyadong maingay about that sacred word. Hayan na papalapit na si Ivan.”

“O ano! Wala ka pa ring kadala-dala! Mabuti at binuhay ka pa, Ivan. Naawa sa magulang mo kasi inaasahan nilang ga-graduate ka na. Magpakabait ka na sa akin kasi mabuti at putok lang sa kilay ang inabot mo.”

“I am here to say sorry for all the troubles I caused you.”

“Yes! Graduate ka na rin sa akin!” Tumalikod kaagad si Ivan.

Masayang masaya si Silhouette at nakaramdam siya ng kapayapaan sa sarili matapos nilang mag-usap ni Ivan. Pakiramdam niya ay protektado siya.

Samantalang papalayo ang sasakyan ay lihim na napangiti si Abra at napasulyap ang kanilang driver.

“Bata na pala ang tipo mo, Boss!” komento ni Paul. Hinampas siya ni Abra sa tabi upang itikom ang bibig. Wala sinuman ang may karapatan sa kanila upang pakialaman ang personal na buhay ng kanilang boss.

“Tahimik ang siyudad. Mukhang natakot ang mga gahaman sa salapi at kapangyarihan.” ani Abra.

“Anong balita sa Club Siesta?” Club Siesta ang lihim na lugar para sa mga sugarol at nag-aakalang ang pagyaman ay suwertehan lang.

“Malakas ang pasugalan ngayon, Boss. Maraming bagong parokyano!”

“Matutuwa si Papa kung ganoon.”

Sa King’s Construction dumiretso si Sandro. First time na walang bumati sa kanya ng umagang iyon. Bakante pa ang kanyang upuan. Walang nagkakape at nakikipagkuwentuhan kina Gab at Niel. Sumenyas ang dalawa na wala pa si Seraphina.

Nakahiga pa si Seraphina at walang balak tumayo. Masama ang pakiramdam niya. Maaga naman siyang natulog pero hindi niya maintindihan kumbakit antok na antok siya at parang nasusuka.

“Get a check-up, Seraphina. Baka naglilihi ka na. Mamaya darating ang kasambahay na kinuha ko sa agency. For the meantime, take your leave. Kaya naman kitang buhayin.”

“Al, may propesyon ako. May pamilya ako na umaasa sa akin.”

“What about Silhouette? Akala ko ba ay tapos na siya. Let her take some responsibility. By the way, any significant update about Mr. Silent Guy?”

“Matinik ang ating subject, General. The bait has long been waiting for him pero hindi siya kumakagat dito. It’s time to change the plan. Just trust me, Al.”

“I trust you, Honey. Ayoko lang malaman na may something na sa inyong dalawa. Hindi ko iyon magugustuhan.”

“Someone has taken his attention that’s why I am going to use her.” mariing sabi ni Seraphina.

“Mukhang very personal yata ang plano natin.”

“Paano mo masisilo ang isang hayop kung wala kang bitag? Kailangan ko siyang isakripisyo. Hindi ko na ito kakayaning mag-isa lalo na sa sitwasyon ko.”

Pero iba ang naiisip ni Seraphina.

Mabilis nagdaan ang mga araw, dumating ang graduation ni Silhouette. Kasabay noon ang isang surprise party sa kilala at sikat na Tower of Babel Building. Dalawang taon nang tapos ang 18^th birthday ng kapatid ngunit gusto lang niyang bumawi. Nakalimutan niya ang mahalagang araw na iyon para sa kapatid at ngayon ay nakita niyang magandang oportunidad iyon upang unti-unting isagawa ang plano.

“I invited Sandro for your 18^th rose. First dance mo si Papa.”

“Ate, you are wasting your money. Sana ibinigay mo na lang na allowance ko while looking for a job,” kunwaring sabi niya.

“I am making up for you.” Lalong kinilabutan si Silhouette sa narinig.

Simple ang handaan. Dumalo pa rin ang ilan sa mga kaibigan ni Silhouette kahit last minute at secret invitation iyon. Tinulungan rin siya ni Charlotte.

“Wait lang. I am coming.” Madaling -madali si Charlotte sa Vasquez Suite. “Ano ba kasi kuya?” bungad niyang sabi pagpasok sa pinto.

“Halika muna. Tulungan mo muna ako. Ayusin mo muna ang neck tie ko.” Hindi makuha ni Sandro ang tamang stroke to tie it.

“Matagal-tagal ka nang nagni-necktie tapos ngayon mo pa makakalimutan.”

“Tsk! Sige na kasi. Marami ka pang daldal. “ Lumapit si Charlotte upang ayusin ang necktie.

“May regalo ka ba kay Silhouette?”

“Ako pa ba? OO naman.”

“Alam ba iyan ni Ate Seraphina?” Saka siya huminto at naupo silang pareho sa sopa.

“I will formally court her. Ayokong sabihin na ako pa ang niligawan ni Silhouette. Sigurista kasi itong kaibigan mo.”

“That’s my Kuya Sandro. Saludo ako sa iyo. Perfect match kayong dalawa ni bestie.”

Habang nagsasayaw sina Silhouette at Sandro for the final dance, hindi napigilan ng lalaki ang humanga sa nakakabighaning ganda ng dalaga.

“You are so beautiful tonight!”

“Tonight lang?’ Napangiti si Sandro. May pagkataklesa talaga si Silhouette kumpara kay Seraphina. “It’s weird.”

“Bakit weird?”

“Seraphina is acting so strange nowadays.”

“Kapatid mo si Seraphina and you shouldn’t doubt what she does for you and your family.” Pure ang intention ni Seraphina. Sa sobrang tutok niya sa work, she missed a lot of things for her younger sister. But Silhouette’s instinct doesn’t buy all the good reason to celebrate. Napakibit-balikat na lang si Silhouette.

“I know her. Mabuti pang hindi siya naging mabait sa akin. Baka kung ano ang hilingin niya sa akin at hindi ko kayang tanggihan.”

“Kapag ako ang hiniling ng ate mo, ibibigay mo ba ako?”

“Like, duh! Bakit ikaw? Are you even a thing to trade with something? Tell me, may something ba sa inyo ni Ate?”

“Like, duh!” panggagaya ni Sandro. Napahagikhik si Silhouette. “I think iba ang tipo ng ate mo. Medyo high ang standards niya.”

Matapos ang gabi, minabuti ni Sandro na yayain si Silhouette somewhere para magkasarilinan sila.

“Pakihatid na lang siya rito. We’ll spend the night here in the hotel.”sabi ni Seraphina. Matutulog na sila sa iisang kuwarto. Magkakasabay sila ng kanyang magulang papasok ng unit.

“We’ll go ahead. Don’t worry. She’s in good hands.”

“Ingat kayo!”

“Yes, Nanay…Tatay…Ate! Bye!”

Nakita ni Seraphina na seryoso ang relasyon ng dalawa. According to the latest diary entry, in a relationship na ang status nila.

Inalalayan ni Sandro si Silhouette habang naglalakad. Nakapagpalit na siya siya ng pormal na damit para sa gabing iyon. Sa Yacht Club sila dumiretso. For the first time in his life, ngayon lang niya kailangan ang effort for a special someone like Silhouette.

Binati sila ng isang lalaking nakauniporme at iniabot sa binata ang susi.

“Enjoy the night, Sir!” Umandar ang lantsa at pumalaot malayo sa pampang. Umupo ang dalawa habang may nagpapaandar nito.

“Do you like it?”

“I love it!” Narinig niya ang tunog ng kanyang cellphone. Tila hudyat na kailangan nilang pumunta sa roofdeck. Inalalayan pa rin ni Sandro ang dalaga.

Kitang-kita sa mga mata ni Silhouette ang labis na pagkamangha sa inihandang sorpresa ni Sandro para sa gabing iyon. A dinner to two in a yacht at may violinist pa.

“Pasensiya ka na. Heto lang ang nakayanan ko.”

“Heto lang? Ano’ng heto lang? This is so extravagant already, Sandro.”

“Come on, let’s eat.”

“Busog pa ako.”

“Then, let’s have a dessert.”

“I want you as a dessert.”

“Silhouette, hindi oras para sa mga kinky joke mo. Ayokong nakakarinig ng ganyan sa iyo.” seryosong tugon ni Sandro.

Tumayo si Silhouette. Nilapitan siya ni Sandro.

“I am gorgeous. I want to kiss you. I want to hug you.”

“Silence!”

“I love you…” Hindi nakapagpigil si Sandro at nagdikit ang kanilang mga labi.

“And…”

“I want to have sex with you.” Lumayong bigla si Sandro. A man like him will not take advantage of Silhouette. He promised himself that he will protect and take care of her.

“Halika, umuwi na tayo.”

“Agad? I am still enjoying the night with you.”

“Huwag na tayong kumain kung ako rin lang ang gusto mong maging dessert.” Pinindot niya ang numero sa cellphone at tinalikuran ang dalaga. Kumain ng pakonti-konti ang babae habang naghihintay sa susunod na mangyayari.

“Sandro, sorry na! Sandro!” sigaw nito.

Maya-maya lang ay nakarinig siya ng tunog ng paparating na helicopter. Muntik masamid si Silhouette. Bumagsak ang harness sa harapan ni Sandro at tinulungan ang dalaga na isuot ito.

“This is safe.” But the thing is nakapanty lang si Silhouette at wala man lang protective shorts. “This is not safe.” sambit niya habang nasa loob ng dress ng ka-date niya ang kanyang kamay. Nasalat niya hanggang beywang ng babae. “Hindi bale, wala nang makakasilip niya kasi gabi na at tayo na lang dalawa.” sabi niya habang umaakyat silang pareho. “Sa Tower of Babel tayo.”

“Copy, Sir!”

Yumakap si Silhouette kay Sandro habang nilalagyan siya ng jacket sa balikat.

“If you want to have sex with me, then, marry me first.”

“Are you proposing?”

“Does it sound that way?” Napaisip si Sandro sa kanyang sinabi. Bago pa bumukas ang bibig ng dalaga at may masabi pang kung ano ay muling nagdikit ang kanilang labi. Hindi rin nakontrol ng binata kung hanggang saan nakarating ang kanyang kamay sa loob ng dress.

Umikot sa Kamaynilaan ang helicopter at natuwa si Silhouette sa kinang ng mga ilaw sa ibaba. Maingat na inalalayan ni Sandro ang dalaga sa pagbaba.

“I had a great night, Sandro.” Naglakad ang dalawa sa pasilyo.

“What do you plan tomorrow?”

“I am going to find a job.”

“That’s better. Get busy in the real world.”

“I am excited to see your world.”

Hindi alam ni Sandro kung iyon ba ay hudyat ng isang seryosong simulain.

Bago pumasok si Silhouette sa loob ng kuwarto ay pinigilan muna niya ang kausap.

“Here’s my gift to you.”

He gave a necklace to Silhouette for a gift. It matches her bracelet. May maliliit na diyamante ito. May initial na M ang kuwintas na iyon.

“Thank you!”

“I will come and see you later.”

Abot sa alapaap ang kasiyahan ni Silhouette. Masaya niyang binati ang araw at hindi siya nakaramdam ng anumang banta sa relasyon nila ni Sandro.