Simula

For so many years, I thought I wouldn't be affected anymore. After so many years, I thought I would be immune against his charms. But seeing him right now, sitting across from me, brings a lot of memories. The good and the bad. Steamy and hot moments. 

“What do you think, Ava?” 

Napakurap ako nang marinig ang malalim na boses ng aking asawa na nakaupo lang sa tabi ko. Naibalik ako ng kanyang tanong sa kasalukuyang usapan. Marahan ko siyang nilingon at ginawaran ng ngiti sa kabila ng tila ba nabubungkal na natutulog na emosyon ng nakaraan. 

“I-I don't know,” sabi ko sa pilit na mahinahong boses. “Wala naman akong alam sa pagnenegosyo.”

Ilang segundo niya pa akong mariin lang na tinitigan. I know he is reading my thoughts through carefully looking at the expression on my face. He is good at this. My husband, Damien Altos Ignatius isn't branded as ruthless in the world of business for nothing. 

Pinutol niya ang pagtitig sa akin at binalingan ang lalaking nakaupo sa aming tapat. Without taking his eyes off of the man in front of him, he took his glass of wine and sipped on it. Matapos niya itong gawin ay ibinaba na niyang muli ang kanyang wineglass.

“I accept your business proposal,” pagbitiw niya. “Have your secretary send in the papers to the office by tomorrow.”

“Thank you, Mr. Ignatius.” Tumayo ang balahibo ko sa narinig na boses ni Ryker. “It's a pleasure to work with you.”

My fate is finally sealed. Nagsusumigaw ang boses sa utak ko upang umapila sa sinabi ng asawa. Bakit siya pumayag? Maski na alam kong walang alam si Damien sa nakaraan namin ng lalaki na makakatrabaho niya ay gusto ko pa rin siyang awatin sa kanyang desisyon. Ngunit imbes na magsalita ay walang abiso akong mabilis na napatayo. Both of the men's eyes are now all on me. 

“What's wrong?” tanong ni Damien sa akin. His voice is now laced with concern. Concern that he rarely gives to other people around him because of his coldness and ruthlessness. 

I looked down. Ayaw kong tingnan ang mga mata ni isa sa kanila. Humigpit ang pagkakahawak ko sa red clutch na nasa kamay. Kulay pula na terno sa suot kong v neck high slit dress. 

“I.  . . I need to go to the toilet.”

“Sanjay,” awtomatikong malamig na pagtawag ni Damien sa pinakapinagkakatiwalaan niyang bodyguard. 

Maagap itong sumulpot sa gilid ko. Hindi na ako nagulat pa dahil alam ko naman na nagkalat sa paligid ng gusali ng five star hotel and restaurant ang security staffs niya. 

Tumalikod na ako sa dalawang lalaki at naglakad na paalis. Dinig na dinig ko ang bawat pagtama ng takong ng suot kong red stilletos sa marmol na sahig. And aside from it, I could also hear the rapid and loud beating of my heart. 

Huminto ako sa tapat ng malaking pinto na gawa sa kahoy. 

“I'll take it from here,” mahina kong sambit kay Sanjay at sa isa pang bodyguard.

Isang beses na tumango si Sanjay at binuksan na ito para sa akin. Pumasok ako sa loob at narinig ko sa likod ang muli nitong pagsara. Bumungad naman sa akin ang mahabang hallway ng CR ng hotel. Naglakad ako at nakita na nasa kaliwang bahagi nito ang women's toilet. Binuksan ko ang isa sa mga pintuan at pumasok na sa loob. 

Tiningnan ko ang repleksiyon ng sarili sa salamin. I looked so pale. Ni hindi natakpan ng bold red lipstick ang pagiging maputla ko. I quickly opened my clutch and took the small rubberband inside it. Mabilis kong itinali ang nakalugay na kulay itim na buhok na may kulot sa dulo. Ryker used to like it better when I don't tie my hair. I don't want him to like it now. 

Bahagya akong natigilan sa ginagawa nang mapagtanto na siya na naman ang iniisip ko. Nabitin sa ere ang kamay ko ngunit natali na ang buhok. Mariin akong pumikit. I am married now. Hindi ako dapat nag-iisip pa ng ibang lalaki. I love Damien. I love—

Malakas akong napasinghap nang may biglang humila sa pantali ng aking buhok dahil upang muli itong bumagsak at mapalugay. Dumilat ako at halos mahulog ang puso dahil sa pagtalon nito nang makita si Ryker sa salamin na nakatayo sa aking likod. Marahas ko siyang hinarap. 

“What are you doing here?!”

Imbes na sagutin ang tanong ko ay inatake niya ang mga labi ko ng halik. Hindi ko magawang iiwas ang mukha dahil sa mariin niyang paghawak dito. I tasted the wine from his hot lips and it got me more intoxicated than before. The kiss took minutes, an hour. I don't know. Unti-unti akong nanghina lalo na nang mas palalimin niya ito. Sa huli ay nagpaubaya ako. 

A single tear fell on my left cheek. It stopped him. Huminto siya sa paghalik ngunit nanatiling malapit ang kanyang mukha sa akin. Bumalatay sa kanyang mga mata ang sakit at pagsisisi. 

“You should've been mine.” His jaw clenched as he swallowed hard. “You were supposed to be mine.”

“How did you get passed the security?”malamig kong tanong. Inignora lang ang sinabi niya. 

He gave an evil smirk. “I have my ways.”

Matalim ko siyang tiningnan. “Get out of my way. I need to go back to my husband.”

“Hindi mo siya mahal,” matigas na paratang niya. 

“How would you know that?” asik ko. “Wala kang alam kaya wala kang karapatang sabihin 'yan!”

“Be in bed with me again. I'll prove it to you—”

Mabigat na sampal ang iginawad ko sa kanya upang patahimikin siya. Umalingawngaw ang tunog nito sa buong paligid. 

“How d-dare you?”Nanginig na ang boses ko dahil sa matinding galit. “I will never cheat on my husband.”

Humakbang na ako at nagsimula ng maglakad palayo sa kanya. Abot kamay ko na sana ang pinto nang muli siyang nagsalita sa likod ko. 

“I will make you mine again, Gertrude,” pagbabanta niya. 

I swallowed hard. Sa nanginginig na kamay ay inabot ko na ang doorknob at binuksan ang pinto. I walked away. I walked away from him again just like what I did six years ago. And God, I hope I could walk away from him this time, forever.