Chapter 8.2

(Continuation of Chapter 8)

Lizabeth's POV

Kung wala lang kami sa harap ng pagkain ay sinaksak ko na ‘to ng kutsilyo at ipinakain ko na ang buong manok sa kanya. 

Gawin ba naman akong aso na sunod-sunuran sa kanya. Napaka lakas talaga ng apog ng lalaking ito! Maghintay ka lang talaga Kenzo, may araw ka din sa 'kin. May kasama pang buwan.

Pagkatapos namin kumain ay binigay ko na ang phone number ko sa kanya at saka na ako nagkulong sa kwarto. Doon pa lang ako nakapag bukas ng phone ko at sunod-sunod na text messages na ang lumabas. 

From: Ate Lucy

[Nasaan ka? Bakit wala ka pa sa bahay?]

Bumilis ang tibok ng puso ko dahil sa nabasa. Lagot, paano ko ipapaliwanag kay Ate?

From: Ate Lucy

[Beth! Bakit hindi ka man lang bumisita ng ospital pagkatapos ng klase mo? Sabi ng mga kapitbahay ay ang tahimik ng bahay at mukhang