LOGINSA GANOONG SIMULA, kahit na si Rohi ay isang bata pa lamang na hindi kayang kontrolin ang sariling kapalaran noong mga panahong iyon ay naiinis pa rin si Don Madeo sa kanya. Therefore, Rohi came to the family, although he knew that the child was targeted by Carol, pinili ni Don Madeo na magbulag-bulagan tulad ni Welvin. Ngayong malaki na ang bata, mahigpit na hinawakan ni Rohi ang kamay ni Viana upang humingi ng tawad sa matandang kaharap nila.“Grandpa, I'm sorry. Nakagawa kami ni Viana ng desisyon para sa aming sarili sa engagement ceremony ng hindi ito sinasabi nang maaga sa iyo—”Viana quickly interrupted Rohi.“Grandpa, ako ang may kasalanan noon. Ako ang nagbigay ng suggestion na gagawin namin ‘yun.”Tinitigan ng mabuti ni Don Madeo si Rohi, ngunit hindi ito nagbitaw ng anumang salita. Nanatili siyang tahimik. Tila may iniisip itong malalim.“Rohi, pwede bang hayaan mo kaming mag-usap ni Viana ng kami lang? Lumabas ka muna sandali.”Viana was stunned, ngunit kalmado lamang si Ro
WARREN SEEMED STUNNED. His friends lowered his head to examine the wounds on his body. Tahimik siyang nakaupo doon na parang iskulturang bato na bumagsak. Napaungol siya hanggang sa mahawakan ng kaibigan ang kanyang kanang kamay. Tumitig na doon ang lalaki. Balot na balot na iyon ng kanyang umaalingasaw na dugo. Warren finger bones were twisted and deformed. His friends was a little scared because he was the heir of Gonzales' family. Napatingin siya kay Warren. Napuno ng dugo ang kalahati ng mukha ng kaibigan. Tinakpan niya ang kanyang mukha gamit ang kanyang kaliwang kamay, ibinaba ang kanyang ulo, at ang kanyang mga balikat ay marahas na nanginginig. Isang mahinang hikbi ang narinig niya na mula kay Warren iyon. Dahil siguro sa sakit kung kaya parang naiiyak siya ngayon.“Calm down, Warren. Parating na ang ambulance.”Warren was sent to the hospital. In addition to minor injuries, his right metacarpal bone was severely fractured due to the violent impact, and his index finger was br
NO WONDER WELVIN got up so early today, naisip iyon ni Warren habang pababa ng hagdan. Parang umaalingawngaw pa rin sa tainga niya ang mga sinabi ng ama sa kanyang kausap sa kabilang linya.“Now, we need to not only win over Rohi, but also his team. Do you know how many domestic companies want to work with them? Yes, we have the upper hand now. The team belongs to Gonzales Group, and we must ensure that everyone feels a sense of belonging in the company. If the projects they are currently working on go smoothly by the second quarter of next year, I will probably mention Rohi again…”Malaki pa ang ngisi doon ng matandang lalaki. “Yes, the board of directors also values him very much. I must hand the company over to reliable people. I am also getting old…”Natigilan si Warren sa pagbaba nang may na-realize sa huling narinig na sinabi ng ama. Ibig ba nitong sabihin ay plano niyang sa anak nito sa labas ipapahawak ang kumpanya? Paano naman siya doon?“Ah, bahala nga siya kung ano ang gus
ROHI WAS SILENT for a moment, then reached out and held her on his lap, then pinched Viana’s chin and kissed her. Saglit na naging affectionate ang dalawa, naudlot lang iyon nang biglang may nag-doorbell sa pinto. Dinala ng restaurant staff ang kanilang pagkain at si Viana ang nagkusang buksan ang pintuan. When Rohi got up from the sofa, he caught a glimpse of some things thrown in the corner of the sofa. He took a closer look and found that they were wool and knitting needles. Viana carried the bag into the dining table. Sinundan niya na ang babae para magtanong.“What are you knitting?”Viana's computer was offline for a few seconds, then he suddenly realized something.“Nakita mo?”“Be careful when placing knitting needles next time. Kung hindi ka mag-iingat at titingin-tingin sa sofa bago maupo, matutusok ka ng di mo namamalayan.”Ibinaba ni Daviana ang bag at tinapik ang noo. “Sorry, nais ko sanang bigyan ka ng isang surpresa. Gusto kong ihabi ito para sa iyo, ngunit biglang dum
PAKIRAMDAM NI DANILO ay sinaksak siya ng harapan ni Rohi. Namutla na ang lalaki. Sa sandaling ito ay nagkulay atay ang mukha ng matandang lalaki.“I...I…”Hindi na magawang makapagsalita pa doon ni Danilo. Siguro lasing din siya noong mga oras na iyon at hindi niya na ito magawang maalala pa. Pagkatapos ng lahat, ito ay masyadong matagal na ang nakakalipas. Ilang beses na niyang sinabi ang mga ganoong salita noon at mayroon siyang masasamang kaisipan, pero ngayon inulit-ulit sila ni Rohi na parang sunud-sunod na malakas na sampal sa kanyang mukha. Nais niyang orihinal na magkaroon ng isang matatag na relasyon kay Rohi at tulungan ang kanyang mga investors na humingi ng kooperasyon, ngunit ngayon na ganito ang paratang nito sa kanya, paano niya pa ito masasabi sa lalaki?Nanatiling nakatayo lang si Viana sa tabi ni Rohi at tahimik na nakinig sa lahat ng mga sinabi nito. Sa totoo lang ay manhid na siya pagdating sa amang si Danilo, ngunit nang marinig niyang minsang naisipan ng ama na p
HINDI NA MAKAHUMA si Danilo. Hindi iyon ang kanyang inaasahan na magiging reaction ni Rohi lalo pa at may mga taong nakakakita sa kanila at panay ang tingin sa kanilang banda ng ibang mga staff ng hotel. Malamang ay curious na rin sila kung ano ang kanilang pinag-uusapan at kailangang doon pa sila.“Ikaw…” Danilo wanted to say, how do you talk like that? Magiging father-in-law mo ako kahit baliktarin mo ang mundo kaya dapat na i-respeto mo ako!’Ngunit nilunok ni Danilo ang mga salita pabalik nang dumating ito sa kanyang mga labi upang di lumabas. Sa kanyang puso, he despised the illegitimate child, but he couldn't help but feel that the child had become successful now, and his reputation was better than that of Warren; ang bobo at walang laman ang utak na tagapagmana ng mga Gonzales.“Aminado ako at alam kong may nasabi akong mga bagay sa inyo noong huling pagkikita natin na hindi maganda, subalit ngayon na fiancé ka na ni Viana huwag mo sanang kalimutan na ako pa rin ang ama niya. H







