Chapter 46

Kaya pala. Kaya pala ganoon na lamang ang hirap sa mga mata ni Waylen sa tuwing nababanggit niya sa akin si Lala. Kaya pala ganoon na lamang kalakas ang iyak niya noong dinalaw namin ito.

Ang bigat-bigat ng pinapasan niya sa puso niya na tipong buong pagkatao niya ay naaapektuhan. Iyong tipong gusto mo ng huminga ng maluwag pero parang may malaking bikig na nakaharang sa lalamunan mo dahilan ng unti-unti mong pagkakamatay.

Hindi ko alam kung anong magiging reaksyon ko sa kwento ni Blaze. Parang tinuloy niya ang kwento ni Waylen kaya ngayon 'eto ako at marami ng konklusiyong nabubuo sa isipan.

Waylen's tears, heartaches and pain when he was drunk that night came flashing back to my mind. The words that he released, the feelings that he expressed and even the emotion in his eyes was screaming sadness.

Parang ako ang nasasaktan para sa kanya. Hindi ko sukat akalain na sa mahabang panahon ay nakakayanan niyang kimkimin ang ganoon kalaking problema.

"Your husband