Share

CHAPTER TWO

last update Last Updated: 2024-12-22 16:17:47

Nagising ako nang medyo masakit ang ulo, nang iminulat ko ang aking mga mata ay tila'y hindi familiar sa 'kin ang lugar na ito. Napatingin ako sa aking sarili, gulat kong masaksihan na hubo't hubad na ako. Nanlaki na lamang ang aking mga mata nang mapatingin ako sa tabi ko. Isang lalaki na hindi ko naman kilala.

Pinagmasdan ko siyang mabuti. Naalala ko bigla ang lalaking nakasalubong ko kagabi.

"Ang gwapo mo," sabay ngiti ko.

Napahawak ako sa kanyang mukha, subalit bigla siyang gumalaw kaya napatigil ako.

"Ahmm, kailangan kong umalis, kailangan ko ng pera," bulong ko sa sarili ko.

Dahan-dahan akong bumangon at napapalingon baka magising siya. Agad kong kinuha ang mga damit ko, pagkatapos kong magbihis ay agad akong lumabas.

Nang makalabas ako sa kwarto ay may nakasalubong akong isang lalaki. Napatingin ito sa 'kin pero yumuko na lamang ako.

"Pasensya na po, maling kwarto po na puntahan ko," saad ko.

Hinintay ko siyang magsalita pero hindi man lang umimik. Ramdam kong deretso siyang nakatingin sa 'kin.

"Ahmm, babye po, hahanapin ko pa kwarto ko hehehhe." Umalis agad ako sa kanyang harap at naglakad papalayo.

"Hayyy! Ano ba itong ginawa ko? nagtrabaho lang naman ako kagabi para magka-pera diba? Pero bakit paggising ko may lalaki na akong katabi? Bakit wala akong masyadong maalala?" Sambit ko sa sarili ko habang naglalakad sabay tapik sa noo ko.

MR. YOUTAN POV.

Nagising ako na wala na sa tabi ang babae, I don't know how can I find her. This is my first time, she's the first who get my virginity. No matter what happened, sa ayaw niya o gusto she needs to marry me. Agad kong tinawagan ang tauhan ko para hanapin ang babae.

"Guards!"

"Yes po sir?" Yumuko sila sa 'kin

"I need the CCTV footage, dalhin mo ito sa 'kin," seryosong saad ko sa isang tauhan ko at agad naman siyang tumango at umalis ganun din ang iba.

Agad akong nagbihis upang magtungo sa aking company. May malaki at napaka-importanteng meeting ako ngayon. Ilang minuto lang ay nakarating ako roon, nagulat na lamang ako dahil narito ang aking ina. Hindi ko inaasahan ang pagbabalik ni mommy galing sa America.

"Mom, what are you doing here?"

"Son, I miss you so much, then son, kailan mo ako bibigyan ng apo? Mag 26 years old kana, matanda na rin ako."

"Mommy, kakadating mo lang galing America, iyan na agad ang sinasabi."

"Why? Is there's something wrong, son?"

"Mommy, next time na natin 'yan pag-usapan, I know your tired, kaya magpahinga ka na muna sa mansion. Mom, ipapahatid kita, okay?"

Magsasalita pa sana si Mommy pero agad ko itong pinutol. Tinawagan ko ang aking driver para personal na ihatid si mommy sa mansion. Palagi na lang 'yan ang hinihiling sa 'kin ni mommy ang mag ka apo.

"But soon as possible ipapakilala ko siya sayo mom." I said on my mind.

Umupo muna ako sa aking upuan. Inisip kong mabuti kung ano ang ginawa ko kagabi. Yeah, she's pretty. Bago ako tuluyan matulog ay pinagmasdan ko muna ang babaeng 'yon. Hindi ko pa alam ang pangalan niya and I need to find her.

Kinuha ko ang singsing na iniingatan ko. Nakalagay ito sa aking nakatagong sisidlan, sa loob ng aking mesa. This is very valuable dahil tanging mapapangasawa ko lamang ang makakasuot nito. Pamana rin ito ng aming pamilya upang ipasuot sa susunod na magiging asawa ng tagapagmana.

Ilang oras ang nakalipas ay dumating ang CCTV footage sa opisina ko. Agad ko itong kinuha, nakita ko ang buong pangyayari kung paano binastos ang babae. I don't know, bigla na lang uminit ang ulo ko.

"Ahmm, sir, yung lalaki nga po pala kagabi ay nasa botiga pa."

"Bantayan mo siyang mabuti dahil hindi pa ako tapos sa kanya!" malamig kong sambit at tumango naman ito.

Kalaunan, nakita ko sa CCTV footage kung paano ako tinakasan ng babaeng 'yon. Agad kong tinawagan ang iba ko pang mga tauhan upang hanapin siya.

"Just wait me honey, I will punish you, dahil tinakasan mo ako." I said on my mind.

Napatingin ako sa relo ko. 5 minutes left mag-uumpisa na ako sa meeting. I stand up straight sabay ayos ng suot ko. Kalaunan, dumating ang aking secretary upang sunduin ako. Nang nakarating ako sa meeting room ay hindi ko inaasahan na makikita ko si Mr. Rodolf ang ama ni Princess na ipinagkasundo ni lolo na ipakasal sa 'kin.

"Long time no see, my son in-law," he said but I coldly look at him.

"Mr. Youtan ilang araw ay dadating na si Princess para ayusin ang kasal niyo," sabay ngiti.

"Mr. Rodolf, your here because of that?" I seriously ask, then smirk.

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED NINETY FIVE

    "Hindi ko alam. Hindi ko na alma kung ano ang gagawin ko. Hindi ko na alam kung sino ang dapat kung paniwalaan. Siguro nga nagkamali ako. Pero, hindi ko kasalanan ang lahat ng 'to. Gusto ko lang maging masaya. Gusto kong makasama nang matagal ang anak ko at ang pamilya ko. Pero sa mga nalaman ko, sa mga narinig ko. Parang pakiramdam ko ngayon wala akong pamilya. Dahil puso panloloko ang nangyari ehh. Bakit ganun bakit parang ang daya ng lahat. Steve, kilala kita dahil sikat ka, pero hindi ko inaasahan na sasabihin niyo na asawa kita. Hindi ko alam na lubos at sobra sobra pa pala ang lahat." Hindi ko mapigilan ang mga luha ko. Dapat hindi ako umiiyak sa harap ng anak ko. Kailangan kong maging malakas, ngunit paano ko gagawin. Kung sa puntong 'to tila'y may mga punyal ang tumarak sa puso ko. Halos madurog at maguho na ang mundo ko."I'm sorry, it's all my fault. Still Zinnia, kailanman hindi kita sinisi at hindi kita sisisihin. Nawala ako sa tabi mo. Malaki ang naging pagkukulang at kas

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED NINETY FOUR

    JOYCE or ZINNIA POV.Hindi ko lubos maintindihan kung ano ang nangyayari. By the way, nandito ako ngayon sa tapat ng anak ko. Balot na balot ang buong katawan ko, dahil hindi maaaring hindi. Sobrang nasasaktan ang damdamin ko habang pinagmamasdan na walang lakas ang anak ko. Kahit ako ay unti-unting nang hihina. Lalo na hindi ko gusto ang nakikita ko ngayon. I'm just hoping na maging maayos lang ang pamilya ko, na maging masaya lang kami. Pero, nang dumating sina Youtan, tila'y nagbago ang lahat. Bakit kasi, pinipilit nila ang sarili nila sa akin, kahit hindi ko naman sila lubos na nakikilala. Gusto kong sumigaw, pero hindi ko magawa. Ang aking mga luha, ay hindi man lang tumitigil sa pagbuhos. Pakiramdam ko, walang wala na ako. Kung alam ko lang na ganito lang din ang mangyayari sa ana ko, hiniling ko na lang sana . Na sana ay ako na lang ang tinutukoy nilang namatay na at kailan man hindi na babalik pa. "Anak, hindi ko maintindihan kung bakit ginawa sa atin ng dad mo ito. Si daddy

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED NINETY THREE

    "Ano bakit ang tahimik niyo haa! Sabihin niyo sa akin ngayon, pinagloloko niyo lang ako! Wala ba kayong ibang magawa! Josh! Ipaliwanag mo sa akin ngayon ang lahat lahat! Ito ba ang dahilan huh? Bakit sinabi mong maayos lang ang lahat, sa tuwing tinatanong ko sayo na parang wala akong maalala. Bakit ka nagsinungaling sa akin, pwede mo naman sabihin ang totoo diba? Gagawin ko rin naman ang lahat para umintindi. Pero, bakit??? Bakit ganito ang malalaman ko ngayon, ang sakit sa dibdib." "Please, Joyce, calm down...." "How??? Paano ako kakalma! Ang sakit niyo! Mga sinungaling!" Tumalikod siya sa amin at akmang aalis na. "Joyce... Wait.." I shout. Napahinto naman siya, ngunit hindi lumingon sa amin. Maya-maya pa, may isang Yaya ang natatarantang biglang dumating na tila'y naguguluhan at hindi alam kung ano ang kanyang gagawin. "Ma'am, ang bata po, dumudugo ang ilong...." Natatakot na boses niya. "Ano????" Tila'y nadagdagan ng sakit ang nararamdaman ko ngayon. Paanong dumugo ang

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED NINETY TWO

    "Josh, what are you talking about?""Simple lang naman, Prince. Ito talaga ang hinihintay kung mangyari. At hindi nga ako nagkamali, natupad din ngayon." Tumayo siya at ngumiti sa amin."Alam niyo, natutuwa ako sa inyo. Ginagawa niyo ang lahat para kunin ang mahahalagang bagay sa buhay niyo. Ginagawa niyo ang lahat para ipaglaban ang mga mahal niyo sa buhay. Isa sa mga pagsisising nangyari sa buong buhay ko ang lumayo sa inyo. Nang una, akala ko mahaharap ko ang lahat lahat. Inakala kong magiging maayos lang, pero hindi pala. Ilang taon akong naging mag-isa sa ibang bansa. Hindi ako nakabalik agad dito sa inyo dahil gusto kong pagsisihan ang lahat. Pakiramdam ko noon, parang isa akong duwag na nagtatago at tinatakasan ang lahat. Simula nang na wala sa akin ang mga mahal ko sa buhay, inisip ko noon na lahat ng nagmamahal sa akin at minamahal ko ay iiwan lang din ako sa huli. Kaya, lumayo ako upang palawakin ang utak ko. Pero, sa kasamaang palad, parang naging isa lang akong malaking du

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED NINETY ONE

    "Oh, ayan na sa wakas umandar din." Biglaang saad ni Prince, dahilan na nawala ang imahinasyon ko.Inumpisahan ko naman ulit ang pagmamaneho. Mabuti na lang, bumilis ang andar ngayon. Pero, sa dami dami na pinagdaanan namin ngayon. Hindi malayong gabi na kami makakarating kung saanna paroroon si, Josh kasama ang asawa ko at ang anak ko. "Oo nga pala noh, nakalimutan na natin kumain, kaya naman pala ang hapdi ng tiyan ko.""May gana ka pa bang kumain, Alexander? Nakaka-pagod, kaya na kaka-tamad kumain ngayon. Siguro, sa sunod ka na lang kumain, pagkatapos ng lahat.""Alam ko.""Alam mo Alexander, ang sarap bumalik sa nakaraan. Ang walang problema, walang kahit na anong ganitong sakit sa ulo na dapat isipin. Kung maaari nga lang, pipiliin ko talaga ang bumalik sa dating maayos, tahimik at masaya kasama ang kapatid ko. Kung hindi lang sana nangyari ang trahedyang 'yon, kasama ko pa sana ang kapatid ko ngayon." Masyadong kumirot ang puso ko. Ngunit, hindi na ako umimik pa at patuloy na l

  • After the Daylight    CHAPTER ONE HUNDRED NINETY

    "Baby, don't cry, nandito lang naman si Mommy, hinding hindi ka pababayaan ng Mommy. Sorry baby, busy ang Dad, kaya wala siya rito now. I love baby." Hinalikan ko ang anak ko sa kanyang noo at pisngi. Pakiramdam ko talaga na gawa ko na rin ito sa iba noon pa."Baby, matulog na ahh, kailangan nang magpahinga nang maaga ang baby, para madaling tumangkad at palaging healthy." Saad ko pa sabay halik sa noo niya ulit.Mabuti na nga lang at madaling tumahan ang anak ko ngayon. Inilapag ko siya ng dahan-dahan sa kama. Ang bait bait niya talagang tingnan.Habang lumilipas ang segundo, minuto, at oras. Tila'y may kung anong takot ang bumabagabag sa damdamin ko. Habang tumatagal parang mas lalong bumibigat. Pakiramdam ko, may darating na kung ano o kung sino. Subalit, hindi ko ito matukoy. Nakakaramdam ako nang takot, kaba at kung ano ano pang nagiging dahilan ng pagkabahala ko. Mahirap intindihin kaya mahirap din itong sabihin. Maya-maya pa, biglang tumunog ang pintuan, dahilan na bigla rin ak

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status