Kabanata 3—The 2nd and 3rd Woman: Kristina and Mariella Santiago

VINZ NICOLO

BUMALIKWAS ako ng bangon nang dahil sa sunod-sunod na tawag mula sa aking wireless phone.

"Damn it!" Bulalas ko sabay hablot ng telepono.

"Hello?" tamad kong sagot sa kabilang linya, at saka bumalik sa pagkakahiga. "Hello? Who's this?" Salita ko ulit dahil wala man lang may sumasagot. Bwisit!

Nakakaisturbo! Bitin na nga ang tulog ko—ayaw pa akong kausapin!

"I said, sino 'to!"

"Hoy! Si Duke 'to! May urgent meeting bilisan mo diyan! Mainit ang ulo ng senior!"

Biglang nabuhay ang dugo ko nang marinig ko ang pangalan ni senior. Ano na naman kaya ang naging problema at mainit na naman ang ulo ng dragon na 'yon?

"Are you listening?! Bagong gising ka ba, Nicolo?" Bulalas ni Duke sa kabilang linya. Napabuntong hininga ako.

"30 minutes nandiyan na ako. Bye!"

Binabaan ko na kaagad ng linya. Ayaw kong makarinig ng kahit na anong sermon ngayon mula sa kapatid kong 'yon.

Akma na sana akong aalis ng kama nang may humila sa akin.

"Shit! Ugh!" nakalimutan kong may kasama pala ako kagabi sa apartment ko. "Sweety, wake up." Gising ko sa babaeng katabi ko. "May lakad ako today, wake up sleepy head!" Pinisil ko pa ang pwetan nito bago ako tuluyang umalis sa kama.

"Inaantok pa ako," Aniya sabay talukbong ng kumot.

Who is she?

Her name was Mariella. She's my girlfriend, I guess, maybe, or not.

I met her last night.

I'm still searching for Silvia. Who left me doon sa kamalig. And also, finding again another woman. Her name, Kristina. Isang gabing pagsasalo.

At here I am again. Bakit ba ang malas ko sa mga babae? O, baka naman natakot lang sila? O, baka naman may iba pang rason?

Why me?

And now here I am again.

I'm having a sex with the other woman. Bakit ba kasi nagpapakagat kaagad ako sa mga babae na 'di ko man lang kilalanin muna kaagad? Ugh! This is crazy!

Bakit ba kasi hindi ko mapigilan? Naloko na!

Kalahating oras lang ang preparasyon ko sa aking sarili dahil panay ang tawag sa linya ni Duke. Ang lokong 'yon!

I saw Mariella sitting on the single sofa. Bumaling siya sa akin ng maramdaman niya ang presensya ko.

Ang amo ng mukha. Pero ang totoo mabait talaga siya.

"Aalis ka na?" She ask at saka siya tumayo.

Lumapit ako sa kanya, at saka ko siya kinausap.

"I'm sorry, but, yes!"

Tumango siya sabay kagat ng labi nito.

"Babalik ako after ng urgent meeting."

"Ganun ba?"

I nodded. "Why? May gusto ka bang bilhin ko? Tell m, sweety."

Ngumiti siya. Humakbang pa siya papalapit sa akin, at saka niya inayos ang kurbata ko. Kapansin pansin naman sa mukha niya na masaya siya. Pero mayamaya ay nagsalita ulit siya.

"Aalis na rin ako," kunot noo ko siyang tiningnan. "Probinsya, at hindi ko alam kung makakabalik agad ako."

"What?! Akala ko ba stable ka na dito sa maynila? Saka, bakit? Ayaw mo ba dito? Diba, sabi mo gusto mo ako?"

Mapait siyang ngumiti. "Patawad Vinz..."

Ugh! Again?

"Why?! Tell me?!"

Hindi siya agad nakasagot.

Napahilamos ako ng mukha dahil wala man lang akong may natanggap na tamang aliby sa kanya.

Dinugtungan ko ang sinabi ko.

"Dahil ba sa sabi-sabi kagabi na playboy ako? Na iba-iba ang babae? Pinaniniwalaan mo sila?"

Napa-tungo siya, sabag yumos ng palad niya.

"Nakita din kita, Vinz. Hindi ko na kailangan pang ibigay sa iyo ang buong detalye dahil ayaw ko na rin magsalita pa."

Shit!

Mayamaya ay napahhawak ako ng mahigpit sa braso niya. Ni ayaw niya akong titigan sa mata.

"Mariella—"

"Aalis na rin ako."

Inalis niya ang kamay ko sa pagkakahawak konsa braso niya, at saka niya ako tinalikuran. Hinablot ang maliit na bag sa mahabang sofa, at humarap ulit siya sa'kin. Hindi ko alam kung ano ang mararamdaman ko ngayon—na ang buong akala ko ay maayos na, at masaya na. Pero maling-mali pala ako.

Ngumiti siya ng mapait kasabay ang pagligid ng luha sa pisngi.

Ilang babae ba ang nakikita kong umiiyak?

"Mar—"

Napa-tungo nalang siya at nagsimula ng naglakad. Pinigilan ko pa siya, pero wala na akong magawa nang tuluyan na itong lumabas ng unit ko.

"Shit!"

Isinampa ko ang aking sarili sa sofa, at napa-hilamos nalang ng mukha. Napa-tingala ako sa kisame at nagpakawala ng hangin.

Parang sinusumpa ako ng panahon dahil sa kagaguhan ko. O, baka naman hindi lang talaga ako siniswerte sa mga babae?

Pagdating ko sa opisina ni Duke, sandamakmak na sermon ang nakuha ko sa kanya maging kay papang. Buti nalang hindi tumagal ang meeting, pero 'di parin ako nakaligtas sa dalawa. Hindi ko nalang sila pinansin bagkus wala ako sa hulog, at wala rin sa tamang wisyo. I just found myself sitting in the middle of quiet place. Inside my own office.

"Sir Nicolo? Nandito na po ang bagong aplikante,"

Michelle said when she enter my office.

Dahil sa lalim ng pag-iisip ko ay hindi ko namalayan na nasa harapan ko na pala siya, at kinakaway ang kamay sa harap ng mukha ko.

"Yes?"

"Physically present, mentally absent," napapailing na niyang sabi. "The new applicant is here. Enterviewhin mo pa ba?" She added.

Nagpakawala muna ako ng hangin sa kawalan, at saka tumingin sa aking relo.

Mag a-alas dose na pala ng tanghali.

"Let her in," sagot ko sabay ayos ng aking coat.

Ngumiti si Michelle bilang ganti, at saka lumabas na ito. Pagbalik niya ay kasama niya na ang nag-iisang aplikante.

"Good luck," sambit pa ni Michelle sa babae.

Nang makaupo siya.

"Name, age, location, and status?"

Napa-kurap pa ang babae sa harapan ko.

"What?" Usal ko.

"Hindi niyo po ba babasahin ang application form ko sir?"

Inabot niya iyon sa akin. Tiningnan ko muna ang folder, bago ko ito kinuha.

"My question are the same. Just answer, then."

Bahala na nga! Wala talaga ako sa hulog.

"Cynthia Muyco, twenty-two, General Santos city, single at V pa sir,"

Napa-angat ako ng tingin sa kanya. Kunot noo ko siyang tinitigan, munit ngumiti lang ito, at mayamaya ay napa-nguso.

"May problema po ba sir?"

Mukhang okay ang isang 'to.

Binalik ko sa kanya ang folder, at saka ako tumayo. Inayos ko ang coat ko, at saka naglakad patungong pintuan. Pero, bago pa ako lumabas ay may iniwan ako sa kanya.

"Make me coffee without sugar, and do me a list of my meeting tomorrow,"

Natulala siya sa sinabi ko. Naka-pamulsa akong lumapit sa kanya, at saka ulit ako nagsalita.

"You're as my secretary, and today you start your work. Do you understand me?"

Hindi parin siya makapagsalita. Napapailing nalang akong lumabas ng opisina hanggang sa rinig ko nalang ang pagtawag niya sa'kin.

"Sir? Thank you! Asap sir, gagawin ko na ang trabaho ko!"

Tinaasan ko nalang siya ng kamay, bago ako lumihis ng daan.

Mabilis akong naghilamos pagdating ko ng men's room. Pagkalabas ko ay isang babae ang nakasalubong ko sa hallway. Dahil wala akong gagawin mamayang gabi ay wala sa sariling niyaya ko siyang lumabas.

Huwag naman sana akong karmahin sa mga pinagagawa ko. God knows mabait akong tao, mapagmahal at mapagbigay.

"Hide yourself in me, go deeper into my skin and blend your soul with mine." I whisper near in her ear. She smiled at me and I snake my arms to her waist. Best night na naman ito.