Kabanata 2—Gone with the Wind

VINZ NICOLO

Matagal ako bago nakapagbutaw ng salita kay Silvia.

"Are you crazy?"

Sunod-sunod din siyang umiling.

"Ito lang ang tanging paraan," walang bahid na pag-aalingan na sabi niya. "Okay lang kung 'di mo panagutan, basta buntisin mo lang ako, Nic." Hinawakan niya ang kamay ko. "Seryoso ako. Kailangan ko 'tong gawin."

Nag-isip ako ng ilang minuto. Tinantya ko siya ng tingin pero seryoso talaga siya.

"Ang bata? Paano ang bata kapag 'di tatanggapin ng pamilya mo?"

Napayuko siya. "Ikaw, ano ba gusto mo? Sa akin o sa iyo?"

Anak ng! Bibigyan pa talaga ako ng responsibilidad ng babaeng 'to? Paano naman ako? Hindi na ako magiging binata kung mabuntis ko siya at magka-anak kami.

"Hindi naman kita pipigilan kung maghanap ka ng iba, e. Ang akin lang buntisin mo ako at nang makalayo ako sa kanila."

Napa-hilamos ako sabay tingala.

Bumaba ang tingin ko sa kanya at ganoon na lang ang pagkakagulat ko ng magsimula na siyang maghubad ng damit niya sa harapan ko.

"Isang gabi lang." Aniya nang tuluyang mahubo ang pang-itaas niyang suot.

"Silvia! Ugh! Wait! Shit!

Nakaramdam ako ng init sa katawan nang tuluyan niyang hubarin ang huling saplot niya sa itaas. Dahil lalaki ako at hindi nakapag-pigil, agad ko siyang sinunggaban ng halik at saka ko binuhat. Mabuti nalang at may kama akong nilagay dito na baka sakaling 'di ako makauwi ng bahay ay dito ako magpapalipas ng gabi.

"Ohh! Nic..." She moan while I'm kissing her neck.

How can I avoid it if she herself comes to me? I'm a man and i'm not stuck without such a situation.

Before I spread her between legs, I removed her pants and her undies. Hindi niya ako pinipigilan dahil ito talaga ang gusto niya, at hiling niya na rin sa akin.

"Inside me, Nic, inside me!"

She growl and kiss my chest without regreting.

"Ohh!" I moan.

Hinimas ko ang magkabilang balakang niya sabay patong sa itaas ng kanyang katawan. Hindi ko na ito palalampasin.

Silvia and I we make love in just one night. Sa isang gabing iyon ay wala kaming nay sinayang na oras.

I fullfil her and she fullfil me.

Ang gabing iyon ay ang simula ng pagbabago sa kanya, maging sa akin na rin. How we can face it? Paano kung nagbunga nga iyon?

"Thank you for saving my life to them. I'll promise to take care this child inside my womb someday."

"Paano kung hindi tatanggapin ng pamilya mo ang batang dadalhin mo? Anong mangyayari?"

Matagal siya bago nakasagot.

"Iiwan ko siya sa 'yo."

Napabalikwas ako ng bangon nang wala sa wisyo.

"What?! Hindi mo ba alam na malaking problema din 'yan sa pamilya ko? Sa angkan ko? Shit!" Napasabunot ako sa aking buhok. "Si Papang, I know he'll kill me after he knowing this issue, Silvia! Kilala mo ang pamilya ko, lalong lalo na rin ang Mamang ko!"

This is crazy!

She didn't answer me nor speak anything. She just keep silent while keeping me hugging without our clothes.

The next day I woke up ay wala na sa tabi ko si Silvia.

Where did she go?

Ang sabi niya sa ain kagabi hindi raw siya aalis dito sa kamalig—nasaan siya ngayon?

I took my phone and dial her number. Napamura na lang ako dahil cannot be reach ang number niya.

"Damn it! Where are you?!"

Umalis ako sa lugar na iyon pagkatapos kong magbihis at maglinis ng mukha. Dumiretso na ako sa bahay upang makapag linis ng katawan.

No one here except sa mga kasambahay.

Kung abala ako sa planta, mas abala din sila. Ganoon talaga kapag may kanya-kanyang obligasyon sa pamilya.

Hindi mawala sa isip ko ang mga nangyari kagabi. Para akong na stress dahil lang doon, kaya naman pagkatapos ng buong araw ko sa plantasyon at bakahan naisipan kong lumabas ng villa, at maghahanap ng libangan sa bayan.

Nilunod ko ang aking sarili sa alak. Napapa-tungo nalang dahil kakaisip ko kay Silvia.

"Saan ka na ba? Bakit ka umalis nang 'di nagpaalam sa akin?"

Lumagok ulit ako ng alak at sumalin ulit.

Maingay ang bar na pinasukan ko. May mga nagsasayawan sa dance floor. Iba't ibang klaseng kulay ng ilaw ang tumatama sa'king balat ay siyang nagpapahilo sakin.

Dahil kuntento na ako sa aking ininom ay napag-desisyonan ko ng umalis sa lugar na iyon. Sa hindi ko inaasahan ay may naka-bangga ako na isang babae.

I smile at her. "I'm sorry for bumped you,"

"Ayos lang. Mukhang lasing ka na ata, ah?"

Napa-titig ako sa mukha niya.

Sa hindi ko inaasahan ay hinapit ko ang bewang niya at walang sabing siniilan ng halik. She didn't respond because she pushe away from her. Suddenly she slap me. Tila naghiwalay ang kaluluwa ko sa aking katawan sa mga oras na iyon.

Nahuli ko na lang aking sarili na nakangiti sa kawalan na animo'y daig pa ang nakagamit ng ipinagbabawal na gamot. Nanlabo ang mga mata dahil sa dami ng alak na aking nainom ng gabing iyon. Hindi ko na alam ang sumunod na nangyari dahil tila lantang gulay akong nakatulog sa pwesto na aking kinauupuan.