Kabanata Ikalabing-tatlo

Naglakad lang ako pauwi, pero sumunod sa akin. Kahit malayo ang bahay ko, sa kanila ay naging mabilis ang pagrating sa bahay ko dahil sa pagbilis ng paglalakad.

"Mag-usap nga ta'yo, Joy. Hindi yung nagagalit ka sa akin ng hindi ko alam." Ulit niyang sabi. Habang naglalakad kami ay minu-minuto niya iyon sinasabi. Halos marindi na ang tenga ko.

"Hindi nga ako galit! Bakit naman ako magagalit! Wala naman dapat ikagalit." Ulit kong sagot sa tanong niya.

I heard him sighed, kinuha niya ang braso ko pero winaksi ko naman iyong kamay niya. Sinubukan niya muling hawakan iyon, mas naging agresibo ang paghila niya sa akin dahilan para mapahinto ako sa paglalakad.

"Kung nagagalit ka dahil sa bakasyon ko, hindi na lang ako magbabakasyon. Mananatili na lang ako rito--"

"Hindi ako nagagalit sa pagbabakasyon mo! Magbakasyon ka kung kailan mo gusto, umuwi ka sa pilipinas kung kailan mo gusto! Mas mabuti kung hindi ka na bumalik!" Sigaw ko, halos kita na ang litid ko. Napapikit siya, naririndi siguro