Tristan Lang finds out he's omega and sold to the alpha of his pack after being lied to all his life. He runs from his pack leaving behind his omega best friend with promise that he will come for him when he settles down. Lvan Ash, the alpha leader of the moonlight wolf pack finds his mate. But, not only is his mate a male but also omega. Will Lvan accept Tristan as his mate despite who he is? ******The book cover is not mine*****
View More"HI, Kuya Gael," nahihiyang bati ni Tallulah Lopez sa binatang si Gael Ramirez, isang lalaking ubod ng gwapo na lahat ng babaeng kilala niya'y natitipuhan ito dahil sa napakatipuno nitong katawan at sa makakapal nitong kilay kaya paanong hindi rin niya magugustuhan ito?
Dahan-dahang humarap sa kaniya si Gael pero imbis na ngiti ang kumawala sa gwapo nitong mukha, tumaas lang ang kilay nito at bumakas ang tila pagkadismaya nito na makita siya.Bumaling ito sa paligid na tila naghahanap ng kasama niya pero walang itong nakita dahil iniwanan niya ang magkapatid na si Brielle at Kendric na nandoon sa malayong table mula sa kinaroroonan niya. Sinadya niya iyon dahil ito na ang naisip niyang tamang panahon para umamin sa binata at ipahayag ang pagkagusto niya rito. Kasalukuyan silang nasa party ni Brielle dahil 18th birthday nito. Maraming tao sa paligid at rinig na rinig ang malakas na tunog ng musika."P-pwede ba tayong mag-usap, Kuya Gael?" halos mautal na tanong niya na hindi nawawala ang ngiti sa mga labi niya.Bahagya itong kumiling at pinakita sa kaniya ang kawalan nito ng interest sa kaniya. "No," walang emosyong sagot nito."P-pero saglit lang naman, eh, may sasabihin—""Well, I'm not interested, Tallulah," sambit nito sa totoo niyang pangalan na alam nitong ayaw niyang marinig dahil hindi iyon kaaya-aya sa pandinig niya. Mas gusto niyang tawagin siyang Tali.Hindi na bago sa kaniya ang pagsusuplado ni Gael, dahil matagal na nilang kilala ang isa't isa at noon pa man, ganito na siya nito itrato. He's handsome but he's cold as ice. Masungit ito at parang walang pakialaman sa nararamdaman ng iba."Kuya Gael, please kahit ngayon lang kausapin mo naman ako ng maayos. I have to say this to you kasi...k-kasi alam kong aalis ka na." Nawala ang ngiti sa labi niya at napalitan iyon ng lungkot.Bumuntong-hininga ito at pumamulsa. Bahagya itong nagtaka nang marinig ang sinabi niya. "Paano mo nalamang aalis na ako?""Kendric told me," pag-amin niya. Kaibigan kasi nito ang kapatid ni Brielle na kaibigan din niya.Napansinghap ito at halatang nadismaya pero agad ding sumeryoso ng mukha nito. "Yeah, he's right I'm leaving kaya please stop chasing me like a dog," direktang sabi nito na bakas ang inis sa mukha.Natigilan siya. Dog? Mukha ba siyang asong naghahabol? Ang ganda niya kaya para maging aso. "W-what? You're too much, Kuya Gael grabi ka naman magsalita sa akin. Nakita mo ba kung gaano ako kaganda tonight? I mean, everyday? Sana man lang makita mo ako bilang babae," giit niya. Kahit sa loob niya'y ramdam niya ang sakit, hindi niya iyon pinahalata.Napailing ito, saka tiningnan siya mula ulo hanggang paa. "I'm sorry but I thought you're a man courting a girl because of what you're doing right now, Tallulah. Hindi gawain ng matinong babae ang maghabol sa isang lalaki."Naramdaman niya ang pagkibot ng mga labi niya dahil sa sinabi nito. Ganoon ba ang tingin nito sa kaniya? Isang desperadang babae? "Can you please stop calling me Tallulah?" balik niya na bahagyang napataas ang boses. "Kuya Gael, kahit minsan naman tingnan mo ako bilang babae. Hindi ba ako attractive para sa 'yo? Kulang pa ba 'yong pagpapaganda ko para mapansin mo?" Naramdaman niya ang panunubig ng paligid ng kaniyang mga mata.Pakiramdam niya'y nanliit siya sa paraan ng pagtingin nito sa kaniya. "Sa tingin mo gusto ko ang babaeng katulad mo? You're desperate to get my attention at hindi ko gustong palagi kang nakasunod sa akin it's... it's annoying!"Akala niya'y hindi na siya kayang saktan ni Gael dahil manhid na siya sa araw-araw nitong pangbabalewala sa kaniya pero may kaya pa pala itong sabihin para durugin ang nagmamahal niyang puso."G-ginagawa ko lang naman 'yon para mapansin mo ako, eh, kasi kahit ano'ng gawin ko hindi mo ako nakikita. Kahit nasa harap mo na ako, parang hangin lang ako sa 'yo. H-hindi naman ako magiging ganito kung pinapansin mo ako, kung kahit konting atensyon mo binibigay mo sa akin," hinaing niya sa binata.Hindi na niya alintana ang mga taong nasa paligid niya na nakakarinig sa kanila. Nakatingin na ang mga ito na animo'y hinuhusgahan siya pero wala siyang pakialam.Nasapo ni Gael ang noo at nakagat ang pang-ibabang labi bago humarap sa kaniya. "Hindi ba obvious, Tallulah? I don't love you! Hindi kita mahal kaya hindi ko binibigay ang atenyson ko sa 'yo! Huwag ka namang tanga!" inis nitong balik sa kaniya.Pakiramdam niya'y sinuntok ang dibdib niya nang paulit-ulit dahil sa masasakit na salitang binitawan nito. Hindi naman niya inaasahang iyon ang maririnig niya sa binata. Mas masungit at mas masakit pala ito magsalita kaysa sa pagkakakilala niya rito."Tanga na kong tanga, Kuya Gael, wala akong pakialam! Gusto kita, mahal kita at kahit hindi tayo pareho nang nararamdaman, wala akong pakialam. I can do anything for you to love me!""Walang kang dapat gawin, dahil kahit kailan hindi kita mamahalin. Kahit ano'ng gawin mo, hindi-hindi kita mamahalin. I don't like a woman like you, Tallulah."Naramdaman na lang niya ang luhang tumulo sa kaniyang mga mata dahil sa labis na sakit na nararamdaman niya. Pasimple siyang yumuko at tumingin sa paligid. Nagsimula nang makiusyuso ang ilan sa nakapaligid sa kanila. Napahigpit ang pagkakahawak niya sa long gown na suot niya para kumuha roon ng lakas ng loob. Wala na siyang pakialam kung mapahiya siya.Pinahid niya ang luha sa mga mata niya. Nag-angat siya ng tingin sa binata at ngumiti na tila nanghahamon. "Nagkakamali ka, Kuya Gael dahil I will make sure na mahuhulog ka sa akin, na mapapasakin ka rin," buong tapang niyang sambit.Ngumisi si Gael at marahas na umiling. Nasa mukha nito ang inis dahil sa kaniya. Nabahala siya nang tumalikod ito at naglakad palayo."Kuya Gael! Kuya Gael, wait!" sigaw niya kaya halos lahat nang nasa paligid niya napatingin na sa kaniya. Inangat niya ang laylayan ng suot niyang dress at mabilis na tumakbo para habulin ang binata. "Kuya Gael, please don't leave me like this!" Mabilis niyang niyakap ang binata nang maabutan niya ito kaya napahinto ito. Nagulat naman ang karamihan nang nakakakita sa kanila."What are you doing, Tallulah? Nagbabaliw ka na ba?" Marahas nitong inalis ang braso niyang nakapulupot sa katawan nito at tinulak siya kaya napaupo siya sa sahig. Lalo nilang naagaw ang atensyon ng mga tao roon.Nahihiyang napatingin siya sa mga taong nakatingin sa kaniya at tila ba hinuhusgahan siya sa mga tingin pero hindi siya nagpaapekto, tiningnan niya ng nagmamakaawa si Gael. "Kuya Gael, I love you! Mahal na mahal kita at hindi ako papayag na...na hindi ka magiging akin," desperadang sabi niya.Napansinghap si Gael at hindi makapaniwalang napangiti. "What? You're crazy, Tallulah! Naririnig mo ba ang sinasabi mo? Mahiya ka naman, hindi lang ikaw at ako ang nandito," madiin at pabulong nitong sabi.Umiling-iling siya habang umiiyak. "W-wala akong pakialam sa kanila Kuya Gael, mahal na mahal kita kaya please mahalin mo rin ako," pagmamakaawa niya.Tumayo siya sa pagkakaupo habang hawak ang laylayan ng long gown na suot niya. Lumapit siya sa binata at pilit itong niyayakap pero pinipigilan siya nito. "Tallulah, stop!" madiing anito."Mahal na mahal kita Kuya Gael, please love me back! H-hindi ko alam kung paano pa ako magmamahal kung hindi ikaw," patuloy niya."Tali, Tali ano'ng ginagawa mo?" gulat na sabi ng kaibigan niyang si Brielle nang makarating ito sa kinaroroonan niya dahil sa nagtipon na roon ang mga bisita at nakiusyoso sa nangyayari. "Stop it, Tali!"Hindi niya pinansin ang kaibigan. Nagpumilit siyang yakapin si Gael dahil wala siyang ibang gusto kung 'di ang gawin iyon sa binata. Hindi niya alam kung ano'ng gagawin kapag nawala si Gael at tuluyan siyang iwanan. Mahal na mahal niya ito."Stop!" galit at madiing sabi ni Gael kasabay nang malakas na pagtulak nito sa kaniya, dahilan para muli siyang mapaupo sa sahig. Hindi niya ininda ang sakit ng puwet niya sa pagbagsak. "I said I don't love you! Hindi mo ba maintindihan ang sinabi ko, Tallulah? Don't be immature! Not everything you want, you'll get it, hindi ako katulad ng mga bagay na gusto mo at kaya mong kunin just because you're rich.""Tali!" Mabilis siyang dinaluhan ni Brielle na bakas ang simpatiya at awa sa kaniya."F*ck, pre!" Nagulat na lang siya nang sumulpot si Kendric sa kung saan at sinuntok si Gael. Napakiling ito dahil sa lakas ng impact niyon. "I do understand if you really don't love her, pero, pre huwag ka namang masyadong manakit ng babae. She's too young that's why she act like that," sabi pa nito.Kahit halos mag-blurry na ang paningin niya dahil sa luha, walang siyang pakialam, tumayo siya at nilapitan si Gael. "K-Kuya Gael, ok—""I don't need your care!" Tinabig nito ang kamay niya at matalim siyang tiningnan. "Just leave me alone!" Tumalikod ito at naglakad palayo sa kaniya habang sapo ang pisngi nito."Kuya Gael—" Sunod-sunod na bumagsak ang luha sa mga mata niya dulot ng labis na sakit na nararamdaman niya. Hindi niya alam na ganito ang mangyayari. Gusto lang naman niyang umamin kay Gael."Are you ok, Talu?" tanong ni Kendric sa kaniya. Bukod sa Tali, Talu rin ang isa sa palayaw niya pero si Kendric lang ang tumatawag niyon sa kaniya.Nagsalubong ang mga kilay niya. "Why did you hurt him, Kuya Kendric?" tanong niya rito. Panganay ito sa kanila ni Brielle. Eighteen na rin siya habang twenty four naman si Kendric at Gael.Napabuntong-hininga si Kendric. Marahan nitong ginulo ang buhok niya. "I just want to avenge you, little Talu." Ngumiti ito sa kaniya. Noon pa man ito na ang tagapagtanggol niya sa tuwing may nang-aapi sa kaniya.Ngumuso siya at parang batang pinahid ang luha sa kaniyang mga mata. "Sinaktan mo si Kuya Gael, eh. Ayaw kong nasasaktan siya.""Eh, siya hindi ba niya gustong nasasaktan ka? Come on, Tali stop being fool. He hurt you and yet you're still concerned to him?" sabat naman ni Brielle na bakas ang inis para kay Gael.Natahimik siya at bahagyang yumuko dahil alam niyang totoo ang sinabi ng kaibigan. Bumaling sila sa paligid at nakita niya ang gulong ginawa niya.Binalingan niya ang kaibigan. "I'm sorry, Brielle nasira ko ang party mo," malungkot niyang sabi. "Natakot lang ako na aalis na si Kuya Gael kaya naglakas-loob na akong umamin sa kaniya.""Sira! Araw-araw mo namang inaamin 'yang pagkagusto mo sa kaniya, eh, pero ano'ng nangyayari? Hays! Kung hindi lang kita kaibigan, baka binatukan na kita ng paulit-ulit." Sa huli'y tumawa na rin si Brielle at niyakap siya."Now is my turn" Tris announced and took out a small gift box from his pocket. Opening the box, he took out a pendant. "Wow" Alan exclaimed, eyes burning with excitement. "This is for you my son" Tristan put the pendant on Alan's neck. The kid excitingly asked, "Can I open it? You can open it right?" Tristan nodded, "Yes. You can do that" Alan then opened the pendant. He was happy when he saw a picture of him, Tristan and Lvan together. It was the time they took a selfish together on the bed when they were spending time together as a family in Tristan and lvan's room. "Wow, is us!" He exclaimed. They smiled at the kid who was smiling happily. "But why is the right side empty?" A smile spread on Tristan and Lvan's lips as they looked at each other. "That's because that space is for your mate or someone you love" Tristan's answered. A blush crept on Alan's cheeks and he looked down. With pouty lips, he said, "I'm not going to fall in love" They burst out laughing at his reaction. "
"Oh, my dear nephew, what am I going to do with you? You make me so happy. I'm very happy that you wished for me to find my mate. Thank you" Rex said with open arms. Alan didn't hesitate, running into Rex's arms. Rex hugged him so tight, Alan thought he was going to break. "U...Uncle Rex, I'm going to break. I can't breath" "Oh, my dear, sorry" Rex pulled Alan away from him and lifted him up onto his lap. "We also thank you young master Alan for thinking about us. I also want to find my mate so bad" Minna said, Sandy smack her on the head. She held her head, glaring Sandy. Everyone burst out laughing, "Thank you young master. Thank you" Debby said, feeling so warm. No one had ever put her first. Never. Though Alan didn't say her alone, he did say everyone in the house, including her and that warmed her hear to the point of tears. Cleaning her eyes with her hand, she said, "I'm sorry, excuse me" They all watched her leave with worried looks. James who was also very worried about de
"Okay, here comes the first cake for the birthday boy!" Tristan announced. They all turned to the direction of the kitchen and watch Tristan as he was presenting the cake which was on a tray with Rex, following with can drinks, Minna and Sandy with the cookies and puddings and lastly Debby and James with the macaroons and coffee jellies. Not all the cookies, puddings, macaroons and coffee jellies were presented. They left some for the party in the evening. Alan was so happy. He couldn't stop smiling as he looked around at the most important peoples in his life. Everyone was there. Uncle Colten also kept his promise and came early. He was so happy. Today was one of the happiest days of his life. Tristan placed the cake on the center table with Rex, Minna, Sandy, Debby and James also placing their loads on the table. The cake was a strawberry and chocolate cake just as Alan loved with a candle in a shape a number 5. Alan was turning five today. He was gowning and it wouldn't be long
"Rex! Rex! Get up" Tristan said, standing on the bedside, gently patting Rex on the shoulder to wake him up. It was 3am in morning. And why was he up so early, it was because he was to bake the cake for Alan's birthday. He couldn't do it alone, more like he was afraid of getting bored when baking alone and so he decided to ask for Rex's help but damn! Waking Rex up was harder than anything. He had been trying to wake him up for like forever but the guy just won't wake up. "Rex please wake up" Moaning, Rex turned to face Tristan, "T—Tris....." He whispered. "Yes is me. Wake up, I need your help" Slowly, Rex opened his eyes, looking at Tristan. He then looked at the clock on the nightstand. "3:30" it said. He looked up at Tristan who was smiling at him. "Why are you up so early?" He whispered. He wasn't fully awake. There was still traces of sleep and it was just a matter of time before he went back to sleep. "I'm sorry for waking you up so early" A smile spread on Rex's lips as he
The whole house was so nosey. Everyone wanted to know Tristan. Okay, so not everyone but majority of the pack wanted to know more about him. They were gathered around him, asking him questions one after the other. Not to mention Marie who was bragging about his son-in-law to her age mates. While Tristan was busy chatting with some of the pack members who wanted to know more about him, lvan was in a meeting with Chris and Even in the office. Sebastian, Corey and Zane were also doing a good with guarding Tristan. They watched every movement of the pack members like hawk watching chicks. With Roy, he was nowhere to be found. The guy had disappeared at some point. Rex wanted to speak with Tristan but seeing all those people around him, he decided to drop it. There was no way they would let him have Tristan. He turned to leave for his room and that was when he spotted Colten who was busy reading once again while seated on the stairs. A smile made its appearance on Rex's face before he wa
All the pack members were gathered at the living room. Even Debby, James, Minna and Sandy were there. The only absentees were Alan and the other kids in the pack. Tristan was nervously in Lvan's arms. All eyes were on him making him even more nervous. Lvan got up, holding Tristan's hand. Tristan was so nervous, even his legs were shaking to the point of giving up on. Lvan realising this sat him down and bowed to whisper, "Is okay. You don't have to be nervous" Lvan stroke his cheeks. Still holding Tristan's hand, he turned to face the pack who were smiling at him. Of course except Mr Secks and his five comrades. They had a look of disgust on their faces. Looking around, Tristan met eyes with Mr Secks and he immediately looked away. Lvan who could smell the new scent of fear, nervousness looked beside at Tristan. "Tristan? You don't have to fear or be nervous" he said to assure Tristan. Tristan gave him a smile, a fake smile which Lvan noticed. He didn't know wonder to point it out
Welcome to GoodNovel world of fiction. If you like this novel, or you are an idealist hoping to explore a perfect world, and also want to become an original novel author online to increase income, you can join our family to read or create various types of books, such as romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel and so on. If you are a reader, high quality novels can be selected here. If you are an author, you can obtain more inspiration from others to create more brilliant works, what's more, your works on our platform will catch more attention and win more admiration from readers.
Comments