CHAPTER 16

"Salamat, Cat. Makakaasa kang mag-iingat ako. Hindi ko rin kakalimutan ang itinuro mo sa akin," nakangiting sabi niya.

"Ha? Anong itinuro ko sa iyo?" Ay butiki! Baka yong tungkol sa Wikang Filipino ang tinutukoy niya. Bagal naman mag-respond ng brain cells ko. Sinisi pa talaga ang brain cells, ano? Iyan si Casantha.

"Tinuruan mo akong makaalala." Bahagya namang kumunot ang noo ko. Ano bang pinagsasabi niya?

"Ha?"

"Hayaan mo akong magkuwento," panimula niya. Hindi ko naman siya pinipigilan ah. Medyo natatawa ako sa loob-loob ko dahil sa sinabi niya. Ayusin mo naman, Blue. Aalis ka nalang pero napapangiti mo pa rin ako sa mga linyahan mong iba ang epekto sa akin.

"Sige, magkuwento ka na." Nagbigay na ako ng pahintulot dahil baka iyon lang ang hinihintay niya. Puwede naman siyang magkuwento na agad. Masiyado lang talaga siyang pormal.

"Iyong mga panahong hindi pa ako magaling magsalita gamit ang Wikang Ingles... Iyon iyong mga panahong nakilala ko siya. Tinanggap niya ang lahat sa a