Rejoicing and Filled

ANG pagsara ng pinto ang pumukaw sa aking katinuan. Blangkong titig ang pinukol ko doon.

Hindi ko namamalayan ang kusang pagbalong ng mga luha ko sa mga mata kung bakit ay hindi ko alam. Dapat makadama ako ng hiya at pandidiri sa sarili ko dahil sa pag-ayaw ni Hade sa nais ko sanang mangyari ngunit taliwas ang naramdaman ko ngayon. I felt disappointed.

Napayakap ako sa sarili saka malaya kong pinakawalan ang mga luha. Hindi ko malaman kung bakit nakadama ako ng kahungkagan sa pagkakataon ito. Mas lalo akong napahikbi nang marinig ko ang ugong ng makina ng sasakyan na papalayo nang papalayo. He left after all.

Isang mapait na ngiti ang sumilay sa aking labi. At sino naman ako para pagtuonan ng pansin ng lalaki?

Nahihibang ka ba Amella?

Wala naman kaming kaugnayan sa isa't isa.

Hindi ko rin malaman kung bakit gano'n na lang ang kagustuhan kong may mangyari sa amin kanina na kung tutuusin sa mismong dati kong asawa na si Christian ay hindi ko maipa-ubaya ang sarili, kay Hade pa talaga