bahagi 6

"Ito ba ang anak mo?" tanong ni Jordan habang mabilis na iniunat ni Bellerien ang kanyang mga kamay upang kunin ang anak niyang si Jason, saka ito binuhat.

Ngumiti si Bellerien at tumango, "Oo, Ginoo."

Pinilit ni Jordan ang kanyang ngiti. Sa totoo lang, talagang nabighani siya sa matamis na ngiti ni Bellerien kanina.

"Ang galing mo naman, nagagawa mong magtrabaho kahit may anak ka. By the way, iyo ba ang flower shop na ito?" tanong ni Jordan.

Pinilit ni Bellerien ang isang tipid na ngiti. Hindi talaga siya komportable sa paraan ng pagtatanong ni Jordan na parang matagal na silang magkakilala. Pero dahil kailangan niyang maging magalang sa customer, pinilit niyang sumagot nang maayos.

"Hindi, Ginoo. Nagtatrabaho lang ako rito," sagot ni Bellerien.

Tumango si Jordan. "Ang swerte naman ng asawa mo, nagpapahinga lang siya habang ikaw ang nagtatrabaho. Ewan ko ba, pero kapag may asawa’t anak na babae at kailangan pa rin magtrabaho, parang nakakahiya bilang lalaki."

Napakuyom ang mga kamao ni Bellerien, pero hindi siya nagpadaig sa mga salita ni Jordan. Sa halip, tiningnan niya si Jason at hinalikan ito sa pisngi.

"Walang ama ang anak ko, ibig sabihin wala rin akong asawa. Kaya ako nagtatrabaho. Ngayon, hindi mo na kailangang maramdaman na napapahiya ka bilang lalaki, hindi ba?"

Nagulat si Jordan. Yes! Sigaw niya sa isip.

Sa hindi malamang dahilan, tuwang-tuwa siyang malaman na ang babaeng kaharap niya ay walang asawa. Isa rin naman siyang modernong tao, kaya hindi na bago sa kanya ang babaeng may anak pero walang asawa.

"Kaya, ano pong bulaklak ang pipiliin ninyo, Ginoo?" tanong ni Bellerien, na hindi komportable sa presensya ni Jordan.

"Kahit ano na lang. Ikaw na ang pumili. Regalo ko ito para sa kasintahan ng kaibigan ko. Hindi siya romantiko, kaya tutulungan ko na lang siya."

Pinilit muli ni Bellerien ang isang ngiti. Wala namang kailangang ipaliwanag nang ganoon kahaba, at sa totoo lang, nababanas siya rito.

Biglang ginalaw ni Jason ang kamay niya at hinawakan ang isang pulang rosas, dahilan para mapatingin si Jordan sa bata.

"Ah, sige, red roses na lang," sagot ni Jordan, habang muling pinagmasdan ang mukha ni Jason. Sa hindi malamang dahilan, parang pamilyar sa kanya ang mukha ng bata.

Ibinaba ni Bellerien si Jason at hiniling na pumunta muna ito sa likod para maglaro. Nandoon din naman si Terra, na abala sa pag-aayos ng mga order ng suki nila.

Pero tumanggi si Jason. Sa halip, umupo siya sa sofa at kinuha ang laruan niyang naiwan niya roon. Dahil dito, hindi napigilan ni Jordan ang mapatitig sa bata, habang si Bellerien naman ay nagsimulang ayusin ang mga bulaklak na inorder ni Jordan.

"Heto na po, Ginoo," sabi ni Bellerien matapos ayusin ang bulaklak.

"Ah, oo, sige," sagot ni Jordan, sabay labas ng kanyang credit card mula sa pitaka. Habang abala si Bellerien sa pag-swipe ng card, mabilis na inilabas ni Jordan ang kanyang cellphone at palihim na kinuhanan ng larawan si Jason, pati na rin si Bellerien.

"Maaari niyo na pong pindutin ang PIN ninyo, Ginoo," sabi ni Bellerien, sabay turo kung saan dapat ipasok ang PIN.

Matapos ang transaksyon, humingi rin si Jordan ng business card ng flower shop.

"By the way, ano ang pangalan mo?" tanong ni Jordan, sabay abot ng kamay para makipagkamay.

Saglit na natigilan si Bellerien. Tiningnan niya ang kamay ni Jordan, na parang ayaw niya itong tanggapin. Pero sa huli, tinanggap din niya ito para hindi maging bastos.

"Ako si Bellerien," sagot niya.

"Ako naman si Jordan," sagot ni Jordan, sabay bigay ng isang magiliw na ngiti.

Pagkalabas ni Jordan sa flower shop, hindi siya makapigil sa ngiti, dahilan para magtaka si Damien at mainis.

"Sabihin mo nga sa akin, galing ka ba sa pakikipagtalik sa isang babaeng hindi mo kilala?" biro ni Damien, dahilan para agad mawala ang ngiti ni Jordan.

"Ul*l! Ano sa tingin mo, napakahina ko sa kama? Alam mo bang mahusay ako, kaya matagal akong matapos?" sagot ni Jordan, inis.

Napabuntong-hininga si Damien. Naiinis lang siya sa kakaibang ngiti ni Jordan kanina, kaya ngayong wala na ito, wala na rin siyang pakialam.

"By the way, hindi mo ba gustong malaman kung ano ang nakuha ko habang bumibili ng bulaklak?"

Muling napabuntong-hininga si Damien. Wala siyang pakialam. Wala siyang gustong malaman.

Naiinis si Jordan sa hindi interesadong reaksyon ni Damien. Pero kahit anong mangyari, gusto niyang ibahagi ang kasiyahan niya. Sa unang pagkakataon, na-in love siya sa isang babae sa unang tingin. At seryoso siyang lumapit sa kanya.

"Tsk! Lagi ka na lang ganyan. Pero gusto mo man o hindi, makikinig ka sa akin, kasi hindi ko na kaya, kailangan kong ibahagi ang kasiyahan ko!"

Kinuha ni Jordan ang kanyang cellphone, binuksan ang photo gallery, at ini-zoom ang isang larawan ni Bellerien, hanggang kalahati lang ng mukha nito ang makita.

"Tingnan mo! Kakakita ko lang sa isang napakagandang babae! Seryoso kong liligawan siya!" ipinagmamalaki ni Jordan habang ipinapakita kay Damien ang larawan ni Bellerien.

Muli, napabuntong-hininga si Damien. Para bang pamilyar sa kanya ang mukha ng babae, pero hindi na niya inintindi.

"May anak na siya, pero wala siyang asawa. Mukhang hindi magiging madali ang panliligaw ko sa kanya. Pero syempre, hindi ako susuko. Lalapit muna ako sa anak niya!" sabi ni Jordan, sabay tingin muli sa larawan ni Jason.

Napakunot ang noo ni Jordan. Tinitigan niya ang larawan ng bata, saka tumingin kay Damien. Pabalik-balik niyang ikinumpara ang mukha ni Jason at ni Damien.

Naiirita si Damien sa pagtitig ni Jordan. "Ano na naman? Bigla mo na lang akong tinitingnan nang ganyan. Huwag mong sabihing nahulog ka na rin sa akin?!"

Tinitigan ni Jordan si Damien nang seryoso. "Damien, may pagkakataon bang… nambabae ka?"

Saglit na napatigil si Damien at napakunot ang noo. "Ano sa tingin mo? Parestuhan mo ba ako sa’yo?"

"Ibig sabihin, hindi ka kailanman nambabae?" muling tanong ni Jordan.

Napabuntong-hininga si Damien. "Wala akong oras para sa ganyan. Isang babae pa lang, sakit na sa ulo."

Muling napabuntong-hininga si Jordan, ngayon ay may halong ginhawa.

"Buti naman…" aniya. "Kasi alam mo, sobrang kamukha mo ang batang ito. Muntik na akong maghinala. Pero kahit pa anak siya ng babaeng naging kabit mo dati, hindi pa rin ako susuko. Isa pa, alam ko namang sobra kang loyal kay Sofia."

Hindi na pinansin ni Damien ang sinabi ni Jordan. Nakakapagod lang ito at wala siyang interes makinig.

May 30 minuto pa bago sila makarating sa destinasyon nila, kaya ipinikit na lang niya ang mga mata niya.

Samantalang si Jordan, abala pa rin sa pagtitig sa larawan ni Bellerien sa kanyang cellphone.