Mahina ang tolerance ni Bil sa alak. Hindi ko alam kung bakit panay siya binibigyan ni Axcl ng shot.
Sa tabi niya, naroon ang nalalasing na si Fatima. "Tama na iyan pa. Matulog na tayo." Sabi ko kasi gabi na rin."What? Inom pa tayo." Natatawang react ni Axcl. Sinamaan ko siya ng tingin dahil alam kong dinadaya niya si Bil sa baso."Ayos lang ma. Kaya ko pa." Sabi ni Bil kahit ang totoo ay konti nalang matutumba na siya.Alas dose na at tulog na si mama. Si Fatima ay hindi na nakayanan ang alak at tulog na sa balikat ni Axcl."Tama na 'yan Axcl. Nilalasing mo ang asawa ko." Umigting ang bagang niya.Itinayo ko si Bil ngunit sa bigat niya ay halos matumba kami. Sumakit ang tahi sa tiyan ko at kita iyon sa mukha ko.Tumayo si Axcl at agad na inalalayan si Bil makatayo. "Stay here at bantayan mo si Fatima."Hindi na ako sumagot ng tumalikod siya at alalayan ang asawa ko paakyat sa kwarto namin.Umupo ako at tinignan si Fatima na lasing na lasing na at natutulog sa mesa.Bumalik ulit ang inggit ko sa katawan. Maganda si Fatima. Kamukha niya ang kuya niya. Maganda ang katawan lalo na ang mata.Hindi na ako magtataka kung nagustuhan siya ni Axcl.Nakita kong dumating si Axcl at binuhat ang asawa niya. Nagkatitigan kami at naroon na naman ang mga mata niya. Mga mapupungay niyang mata."Wait me here," utos niya at dinala si Fatima sa kwarto nila mag-asawa.Nang makita kong nakaakyat na sila, tumayo na rin ako. Babalik na ako sa kwarto ko dahil hindi ko pwedeng hintayin si Axcl. Hindi pwede ngayon o kailanman.Nakaakyat na ako sa kwarto namin. Kabilang hagdan sa kwarto nina Axcl.Pipihitin ko na ang doorknob ng may kamay na humablot sa akin at tumambad sa harapan ko ang hinihingal na mukha ni Axcl.Tagaktak ang pawis nito sa kaniyang noo. Marahil ay dinalawa o tatlong hakbang niya ang hagdanan maabutan lang ako."Baby, stop running.. please." Mabibigat ang mga matang aniya.
"Stop calling me that Axcl." Sabi ko at binawi ang kamay ko sa kaniya."Ania," napapikit ako sa tawag niya. Diyos ko! Kailan ba matatapos ito?Kinuha niya ang kamay ko at kinaladkad ako palabas ng bahay.Dinala niya ako sa kotse niya at idiniposito sa loob. Wala na akong lakas makipagtalo sa kaniya.Para lang akong papel na basta niya ipinasok sa sasakyan niya."Ania, I'm dying to talk you, baby. You need to hear me out."
Nakagat ko ang pang ibabang labi ko. Kasalanan sa Diyos itong ginagawa ko. Kasi tumitibok ng mabilis ang puso ko ngayon na kasama ko siya.Itinigil niya ang sasakyan sa tabing dagat. Lumabas siya at kinuha ako sa loob.
Gusto kong pagbigyan ang sarili ko ngayon gabi. Pero alam kong kung pagbibigyan ko ang sarili ko ngayon, mas lalo ko lang ilalagay sa kapahamakan ang sarili namin ni Axcl."Axcl, hindi ko alam bakit ka nagkaka ganiyan.""What? No, you knew it. You knew it Ania. Kilala kita. Alam ko lahat ng galaw mo o kahit ang paghinga mo." Frustrated na sabi niya. "No. You're acting weird. Stop calling me Ania. Stop calling me baby. Baka namali ka lang ng akala sa 'kin. If you're tired with Fatima then spare me with your bullshit. I love my husband-""That's bullshit!" Sinipa niya ang sasakyan kaya alam kong nayupi iyon.
"Stop saying that bullshit. You're mad at me? Come. Slap me. Slap me Ania. Just... Just please don't pretend that you don't know me." May luha sa mata niya.Parang piniga ang puso ko sa nakikita. Please Axcl. Don't cry. I can't bear it. It breaks me so bad. Please baby. Stop.Lumuhod siya sa harapan ko. Ang makita siyang nakaluhod at umiiyak, para gusto kong pagalitan ang sarili ko.Hinawakan niya ako sa kamay. "Baby, I waited for you. I waited but you didn't come. A year after, I did nothing but to wait. Kahit anong sinasabi nila hinintay pa rin kita." Umiiyak na sabi niya.And this is the last card dahil hindi ko na napigilan ang luha ko."They fed me up by lies. They kept on telling me na sumama ka sa iba. Na iniwan mo na ako.""Axcl-" nahihirapan na sabi ko."Baby, I'm sorry. I'm sorry dahil bumigay ako. I believed the lies and now I regret everything."
"Pero kasal ka na Axcl," humigpit ang hawak niya sa kamay ko."I was lonely. Fatima was there for me when I lose hope na hindi ka na babalik sa 'kin. She was there when I was to give up my life because you're no longer with me."Parang may kung ano sa puso ko matapos niyang sabihin iyon. Alam ko, Axcl. Like I've said earlier, Fatima is beautiful, nice and sweet. Hindi kataka taka na magustuhan mo siya."And I regretted that I gave up on waiting, Ania. Because right after Fatima and I married, I found you. After of how many years of waiting and searching for your whereabouts, I finally found you."Nag-angat siya nang tingin at nakitang malungkot at puno ng pagsisi ang mukha nito.Then this night, pabayaan ko ang sarili ko. Magiging si Ania ako. Patawarin ako ng Diyos at ni Bil sa gagawin ko.Hindi ko kayang makita si Axcl na mabuhay na puno ng pagsisisi. He deserves my words. He needs to hear my side."Baby, I tried to move on. But no'ng nalaman kong buhay ka, kahit napuno ako ng galit sa 'yo, gusto ko nalang bawiin ka. Nawala sa isipan ko si Fatima. Nawala ako sa pag mo-move on sa 'yo. Kasi kahit ano pang rason na nawala ka, tatanggapin ko maging akin ka lang ulit."God! Please heal this man. Please. Mas gugustuhin ko nalang kalimutan niya ako. He deserves to be happy. Lumuhod ako at pinahiran ang luha sa mga mata niya. Ngumiti ako at hinayaang tumulo ang luha sa mga mata ko."What happened to you?" halos pabulong na sabi ko."I'm sorry.. Hindi ako nakarating sa pinag-usapan natin." Mas lalo siyang naluha sa sinabi ko."Sinubukan kong pumunta Axcl. Gustong gusto kong pumunta kasi ikaw lang at tanging ikaw lang ang pipiliin ko... noon."Hinablot niya ako at niyakap. "Hindi ko alam na maaksidente ako. Pasensya na Axcl. Pasensya na kung nahuli ako ng gising. Pasensya na kung nakalimutan kita.""Ania..."
"Masaya ako. Masaya ako na kayakap ka ngayon." Binaon ko ang mukha ko sa leeg niya at doon na umiyak.
"Pero Axcl, nakatali na tayo sa iba. Hindi ko na mababawi ang desisyon kong umuo sa pamilya kong pakasalan si Bil. Pasensya na kung saglit kang nawala sa isipan ko."
"Baby, please stop. Andito ka na." Nagmamakaawang aniya."Axcl, I'm not your baby anymore." Lumayo ako sa kaniya at ngumiti. Ngiting puno ng pagdadalamhati."You have your own baby and I have mine. We can't be together."Bumalik kami no’ng gabing iyon na tahimik. Axcl wanted us to be back together ngunit firm akong lalayuan ko siya. Hindi ko lang alam kung kaya ko bang panagutan. Nagalit siya at hindi niya ako pinapansin. 5 days na ang dumaan at naroon pa rin ang galit sa mga mata niya. Tumitingin siya sa akin pag nasa iisang area lang kami at bigla akong sasamaan nang tingin. He’s mad. Real mad. Dahil sa team building, isang linggong wala si Bil. It’s a torture seeing Axcl being sweet to his wife. Alam kong pinapakawalan ko na siya but shit lang. Gaya ngayon, kitang kita ko kung paano niya halikan ang asawa niya sa leeg. I don’t know kung sinasadya niya ba ito o ano. Kung oo man, pwes oo, nagseselos ako. Tumayo ako at umalis. Pumunta ako ng garden kahit gabi na. Buti dito ay may peace of mind. Huminga ako ng malalim para mawala ang inis na nararamdaman ko. Binuksan ko ang laptop ko at nagsulat ng novel. Nasa bandang kalagitnaan na ako sa Chapter 10 nang makita ko ang mukha ni Axcl na nakatingin s
“Axcl?!” Napaatras ako nang marinig ang boses ni Fatima sa likuran. Hindi pa kasi kami lumalayo sa bahay.Pinahiran ko ang luha sa mata ko at humarap kay Fatiman. “Hey,”Nag-aalala siyang tumingin sa akin. “Hala, Anda. Sorry. Hindi ko alam na gising ka pa. Nakakahiya pinaggagawa namin ni Axcl.”Lumapit siya kay Acxl at agad na ipinulupot ang kamay niya sa braso ng asawa niya. Sumunod ang mata ko doon. Bago pa man niya mapansin ang pagtitig ko doon ay nag-iwas na ako nang tingin sa mga kamay niya.Kita kong binawi ni Axcl ang kamay niya kaya nabigla si Fatima. Lihim ko iyong ikinangiti. Know your actions Axcl.“I already said sorry to her, love. Let’s go? Pasok na tayo?”“Oh okay..” Humarap si Fatima sa akin. “Aalis ka?”“Pupunta ako ng 7/11. May bibilhin lang.”“Gabi na ah! Wala kang kasama? Samahan na kita,” agad akong umiling. Ayaw kong makasama si Fatima. Nakaka guilty lalo’t naghaIikan kami kanina ng asawa niya.“Huwag na Fatima. Hindi ba’t maaga ka pa bukas sa school?”“Sabagay.
“Try this,” sabi ni Axcl at nasa harapan ko na ang salmon. Ibinuka ko ang bibig ko at hinayaan siyang isubo sa akin ang raw salmon na isinawsaw pa niya sa soy sauce at konting wasabi. “How was it?” he was excited to know what my reaction would be. "Hmm.. ang sarap" "Masarap than me?" I frowned when he said that. We just had sex earlier. I know my doctor advised me not to engage yet in sexual activity but I just let Axcl penetrate me. I asked myself if I feel guilty about it pero wala akong naramdaman. Sa totoo lang, masaya ako. Masaya na ginawa namin iyon ni Axcl. "Axcl," I called his name. “Hmm.. Yes baby…” My heart beats faster when he called me baby. He's smiling from ear to ear and I don't have a heart to spoil his little happiness. "No, nevermind" I shook my head. "Does your wound hurt? I'm sorry I couldn't stop myself earlier. I miss you so much and I miss doing that with you,” I looked away when scenes from what we did earlier flash into my head. I closed my eyes whe
“Hon?” I pushed Axcl away from me when we heard Fatima’s voice coming in the kitchen. I turned my back and continued washing the dishes while Axcl came out of the kitchen to go to his wife. A playful smile of my lips appeared for what Axcl and I did. When I’m done washing the plates, I went to my room to call Bil but before that, naligo muna ako. “Ma, kamusta ka na?” nag-aalalang tanong ni Bil. Ngumiti ako at sinabing, “I’m fine. How about you?” “Ah—I’m freaking tired. I wanna go home cause I miss you so bad.” I went to my vanity to comb my hair. “Did you have your dinner?” “Yes,” “When are you coming home?” “Maybe next week. Why? Do you miss me?” “Yeah, I miss you," narinig kong bumukas ang pinto kaya napatingin ako doon at nakita ko si Axcl na nakatayo. Kinuha ko ang phone ko na nilagay ko sa table para hindi siya mapansin ni Bil. Pinanliitan niya ako ng mata. Alam niyang kausap ko si Bil ngayon. Pinadilatan ko siya ng mata to tell him na umalis muna siya dahil may kausap
“Hon, mauna na ako,” busy ako sa laptop ko habang nakikinig kay Axcl at Fatima. Axcl has this smile on his face while looking at his wife na papaalis na. Nag-iwas tingin ako sa kanila. Nakita ko si mama na lumabas sa kwarto niya at umupo sa harapan ko. Tumikhim ako at nag focus magsulat. “Anda, nagkita kami ng lola mo kahapon. Bakit hindi mo sinasagot ang tawag nila sa ‘yo?” “Hindi ko napansin ang tawag, ma,” mahinahon na sabi ko. “Tawagan mo sila. Nag-aalala sila sa ‘yo,” Tumango ako. “Sige po ma,” Tumayo ako para pumunta sana ng kwarto nang makita ko si Axcl sa harapan. Alam kong galit siya sa sinabi ng asawa niya na lilipat na kami ni Bil at hindi siya makalapit sa akin ngayon dahil nandito si mama sa tabi namin. Nilagpasan ko siya at umakyat sa taas ng kwarto namin ni Bil at tinawagan si lola. Ilang ring pa lang ay nasagot na ang tawag. “Anda,” “Bakit?” hindi ko maitago ang tabang ng boses ko. Partly, I blame them for what happened to me and Axcl. When Bil asked my han
AXCL (Before the arrival of Ania) “Hon, sayang hindi tayo makakadalo sa kasal ni kuya Bil,” her face speaks sadness after she said that. “Bakit ang aga niya yata? Hindi na ba pwede ma extend til’ next month?” “The girl’s family wanted her to marry kuya right away,” that’s strange. Why? I mean it’s given that Bil is rich kaya walang pamilya ang tatanggi sa kaniya but agad agad ipapakasal ang babae sa kaniya? It looks like si Bil ang ayaw pakawalan ng pamilya ng babae. Napailing ako. Maybe the girl likes Bil too at mukhang payag siyang agad ikasal kay Bil. “Matagal ng girlfriend ni Bil ang mapapangasawa niya?” My wife shook her head. “No, sa pagkakaalam ko walang girlfriend si kuya kaya nga nabigla ako na sinabi niyang ikakasal na siya bukas. Sana man lang hinintay niya tayong makauwi.” She has a point. Nandito pa kami sa Hawaii for our vacation. Sana hinintay kami makauwi para makadalo rin but it’s not our choice to begin with. It’s Bil’s life. We’re in Wailea, part of South M
How can she smile like that while I’m here full of regrets and sorrow because of what happened to us. How can she look at me like I’m just a fly easily to kill? How can she act like I’m nobody? I can no longer see the love in her eyes. Hindi na nga niya talaga ako naaalala. She’s so unfair cause I waited for her to come back but that didn’t happen. Now, I settled for someone who’s perfect for me then saka pa siya bumalik at ang mas masaklap, asawa pa siya ng brother-in-law ko. Gusto kong manisi pero sino ang sisisihin ko? Nothing comes in my mind only her family. Ang pamilya niya ang ayaw sa akin. Kung tama ang pagkarinig ko kay Fatima, it was her family who decided to marry her to Bil. Nilihim nila ang aksidente, at ngayon binilog pa nila si Ania. I wonder if she remembered me right away, papayag kaya siyang maikasal kay Bil? Tumingin siya sa akin. Nakita ko ang ngiti sa labi niya. May kirot sa puso ko nang makita iyon. She’s still innocent, jolly, and she’s not mine anymore.
Nakatuko ang kamay ko sa mesa habang pinagmamasdan ko siya. After a month, I’ve been observing her actions. Kung noon, maayos pa siyang makipag-usap sa akin, ngayon hindi na niya ako matingnan sa mata. Madalas ko pa siyang mahuli na nakatitig sa amin ni Fatima. Something is off. I get up to get one glass of water. Alam kong napansin niya ang pagtayo ko dahil bigla siyang tumigil sandali sa pagsusulat. Hindi siya kailanman nilulubayan ng mata ko, sumandal pa ako sa fridge to have a better access of the view. Naalala na ba niya ako? Why is she avoiding me so bad? Kung oo, bakit nagkukunwari pa rin siyang hindi niya ako natatandaan? Mukhang hindi na niya natagalan ang mga titig ko sa kaniya. Lumingon siya sa akin at nakita ko ang naiinis niyang mga titig. Napaawang ang labi ko. What did I do wrong? Umalis siya at pumunta na naman ng garden. Something is off and I can feel it. Kinagabihan, umuwi si Bil. Kung noon, excited si Ania na makita ang asawa niya, ngayon, I notice how tens