“Try this,” sabi ni Axcl at nasa harapan ko na ang salmon. Ibinuka ko ang bibig ko at hinayaan siyang isubo sa akin ang raw salmon na isinawsaw pa niya sa soy sauce at konting wasabi. “How was it?” he was excited to know what my reaction would be. "Hmm.. ang sarap" "Masarap than me?" I frowned when he said that. We just had sex earlier. I know my doctor advised me not to engage yet in sexual activity but I just let Axcl penetrate me. I asked myself if I feel guilty about it pero wala akong naramdaman. Sa totoo lang, masaya ako. Masaya na ginawa namin iyon ni Axcl. "Axcl," I called his name. “Hmm.. Yes baby…” My heart beats faster when he called me baby. He's smiling from ear to ear and I don't have a heart to spoil his little happiness. "No, nevermind" I shook my head. "Does your wound hurt? I'm sorry I couldn't stop myself earlier. I miss you so much and I miss doing that with you,” I looked away when scenes from what we did earlier flash into my head. I closed my eyes whe
“Hon?” I pushed Axcl away from me when we heard Fatima’s voice coming in the kitchen. I turned my back and continued washing the dishes while Axcl came out of the kitchen to go to his wife. A playful smile of my lips appeared for what Axcl and I did. When I’m done washing the plates, I went to my room to call Bil but before that, naligo muna ako. “Ma, kamusta ka na?” nag-aalalang tanong ni Bil. Ngumiti ako at sinabing, “I’m fine. How about you?” “Ah—I’m freaking tired. I wanna go home cause I miss you so bad.” I went to my vanity to comb my hair. “Did you have your dinner?” “Yes,” “When are you coming home?” “Maybe next week. Why? Do you miss me?” “Yeah, I miss you," narinig kong bumukas ang pinto kaya napatingin ako doon at nakita ko si Axcl na nakatayo. Kinuha ko ang phone ko na nilagay ko sa table para hindi siya mapansin ni Bil. Pinanliitan niya ako ng mata. Alam niyang kausap ko si Bil ngayon. Pinadilatan ko siya ng mata to tell him na umalis muna siya dahil may kausap
“Hon, mauna na ako,” busy ako sa laptop ko habang nakikinig kay Axcl at Fatima. Axcl has this smile on his face while looking at his wife na papaalis na. Nag-iwas tingin ako sa kanila. Nakita ko si mama na lumabas sa kwarto niya at umupo sa harapan ko. Tumikhim ako at nag focus magsulat. “Anda, nagkita kami ng lola mo kahapon. Bakit hindi mo sinasagot ang tawag nila sa ‘yo?” “Hindi ko napansin ang tawag, ma,” mahinahon na sabi ko. “Tawagan mo sila. Nag-aalala sila sa ‘yo,” Tumango ako. “Sige po ma,” Tumayo ako para pumunta sana ng kwarto nang makita ko si Axcl sa harapan. Alam kong galit siya sa sinabi ng asawa niya na lilipat na kami ni Bil at hindi siya makalapit sa akin ngayon dahil nandito si mama sa tabi namin. Nilagpasan ko siya at umakyat sa taas ng kwarto namin ni Bil at tinawagan si lola. Ilang ring pa lang ay nasagot na ang tawag. “Anda,” “Bakit?” hindi ko maitago ang tabang ng boses ko. Partly, I blame them for what happened to me and Axcl. When Bil asked my han
AXCL (Before the arrival of Ania) “Hon, sayang hindi tayo makakadalo sa kasal ni kuya Bil,” her face speaks sadness after she said that. “Bakit ang aga niya yata? Hindi na ba pwede ma extend til’ next month?” “The girl’s family wanted her to marry kuya right away,” that’s strange. Why? I mean it’s given that Bil is rich kaya walang pamilya ang tatanggi sa kaniya but agad agad ipapakasal ang babae sa kaniya? It looks like si Bil ang ayaw pakawalan ng pamilya ng babae. Napailing ako. Maybe the girl likes Bil too at mukhang payag siyang agad ikasal kay Bil. “Matagal ng girlfriend ni Bil ang mapapangasawa niya?” My wife shook her head. “No, sa pagkakaalam ko walang girlfriend si kuya kaya nga nabigla ako na sinabi niyang ikakasal na siya bukas. Sana man lang hinintay niya tayong makauwi.” She has a point. Nandito pa kami sa Hawaii for our vacation. Sana hinintay kami makauwi para makadalo rin but it’s not our choice to begin with. It’s Bil’s life. We’re in Wailea, part of South M
How can she smile like that while I’m here full of regrets and sorrow because of what happened to us. How can she look at me like I’m just a fly easily to kill? How can she act like I’m nobody? I can no longer see the love in her eyes. Hindi na nga niya talaga ako naaalala. She’s so unfair cause I waited for her to come back but that didn’t happen. Now, I settled for someone who’s perfect for me then saka pa siya bumalik at ang mas masaklap, asawa pa siya ng brother-in-law ko. Gusto kong manisi pero sino ang sisisihin ko? Nothing comes in my mind only her family. Ang pamilya niya ang ayaw sa akin. Kung tama ang pagkarinig ko kay Fatima, it was her family who decided to marry her to Bil. Nilihim nila ang aksidente, at ngayon binilog pa nila si Ania. I wonder if she remembered me right away, papayag kaya siyang maikasal kay Bil? Tumingin siya sa akin. Nakita ko ang ngiti sa labi niya. May kirot sa puso ko nang makita iyon. She’s still innocent, jolly, and she’s not mine anymore.
Nakatuko ang kamay ko sa mesa habang pinagmamasdan ko siya. After a month, I’ve been observing her actions. Kung noon, maayos pa siyang makipag-usap sa akin, ngayon hindi na niya ako matingnan sa mata. Madalas ko pa siyang mahuli na nakatitig sa amin ni Fatima. Something is off. I get up to get one glass of water. Alam kong napansin niya ang pagtayo ko dahil bigla siyang tumigil sandali sa pagsusulat. Hindi siya kailanman nilulubayan ng mata ko, sumandal pa ako sa fridge to have a better access of the view. Naalala na ba niya ako? Why is she avoiding me so bad? Kung oo, bakit nagkukunwari pa rin siyang hindi niya ako natatandaan? Mukhang hindi na niya natagalan ang mga titig ko sa kaniya. Lumingon siya sa akin at nakita ko ang naiinis niyang mga titig. Napaawang ang labi ko. What did I do wrong? Umalis siya at pumunta na naman ng garden. Something is off and I can feel it. Kinagabihan, umuwi si Bil. Kung noon, excited si Ania na makita ang asawa niya, ngayon, I notice how tens
“Hon, are we good?” Fatima, Yumakap siya sa akin mula sa likuran. “Oo naman,” I tried to be cheerful but it’s not convincing enough para maniwala siya. “Nandito ka lang naman sana sa tabi ko pero bakit pakiramdam ko ang layo mo na ngayon?” Humarap ako sa kaniya. “I’m sorry, pagod lang ako sa trabaho,” nakita ko ang kalungkutan sa mga mata niya. “Ganoon ba?” malungkot rin ang boses niya. “These past few weeks, lagi kang tahimik. Ni hindi mo na ako ginagalaw. Hindi sa nagri-reklamo ako, but I feel like something is off.” “That’s not true, hon. Pagod lang talaga ako.” Tumingin siya sa mga mata ko pagkatapos ay yumakap sa akin. “Ayaw kong mawala ka, hon. I’m sorry,” I feel sorry for my wife, pero kahit na ilang beses kong baliktarin ang mundo, it will always be Ania. Ngayon na alam kong naaalala niya ako, ang hirap ng piliin ang tama. Mababaliw yata ako kung hindi siya babalik sa akin. Gusto ko ng magsama kami. Kinabukasan, alam kong maagang umalis si Bil at narinig kong aali
“Do you like it?” Fatima Nakita ko si Ania na nakababa na at nanlalaki ang mata habang nakatingin kay Fatima. “Anda, you’re here,” lumapit si Fatima kay Ania at yumakap dito. “Nagpakulay ako ng buhok just like you cause it’s pretty,” I don’t know what’s my wife is up to. Anong dahilan at nagpakulay rin siya ng buhok niya gaya ng kay Ania. “Twinny na tayo,” Fatima nang hindi makasagot si Ania. “Ah—bagay sa ‘yo,” Ania “Talaga? Akala ko hindi e pero thank you,” “Hindi. Bagay sa ‘yo,” ngumiti pa siya sa asawa ko. “Ahh.. ano, alis na muna ako. Ako nalang maghuhugas ng pinggan mamaya,” Hindi na siya naghintay pa sa sasabihin ni Fatima at umalis na siya kaagad. I wanted to follow her but Fatima suddenly wrapped her hand around my arm. “Anong niluluto mo?” I couldn’t even rejoice to her new looks cause I know, Ania is hurt. Damn. Kinaumagahan, hindi ako umuwi ng bahay. Maghapon akong nasa trabaho. Fatima is at home as so as Ania. I don’t want to hurt my baby anymore. Ako: I miss