Chapter 3

AGAD na nagsalubong ang mga kilay ni Keizer dahil sa reaksyon ni Bella. Nagtagis ang kanyang mga bagang. Dahil ba sa nangyari sa pagitan nila kagabi? Isa pa, sa totoo lang ay hindi niya rin lubos akalain na nakipagtalik siya sa isang babae na halos hindi niya pa kilala ng husto at ang ikinagagalit niya pa lalo ay bakit magkahawig sila?

Binalingan niya si Manang Luring na nakatayo sa likod niya. “Pwede niyo po ba siyang ipagtimpla ng kape para mainitin ang sikmura niya?” magalang na utos niya rito at agad naman itong tumango sa kaniya.

Mabilis itong lumabas ng silid at agad siyang naglakad patungo sa kanyang drawer at kinuha ang isang banig ng gamot at pagkatapos ay ibinigay ito sa nakahiga pa ring si Bella. “Inumin mo yan!” utos niya rito.

Napamulat si Bella ng wala sa oras upang tingnan kung ano ang pinapainom nito sa kaniya. Hindi pa siya nakakasagot nang bigla na lang itong lumabas ng silid ng hindi na siya nililingon pa. Agad niyang kinuha ang ibinato nito sa kaniya at nang tiningnan niya ito ay agad niyang nabasa kung ano iyon. Pills. Contraceptive pills.

Hindi siya makapaniwalang napatingin sa nilabasan nitong pinto. Ito ba ang lalaking pakakasalan niya? Paano nito naaatim na gawin iyon sa kaniya? Ni hindi man lang ito humingi ng paumanhin sa kaniya dahil sa inasal nito kagabi. Kung tutuusin nga ay rape ang ginawa nito sa kaniya kagabi dahil labag sa kalooban niya!

Labis na pagsisisi ang naramdaman niya, kasalanan niya rin kung bakit niya nararanasan iyon. Muling nag-init ang sulok ng kanyang mga mata at malapit-lapit ng maiyak. Hindi niya lubos akalain na makakatagpo siya ng katulad nito.

Umupo siya mula sa kama at napansin niyang nakadamit na pala siya, hindi na siya nag-abala pang mag-isip kung sino ang nagsuot ng damit niya. Nagpunas siya ng kanyang mga luha at pagkatapos ay kinuha ang tubig na nakalagay sa baso at nakapatong sa bedside table at kumuha ng dalawang tableta at ininom ito.

Iisipin na lang niya na may sakit siya at kailangan niyang inumin ang mga tabletang iyon ng tuloy-tuloy at pagkatapos ay magpapanggap na lang siya na walang nangyari. Naglalakad na sila ng kasal at ang ilang mahahalagang requirements ay naipasa na nila kaya normal na lang sa pagitan nilang dalawa ang ganuong bagay hindi ba? Isa pa, hindi niya alam kung paano ito kakausapin tungkol sa bagay na iyon.

Sino ba ang dapat niyang sisisihin sa mga nangyari kundi siya rin naman? Kaya wala siyang magawa. Ilang sandali pa ay bumukas ang pinto at pumasok ang tinawag nitong Manang Luring kanina. Marahil ay isa itong kasambahay sa bahay na iyon kung saan ay hindi lang kape ang dala nito kundi may dala din itong pagkain. May magiliw itong ngiti nang papalapit sa kaniya.

“Inutusan po ako ni sir Keizer na ipagluto kayo ng pagkain bukod sa kape.” sabi nito at maingat na inilapag ang tray na dala nito kung saan nakalagay ang mga pagkain sa mesa. Nang maibaba nito ang mga iyon ay tumingin ito sa kaniya. “Inaapoy ka ng lagnat kanina pang umaga, sana ay huwag na kayong magalit kay sir dahil nag-aalala lang siya sayo.” sabi nito at pilit na nagpapaliwanag sa kaniya sa ngalan ng amo nito.

Hindi niya na lang napigilan ang sariling mapangisi dahil sa sinabi nito. Ang lalaking iyon mag-aalala sa kaniya? Ano iyon, isang joke? Nag-aalala ba ito e samantalang contraceptive pills ang ibinungad nito sa kaniya. Mali ang iniisip ng matanda sa kaniya ngunit pinili na lang niyang manahimik at hindi magsalita.

Wala siyang ibang maramdaman kundi ang hinanakit at galit sa lalaking iyon. Ngunit ano pa ba ang magagawa niya ngayon? Tapos na. Hindi na niya maibabalik pa ang nawala sa kaniya. Isa pa, mawawala lang din naman talaga iyon sa hinaharap.

Wala na siyang nagawa pa kundi ang aliwin ang sarili niya hanggat maaari at pilit na pinipigilan ang kanyang sarili sa pag-iisip sa mga nangyari kagabi. Iisipin niya na lang na lasing din siya kagabi at basta-basta na lang naibigay ang pagkabirhen niya sa estrangherong lalaki.

Naglagay ng maliit na mesa ang matanda sa kanyang harapan para pagpatungan ng mga pagkain niya. Tahimik siyang kumain para kahit papano naman ay magkaroon ng lakas ang kanyang katawan lalo pa at nararamdaman niya na bahagya nga siyang nanlalambot.

Tahimik na nakatayo ang matanda sa tabi ng kama at pinanunuod siya sa pagkain hanggang sa muli itong nagsalita na para bang kanina pa nito pinag-iisipan kung magsasalita ba ito o hindi. “Siya nga po pala ma’am, may isang silid dito sa bahay na ipinagbabawal na pasukin at iyon ay ang huling silid sa pangalang palapag. Tyaka dahil nga may lagnat kayo kanina ay wala kayong ibang gagawin sa ngayon kundi ang magpahinga para makabawi ang katawan niyo ng mabilis.” sabi nito sa kaniya.

Napasimangot na lang si Bella sa kanyang narinig, ano naman ang nasa silid na iyon at hindi pwedeng pumasok? May kaugnayan ba iyon sa babaeng pinakamamahal nito?

Hindi niya rin tuloy maiwasang hindi magtanong sa kanyang isip kung tama lang ba na magpakasal sila ng ganun kabilis? Lalo pa at wala naman silang nararamdaman sa isat-isa at ito ay may mahal pang iba? Okay lang ba iyon? Normal lang ba ang ganun?

Sa huli ay nag-focus na lang siya sa kanyang pagkain, para hindi na siya mag-isip pa ng kung ano ano at pagkatapos niyang kumain ay wala siyang ibang ginawa kundi ang matulog maghapon katulad ng sinabi sa kaniya ni Manang Luring.