Dahil sa desperasyon ni Bella na makapaghiganti sa kaniyang ex-boybriend ay pumayag siyang magpakasal sa isang estranghero na wala pang isang araw niyang nakilala dahil sa lolo nito. At ang iningatan niyang pagkabirhen ng napakatagal ay dito niya naibigay, hindi lang iyon dahil nakipagkasundo ito sa kaniya na manatiling kasal sa kaniya dahil iyon naman ang hiling ng lolo nito. Paano kung habang tumatagal ang kanilang relasyon ay may mabuong pag-ibig? Maging masaya kaya silang dalawa? O maghihiwalay dahil sa dami ng hadlang sa pagsasama nila?
Lihat lebih banyakHINDI lubos akalain ni Bella na magiging ganun kabilis ang mga pangyayari at sa isang iglap ay sinama na siya kaagad sa bahay ng lalaking mapapangasawa niya. Sa padalos-dalos na desisyon niya ay nagkaroon na siya kaagad ng mapapangasawa. Sa harap ng lolo ng lalaki ay nangako siya na simula sa araw na iyon ay magiging asawa na siya ng apo nito at ang sabi nito ay itinuring na nila ang isat-isa na mag-asawa.
Nang nasa loob na siya ng sala ay parang doon pa lang nagsi-sink in sa utak niya ang lahat. Hindi niya akalain na dahil sa sama ng loob niya dahil sa kanyang ex-boyfriend ay nagpasa siya ng ilang mga kailangan para sa pagpapakasal. Habang nakatingin sa kanyang kamay kung saan nakasuot ang isang mamahaling engagement ring ay doon lang niya naisip na ang mga nangyari ay totoo nga talaga. Ikakasal na siya sa taong kakikilala niya lang. Hindi siya nangahas na kausapin ang lalaking mapapangasawa niya na kanina niya lang nakita. Sa halip ay dali-dali siyang umakyat sa pangalawang palapag kung saan ang magiging silid niya. Hindi na siya binigyan pa ng pagkakataon ng lolo nito na makaalis, binilhan siya nito ng mga damit at mga kailangan niya. Mabilis siyang dumiretso sa banyo para maligo. Hindi pa rin siya makapaniwala sa naging desisyon niya at napapaisip kung tama nga ba iyon? Pero kasi, siya mismo ang nagpresinta sa lolo ni Keizer na magpakasal sa apo nito para ipakita sa ex niya na hindi siya apektado sa pag-iwan nito at pagpili sa ibang babae na pakasalan. Pagkatapos niyang maligo ay doon niya lang napagtanto na dahil pala sa pagmamadali niyang pumasok sa may banyo ay hindi na niya nakuha pang kumuha ng maisusuot niyang damit. Habang ibinabalot ang sarili sa tuwalya ay agad na namula ang kanyang mukha. Paano ba naman kasi ay silang dalawa na lang ni Keizer ang naiwan doon at kahit na sabihin pang nalaman na niya ang pangalan nito ay nananatili pa rin itong estranghero sa kaniya. Ilang minuto siyang nag-alinlangan sa loob ng banyo. Hindi niya alam kung paano siya lalabas doon, mas hinigpitan na lang niya ang tuwalya na nakabalot sa kaniya at pagatapos ay binuksan ang pinto bago tinawag ito. “Keizer!” malakas niyang sigaw ngunit wala siyang narinig na tugon. Ilang beses niya itong tinawag ngunit walang sumagot. Hindi niya tuloy maiwasang hindi magtaka, umalis ba ito? Dahil doon ay nakapagdesisyon siya na lumabas na ng banyo ay agad niyang binuksan ang cabinet ngunit nakita niyang walang damit doon kahit isa kaya hindi niya naiwasang hindi mapakunot ang noo, nasaan na ang mga damit na sabi ay nakahanda na? O sa ibang silid siya pumasok? Hindi ba at ito ang sinabi nilang silid? Sunod-sunod na tanong niya sa kanyang isip at dahil nga wala siyang maisuot ay wala siyang pagpipilian kundi ang pumasok sa ibang silid. Paglabas niya ay nakita niya na may isa pang silid kaya dali-dali siyang lumapit dito at pinihit ang seradura ng pinto. Madilim ang silid at dahil nga hindi siya pamilyar sa silid na iyon ay hindi niya alam kung nasaan ang switch ng ilaw. Naglakad na lang siya kahit na wala siyang makita at nangapa na lang sa madilim na silid upang hanapin ang cabinet ngunit dahil sa madilim ang silid ay hindi niya napansin ang isang bagay na nakaharang pala sa kanyang harapan at natapilok. “Ahh!” sigaw niya sa matinding gulat kaya lang ay wala siyang naramdaman na sakit sa kanyang pagbagsak dahil ang binagsakan pala niya ay kama. Kaya lang ay nang ilipat niya ang kanyang kamay sa isang banda ay halos mapaso siya nang hindi na malambot na tela ang nahawakan niya kundi mainit na katawan! At sigurado siya na katawan iyon ng lalaki dahil bahagyang matigas iyon. Akmang babangon na sana siya at babawiin ang kanyang kamay nang bigla n alnag siyang hawakan nito at hilahin palapit dito at halos masubsob siya sa ibabaw nito. Hindi niya man makita kung sino iyon ay sigurado siya na si Keizer iyon dahil wala naman siyang ibang kasama kundi tanging ito lang. “Lily, huwag kang umalis dito ka lang!” pigil nito sa kaniya. Sandali siyang natigilan ngunit nagpumiglas siya at pilit na kumakawala rito kaya lang ay talagang mahigpit ang hawak nito sa kanyang mga braso at dahil doon ang tuwalya na nakabalot sa kaniya ay bigla na lang nahulog mula sa kanyang katawan kung saan ay agad na nanlaki ang kanyang mga mata. Agad na nag-init ang kanyang pisngi at nakaramdamam ng matinding kahihiyan. Malakas niyang itinulak ang lalaki ngunit wala itong silbi. Ano ba naman ang lakas niya sa lakas nito kung ipagkukumpara. Dahil sa lapit nila sa isat-isa ay naamoy niya ang amoy alak sa hininga nito na may halong mabangong amoy, siguro ay ang pabango nito at bigla na lang bumilis ang tibok ng kanyang puso dahil sa matinding kaba. Mukhang hindi maganda ang sitwasyon niya! Kailangan niyang makaalis doon. Hindi na siya batang paslit pa para hindi malaman kung gaano kadelikado ang sitwasyon niya ng mga oras na iyon. At isa pa, ang pagkakabanggit nito ng pangalan na ibang babae kanina ay malinaw na may bahid ng kalungkutan. Hindi lang iyon, pinagkamalan siya nitong siya ang kung sino mang babaeng iyon. “Hindi ako si Lily. kaya bitawan mo na ako…” sabi niya rito at malapit nang bumagsak ang kanyang mga luha dahil sa matinding takot na nararamdaman niya ang mga oras na iyon. Nagpatuloy pa rin siya sa pagpupumiglas kaya lang ay mabilis siya nitong hiniga sa may kama at umibabaw sa kaniya. Ang dalawa nitong mga tuhod ay nakalagay sa magkabila niyang gilid kung saan wala siyang kawala. Sa ilang sandali pa ay bigla na lang siya nitong hinalikan. Hindi niya maiiwas ang kanyang ulo dahil hinawakan nito iyon. Inipon niya ang kanyang lakas at pilit na iwasan ang mga labi nito para hindi siya nito mahalikan ngunit talagang malakas ito at sa isang iglap ay nasakop na ng labi nito ang kanyang bibig. Napaluha na lang siya dahil sa kawalang magawa niya. Sa pagitan ng paghalik nito ay ilang mga salita ang binigkas nito. “Lily, huwag mo akong iwan…” nakikiusap na sabi nito. At ilang beses pa nitong tinawag ng paulit-ulit ang pangalan na Lily at ni hindi man lang nito napansin ang kanyang panlalaban. Ang mga kamay nito ay naglakbay sa buo niyang katawan maging ang labi nito ay naglakbay sa kanyang katawan kung saan ay walang pinalampas at iniwanan ng mga marka ang bawat daanan nito. …TINITIGAN ni Annete ang larawan ni Bella at ng lalaking mapapangasawa daw nito. Mula sa larawan hanggang sa personal ay masasabi niyang gwapo ito. Ang kamay nito ay napakalambot na para bang wala itong ginagawang napakahirap sa buhay. Binasa niya ang marriage certificate at doon niya nakita na halos magte-trenta na pala ito at halos ilang taon din ang taon nito kay BElla. Hindi niya maiwasang hindi magtanong sa kanyang isip, hindi ba ang boyfriend noon ni Bella ay si Patrick? Bakit ngayon ay iba na ang pinakikilala nito sa kaniya? Nasaan na si Patrick? Anong nangyari sa kanilang dalawa? Napakaraming tanong ang nabuo sa isip ni Annete ng mga oras na iyon ngunit hindi niya magawang magtanong kay Bella ng diretso.Samantala, maingat naman na tiningnan ni Bella ang mukha ng kanyang ina at parang sasabog ang dibdib niya. Binasa niya ang kanyang labi at nilingon si KEizer. Wala siyang alam na sabihin sa kanyang ina, napakagat siya sa kanyang labi at pilit na nag-iisip kung ano ang dapat niy
PAGBABA niya ay ang inis na mukha nito ang bumungad sa kaniya. “Napakatagal mo!” inis na bulalas nito sa kaniya.Ang mga mata nito ay malamig na nakatingin sa kaniya at dahil doon ay hindi na lang niya maiwasang hindi mapasimangot. Wala man lang itong kalambig-lambing sa kaniya. Kahit na hindi naman sana sila tunay na magkasintahan ay pwede naman sana itong maging mabait sa kaniya hindi ba? Nakuha na nila ang marriage certificate nila at magpapakasal na sila at kahit na sa papel lang iyon at kasunduan ay magpapakasal pa rin sila kaya niya rin maiwasang hindi mainis.Padabog siyang bumaba, halos ayaw na niyang umuwi sa bahay nila kasama ito ngunit wala siyang magagawa dahil alam niya na mas magagalit lang ito sa kaniya kapag nagmatigas pa siya rito. Sinuyod niya ito ng tingin at nakasuot ito ng mamahaling suit at mukhang kagalang-galang. Sa unang tingin pa lang ay malalaman mo nang galing ito sa isang prominenteng pamilya at kapag nakita naman siguro ito ng kanyang ina at Kuya ay hindi
BIGLANG sumagot si Keizer sa lolo nito. “Ang sabi sa akin ni Bella ay ayaw niya pa raw ipaalam sa magulang niya.” sagot nito.Agad niyang nilingon ito na nanlalaki ang mga mata. Bakit siya ang itinuturo nito? Wala naman siyang sinasabing ganun. Ilang sandali pa ay biglang nagsalita ang lolo nito na halatang hindi nasiyahan sa sinabi ni Keizer. Nilingon siya nito. “Hija, alam mo naman na ang pinakamahalaga sa isang babae ay ang reputasyon niya. Nagsasama na kayo ni Keizer at naipasa niyo na ang mga requirements hindi ba? Tyaka isa pa, magseseminar kayo ngayon at pagkatapos ay makukuha na ninyo ang marriage certificate ninyo pagkatapos ay pwede na kayong pumili ng petsa ng kasal ninyo pagkatapos ay ayaw mo pang sabihin sa pamilya mo? Kung hindi mo kayang sabihin sa kanila ay hayaan mong ako ang magsabi sa kanila.” tuloy tuloy na sabi nito sa kaniya na ikinapanlaki ng kanyang mga mata.Sunod sunod ang naging paglunok niya sa labis na kaba. Baka mamaya ay magtungo nga ito bigla sa bahay n
NAPAKA tahimik ng paligid at nakakailang sobra hanggang sa tuluyan nang nagsalita ang pinaka bunsong kapatid ni Keizer. “Kuya grabe ang bilis ng pangyayari ah at may bride ka na kaagad.” sabi nito sa kaniya at pagkatapos ay nilingon siya nito. “Hindi ko akalain na pumayag kang magpakasal sa Kuya ko ng agad agad, uso pa pala ngayon ang ganun. Tyaka balita ko ay nag-aaral ka pa diba? Ano na ulit ang course mo? Nursing?” tanong nito sa kaniya ngunit puno ng panunuya ang mga mata nito.Hindi siya sumagot at nanatili lang na tahimik. Ilang sandali pa ay marahan itong natawa habang nakatingin sa kaniya. “Ilang taon ka na? 21? Super bata pa ah.” sabi pa nitong muli.Isang nahihiyang ngiti ang ipinaskil lang ni Bella sa kanyang labi. Ang lahat ng sinabi nito ng mga oras na iyon ay totoo at ni isa sa mga iyon ay hindi niya pa nasabi man lang kay Keizer kaya paano nalaman ng kapatid nito ang tungkol sa kaniya? Mukhang pina-imbestigahan siya ng mga ito. Hindi niya tuloy maiwasang hindi mainis da
NAHILA siya mula sa kanyang pag-iisip nang marinig niya ang tinig nito. “Wala kang dapat ipag-alala. Basta samahan mo lang ako.” sabi nito sa kaniya.Hindi siya tumingin dito ngunit mula sa gilid ng kanyang mga mata ay nakita niya na sinulyapan siya nito at kahit papano sa sinabi nitong iyon ay medyo kumalma rin ng kaunti ang pakiramdam niya. Isa pa, naisip niya bakit nga ba naman ito kakabahan sana e mga kamag-anak nito ang kikitain nila? Malamang wala naman sigurong mangyayaring masama hindi ba?Ngumuso siya. “Sinong nagsabi sayo na nang-aalala ako? Hindi ko lang alam kung paano ako haharap sa kanila.” pag-amin niya, nahihiya siya. Hindi niya rin alam kung paano makisalamuha sa mga taong mayaman kagaya nito.Hindi siya nito sinagot. Sa halip ay nag-focus na lang sa pagmamaneho pero hindi niya alam kung ilang beses siyang nagpakawala ng buntong hininga.Hindi na lang din siya umimik hanggang sa tuluyan nang pumasok ang kotse ni Keizer sa isang napakataas na gate at pagpasok pa lang n
NAIWANG nakatayo si Keizer doon at mahigpit na nakakunot ang noo. Mukhang napasobra nga yata siya dahil nakalimutan niya na ilang taon pa lang ang babaeng iyon. Inaamin niya na naging marahas ang mga binitawan niyang salita at ni hindi man lang pinag-isipan ang mga iyon bago niya ito sabihin. Nang maalala niya ang namumula nitong mga mata habang hilam ng luha ay bigla siyang nakaramdam ng matinding guilt. Isa pa ang nangyari kagabi sa pagitan nila. Napahilot na lang siya ng wala sa oras sa kanyang sentido at napamura ng ilang ulit sa isip niya.Dali-dali siyang lumabas upang habulin ito. Nakita niya ito sa harapan ng bahay sa may garden at nakasalampak sa damuhan habang umiiyak. Habang papalapit ay kitang- kita niya kung paano yumugyog ang balikat nito dahil sa matinding pag-iyak. Mas lalo pa tuloy siyang nakonsensya dahil sa mga sinabi niya.Binagalan niya ang kanyang paglalakad. Hindi niya maalala kung gaano na nga ba katagal ang lumipas noong huli siyang nanuyo ng isang babae? Napa
Maligayang pagdating sa aming mundo ng katha - Goodnovel. Kung gusto mo ang nobelang ito o ikaw ay isang idealista,nais tuklasin ang isang perpektong mundo, at gusto mo ring maging isang manunulat ng nobela online upang kumita, maaari kang sumali sa aming pamilya upang magbasa o lumikha ng iba't ibang uri ng mga libro, tulad ng romance novel, epic reading, werewolf novel, fantasy novel, history novel at iba pa. Kung ikaw ay isang mambabasa, ang mga magandang nobela ay maaaring mapili dito. Kung ikaw ay isang may-akda, maaari kang makakuha ng higit na inspirasyon mula sa iba para makalikha ng mas makikinang na mga gawa, at higit pa, ang iyong mga gawa sa aming platform ay mas maraming pansin at makakakuha ng higit na paghanga mula sa mga mambabasa.
Komen