Mag-log inShare
BAD CARELESS #5
Huling Na-update:
2025-06-17 22:52:06BAD CARELESS #5
-วันต่อมา-
ก๊อก ก๊อก
“ข้าว ตื่นรึยังลูก”
ใบข้าวค่อยๆ ลืมตาขึ้นมาอย่างงัวเงียก่อนจะหันไปมองที่ประตู ที่คนเป็นพ่อเดินยิ้มพร้อมกับมาทิ้งตัวลงข้างๆ เตียง “พ่อคะ กลับมาตั้งแต่เมื่อไหร่”
“เช้ามืดลูก” คนเป็นพ่อพูดพร้อมกับลูบหัวลูกสาว
“กลับมากะทันหันเหรอคะ”
“ใช่ลูก” คนเป็นพ่อพูดพร้อมกับถอนหายใจออกมา “พ่อถูกย้ายไปประจำไซต์งานที่ฮ่องกง”
“ฮะ? ฮ่องกงเลยเหรอคะ”
“ใช่ลูก”
“...” ใบข้าวมองหน้าพ่อตนเองด้วยความรู้สึกใจหาย “ไปวันไหนเหรอคะ”
“วันนี้ตอนช่วงเย็นๆ ลูก พ่อก็งงๆ อยู่เหมือนกัน มันค่อนข้างกะทันหัน แต่มันก็ดีนะ เราได้ค่าตอบแทนอีกเท่านึงเลยนะลูก”
ใบข้าวพยักหน้าพร้อมกับเขยิบไปสวมกอดคนเป็นพ่อ “พ่อต้องดูแลตัวเองดีๆ นะคะ อย่าหักโหม แล้วก็พักผ่อนเยอะๆ ด้วย”
“ได้สิลูก” คนเป็นพ่อตอบพร้อมกับจูบไปที่ขมับของลูกสาว “หนูอยู่ที่นี่ดูแลตัวเองดีๆ นะ”
“ค่ะ” ใบข้าวพยักหน้าพร้อมกับกอดคนเป็นพ่อแน่น “ข้าวรักพ่อนะคะ”
“พ่อก็รักหนูมากนะลูก ไป ไปอาบน้ำ เดี๋ยวออกไปกินข้าวกัน”
“โอเคค่ะ” ใบข้าวพูดพร้อมกับค่อยๆ ลุกลงจากเตียง
หมับ!
“มือโดนอะไรลูก แก้วบาดเหรอ” คนเป็นพ่อคว้ามือใบข้าวพร้อมกับถามอย่างสงสัย
“อ้อ คือ...” ใบข้าวมองหน้าพ่อของตนเองก่อนจะขำออกมาเบาๆ “พอดีข้าวทำกับข้าวไปด้วย ดูซีรีส์ในโทรศัพท์ไปด้วย เลยไม่ได้ระวัง”
“อื้ออ” คนเป็นพ่อพยักหน้าแต่ยังมองด้วยสายตาเป็นห่วง “เอ่อ หนูจัดบ้านใหม่เลย พ่อเข้ามาแล้วมันดูแปลกๆ ตาไป”
“ค่ะพ่อ พะ...พอดี หนูเบื่อๆ แหะๆ”
“เราเนี่ยจริงๆ เลย พักบ้างก็ได้ลูก”
ใบข้าวยิ้มเจื่อนๆ ให้คนเป็นพ่อ “ข้าวไปอาบน้ำก่อนนะคะ”
“โอเคลูก เดี๋ยวพ่อลงไปรอข้างล่างนะ”
.
.
“ข้าว”
“...”
“ใบข้าว”
“คะ...คะพ่อ ว่าไงนะคะ” ใบข้าวหันไปยิ้มให้คนเป็นพ่อ
“เป็นอะไรรึเปล่าลูก หรือกับข้าวไม่อร่อย”
“อร่อยค่ะพ่อ” ใบข้าวยิ้มพร้อมกับก้มลงกินข้าวต่อ
“หนูมีอะไรรึเปล่าลูก” คนเป็นพ่อนิ่งไปก่อนจะทำหน้าตกใจ “หรือพวกทวงหนี้มันมายุ่งกับหนู มันทำอะไรหนูรึเปล่า”
“ปะ...ป่าวค่ะ ไม่มีอะไร” ใบข้าวเอื้อมมือไปลูบมือคนเป็นพ่อเชิงปลอบโยน “ข้าวเพลียๆ ค่ะ พอดีช่วงนี้งานเยอะ เรียนก็หนัก เลยมึนๆ”
“หนูไม่ต้องทำงานแล้วก็ได้นะ”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวนอนพักก็หาย เรารีบกินดีกว่าเดี๋ยวพ่อตกเครื่องนะคะ”
“อื้ม” คนเป็นพ่อพยักหน้ายิ้มๆ ก่อนจะก้มลงกินอาหารตรงหน้าต่อ
-หลายชั่วโมงต่อมา-
เอี๊ยดด!
“นี่ค่ะ” ใบข้าวยื่นเงินให้แท็กซี่ก่อนจะมองไปที่หน้าบ้านที่เห็นรถหรูคันหนึ่งจอดอยู่พร้อมกับชายชุดดำสองคนที่จ้องมาที่เธออย่างไม่วางตา
ตึกตัก ตึกตัก
ใบข้าวเดินเข้าไปหาชายชุดดำด้วยท่าทางประหม่า “เอ่อ มะ...มารับข้าวใช่มั้ยคะ”
“ครับ” ชายชุดดำตอบอย่างสุภาพ
ใบข้าวพยักหน้า “รอแป๊บนึงนะคะ ข้าวขอไปเอากระเป๋าก่อน”
“เดี๋ยวผมไปช่วยยกครับ”
“ไม่เป็นไรค่ะ เดี๋ยวข้าวยกเอง” ใบข้าวพูดพร้อมกับเดินเข้าไปในบ้านตนเอง ก่อนจะเดินถือกระเป๋าเดินทางออกมา
“มาครับ” ชายชุดดำเดินไปคว้ากระเป๋าเดินทางด้วยท่าทีสุภาพ “เชิญครับ” ก่อนจะเปิดประตูให้หญิงสาว
“ขอบคุณค่ะ” ใบข้าวพูดเบาๆ ก่อนจะเข้าไปนั่งในรถด้วยสีหน้านิ่งเรียบ
-ผ่านไปสักพัก-
ตี๊ด! แกรก! “เชิญครับ” ชายชุดดำหันไปพูดกับใบข้าวที่เดินเข้ามาในห้องด้วยท่าทีเกร็งๆ “เชิญคุณใบข้าวตามสบายนะครับ อีกสักพักนายน้อยน่าจะถึง”
“นายน้อย?” ใบข้าวทำหน้างง “หมายถึงคุณเพทายเหรอคะ”
“ครับ” ชายชุดดำพยักหน้า “ถ้าต้องการอะไรบอกพวกผมได้เลยครับ”
“ค่ะ” ใบข้าวพยักหน้าเบาๆ “ขอบคุณมากนะคะ”
ชายชุดดำโค้งหัวด้วยท่าทีสุภาพ ก่อนจะเดินออกจากห้องไป
หญิงสาวมองไปรอบๆ ห้องด้วยสีหน้านิ่ง “ใหญ่จัง ห้องละเท่าไหร่เนี่ย” ก่อนจะพูดขึ้นเบาๆ พร้อมกับเดินลากกระเป๋าไปที่โซฟากลางห้อง
ตี๊ด!
แกรก!
ใบข้าวหันไปมองชายหนุ่มที่เปิดประตูเข้ามาก่อนจะก้มหน้าหลบสายตาอย่างเกร็งๆ
“นั่งลง” เพทายพูดเสียงนิ่ง ก่อนจะทิ้งตัวลงบนโซฟา “นั่นห้องเธอ” ก่อนจะชี้ไปยังห้องนอนที่อยู่กันคนละฝั่งกับห้องของตนเอง “ฉันไม่ชอบคนน่ารำคาญ เข้าใจใช่มั้ย”
“ค่ะ” ใบข้าวพยักหน้าอย่างนิ่งๆ “ละ...แล้ว เอ่อ ฉันจะต้องทำอะไรบ้าง”
“ทำตามคำสั่งของฉัน” เพทายพูดพร้อมกับมองคนตรงหน้า
“ทำตามคำสั่ง แล้วอะไรคือ...”
“ถ้าฉันจะให้ทำอะไรเดี๋ยวฉันบอกเอง” เพทายพูดขึ้นอย่างรำคาญ ก่อนจะเดินเข้าไปในห้องนอนของตนเอง
ปัง!
เฮือก!
ใบข้าวสะดุ้งด้วยความตกใจ ก่อนจะถอนหายใจออกมาเบาๆ “อะไรกันวะเนี่ย ถามอะไรไม่ได้สักอย่าง” ก่อนจะลุกขึ้นแล้วเดินลากกระเป๋าเข้าไปในห้องนอนของตนเองทันที
-เช้าวันต่อมา-
แกรก! ใบข้าวเปิดประตูออกมาจากห้องนอนก่อนจะชะงักไปเล็กน้อยเมื่อเห็นเพทายนั่งทำหน้านิ่งอยู่ที่โต๊ะอาหาร
“ฉัน...” ใบข้าวกำกระเป๋าแน่นพร้อมกับเดินก้าวเข้าไปหาชายหนุ่ม “ฉันไปมหาลัยกะ...”
“ลูกน้องฉันจะเป็นคนไปส่งเธอเอง” เพทายพูดพร้อมกับหันไปพยักพเยิดหน้าให้ลูกน้อง “จัดการด้วย”
“ครับนายน้อย”
“ฉันไปเองได้” ใบข้าวพูดขึ้นพร้อมกับจ้องหน้าเพทาย
“ฟังภาษาคนไม่รู้เรื่องเหรอไง” เพทายพูดพร้อมกับหันไปจ้องหน้าหญิงสาว “อย่าเรื่องมาก อีกสิ่งที่เธอควรจะรู้ คือฉันเป็นคนความอดทนต่ำ!”
ใบข้าวสะดุ้งเล็กน้อยก่อนจะหันไปมองหน้าลูกน้องของเพทาย แล้วเดินออกไปจากห้องทันที
-ผ่านไปสักพัก-
“คุณใบข้าวเลิกเรียนกี่โมงครับ”
“เที่ยงค่ะ” ใบข้าวพูดเสียงนิ่ง “เอ่อ พี่จะมารับข้าวใช่มั้ยคะ”
“ครับ” ชายชุดดำพูดพร้อมกับหันไปยิ้มให้หญิงสาว “เรียกผมวีก็ได้”
“ค่ะ” ใบข้าวพยักหน้ารับพร้อมกับยิ้มด้วยสีหน้าที่ดูผ่อนคลายมากขึ้น “เรียกข้าวว่าข้าวเฉยๆ ก็ได้นะคะ”
“ไม่ได้ครับ คุณใบข้าวเป็นผู้หญิงของนายน้อย”
ใบข้าวนิ่งไปเล็กน้อย “งั้นถ้าเลิกเรียนแล้ว เดี๋ยวข้าวโทร. หานะคะ” ก่อนจะส่งมือถือไปให้ชายหนุ่ม “ขอเบอร์ไว้หน่อยได้มั้ยคะ”
“ครับ” ชายชุดดำพยักหน้าก่อนจะกดเบอร์โทรศัพท์พร้อมกับยื่นโทรศัพท์คืนหญิงสาว
ใบข้าวส่งยิ้มบางๆ ให้ชายหนุ่มก่อนจะเปิดประตูลงไปจากรถทันที
.
.
หมับ!
เฮือก!
ใบข้าวสะดุ้งโหยงพร้อมกับหันไปมองด้านหลัง “เดย์! ตกใจหมดเลย” พร้อมกับถอนหายใจออกมาเบาๆ
“ขวัญอ่อนอะไรขนาดนั้นวะ” เดย์พูดยิ้มๆ “วันนี้ทำไมมาไวอะ”
“เปล่า” ใบข้าวส่ายหน้าเบาๆ พร้อมกับจ้องหน้าเพื่อนรักเหมือนจะพูดอะไรบางอย่าง
“มีไร”
“ไม่ ไม่มี” ใบข้าวส่ายหน้า “ขึ้นเรียนกัน” ก่อนจะคว้ากระเป๋าแล้วลากเพื่อนรักขึ้นไปบนห้องเรียน
-หลายชั่วโมงต่อมา-
“กลับเลยปะ ไปกินข้าวมั้ย เดี๋ยวเลี้ยง” เดย์หันไปยิ้มให้เพื่อนรัก
“ไม่อะ มีธุระต่อ” ใบข้าวพูดด้วยสีหน้าเครียดๆ พร้อมกับเก็บกระเป๋าไปพลางๆ “ไปก่อนนะ เจอกัน”
หมับ!
“ธุระ? ธุระอะไรวะ ติดงานเหรอ” เดย์ถามขึ้นอย่างงงๆ “ไปทำที่ไหน เดี๋ยวไปส่ง”
“ไม่เป็นไร” ใบข้าวยิ้มพร้อมกับดึงมือเพื่อนรักออก “ไว้เจอกัน ไปละ” ก่อนจะเดินออกไปทันที
“อ่าวเฮ้ย! ไอ้ข้าว เดี๋ยวก่อนดิวะ!” เดย์ตะโกนตามหญิงสาวอย่างงงๆ “อะไรของมันวะ” พร้อมกับส่ายหน้าเบาๆ
Pinakabagong kabanata
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #3
Special #3ปี๊นนน!อาร์ตหันไปมองรถตำรวจที่มาจอดอยู่ข้างๆ ระหว่างติดไฟแดงครืดด“ครับ?”“เชิญไปกับเราครับ เราได้แจ้งมาว่ารถคุณมีสิ่งผิดกฎหมาย”“ผมว่าคุณน่าจะเข้าใจผิดนะครับ” อาร์ตพูดอย่างไม่ยอมครืดด ครืดดชายหนุ่มละสายตาจากตำรวจก่อนจะคว้าโทรศัพท์มากดรับสายตี๊ด!“ครับพี่เชน”(ไปกับตำรวจคนนั้น อย่าบอกอะไรนายหญิงเด็ดขาดกูกับนายกำลังตามไป)“ครับ”ตี๊ด!“เกิดอะไรขึ้นเหรอคะพี่อาร์ต” ใบข้าวถามด้วยสีหน้าหวาดกลัว“เปล่าครับนายหญิง พอดีน่าจะมีเรื่องเข้าใจผิดนิดหน่อยแต่เราอาจจะต้องตามไปเคลียร์กับเค้า”ใบข้าวพยักหน้า “ค่ะ ยังไงก็ได้”อาร์ตยิ้มบางๆ ก่อนจะหันไปหาตำรวจคนดังกล่าว “คุณนำไปเลย”ตำรวจพยักหน้าเบาๆ ก่อนจะเปิดไซเรนวิ่งนำรถของใบข้าวไปทันที“นี่เราต้องไปโรงพักเหรอคะ”“ครับ น่าจะเป็นแบบนั้น”ใบข้าวนิ่งไปพร้อมกับมองไปรอบๆ ด้วยความรู้สึกแปลกๆ “เกิดอะไรขึ้นคะพี่อาร์ตแล้วพี่เชนโทร. มาทำไม?”“เอ่อ...”“พี่อาร์ตคะ” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ“น่าจะมีคนตามเรามาครับ”ใบข้าวทำหน้าตกใจก่อนจะหันไปมองด้านหลังด้วยสีหน้ากังวล“ไม่ต้องกังวลครับนายหญิง 2 คันหลังเป็นรถของพวกเราที่นายน้อยส่งมาครับ”ใบข้าวถอนห
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #2
Special #2ใบข้าวนั่งนิ่งพร้อมกับกำมือแน่น ก่อนจะกัดริมฝีปากด้วยสีหน้าเครียดๆหมับ!ไพรินเอื้อมมือไปจับมือใบข้าว “ตื่นเต้นเหรอคะเจ้”ใบข้าวพยักหน้าเบาๆ “อื้อ มันรู้สึกหายใจไม่ทั่วท้องอะ”“ใจเย็นๆ นะคะ เดี๋ยวหมอก็มาแล้ว” ไพรินส่งยิ้มให้ใบข้าวอย่างปลอบโยนใบข้าวพยักหน้าพร้อมกับหายใจเข้าลึกๆ ก่อนจะบีบมือไพรินกลับพร้อมกับยิ้มออกมาแกรก!ขวับ!ทั้งคู่หันไปมองหมอที่เดินถือแฟ้มเอกสารเข้ามาก่อนจะเดินมานั่งที่โต๊ะ“เป็นไงบ้างคะคุณหมอ” ไพรินถามขึ้นด้วยสีหน้าตื่นเต้นหมอยิ้มอย่างอ่อนโยนก่อนจะหันไปมองหน้าใบข้าว “ยินดีด้วยครับ คุณตั้งครรภ์ได้ 4 สัปดาห์แล้ว”ไพรินหันไปยิ้มกับใบข้าวด้วยความดีใจ “ดีใจด้วยนะคะเจ้ หลานตัวน้อยของรินอยู่ในนี้จริงๆ ใช่มั้ย”ใบข้าวยิ้มกว้างก่อนจะหันไปหาคุณหมอ “แล้วฉันจะต้องทำอะไรต่อคะ”“เดี๋ยวคุณแม่ทำเรื่องฝากครรภ์ได้เลยนะครับ หมอจะจัดยาบำรุงต่างๆ ไปให้ แล้ววันนี้คุณพ่อมาด้วยมั้ยครับ?”ใบข้าวนิ่งไปเล็กน้อยก่อนจะส่ายหน้าเบาๆ “เปล่าค่ะ”“งั้นรอบหน้าให้คุณพ่อมาด้วยนะครับ เพราะเราต้องคุยรายละเอียดกับทางคุณพ่อด้วย”“ค่ะคุณหมอ” ใบข้าวพยักหน้ารับ ก่อนจะหันไปยิ้มให้ไพริน-ผ่านไปสั
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย Special #1
Special #1-1 ปีต่อมา-เอี๊ยดด! พีทหันไปมองรถหรูที่แล่นเข้ามาในบ้านด้วยสีหน้ายิ้มๆ ก่อนจะกอดอกมองชายหนุ่มที่เดินหน้านิ่งลงมาจากรถ“ลมอะไรพัดมา”“ไม่เห็นต้องถามเลยค่ะ” ไพรินเดินออกมาจากบ้านก่อนจะพุ่งตรงเข้าไปกอดพี่ชาย “มาตามเจ้กลับบ้านล่ะสิ”“หึ” เพทายยิ้มขำน้องสาวพร้อมกับดึงเข้ากอด “ใบข้าวอยู่ไหน”“อยู่ในครัวค่ะ กำลังทำกับข้าวอยู่” ไพรินตอบอย่างอารมณ์ดี“แม่บ้านไม่มีเหรอไง”“ก็พอเจ้ข้าวรู้ว่าเฮียจะมาก็เลยลงมือทำเองเลย เพราะเฮียกินยาก”“เฮียว่ารินขี้บ่นขึ้นนะ อยู่กับเฮียพีทมากไปรึเปล่า” เพทายพูดขึ้นยิ้มๆ ก่อนจะเดินผ่านหน้าพีทไปอย่างกวนๆ“พี่ชายเรานี่มันจริงๆ เลยนะ” พีทพูดพร้อมกับเดินมาโอบเอวไพริน“รินชอบเฮียทายเวอร์ชันนี้นะ” ไพรินพูดพร้อมมองตามพี่ชายที่เดินตรงเข้าไปในบ้าน “เมื่อก่อนนับครั้งได้เลยที่จะเห็นเฮียทายยิ้ม เดี๋ยวนี้แค่มีเจ้ข้าว เฮียทายก็ยิ้มแล้ว”“เบื่อคนคลั่งรัก” พีทพูดพร้อมกับจูบขมับแฟนสาวก่อนจะพาเดินเข้าไปในบ้านทันที“ทายย” ใบข้าวหันมาไปมองเพทายพร้อมยิ้มกว้างออกมา “ทำไมมาถึงไวจัง”“คิดถึงเมียไง” เพทายพูดพร้อมกับเดินไปจูบหน้าผากใบข้าว “บ้านทายไม่มีแม่บ้านเหรอ”“หืมม?” ใบข้า
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #53 The End
BAD CARELESS #53-3 เดือนต่อมา-ตี๊ดดด! แกรก!“อ้าว ยังไม่นอนเหรอ”“ไปไหนมา” ใบข้าวพูดด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ทำไมกลับมาตอนนี้?”“ไปคุยกับลูกค้ามาครับ” เพทายพูดพร้อมกับเดินตรงเข้ามาทำท่าจะกอดหญิงสาว“หยุด!” ใบข้าวพูดพร้อมกับจ้องหน้าแฟนหนุ่ม “วันนี้ทายไม่มีพบลูกค้า ข้าวเป็นเลขาทายนะอย่าลืม”“มี” เพทายพยักหน้าเบาๆ “พอดีมันกะทันหันอะ ข้าวกลับมาแล้ว ทายเลยอยากให้ข้าวพัก”“ทายเนี่ยนะ อยากให้ข้าวพัก?” ใบข้าวพูดขึ้นอย่างไม่เชื่อ “ไม่จริงอะ ทายติดข้าวจะตายแค่ข้าวไปกินกาแฟกับเดย์ทายยังตามไปเลย”“ก็...” เพทายนิ่งไปอย่างเถียงไม่ออก“ก็?” ใบข้าวถามด้วยน้ำเสียงนิ่งๆ “ก็อะไรคะคุณเพทาย”“โหข้าว” เพทายพูดพร้อมกับเดินเข้าไปกอดหญิงสาว “อย่าดุดิ ทายไปคุยกับลูกค้าจริงๆ”“นี่กินเหล้ามาด้วยเหรอ” ใบข้าวหันไปถามแฟนหนุ่ม “แล้วกลับมายังไง อย่าบอกนะว่าขับเอง”“เปล่าครับ ไอ้เชนขับมาให้” เพทายพูดพร้อมกับกดจูบลงบนแก้มหญิงสาว“นี่ อย่ามาหอมนะ” ใบข้าวผลักอกแฟนหนุ่มอย่างเคืองๆ“อ้าว ทำไมอะ” เพทายพูดด้วยน้ำเสียงเศร้า “ไม่ให้กอดเมียแล้วจะให้ทายกอดใคร”“...” ใบข้าวมองค้อนแฟนหนุ่มพร้อมกับผลักมือออก ก่อนจะถูกเพทายรวบเข้าไปกอดไ
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #52
BAD CARELESS #52“ข้าว!” เดย์ตะโกนเรียกเพื่อนรักพร้อมกับชูแก้วเหล้าไปทางหญิงสาว“เก้า! เดย์!” ใบข้าวยิ้มให้เพื่อนรักด้วยความดีใจ“โหห สมกับเป็นเมียมาเฟียจริงๆ” เดย์พูดพร้อมกับหันไปมองชายชุดดำสองคนที่ยืนประกบใบข้าวอยู่ด้านหลัง“ไอ้เวรนั่นมันยังไม่เลิกหวงเธอกับพวกฉันอีกเหรอ” เก้าพูดเสียงนิ่ง “ไร้สาระฉิบหาย”ใบข้าวยิ้มขำก่อนจะหันไปพูดกับลูกน้องด้านหลัง “พวกพี่นั่งโต๊ะข้างๆ ก็ได้ค่ะ อยากทานอะไรสั่งเลยนะคะ เดี๋ยวข้าวไปเก็บเงินที่ทายเอง”“ครับนายหญิง” ลูกน้องทั้งสองคนโค้งหัวให้หญิงสาวก่อนจะเดินไปนั่งที่โต๊ะซึ่งอยู่ไม่ไกลนัก“หายไปเกือบ 2 ปี สวยขึ้นนะเนี่ย” เดย์พูดขึ้นยิ้มๆ“ต้องการไรอะ อยู่ดีๆ มาชม แปลกๆ นะเนี่ย” ใบข้าวพูดขึ้นอย่างระแวงพร้อมกับมองไปที่โต๊ะอาหาร “หืออ ส้มตำ อยากกินอะ” ก่อนจะเอื้อมมือไปตักด้วยสีหน้าตื่นเต้น“จริงๆ เมกาก็มีนะ ถ้าแกไม่ขี้งก” เดย์พูดเชิงประชดคนตรงหน้า“รู้ แต่มันก็ไม่เหมือนกันมั้ย อีกอย่างโคตรแพง ใครจะกินลง”เก้ามองหญิงสาวยิ้มๆ ก่อนจะยกแก้วเหล้าขึ้นมากระดก “เห็นบอกว่าทำงาน งานอะไร?”“เลขา” ใบข้าวพูดพร้อมกับตักอาหารเข้าปาก “เลขาทาย”“แบบนี้เรียกว่าทำงานเหรอวะ” เด
BAD CARELESS พลั้งหัวใจให้นายมาเฟีย BAD CARELESS #51
BAD CARELESS #51เพทายค่อยๆ ขยับเปลือกตาช้าๆ จากการปลุกของแสงแดดที่ส่องผ่านม่านเข้ามาในห้องชายหนุ่มลืมตาขึ้นอย่างงัวเงียก่อนจะก้มลงไปมองในอ้อมกอดที่มีร่างบางหลับสนิทอยู่จุ๊บบ จุ๊บบ~เพทายยิ้มบางๆ พร้อมกับกดจูบลงบนขมับของร่างบางอย่างอ่อนโยน ก่อนจะเลื่อนผ้าห่มมาคลุมตัวใบข้าวไว้ ก่อนที่ตนเองจะลุกไปใส่เสื้อคลุมแล้วเดินออกไปด้านนอกเพทายเดินไปหยิบน้ำในตู้เย็นก่อนจะคว้าโทรศัพท์ขึ้นมาโทร. หาลูกน้องคนสนิทตืดดด ตืดดดตี๊ด!(ครับนายน้อย)“วันนี้ช่วงเช้ามีไรมั้ย”(ไม่มีครับ)“อื้อ กูเข้าบริษัทช่วงบ่ายนะ”(ครับนาย)“อย่าลืม เตรียมเอกสาร supplier ที่เราสั่งของด้วย กูว่าราคามันแปลกๆ”(ได้ครับนาย)“แล้วก็...”หมับ!เพทายนิ่งไปพร้อมกับหันไปมองด้านหลัง “ตื่นแล้วเหรอ”“อื้อ ทำไมไม่ปลุกอะ” ใบข้าวพูดขึ้นด้วยน้ำเสียงอู้อี้เพราะเอาหน้าแนบอยู่บนหลังชายหนุ่ม“เห็นเพิ่งได้นอน” ชายหนุ่มพูดยิ้มๆ ก่อนจะหันหลังไปอุ้มหญิงสาวขึ้นไปนั่งบนเคาน์เตอร์ “อยากกินอะไร”“มีของสดมั้ย?”“มี ทายให้ไอ้เชนไปซื้อไว้ให้แล้ว” เพทายพูดพร้อมกับหยิกแก้มคนตรงหน้าเบาๆ “วันนี้ทำไหวเหรอ ให้คนไปซื้อให้ก่อนมั้ย”“ก็...ไหวอยู่นะ”เพทายพยั
Maaari mong magustuhan
i’m bad ผมมันเลว SM20+
ฅนบนดอย969 viewsสยบรักเสือร้าย
มดตัวจี๊ด1.7K viewsพายุร้ายพ่ายเมีย
นามปากกา อายดอลลี่1.9K viewsเจ้าสาวมาเฟีย
มดตัวจี๊ด5.7K viewsต้องมนต์ร้ายนายมาเฟีย SET ต้องมนต์3
มนต์สิงหา458 viewsมาเฟียร้ายพ่ายรักคุณหมอ
ยอดใบไผ่296 viewsถึงร้ายก็รัก นายมาเฟียจอมโหด25+++(ภาคต่อของป้าน่ะเมียผม25++)
ศานิชล583 viewsFairyนางฟ้ามาเฟีย
คุณดอกไม้276 views
