บทที่ 12

11

อย่าทำให้โกรธ NC+++

แก่นกายขนาดใหญ่ที่เต็มไปด้วยนํ้ากามขยับเข้าออกตามร่องรักคับแคบของคนตัวเล็กอย่างไม่รู้จักพอ มือหนาก็ยังคงกดลำคอระหงลงบนเตียงนอนอย่างแรง จนกอหญ้าไม่สามารถขยับร่างกายไปไหนได้

ร่างของเธอก็ยังคงขยับไปตามบทสวาทอันแสนป่าเถื่อน แรงกระแทกจากเอวสอบก็แรงขึ้นและแรงมากขึ้น ทำเอาความจุกแน่นเข้าเล่นงานร่างเธอแทบทนไม่ไหว..

“อ๊ะ! อื้อ!” ต่อมาไม่นานความแข็งขนาดใหญ่ก็กระหน่ำสองกลีบดอกไม้งามจนร่องรักของเธอแทบฉีกขาด ความยาวเข้าไปลึกถึงสุดโคนและร่างกายของกอหญ้าเองก็เริ่มมีนํ้ากามไหลออกมาโดยปริยาย

แบดซ์ใส่แรงเฮือกสุดท้ายเข้าไปในกายสาว ทั้งหนักหน่วงและถี่เร้ากระทั่ง..

“อ๊ะ…อ๊า!” เสียงหวานครางออกมาไม่เป็นศัพท์พร้อมกับร่างกายที่สั่นกระเพื่อมอย่างบ้าคลั่ง

รู้ตัวอีกทีนํ้ากามสีขาวขุ่นก็พุ่งเข้าไปในร่างกายกอหญ้าทุกหยาดหยด พร้อมกับเสียงลมหายใจเหนื่อยหอบของเธอเอง

“…อึก” ใบหน้าเรียวใสเจ้าของดวงตากลมโตแสดงอาการออกมาอย่างชัดเจนว่าเธอแทบทนไม่ไหว

กอหญ้านอนหมดเรี่ยวแรงพร้อมกับกอบโกยลมหายใจเข้าปอดทั้งที่แก่นกายอุ่นร้อนยังเสียบคาที่ร่องรักของตนอยู่ จมูกเชิดรั้นพยายามกอบโกยลมหายใจเข้าปอด เธอแทบทนไม่ไหวและกำลังจะหมดแรง

“พอใจพี่แล้วก็ช่วยกลับไปได้ไหมคะ” กลีบปากสีหวานที่มีรอยแผลและคราบเลือดแห้งติดอยู่เอ่ยออกไปด้วยท่าทางหมดสภาพและอ่อนแรง

“ยังไม่พอ” แบดซ์ตอบออกมาแล้วกระชากร่างอ่อนแรงให้ขึ้นมานั่งคร่อมบนตักตนเอง

“…แต่กอหญ้าไม่ไหวแล้วค่ะ ไม่ไหวแล้วจริง ๆ”

“ไม่ไหวก็ต้องทำ ขย่มลงมา” เขากดเสียงตํ่าแล้วสั่งออกมา

คนตัวเล็กสภาพผมเผ้ายุ่งเหยิงได้แต่ไว้อาลัยกับตนเองก่อนที่เธอจะพยายามใช้แรงที่มีทำต่ออย่างที่แบดซ์ต้องการ

กอหญ้าเม้มปากตนเองแน่นและยกแขนขึ้นเกาะบ่าแกร่ง เธอยกขาขึ้นและเริ่มโยกตัวบนท่อนเอ็นหนาที่เสียบคาร่องรักอุ่นร้อนอยู่

“อื้อ…” เสียงหวานครางออกมาในทันใดเมื่อร่างกายสอดประสานเป็นหนึ่งเดียวกับแบดซ์อีกครั้ง เธอพยายามทรงตัวตนเองให้ไหวและขย่มท่อนเอ็นขนาดใหญ่ด้วยความรู้สึกจุกแน่น

ในตอนที่ร่างสวยกำลังดำเนินบทรักอยู่บนตักแบดซ์ นํ้ากามจากรูร่องก็ไหลทะลักออกมาตามริมขาทำให้มันเปื้อนแฉะไปหมด

สายตาคมกริบเจ้าของการกระทำป่าเถื่อนก็คอยมองร่างเล็กที่ตนเองคุ้นเคยมันเป็นอย่างดีไม่ละ มือหนาเลื่อนมาบีบเต้าสวยที่กำลังกระเพื่อมตามจังหวะรักตรงหน้าด้วยอารมณ์อยากที่เต็มเปี่ยม แล้วไม่นานริมฝีปากหยักก็งับเข้าที่ยอดอกเม็ดงามตรงหน้า

ชายหนุ่มอดไม่ไหวที่จะใช้ปากครอบครองมันอีกครั้ง

“อ๊ะ…อ๊าา” กอหญ้ายังคงขยับร่างกายบอบชํ้าของตนเองโยกย้ายบนตักแบดซ์และเมื่อความอุ่นร้อนจากริมฝีปากหยักขบเม้มเข้าที่หัวนมของตนเองความรู้สึกวาบวามมันก็แทรกเข้ามาในร่างกายไม่หยุด คนตรงหน้าทั้งใช้ปากดูดเลียอย่างมูมมามจนเธอหายใจไม่ทั่วท้อง

เสียงของริมฝีปากหยักเองก็กระทบกับหัวนมสวยดัง ‘จ๊วบ! จ๊วบ!’ ระงมในห้องนอนไม่หยุด

สัมผัสที่เธอไม่ได้รับมานานทำให้กอหญ้าเสียวซ่านมากไม่น้อย มันทั้งเสียวและจุก ในขณะเดียวกันก็รู้สึก ‘คุ้นเคย’ กับร่างกายนี้เป็นอย่างดี

คุ้นเคยจนกระทั่งตัวเธอเองเผลอปล่อยกายไปกับความวาบวาม..

“อึก…อ๊ะ จะเสร็จค่ะ…อื้อ!” แล้วไม่นานคนตัวเล็กก็ปลดปล่อยนํ้ากามออกมาพร้อมกับใบหน้าหวานที่ซบลงบนบ่าหนาอย่างลืมตัว ร่องรักของเธอก็บีบตอดรัดแก่นกายแท่งใหญ่เป็นจังหวะ กระทั่งปลดปล่อยออกมาทุกหยาดหยด

พอคนบนตักเสร็จสมร่างหนาก็อุ้มเธอนอนลงบนเตียงนอน จากนั้นก็กดมือเรียวลงบนเตียงนอนแน่น แล้วโน้มใบหน้าลงบนร่างสวย แบดซ์ไล่ริมฝีปากอุ่นร้อนฝากรอยดูดบนร่างกายกอหญ้าตั้งแต่ต้นขาขาวลามขึ้นมาถึงหน้าท้อง เขาดูดผิวกายขาวเนียนและทำรอยเอาไว้ทั่วทุกจุดบนร่างกายเธอ

“มะ ไม่ทำรอยได้ไหมคะ” กอหญ้าที่ถูกล็อกร่างกายเอาไว้พูดเสียงสั่น

เธอยังคงนอนหอบหายใจและกอบโกยลมหายใจเข้าปอดอยู่ บริเวณเนินสวาทก็มีนํ้ากามทั้งของตนเองและของแบดซ์เปื้อนเลอะเต็มอยู่ เรียวขาสั่นระริกอย่างคนที่ใกล้จะหมดเรี่ยวแรงอยู่รอมร่อ

“คงไม่ได้” เขาตอบออกมาและแน่นอนว่าแบดซ์ไม่ได้สนใจคำขอร้องของเธอ

พอได้ยินแบบนั้นกอหญ้าก็เม้มปากแน่นและเบ้หน้าด้วยความเจ็บ เขาทั้งดูดแรง ๆ และใช้ฟันขบเม้มตามผิวกายของเธออย่างป่าเถื่อน จนตอนนี้ร่างกายคนตัวเล็กเต็มไปด้วยรอยดูดจากฝีมือของแบดซ์หมดแล้ว

แบดซ์ฝากรอยเอาไว้บนร่างกายแฟนเก่าอย่างกอหญ้าจนพอใจก็ยอมหยุดการกระทำ ข้อมือเล็กกลายเป็นอิสระ เมื่อร่างกายเป็นอิสระคนตัวเล็กก็พลิกตัวพยายามจะคลานหนีลงจากเตียง แต่ไม่ทันที่เธอจะคลานหนีได้ถึงไหนข้อเท้ามนก็ถูกมือหนาจับล็อกเอาไว้แล้วลากเข้ามาใกล้ร่างตนเองเช่นเดิม

กลับกลายเป็นว่าตอนนี้เธอยังคงนอนหมดสภาพบนเตียงในท่านอนควํ่าหน้า..

“ถ้าคลานหนีอีกจะไม่โดนแค่นี้” เมื่อเห็นคนบนเตียงเริ่มดื้อแบดซ์ก็ขู่ออกไปจนเธอยอมนอนแน่นิ่ง

จากนั้นไม่นานมือหนาก็คว้าหมับเข้าที่เอวบางแล้วกระชากร่างเล็กอ่อนปวกเปียกให้คลานเข่าอยู่ในท่าหมา สายตาคอยจับจ้องมองร่องรักแดงเถือกตรงหน้าก่อนจะจับแก่นกายที่กำลังแข็งพร้อมใช้งานของตนเองสอดเข้าไประหว่างสองกลีบสภาพยับเยิน

ปึก…!

กอหญ้าสะดุ้งตกใจเมื่อลำท่อนหนากระแทกเข้ามาในรูรักของตนเองอย่างกะทันหันและรุนแรง เธอเกร็งร่างกายตนเองทุกสัดส่วนพร้อมกับกัดปากแน่น มันจุกมากจนคนตัวเล็กไม่อยากจะทนทำมันต่อ

แต่ความต้องการของเธอก็คงไม่มีวันเป็นจริงเมื่อตอนนี้แบดซ์เริ่มออกแรงขยับเอวสอบกระแทกเข้าร่างกายของเธออีกครั้ง

มือหนากดลงที่เอวบางแล้วจับเอาไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้างของตนเอง จากนั้นก็เกร็งร่างกายแล้วอัดกระแทกความอยากเข้าไปในร่องรักตรงหน้าไม่ยั้ง

ความจุกแน่นจากลำท่อนขนาดใหญ่ผลุบเข้าผลุบออกตามร่องสวาทตรงหน้าอย่างหนักหน่วง เขากระแทกลงบนรูร่องเปียกยํ้าๆ โดยไม่ปรานีร่างกายของเธอเลยสักนิด

แบดซ์สนใจแค่ความต้องการของตนเอง เขาต้องการตอกยํ้าความเป็นเจ้าของต้องการระบายความโกรธของตนเองเป็นแรงกระแทก และดูเหมือนว่าตอนนี้มันยังไม่เบาลงเลยสักนิด กับอารมณ์ของแบดซ์ที่กำลังหงุดหงิดที่เห็นกอหญ้าใกล้ชิดกับเพื่อนของตน และยิ่งเจคเองก็ให้ความสนใจกับกอหญ้าไม่น้อย ชายหนุ่มก็ไม่ชอบเข้าไปใหญ่

“อ…อึก พะ พี่แบดซ์…เบาหน่อยได้ไหมคะ ฮึก..” แรงกระแทกเข้าร่างกายกอหญ้าหนักหน่วงและบ้าคลั่งขึ้นมากเรื่อย ๆ แบบที่เจ้าของการกระทำไม่รู้ตัว และมันก็ทำให้คนตัวเล็กทนกับความจุกแน่นแทบไม่ไหว กอหญ้ายกมือขึ้นกุมท้องน้อยของตนเองด้วยความทรมาน เสียงกรีดร้องครวญครางก็ออกมาจากปากบางเป็นระยะ เธอร้องครางออกมาอย่างไม่นึกอายว่าข้างห้องจะได้ยินรึเปล่า

เพราะมันจุกมาก จุกจนเธอแทบกรีดร้องออกมาราวกับคนโดนเชือด…

“ฮืออ” ดวงตากลมโตมีนํ้าตาเม็ดใสไหลออกมาอย่างห้ามไม่ได้ มันไหลออกมาเพราะความจุกที่มากเกินไปกว่าที่เธอจะรับไหว

กลับกันชายหนุ่มชอบเป็นอย่างมาก เขากดกระแทกความใหญ่ของตนเข้าไปจนเกือบสุดโคนและมันก็เข้าไปในกายสาวลึกมากกว่านั้นไม่ได้แล้ว เขาพ่นลมหายใจหนัก ๆ ออกมาจากปลายจมูกคมสันก่อนจะยกมือขึ้นฟาดก้นสวยอย่างรุนแรงเมื่อร่างน้อยตรงหน้ามีท่าทีจะคลานหนีอีกรอบ

“บอกว่าอย่าขยับหนี..” แบดซ์พูดขึ้นมาอีกครั้งและเปลี่ยนจากที่ใช้มือกดเอวบางเอาไว้เป็นกระชากเรือนผมที่ยุ่งเหยิงแล้วดึงเอาไว้แน่น ตอนนั้นเองร่องรักก็ถูกกระแทกต่ออย่างหนักหน่วง กอหญ้าทนรับแรงกระแทกไม่ไหวเธอจึงใช้แขนตนเองเกาะกับหัวเตียงเอาไว้ แล้วร่างหนาของแบดซ์ก็ตามมากระแทกต่อ เขากระแทกคนตรงหน้ากระทั่งร่างกายตนเองกำลังจะเสร็จสมอีกรอบ

ปึก! ปึก! ปึก!

เอวหนากระแทกสองกลีบดอกไม้งามเป็นจังหวะถี่เร้าก่อนจะชักแก่นกายออกแล้วกระชากร่างกอหญ้าให้นอนหงายอยู่บนเตียงร่างกายขยับไปหยุดอยู่ตรงกลีบปากบาง ก่อนจะปล่อยของเหลวสีขาวขุ่นลงบนกลีบปากบางบวมเจ่อที่สภาพดูไม่ค่อยสู้ดีนัก..

“แค่ก…” กอหญ้าสำลักออกมาพร้อมกับยกมือขึ้นเช็ดปากตนเองออก เธอทำท่าทีเหมือนจะคายทิ้งแต่เมื่อแบดซ์เอ่ยคำหนึ่งขึ้นมาก็ต้องยอมกลืนมันลงคอทุกหยาดหยดไม่ให้เหลือ

“ห้ามหยดออกมาถ้าไม่อยากโดนเอาต่อ”

“อื้อ..” เธอครางงึมงำในลำคอแล้วนอนหอบหายใจอยู่บนเตียงอย่างคนหมดสภาพ เนินสวาทเต็มไปด้วยคราบนํ้ากามเปรอะเปื้อน ร่างกายและลำคอเต็มไปด้วยรอยดูด ใบหน้าเปื้อนไปด้วยคราบนํ้าตาและผมเผ้ายุ่งเหยิง ริมฝีปากมีรอยแตกและคราบเลือดจากแผลที่เธอเผลอกัดในตอนแรก

สภาพของเตียงนอนยับยู่ยี่และเต็มไปด้วยคราบนํ้ากามบ่งบอกว่าผ่านศึกหนักมามากแค่ไหน

กอหญ้ารู้สึกเวทนากับสภาพของตนเอง แล้วเธอก็ปล่อยให้นํ้าตามันร่วงไหลลงมาจากดวงตาตนเองอีกครั้ง..

“จำเอาไว้อย่าทำให้ฉันโกรธ” แบดซ์เอ่ยออกมาก่อนจะขยับร่างกายตนเองเข้าไปใกล้กับร่างที่ใกล้หมดสภาพ มือหนาจับเข้าที่ปลายคางมนแล้วออกแรงบีบให้กลีบปากสีหวานอ้าออก ต่อจากนั้นก็ดันลำท่อนเข้าไปในอุ้งปากของเธอเพื่อให้คนตัวเล็กกวาดเลียทำความสะอาดคราบนํ้ากามตามแก่นกายออกให้หมด

“…อึก!” กอหญ้าพยายามใช้สติสัมปชัญญะของตนเองที่เหลืออยู่ใช้ลิ้นกวาดเลียคราบนํ้าหวานออกตามความต้องการของแบดซ์ กระทั่งตามความใหญ่โตสะอาดหมดจดเขาก็ปล่อยให้คนใต้ร่างเป็นอิสระ

—————————————————-

สงสารยัยน้องกอหญ้าจังเลยค่ะ แงงงง

พี่มันก็เน็ดดุเกิ๊นนนน ;-;