บทที่ 1

นิยาย โดย ballamira

⚠️ Trigger Warning ⚠️

Dirty Talk (การใช้คำพูดหยาบโลน), Blood (เลือด), Violence (ความรุนแรง), Mental Abuse (การทำร้ายจิตใจ),

Profanity (คำหยาบคาย), Yandere (ตัวละครมีอาการหึงหวงอย่างรุนแรง และปรารถนาที่จะครอบครองอีกฝ่าย),

ก้ำกึ่ง Dubious Consent (การมีเพศสัมพันธ์โดยที่ฝ่ายหนึ่งไม่มีสติสัมปชัญญะครบถ้วน)

BAD ENGINEER | ถ่านไฟเก่าวิศวะ

( แบดซ์ x กอหญ้า )

‘เขา’ และ ‘เธอ’ คือแฟนเก่าที่กลับมาเจอกันอีกครั้งในฐานะ เฮดว๊ากและรุ่นน้องปีหนึ่ง…

แบดซ์

อคิรา เทวพรวิพรหม 🇹🇭

วิศวะเครื่องกล ปี 3 ( เฮดว๊าก ) ลูกชายเพียงคนเดียวของผู้พิพากษาชื่อดังและ ท่านผู้หญิง ศีรสกุล เทวพรวิพรหม ตระกูลที่รํ่ารวยติดอันดับต้น ๆ ของโลก นิสัยค่อนข้างเอาแต่ใจ เจ้าคิดเจ้าแค้น จำฝังใจ

กอหญ้า

กรกนก วรนัฐตยา 🇹🇭

วิศวะเครื่องกลปี 1 พ่อแม่เสียตั้งแต่เด็ก เธออาศัยอยู่กับคุณยายเพียงสองคน กอหญ้าไม่สู้คน กลัวแฟนเก่ายิ่งกว่าผี นิสัยขี้กลัว ยอมแบดซ์ทุกอย่างเพราะกลัวมาก หุ่นซ่อนรูป บุคลิกน่ารัก เรียบร้อย

·٠•●♥ ♥●•٠· •♥•*•♥ ·•●ﾞ❤

“กอหญ้าอยากให้พี่ลืมมันไป แล้วทำเหมือนว่าเราไม่เคยรู้จักกัน ดะ…ได้ไหมคะ”

“พูดง่ายดีนิ ไม่ใช่คนถูกทิ้ง”

…….

“อ อึก..”

“แม้แต่หมามันยังซื่อสัตว์กว่าเธอเลยกอหญ้า ผู้หญิงอย่างเธอไม่สมควรได้รับความรักจากฉันเลยสักนิด..”



“ครางชื่อเจ้าของเธอ ครางออกมา”

“อ๊ะ…พะ พี่แบดซ์…”

“จำเอาไว้ใส่สมองด้วย ฉันคือเจ้าของเธอ”

·٠•●♥ ♥●•٠· •♥•*•♥ ·•●ﾞ❤·.,

เรื่องนี้พระเอก 🏴

หากไม่ชอบพระเอกเลว(มาก) แนะนำให้เลื่อนผ่านก่อนนะคะ

สำคัญ

ระหว่างการดำเนินเรื่อง พระเอกไม่ได้นอนกับนางเอกแค่คนเดียวค่ะ แต่หลังจากที่ตัวละครลงเอยกันก็ไม่มีการนอกกายนอกใจ

เหมาะสำหรับคนชอบสายดราม่า พระเอกเลว ธงดำ ธงแดง แนะนำค่ะ ไม่เหมาะกับคนชอบนิยายฟีลกู๊ด ใครชอบพระเอกปากหมา เอาดุ แต่สุดท้ายโบ้ 100% ทางนี้เลยค่ะ 🫶🏻

รบกวนคอมเมนท์อย่างมีมารยาทค่ะ

“นักอ่าน” อ่านที่ดีมีมารยาท ทำได้ไม่ยากนะคะ

อินได้ค่ะแต่อย่าอินเกินถึงขั้นพาดพิง “ผู้เขียน”

ขอบคุณค่ะ

ทั้งนี้ทั้งนั้นสามารถติดต่อได้ทางเพจ

~ So nonny \ นิยายออนไลน์ 💕

•นิยายเรื่องนี้มีกลุ่มไว้สำหรับติดตามข่าวสารด้วยนะคะ >>>เข้าไปที่เพจ >>>กดคำขอเข้าร่วมกลุ่ม >>>หากมีข้อสงสัยสามารถทักข้อความมาสอบถามได้ค่ะ

หากชอบกดเซฟลงคลัง + กดถูกใจและคอมเม้นท์เพื่อเป็นกำลังใจให้นักเขียนด้วยนะคะ ✨

INTRO

คำเตือน : เนื้อหาภายในฉากนี้มีการใช้คำหยาบ โปรดใช้วิจารญาณในการอ่าน

“ไหน…คนที่บอกว่าเป็นเพื่อน ทำไมได้กันเองวะ ?” แบดซ์ถามออกมาด้วยนํ้าเสียงเครียดแค้น ร่างหนาที่เปลือยเปล่าเดินย่างกรายเข้าไปหาคนตัวเล็กที่นั่งตัวสั่นอยู่บนเตียง สภาพร่างกายของเธอเละเทะจากการกระทำของแบดซ์ ตามเนื้อตัวขาวเนียนเต็มไปด้วยรอยดูด ร่างบอบบางสั่นเทาด้วยอาการหวาดกลัว

สิ่งที่กอหญ้ากลัวมากที่สุดไม่ใช่ผีแต่เป็น แฟนเก่า…

“เราเลิกกันไปแล้วอย่ามายุ่งกับกอหญ้าอีกเลยนะคะ” ปากเรียวเล็กที่เคลือบด้วยลิปกลอสสีชมพูอ่อนเอ่ยบอกพร้อมขยับร่างกายไปชิดกับหัวเตียงด้วยอาการสั่นเทา

ผมเผ้าของเธอยุ่งเหยิงจนไม่สามารถมองได้ เนื้อตัวเต็มไปด้วยรอยบีบและรอยแดงจากมือหนา บนเตียงนอนมีคราบเลือดและคราบนํ้ากามจากศึกหนักยกที่ผ่านมาแต่ดูเหมือนว่าแบดซ์ก็ยังไม่พอกับความแค้นของตนเองที่มีมาตั้งแต่อดีต

“ใช่ กูกับมึงเลิกกันไปแล้ว แต่คิดหรอว่ากูจะปล่อยมึงไปมีความสุขกับมัน”

“ปล่อยกอหญ้าไปได้ไหม…ขอร้องเถอะนะพี่แบดซ์” มือเล็กยกขึ้นไหว้คนตรงหน้าเพื่อร้องขอชีวิต พลันนํ้าตามันก็ไหลออกจากดวงตากลมโตอาบพวงแก้มเนียนใส ตอนนี้เขาราวกับปีศาจที่พร้อมจะฉีกร่างของเธอให้กระจุยเป็นชิ้น ๆ

“กูไม่มีความสุข มึงก็ไม่มีวันมีความสุข ไม่กูก็มึงต้องฉิบหายกันไปข้าง”

“ไม่นะ…”

ปึก !

“อื้อ!”

“อ๊า!…แน่นฉิบ! มันไม่เอามึงบ้างหรอวะกอหญ้า” แบดซ์จับเรียวขาสวยอ้าออกกว้างก่อนจะดันแก่นกายใหญ่ไซซ์ 60 เข้าไปในร่องบวมเป่งที่ตนเองกระแทกไปหลายนํ้าก่อนหน้านี้ กอหญ้ากัดปากตนเองแน่นและกรีดร้องออกมาด้วยความทรมาน ร่างกายของเธอมันแทบจะทนไม่ไหวแล้ว

ปึก! ปึก! ปึก! ปึก!

“อยะ อย่า…อึก!” ร่างบอบบางสั่นคลอนอย่างบ้าคลั่งจากแรงกระแทก แม้กอหญ้าจะร้องไห้ออกมาแสนทรมานแค่ไหนแต่ผู้ชายอย่างแบดซ์ที่มีความแค้นต่อเธอมากก็ไม่มีทางหยุด

เขากระทำกับร่างกายของเธอราวกับไม่มีความรู้สึก…

_____________________________________

แค่อินโทรก็น่าจะรู้ถึงความปากแซ่บของพี่มันแล้วใช่มั้ยคะ 🤣🤣🤣