LOGINEP.7
“มาทำแผลก่อนเถอะค่ะ” “พูดไม่รู้เรื่องรึไง!” “ถ้าเลือดออกเยอะอาจตายได้นะคะ ถ้าพี่ตาย….อึก”เธอเงียบไปเมื่อโดนเขากระชากคอเสื้อจนกระดุมเสื้อนักศึกษาเม็ดบนหลุดออกไปโดยที่เธอไม่รู้ตัว “ยะ…อย่าทำอะไรหนูนะ หนูแค่หวังดี”มือหนาอีกข้างง้างไว้หมายจะพุ่งเข้าไปที่ใบหน้าจิ้มลิ้มมันทำให้เธอกลัว แต่เขาแค่ผลักตัวเธอออกห่างเธอจึงคลายอ้อมกอดจากเขา แล้วรีบวิ่งกลับเข้าไปหาอุปกรณ์ปฐมพยาบาล “พี่เจคะ เลิกดื่มค่ะ มาทำแผล”เธอกลับมาพร้อมกล่องเครื่องมือปฐมพยาบาลที่หาเจอ แต่คนเจ็บเหมือนจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร นั่งดื่มเบียร์กระป๋องต่อแต่เขาเปลี่ยนที่มานั่งอีกมุมอย่างสบายใจราวกับตัวเองไม่มีบาดแผล แม้ไม่ได้รับอนุญาตจากเขาแต่เธอก็คว้ามือข้างที่เป็นแผลมาทำแผลให้ โชคดีที่แผลไม่ลึกขนาดที่จะต้องเย็บ หากต้องไปโรงพยาบาลเธอก็ไม่รู้จะพาเขาไปอย่างไร “หงุดหงิดอะไรถึงขั้นทำร้ายตัวเอง ต้องการระบายให้หนูฟังไหมคะ”ถามด้วยความหวังดี หากเขาได้ระบายออกมาเขาคงตัวเบาขึ้น เธอเป็นผู้ฟังที่ดีให้หากเขาต้องการจะปลดปล่อย “…” “หรือพี่เจอยากให้หนูอยู่เป็นเพื่อนไหมคะ คืนนี้” คำถามของเธอมีเพียงแค่ความหวังดีไม่ได้คิดอะไร มันผิดกับเจอาร์ที่หันมามองหญิงสาวด้วยสายตาดูถูก “ชอบเสนอตัวดีนะ” “ว๊ายยย!”เป็นอีกครั้งที่เธอโมโหเพราะเขาสาดเบียร์ใส่เสื้อนักศึกษาของเธอจนเปียกชุ่ม “ถ้าไม่ต้องการ งั้นหนูกลับค่ะ”ถ้อยคำกระแนะกระแหนทำให้เธอตอบอย่างใส่อารมณ์ หากเขาจะฆ่าตัวตายจะทำร้ายตัวเองต่อไปก็เชิญ เธอจะไม่ยุ่งเรื่องที่ไม่ใช่ของตัวเองแล้ว คนอย่างเจอาร์บอกบุญตอนนี้ก็ไม่รับ เธอไม่ได้พันแผลให้เขาต่อเพราะเขาดึงไปทำเองเธอจึงใช้โอกาสนี้เดินหนี “ว๊ายยย!”เขากระชากข้อมือบางอย่างแรงจนเธอล้มลงบนโซฟาตัวเดิม แผ่นหลังบางกระแทกเข้าอย่างจัง ณาลัลน์ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นเขาปลดสายเข็มขัด เจอาร์ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้ามาจับเธอที่กำลังจะหนีให้เธอนอนลงที่เดิมอีกครั้ง ฉีกกระโปรงตัวบางและถอดแพนตี้ออกอย่างเอาแต่ใจ “พะ…พี่เจจะทำอะไร ปล่อยหนู”หัวใจดวงน้อยกระตุกสั่นระรัว มันรวดเร็วจนเธอตั้งรับไม่ทัน เขาขึ้นมานั่งคร่อมบนตัว ดันหว่างขาของเธออ้าออกกว้างใช้แก่นกายใหญ่สัมผัสถูไถกับใจกลางสาว ไม่ได้แคร์คนใต้ร่างที่พยายามดีดดิ้นเพื่อต่อต้าน “ถามแบบนี้อยากให้ฉันเอาเข้าไปเร็วๆเหรอ” “พะ…พี่เจเมามากแล้วนะคะ หยุดเถอะ” “คิดว่าเหล้าเบียร์แค่นี้มันจะทำอะไรฉันได้เหรอ”มาเฟียหนุ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกครบทุกเม็ด สายตาหยาดเยิ้มมองไปที่เนินอกอวบอิ่มที่มันโผล่พ้นบราเซียร์มาจนเห็นยอดถันเพียงนิด มันน่าค้นหาเสียจนมาเฟียหนุ่มกระชากมันออกไปทันที เขาเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหายเมื่อเห็นยอดถันสีชมพูระเรื่อ บีบขย้ำโดยที่อีกฝ่ายไม่เต็มใจ ในขณะที่อีกมือจับแก่นกายยัดเข้าไปในร่องสวาท “หนูไม่ได้ต้องการแบบนั้น อย่าค่ะ” “ไม่ต้องมาแอ๊บอยากโดนเอาก็พูดมาตรงๆ” ปึก! “กรี๊ดดดด”คำห้ามปรามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือไม่เป็นผล ณาลัลน์กรีดร้องลั่น เจ็บปวดราวกับว่าร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆในตอนที่ความใหญ่โตดันเข้ามาในร่องสวาทที่ไม่เคยมีชายใดได้สัมผัสมาก่อนแค่ครึ่งเดียว มือเรียวกอบกุมหน้าท้องแบนราบเธอบิดเร่าร่างกายด้วยความทรมาน น้ำตาค่อยๆไหลลงเปียกเปื้อนกกหู “อึก”เนื้อตัวสั่นเทาเมื่อเขาดันแก่นกายเข้าไปจนสุดความยาว เริ่มบทรักด้วยการกระแทกกระทั้นอย่างเนิบนาบ ความจุกหน่วงระคนความเจ็บปวดทำให้เธอร้องไม่ออก “ซี๊ด อย่างเธอเนี่ยนะครั้งแรก นึกว่าจะอ้าขาให้คนอื่นไปทั่ว”ใจกลางสาวฝืดเคืองมีแค่เลือดเป็นตัวเบิกทาง เลือดบริสุทธิ์ที่ไหลออกมาชโลมแก่นกายใหญ่และความคับแน่นในกายสาวที่ตอดรัดความใหญ่โตสร้างความเสียวซ่านให้เขาเป็นอย่างดี เขาเผลอซี๊ดปากกระเส่าอย่างลืมตัว “พะ…พี่เจ เอามันออกไป”เด็กสาวพยายามใช้มือผลักแผงอกกว้างให้หยุดการกระทำแต่ก็ถูกเขาพันธนาการข้อมือไว้เหนือศีรษะ แผลอีกมือไม่มีผลอะไรกับเขาราวกับว่าความเจ็บปวดไม่สามารถเล่นงานเขาได้ ผิดกับเธอที่เจ็บปวดจนจะทนไม่ไหว “พี่เจ อึก ปล่อยหนูเถอะพี่เจเมามากแล้ว ฮือ”มาเฟียหนุ่มจ้องใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กสาวที่แดงระเรื่อด้วยแววตาหื่นกระหาย แสยะยิ้มที่เห็นดวงตากลมโตสั่นระริกมีหยาดน้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสายแต่เขาไม่ได้สนใจมากนัก “ยะ..อย่าดูดมัน”อกอวบถูกครอบดูดดึงอย่างมูมมามในนาทีถัดมา สัมผัสแปลกใหม่พอให้รู้สึกเสียวซ่านเล็กน้อยทว่าไม่ควรเป็นคนที่เธอเพิ่งรู้จักมากระทำกับเธอแบบนี้ ไม่นานฟันคมก็ขบกัดยอดถันของเธออย่างแรง “ยะ…อย่า กัด…อึก…พี่เจ หนูเจ็บ หนูไม่เอา อ๊าาาา” ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “อย่าทำให้ฉันโมโห”สิ้นสุดคำพูดเหมือนว่าร่องสวาทจะโดนกระแทกกระทั้นแรงขึ้น ค่อนข้างรังเกียจในตอนที่มาเฟียหนุ่มตวัดเรียวลิ้นเลียบริเวณอกอวบจนเปียกแฉะ กลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัวเย้ายวนทำให้เจอาร์เลียไปจนถึงลำคอระหง ซุกไซ้ลำคอขาวเนียนของเด็กสาวอยู่นาน แม้จะได้ยินเสียงสะอื้นไห้ชัดเจนแต่เขากลับยิ่งอารมณ์พลุ่งพล่าน กระแทกกระทั้นอย่างบ้าคลั่ง “อ๊ะ อ๊า อย่ากระแทกแรง หนูเจ็บ ฮืออออ” “อย่าเกร็ง จงมีอารมณ์ร่วมกับมันสิ เธอชอบเสนอตัวนิ ฉันก็สนองให้เธอแล้ว อย่าเล่นตัวมาก” “อ๊าา หนูจะฟ้องคุณหญิงจารุณี อึก”ความหวังสุดท้ายในการที่จะเอามาต่อรองกับเจอาร์ อยากให้เรื่องเลวร้ายนี้จบลงเสียที ในเมื่อเธอไม่สามารถสู้เรี่ยวแรงมหาศาลของเจอาร์ได้สักนิด สิ้นสุดประโยคนั้นใบหน้าเจ้าเล่ห์ของเขาทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้อง “อย่ามาพูดชื่อนี้ให้ได้ยิน มันทำให้ฉันอารมณ์เสียมาก มากเสียจนที่ฉันสามารถกระแทกเธอให้พังได้”ไม่รอให้อีกฝ่ายตอบอะไรกลับ เขาโน้มเข้าไปช่วงชิงลมหายใจของเธอทันที ประกบจูบแนบชิด ณาลัลน์เบ้หน้าด้วยความทรมาน จูบของเขาไม่นุ่มนวลเลยสักนิด กลิ่นแอลกอฮอล์คลุ้งในโพรงปากถูกแทนที่ด้วยกลิ่นคาวเลือด มือหนาล็อคใบหน้าสวยไม่ให้ขยับหนี ในขณะที่ช่วงล่างตอกตึงซ้ำๆอย่างเอาแต่ใจ มันสร้างเจ็บปวดให้เธอ มือบางทุบตีแผ่นหลังกว้างเพียงแค่หวังหลุดพ้นจากความทรมาน ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เขาผละจูบออกมาในตอนที่พอใจแล้ว เรียวลิ้นสากตวัดเลียเลือดที่ริมฝีปากบางก่อนตวัดที่ริมฝีปากตัวเอง มองเด็กสาวใต้ร่างที่หอบหายใจแรงด้วยความทรมานอย่างความพึงพอใจ แรงของเธอที่พยายามฝังเล็บลงบนตัวเขาสลับกับทุบตี ไม่ได้คณาผิวเขาเลยสักนิด “อยากได้นักไม่ใช่เหรอ จะต่อต้านทำไม ครางออกมาเลยไม่จำเป็นต้องอาย” “อึก นะ…หนูไม่ไหวแล้ว ปล่อยหนูเถอะ” ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “เหอะ!”เขาให้คำตอบเป็นเสียงในลำคอพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาฉายแววเจ้าเล่ห์ มาเฟียหนุ่มจับโคนขาอ่อนไว้มั่นถาโถมแรงกายใส่ร่องสวาทบอบช้ำอย่างไร้ความปรานี ช่องทางรักฉีกขาดเล็กน้อย มิหนำซ้ำกลีบดอกไม้แดงระเรื่อที่เพิ่งถูกใช้งานครั้งแรกบวมเป่ง เขามองมันด้วยความพึงพอใจ ผลจากแรงกระแทกกระทั้นอย่างหนักหน่วงที่ต่อเนื่องมานานหลายนาทีทำให้เลือดสีสดกระเซ็นเปรอะเปื้อนไปทั่วใจกลางสาวและหน้าท้องแกร่ง นิ้วเรียวยาวปาดเลือดสีสดเข้าปากอย่างไร้ความรังเกียจ สีหน้าพึงพอใจของเขาทำให้เท้าเล็กถีบแผงอกกว้างอย่างแรง ทว่ายิ่งต่อต้านเขายิ่งรุนแรง “พอได้แล้ว นะ…หนูไม่ไหวแล้ว”ใบหน้าจิ้มลิ้มเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา เสียงห้ามปรามค่อยๆแหบพร่าลงเรื่อยๆ แรงในการต่อต้านก็อ่อนลง ไม่รู้ว่าเธอจะกัดฟันต่อสู้กับมันได้อีกนานแค่ไหน “พี่เจ หนูเจ็บไปหมดแล้ว” “ครางดังๆหน่อย” เสียงกระแทกกายหยาบโลนผสานเสียงร้องโอดโอยดังไม่ขาดห้วงบนโซฟาตัวใหญ่ที่ใช้เป็นสนามรัก สายลมที่พัดผ่านไม่ช่วยบรรเทาความเร่าร้อนในกายของมาเฟียหนุ่มสักนิด เขากระแทกกระทั้นอย่างเอาแต่ใจ ซี๊ดปากเป็นระยะเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ มือหนาสัมผัสทั่วเรือนร่างอันยั่วยวนของณาลัลน์จนผิวบางเป็นรอยจางๆ มาเฟียหนุ่มสะบัดผมที่ปิดดวงตา กัดริมฝีปากตัวเองแน่น วางมือจับเอวคอดไว้มั่น เร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้นเมื่อแก่นกายใหญ่กระตุกเกร็งถี่ๆ ไม่นานสายธารน้ำรักก็ถูกปลดปล่อยเข้าไปเต็มร่องสวาท “อ๊าสสสส” “ฮือ”น้ำเสียงสั่นเครือของเธอแผ่วลง ร่างบางที่สั่นเทายังคงหอบหายใจแรง หวังแค่เพียงว่าบทรักป่าเถื่อนของเขาจะจบลงเพียงเท่านี้ ……………………………........ ยัยน้องย้องไห้โยเยEP.21วันต่อมา“พี่เจตื่นค่ะ ตื่นมาคุยกันให้รู้เรื่อง”มาเฟียหนุ่มจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดที่โดนเด็กสาวรบกวนการนอนในช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น เธอเขย่าตัวของเขาปลุกให้ตื่นมาคุยเรื่องค้างคาใจ แม้เธอจะโดนยาแต่เรื่องเมื่อคืนเธอจำได้ทั้งหมด อยากจะบ้าตายกับเรื่องน่าอายที่มันเกิดขึ้นอีกครั้ง“อะไรของเธอ อยากโดนเอาอีกรึไง”เขาปรือตาขึ้นมามองคนหาเรื่องแสดงความไม่พอใจผ่านน้ำเสียงหงุดหงิด หยิบหมอนอีกใบมาฟาดร่างอรชรที่ทำตัวน่ารำคาญ ก่อนจะพลิกตัวหนีไปอีกทางแล้วหลับต่อ แต่ณาลัลน์กลับรวบผ้าห่มมาพันตัวแล้วมาคะยั้นคะยออย่างไม่ลดละความพยายาม“ไม่หมั้นได้ไหมคะ”“จะปลุกฉันมาแค่เรื่องแค่นี้?”สุดท้ายเขาก็นอนต่อไม่ได้ต้องลุกขึ้นมาคุยกับเด็กสาวผู้น่ารำคาญ เขานั่งพิงหัวเตียงโดยมีผ้าห่มคลุมช่วงล่างเปลือยเปล่าไว้“มันไม่แค่นี้สำหรับหนูไงคะ”“ไปถามแม่ฉันเองนะ พอดีว่าฉันเป็นลูกที่ดีต้องทำตามคำสั่งแม่ทุกอย่าง”“อึก หนูไม่อยากหมั้น หนูเกลียดพี่เจ”“ปัญญาอ่อน! คิดว่าเป็นนางเอกเจ้าน้ำตาแล้วฉันจะสงสาร?”“….”“หาเงินที่แม่ฉันให้ไอ้พอร์ชมาคืนด้วยตัวเธอเอง บางทีการหมั้นอาจจะไม่เกิดขึ้น”เด็กสาวปาดน้ำตาที่เปียกพวงแก้มอ
EP.20“พี่เจ อะ…เอาอะไรให้หนูกิน อึก”"...""หนูไม่หมั้น""อ้าขาให้ฉันก่อน"กิก!เมื่อถอดเสื้อผ้าของณาลัลน์เสร็จ มาเฟียหนุ่มจ้องนาฬิกาข้อมือแล้วดีดนิ้วให้สัญญาณเพราะยาออกฤทธิ์เต็มที่ ก่อนหยัดกายลุกจากตัวเด็กสาวมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร่งรีบ ฤทธิ์ของยาหลายชนิดที่ผสมอยู่ในน้ำที่ดื่มเข้าไปทำให้เกิดอารมณ์และเคลิบเคลิ้ม ภายในกายร้อนรุ่มอย่างน่าประหลาด เด็กสาวปรือตามองไปที่ปลายเตียงเห็นร่างกำยำเปลือยเปล่าเซ็กซี่ไร้ที่ติใดๆ เพียงแค่นี้ก็ทำให้ใบหน้าหวานแดงก่ำเห่อร้อนด้วยความเขินอาย เธอลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอจนอีกฝ่ายสังเกตเห็น“พี่เจ~”กัดริมฝีปากอย่างยั่วยวน ลืมเรื่องที่จะเอาความกับเขาไปชั่วขณะ ตอนนี้จิตใต้สำนึกของเธอมีแต่ความต้องการ น้ำหล่อลื่นผลิตออกมาเต็มกลีบอวบอูม เด็กสาวอ้าขาออกโดยอัตโนมัติ ทำให้คนตัวโตรีบขึ้นมาบนเตียง แต่สายตาที่เธอมองแก่นกายของเขาอย่างหื่นกระหายนั้นทำให้เขาขยับตัวเข้าไปใกล้ริมฝีปากบาง“อยากอมรึไง”เขาถามพร้อมกับวางแก่นกายไว้ที่กลีบปากของเด็กสาวพร้อมกับถูไถแก่นกายเสียดสีริมฝีปาก “หนูทำไม่เป็นค่ะ”“งั้นเลีย”มือเรียวสัมผัสแก่นกายอย่างเงอะงะ เส้นเลือดปู
EP.19“ใช่ ปัญญาอ่อน”เจ้าของน้ำเสียงเย็นชาเห็นด้วยกับนินิวอย่างมาก อดีตนักฆ่าหนุ่มเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างสองหนุ่มสาวที่คุยกันอยู่ก่อนหน้า “ปกติ”ไม่เชิงยอมรับแต่ไม่สะทกสะท้านกับคำต่อว่าของเคลีส“มึงอย่าบอกนะว่ามึงเอายาของกูไปเล่นปัญญาอ่อนด้วย”“มันเดายากตรงไหน”แม้จะถูกบ่นก็ใช่ว่าจะสลด เจอาร์ยื่นแก้วจะชนกับอีกฝ่ายแต่เคลีสกับเมินเฉย ส่ายใบหน้าเบาๆอย่างเอือมระอากับคำตอบ“เพื่ออะไร”นินิวอยากรู้คำตอบ“สนุก”“มันต้องเล่นใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ”“เร้าใจ”“ระวังเถอะ ถ้ามึงหมั้นกับนางไปแล้วหลงรักนางขึ้นมาจริงๆ มึงจะสนุกไม่ออก”“เบื่อก็ทิ้ง ไม่เห็นยาก”“ปากดี”นินิวว่าให้พร้อมกับเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้กับคำตอบสุดมั่นใจของเจอาร์ คนที่พูดแบบนี้สุดท้ายก็เจ็บเองทุกครั้ง“มึงอกหัก มึงล้มเหลวเรื่องความรักก็อย่าไปพาลใส่คนอื่น มึงเกลียดความรักไม่ได้หมายถึงว่ามึงจะต้องเกลียดความรักของคนอื่นด้วย”“รสชาติของความเจ็บปวดมันหอมหวานจะตาย”สีหน้าและแววตาโรคจิตของเจอาร์ทำให้นินิวและเคลีสที่มองเจอาร์อยู่ต้องตวัดสายตามามองกันโดยอัตโนมัติ “น่าลิ้มลองนะ”เจอาร์ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์“เหอะ!”เคลีสเค้นเสียง
EP.18“ทำไมออกมาเร็วจังล่ะลัลน์” เพราะณาลัลน์เดินออกมาจากห้องทำงานของจารุณีด้วยใบหน้าบึ้งตึง ประธานหนุ่มจึงเข้าไปดึงแก้มให้หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างออกมา“พี่เจแย่งคุย”“แล้วจะคุยอะไรกับคุณหญิงอ่ะ บอกพี่ได้ไหม”“เรื่องทั่วไป แต่เหมือนเขายุ่งๆ คงไม่ได้คุยแล้วมั้ง”ปึง! เสียงบานประตูห้องทำงานของจารุณีถูกปิดอย่างแรงโดยฝีมือของเจอาร์มันทำให้สองหนุ่มสาวตกใจและหันไปมองกับท่าทางเกรี้ยวกราดของมาเฟียหนุ่ม เขาจะเดินออกไปแต่เมื่อเหลือบมามองคนที่มองเขาอยู่สองหนุ่มสาวจึงหลบสายตา เจอาร์จึงเปลี่ยนใจเดินเข้ามาหาณาลัลน์ คว้าข้อมือบางแล้วพาเธอเดินออกห่างจากพอร์ชมาระยะหนึ่ง“มากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว แค่นี้รังเกียจรึไง”เด็กสาวพยายามสะบัดมือแต่เขาก็จับไว้แน่นกว่าเดิม ก่อนโน้มเข้ากระซิบข้างใบหูเล็กให้ได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น “คำถามที่เธอถามแม่ฉันเมื่อกี้ ฉันตอบให้เธอเองก็ได้ เธอถามแม่ฉันไปก็ไร้ประโยชน์”“แล้วมันเมื่อไรล่ะคะ”“เมื่อฉันเบื่อเธอ หมายถึงเมื่อฉันเอาเธอจนพอใจที่สุดน่ะ ถึงจะปล่อยเธอไป”ดวงตากลมโตเพ่งมองบุคคลตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ คาดเดาอะไรจากเขาไม่ได้เลย เขาดูไม่ชอบเธอ แล้วทำไมเขาต้องมาทำแบบนี้กั
EP.17“ปากแกไปโดนอะไรมาอ่ะ”พิมมี่เริ่มบทสนทนาขึ้นมาหลังจากณาลัลน์มาหย่อนสะโพกลงที่โต๊ะเลคเชอร์ข้างๆกัน คนถูกทักเม้มริมฝีปากเข้าหากันโดยอัตโนมัติ พยายามที่จะไม่สบตากับพิมมี่ ทำเป็นค้นหาของในกระเป๋าสะพาย หยิบนู่นหยิบนี่ขึ้นมาทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้“ฉันเผลอกัดปากตัวเองอ่ะ แกอย่าสนใจเลย ตอนนี้ฉันยังทำงานไม่เสร็จเมื่อคืนไม่ค่อยสบาย เอามาลอกหน่อย”“เอาไปๆ เร็วๆเลยนะ อาจารย์จะเข้าแล้ว”“ขอบใจ”“ว่าแต่ อะไรทำให้แกแต่งตัวแบบนี้วะ”พิมมี่มองการแต่งตัวของณาลัลน์ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า นั่นก็เพราะถูกใจมากที่ณาลัลน์แต่งตามที่หล่อนเคยคะยั้นคะยอ“อยากแซ่บเหมือนแกไง” “แล้วทำไมแกไม่แต่งหน้าเข้มๆ จะได้ดูเฟียสกว่านี้”“ทำไมแกไม่ไปเกิดเป็นแบบสอบถาม?”“หูย~ เดี๋ยวนี้ปากก็แซ่บนะ ไม่ใช่การแต่งตัวอย่างเดียวแล้วแหละ”“ก็นิดหนึ่งอ่ะ”ณาลัลน์หันมามองเพื่อนรักอย่างอารมณ์ดี เสียงการแจ้งเตือนแอปพลิเคชันไลน์ดังขึ้นมา ดวงตาสีดำเข้มกลับมามองมือถือที่วางทับสมุดรายงานอยู่เรียกรอยยิ้มให้เธอได้มากเพราะพอร์ชส่งข้อความมาหาP’พอร์ช: ไอตัวเล็กยุ่งไหม อยากคุยด้วยอ่ะ ณาลัลน์: ยุ่งมาก ต้องการคนช่วยทำงานส่งจังเลยP’พอร์
EP.16“สรุป เธอไม่ได้จนจริงๆสินะ”“ตอนม.ปลายอยู่ชมรมดนตรีค่ะ ก็เลยได้เล่นของแพง หนูแค่ไม่รวยเท่าพี่เจ แต่คนเรามันต้องไต่เต้าให้ตัวเองมีกินมีใช้มากกว่าเดิมนี่คะ”“ด้วยวิธีนี้?”“จะวิธีไหนมันก็เรื่องของหนูค่ะ”ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องเล่าให้เขาฟังว่าจารุณีหลอกมา หากคนอคติพูดให้ตายยังไงก็อคติไม่มีจบมีสิ้น“พ่อครับ ดูนี่”อคินดึงความสนใจของเจอาร์มาที่ตัวเอง ใช้นิ้วสัมผัสกับแป้นเปียโนจนเกิดเสียงดัง เป็นการเล่นมั่วๆแต่ก็สนุกสนานตามประสาเด็กที่แค่ตื่นเต้นกับของเล่นชิ้นใหม่ปกติจับแต่ปืนปลอม ด้วยความจำที่ดีก็เล่นตามที่ณาลัลน์สอนให้ดูเมื่อสักครู่ได้เล็กน้อย เล่นเสร็จก็ปรบมือให้ตัวเองด้วยความชอบอกชอบใจ“ผมอยากให้พี่ลัลน์มาอยู่ในแก๊งซาตาน ให้สอนคนอื่นด้วยครับ”“ไม่ดีหรอก”เจอาร์ปฏิเสธทันที“แต่พี่ลัลน์เป็นเพื่อนผมนะ ผมอยากให้พี่ลัลน์มาเล่นกับผมทุกวัน”“ไม่ได้ครับ”เด็กชายทำหน้าหงอยทันทีที่โดนปฏิเสธ“อ้ะ!…สายแล้ว”เมื่อเห็นนาฬิกาที่ผนังกลับต้องตกใจที่ตัวเองเพลิดเพลินจนลืมเวลา เด็กสาวรีบอุ้มอคินลงจากตักเพราะจะต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนวิชาสำคัญในช่วงบ่าย แม้จะเหลือเวลาอีกหลายชั่วโมงแต่กว่าจะได้แท็ก







