LOGINEP.7
“มาทำแผลก่อนเถอะค่ะ” “พูดไม่รู้เรื่องรึไง!” “ถ้าเลือดออกเยอะอาจตายได้นะคะ ถ้าพี่ตาย….อึก”เธอเงียบไปเมื่อโดนเขากระชากคอเสื้อจนกระดุมเสื้อนักศึกษาเม็ดบนหลุดออกไปโดยที่เธอไม่รู้ตัว “ยะ…อย่าทำอะไรหนูนะ หนูแค่หวังดี”มือหนาอีกข้างง้างไว้หมายจะพุ่งเข้าไปที่ใบหน้าจิ้มลิ้มมันทำให้เธอกลัว แต่เขาแค่ผลักตัวเธอออกห่างเธอจึงคลายอ้อมกอดจากเขา แล้วรีบวิ่งกลับเข้าไปหาอุปกรณ์ปฐมพยาบาล “พี่เจคะ เลิกดื่มค่ะ มาทำแผล”เธอกลับมาพร้อมกล่องเครื่องมือปฐมพยาบาลที่หาเจอ แต่คนเจ็บเหมือนจะไม่รู้สึกรู้สาอะไร นั่งดื่มเบียร์กระป๋องต่อแต่เขาเปลี่ยนที่มานั่งอีกมุมอย่างสบายใจราวกับตัวเองไม่มีบาดแผล แม้ไม่ได้รับอนุญาตจากเขาแต่เธอก็คว้ามือข้างที่เป็นแผลมาทำแผลให้ โชคดีที่แผลไม่ลึกขนาดที่จะต้องเย็บ หากต้องไปโรงพยาบาลเธอก็ไม่รู้จะพาเขาไปอย่างไร “หงุดหงิดอะไรถึงขั้นทำร้ายตัวเอง ต้องการระบายให้หนูฟังไหมคะ”ถามด้วยความหวังดี หากเขาได้ระบายออกมาเขาคงตัวเบาขึ้น เธอเป็นผู้ฟังที่ดีให้หากเขาต้องการจะปลดปล่อย “…” “หรือพี่เจอยากให้หนูอยู่เป็นเพื่อนไหมคะ คืนนี้” คำถามของเธอมีเพียงแค่ความหวังดีไม่ได้คิดอะไร มันผิดกับเจอาร์ที่หันมามองหญิงสาวด้วยสายตาดูถูก “ชอบเสนอตัวดีนะ” “ว๊ายยย!”เป็นอีกครั้งที่เธอโมโหเพราะเขาสาดเบียร์ใส่เสื้อนักศึกษาของเธอจนเปียกชุ่ม “ถ้าไม่ต้องการ งั้นหนูกลับค่ะ”ถ้อยคำกระแนะกระแหนทำให้เธอตอบอย่างใส่อารมณ์ หากเขาจะฆ่าตัวตายจะทำร้ายตัวเองต่อไปก็เชิญ เธอจะไม่ยุ่งเรื่องที่ไม่ใช่ของตัวเองแล้ว คนอย่างเจอาร์บอกบุญตอนนี้ก็ไม่รับ เธอไม่ได้พันแผลให้เขาต่อเพราะเขาดึงไปทำเองเธอจึงใช้โอกาสนี้เดินหนี “ว๊ายยย!”เขากระชากข้อมือบางอย่างแรงจนเธอล้มลงบนโซฟาตัวเดิม แผ่นหลังบางกระแทกเข้าอย่างจัง ณาลัลน์ตกใจจนทำอะไรไม่ถูกเมื่อเห็นเขาปลดสายเข็มขัด เจอาร์ปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองอย่างรวดเร็ว ก่อนที่เขาจะพุ่งเข้ามาจับเธอที่กำลังจะหนีให้เธอนอนลงที่เดิมอีกครั้ง ฉีกกระโปรงตัวบางและถอดแพนตี้ออกอย่างเอาแต่ใจ “พะ…พี่เจจะทำอะไร ปล่อยหนู”หัวใจดวงน้อยกระตุกสั่นระรัว มันรวดเร็วจนเธอตั้งรับไม่ทัน เขาขึ้นมานั่งคร่อมบนตัว ดันหว่างขาของเธออ้าออกกว้างใช้แก่นกายใหญ่สัมผัสถูไถกับใจกลางสาว ไม่ได้แคร์คนใต้ร่างที่พยายามดีดดิ้นเพื่อต่อต้าน “ถามแบบนี้อยากให้ฉันเอาเข้าไปเร็วๆเหรอ” “พะ…พี่เจเมามากแล้วนะคะ หยุดเถอะ” “คิดว่าเหล้าเบียร์แค่นี้มันจะทำอะไรฉันได้เหรอ”มาเฟียหนุ่มปลดกระดุมเสื้อนักศึกษาออกครบทุกเม็ด สายตาหยาดเยิ้มมองไปที่เนินอกอวบอิ่มที่มันโผล่พ้นบราเซียร์มาจนเห็นยอดถันเพียงนิด มันน่าค้นหาเสียจนมาเฟียหนุ่มกระชากมันออกไปทันที เขาเลียริมฝีปากอย่างหื่นกระหายเมื่อเห็นยอดถันสีชมพูระเรื่อ บีบขย้ำโดยที่อีกฝ่ายไม่เต็มใจ ในขณะที่อีกมือจับแก่นกายยัดเข้าไปในร่องสวาท “หนูไม่ได้ต้องการแบบนั้น อย่าค่ะ” “ไม่ต้องมาแอ๊บอยากโดนเอาก็พูดมาตรงๆ” ปึก! “กรี๊ดดดด”คำห้ามปรามด้วยน้ำเสียงสั่นเครือไม่เป็นผล ณาลัลน์กรีดร้องลั่น เจ็บปวดราวกับว่าร่างกายจะแตกเป็นเสี่ยงๆในตอนที่ความใหญ่โตดันเข้ามาในร่องสวาทที่ไม่เคยมีชายใดได้สัมผัสมาก่อนแค่ครึ่งเดียว มือเรียวกอบกุมหน้าท้องแบนราบเธอบิดเร่าร่างกายด้วยความทรมาน น้ำตาค่อยๆไหลลงเปียกเปื้อนกกหู “อึก”เนื้อตัวสั่นเทาเมื่อเขาดันแก่นกายเข้าไปจนสุดความยาว เริ่มบทรักด้วยการกระแทกกระทั้นอย่างเนิบนาบ ความจุกหน่วงระคนความเจ็บปวดทำให้เธอร้องไม่ออก “ซี๊ด อย่างเธอเนี่ยนะครั้งแรก นึกว่าจะอ้าขาให้คนอื่นไปทั่ว”ใจกลางสาวฝืดเคืองมีแค่เลือดเป็นตัวเบิกทาง เลือดบริสุทธิ์ที่ไหลออกมาชโลมแก่นกายใหญ่และความคับแน่นในกายสาวที่ตอดรัดความใหญ่โตสร้างความเสียวซ่านให้เขาเป็นอย่างดี เขาเผลอซี๊ดปากกระเส่าอย่างลืมตัว “พะ…พี่เจ เอามันออกไป”เด็กสาวพยายามใช้มือผลักแผงอกกว้างให้หยุดการกระทำแต่ก็ถูกเขาพันธนาการข้อมือไว้เหนือศีรษะ แผลอีกมือไม่มีผลอะไรกับเขาราวกับว่าความเจ็บปวดไม่สามารถเล่นงานเขาได้ ผิดกับเธอที่เจ็บปวดจนจะทนไม่ไหว “พี่เจ อึก ปล่อยหนูเถอะพี่เจเมามากแล้ว ฮือ”มาเฟียหนุ่มจ้องใบหน้าจิ้มลิ้มของเด็กสาวที่แดงระเรื่อด้วยแววตาหื่นกระหาย แสยะยิ้มที่เห็นดวงตากลมโตสั่นระริกมีหยาดน้ำตาไหลออกมาไม่ขาดสายแต่เขาไม่ได้สนใจมากนัก “ยะ..อย่าดูดมัน”อกอวบถูกครอบดูดดึงอย่างมูมมามในนาทีถัดมา สัมผัสแปลกใหม่พอให้รู้สึกเสียวซ่านเล็กน้อยทว่าไม่ควรเป็นคนที่เธอเพิ่งรู้จักมากระทำกับเธอแบบนี้ ไม่นานฟันคมก็ขบกัดยอดถันของเธออย่างแรง “ยะ…อย่า กัด…อึก…พี่เจ หนูเจ็บ หนูไม่เอา อ๊าาาา” ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “อย่าทำให้ฉันโมโห”สิ้นสุดคำพูดเหมือนว่าร่องสวาทจะโดนกระแทกกระทั้นแรงขึ้น ค่อนข้างรังเกียจในตอนที่มาเฟียหนุ่มตวัดเรียวลิ้นเลียบริเวณอกอวบจนเปียกแฉะ กลิ่นน้ำหอมเฉพาะตัวเย้ายวนทำให้เจอาร์เลียไปจนถึงลำคอระหง ซุกไซ้ลำคอขาวเนียนของเด็กสาวอยู่นาน แม้จะได้ยินเสียงสะอื้นไห้ชัดเจนแต่เขากลับยิ่งอารมณ์พลุ่งพล่าน กระแทกกระทั้นอย่างบ้าคลั่ง “อ๊ะ อ๊า อย่ากระแทกแรง หนูเจ็บ ฮืออออ” “อย่าเกร็ง จงมีอารมณ์ร่วมกับมันสิ เธอชอบเสนอตัวนิ ฉันก็สนองให้เธอแล้ว อย่าเล่นตัวมาก” “อ๊าา หนูจะฟ้องคุณหญิงจารุณี อึก”ความหวังสุดท้ายในการที่จะเอามาต่อรองกับเจอาร์ อยากให้เรื่องเลวร้ายนี้จบลงเสียที ในเมื่อเธอไม่สามารถสู้เรี่ยวแรงมหาศาลของเจอาร์ได้สักนิด สิ้นสุดประโยคนั้นใบหน้าเจ้าเล่ห์ของเขาทำให้เธอหายใจไม่ทั่วท้อง “อย่ามาพูดชื่อนี้ให้ได้ยิน มันทำให้ฉันอารมณ์เสียมาก มากเสียจนที่ฉันสามารถกระแทกเธอให้พังได้”ไม่รอให้อีกฝ่ายตอบอะไรกลับ เขาโน้มเข้าไปช่วงชิงลมหายใจของเธอทันที ประกบจูบแนบชิด ณาลัลน์เบ้หน้าด้วยความทรมาน จูบของเขาไม่นุ่มนวลเลยสักนิด กลิ่นแอลกอฮอล์คลุ้งในโพรงปากถูกแทนที่ด้วยกลิ่นคาวเลือด มือหนาล็อคใบหน้าสวยไม่ให้ขยับหนี ในขณะที่ช่วงล่างตอกตึงซ้ำๆอย่างเอาแต่ใจ มันสร้างเจ็บปวดให้เธอ มือบางทุบตีแผ่นหลังกว้างเพียงแค่หวังหลุดพ้นจากความทรมาน ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! เขาผละจูบออกมาในตอนที่พอใจแล้ว เรียวลิ้นสากตวัดเลียเลือดที่ริมฝีปากบางก่อนตวัดที่ริมฝีปากตัวเอง มองเด็กสาวใต้ร่างที่หอบหายใจแรงด้วยความทรมานอย่างความพึงพอใจ แรงของเธอที่พยายามฝังเล็บลงบนตัวเขาสลับกับทุบตี ไม่ได้คณาผิวเขาเลยสักนิด “อยากได้นักไม่ใช่เหรอ จะต่อต้านทำไม ครางออกมาเลยไม่จำเป็นต้องอาย” “อึก นะ…หนูไม่ไหวแล้ว ปล่อยหนูเถอะ” ปึก! ปึก! ปึก! ปึก! “เหอะ!”เขาให้คำตอบเป็นเสียงในลำคอพร้อมกับใบหน้าหล่อเหลาฉายแววเจ้าเล่ห์ มาเฟียหนุ่มจับโคนขาอ่อนไว้มั่นถาโถมแรงกายใส่ร่องสวาทบอบช้ำอย่างไร้ความปรานี ช่องทางรักฉีกขาดเล็กน้อย มิหนำซ้ำกลีบดอกไม้แดงระเรื่อที่เพิ่งถูกใช้งานครั้งแรกบวมเป่ง เขามองมันด้วยความพึงพอใจ ผลจากแรงกระแทกกระทั้นอย่างหนักหน่วงที่ต่อเนื่องมานานหลายนาทีทำให้เลือดสีสดกระเซ็นเปรอะเปื้อนไปทั่วใจกลางสาวและหน้าท้องแกร่ง นิ้วเรียวยาวปาดเลือดสีสดเข้าปากอย่างไร้ความรังเกียจ สีหน้าพึงพอใจของเขาทำให้เท้าเล็กถีบแผงอกกว้างอย่างแรง ทว่ายิ่งต่อต้านเขายิ่งรุนแรง “พอได้แล้ว นะ…หนูไม่ไหวแล้ว”ใบหน้าจิ้มลิ้มเปียกชุ่มไปด้วยน้ำตา เสียงห้ามปรามค่อยๆแหบพร่าลงเรื่อยๆ แรงในการต่อต้านก็อ่อนลง ไม่รู้ว่าเธอจะกัดฟันต่อสู้กับมันได้อีกนานแค่ไหน “พี่เจ หนูเจ็บไปหมดแล้ว” “ครางดังๆหน่อย” เสียงกระแทกกายหยาบโลนผสานเสียงร้องโอดโอยดังไม่ขาดห้วงบนโซฟาตัวใหญ่ที่ใช้เป็นสนามรัก สายลมที่พัดผ่านไม่ช่วยบรรเทาความเร่าร้อนในกายของมาเฟียหนุ่มสักนิด เขากระแทกกระทั้นอย่างเอาแต่ใจ ซี๊ดปากเป็นระยะเพราะความเสียวซ่านที่ได้รับ มือหนาสัมผัสทั่วเรือนร่างอันยั่วยวนของณาลัลน์จนผิวบางเป็นรอยจางๆ มาเฟียหนุ่มสะบัดผมที่ปิดดวงตา กัดริมฝีปากตัวเองแน่น วางมือจับเอวคอดไว้มั่น เร่งจังหวะรักให้เร็วขึ้นเมื่อแก่นกายใหญ่กระตุกเกร็งถี่ๆ ไม่นานสายธารน้ำรักก็ถูกปลดปล่อยเข้าไปเต็มร่องสวาท “อ๊าสสสส” “ฮือ”น้ำเสียงสั่นเครือของเธอแผ่วลง ร่างบางที่สั่นเทายังคงหอบหายใจแรง หวังแค่เพียงว่าบทรักป่าเถื่อนของเขาจะจบลงเพียงเท่านี้ ……………………………........ ยัยน้องย้องไห้โยเยEP.70วันต่อมา@มหาวิทยาลัย“น่ารักปุ๊กปิ๊กจริงๆหลานน้าหว้า”ลูกหว้าพูดกับหลานเสียงหวาน บีบแก้มหลานสาวเบาๆ พร้อมใช้โทรศัพท์ถ่ายคลิปความน่ารักของหลานสาวที่กำลังอารมณ์ดี หลานสาวตัวน้อยยิ่งมองยิ่งหลงใหล“ผมไม่น่ารักเหรอครับ”อคินแสดงท่าทางน้อยใจ ที่ตอนนี้ใครๆก็หลงเอมี่มากกว่าตน เป็นความน้อยใจไม่ใช่อิจฉา เขาเองก็รักน้องสาวมากเช่นกัน“น่ารักสิ พ่อรักหนูที่สุดนะแม่ก็รักหนูมากเช่นกันนะ”เจอาร์หอมศีรษะลูกชาย โอบกอดไว้แน่นทำให้อคินคลี่ยิ้มออกมา เป็นเรื่องปกติที่เด็กจะคิดแบบนี้แต่คนเป็นพ่อจะจัดการความรู้สึกให้ลูกเอง“อร๊ายยย ละมุนสุดค่ะ คุณพ่อ น่าร๊ากกกก”ลูกหว้าถ่ายคลิปไว้ทัน กรี๊ดกร๊าดจนบรรดานักศึกษาที่นั่งทานข้าวโต๊ะข้างๆหันมามองแล้วรู้สึกเช่นเดียวกัน“เบาๆหน่อย”“ไม่ไหวค่ะ อยากมีผัวแบบนี้บ้าง พอจะมีเพื่อนว่างไหมคะ อยากมีผัวค่ะ”“แล้วนี่ลัลน์ไปไหนเนี่ย เพื่อนตกมันแล้วไม่มาดู”เจอาร์ขำเบาๆกับท่าทางของลูกหว้าแต่ก็หันไปกวาดสายตามองหาภรรยาสาวทั่วโรงอาหาร“มาแล้วนู่นไงคะ”คนถูกมองข้ามหุบยิ้มลงโดยอัตโนมัติ แล้วชี้ไปอีกทางที่ณาลัลน์กำลังเดินมา“ไปไหนมา เฮียรอนานแล้วนะ”“ซื้อหม่าล่าค่ะ ซื้อขนมม
EP.69หนึ่งปีต่อมา“แอ๊ะ~”เสียงเจื้อยแจ้วอย่างอารมณ์ดีของเด็กทารกวัยหกเดือนที่นั่งอยู่บนโต๊ะทานข้าวของเด็กส่งเสียงคุยจ้อกับที่ผู้เป็นแม่ที่กำลังป้อนข้าวบดให้ทานในช่วงบ่ายแก่ๆ“หม่ำๆ อีกสองคำสุดท้ายเร็ว คนสวยของแม่”ณาลัลน์หลอกล่อลูกสาวให้ทานข้าวด้วยของเล่นล่อตาล่อใจ มองดวงตาโตเป็นประกายของลูกสาว ยังนึกถึงครั้งแรกที่ได้เห็นหน้าลูกสาวในตอนที่คลอดออกมา วินาทีแห่งความประทับใจที่ได้เห็นหน้าลูกสาวทั้งเธอและเจอาร์จับมือกันร้องไห้ระงมห้องคลอดด้วยความดีใจการทำหน้าที่แม่ของเธอในช่วงแรกค่อนข้างทุลักทุเล แต่ก็ได้คนมีประสบการณ์อย่างเจอาร์สอนและเรียนรู้ว่าเด็กตัวเล็กๆคนนี้จะเติบโตอย่างไรให้มีประสิทธิภาพที่สุด จนถึงตอนนี้เธอทำหน้าที่แม่ได้ดี เจอาร์บอกให้ฟังทุกวัน การเริ่มต้นชีวิตครอบครัวตลอดหนึ่งปีที่ผ่านมาก็มีแต่รอยยิ้ม“แอ๊ะ~”ลูกสาวส่งเสียงอย่างอารมณ์ดี รอยยิ้มหวานๆเห็นแล้วก็หายเหนื่อย ณาลัลน์เติมพลังด้วยการหอมแก้มสาวน้อยฟอดใหญ่ แล้วป้อนข้าวลูกจนหมดชาม ไม่ลืมถ่ายคลิปความน่ารักของลูกไว้ให้อคินและเจอาร์ดู“วันนี้มีเด็กกินได้เยอะเลยเนอะ”“แอ้!”สาวน้อยตาแป๋วไม่ได้มองณาลัลน์แต่มองไปที่ประตูที่เจอา
EP.68วันต่อมา“โอ๊ย! มือฉันเย็นเฉียบเลยอ่ะลูกหว้าตื่นเต้นจัง”ณาลัลน์บีบมือลูกหว้าแรงๆซึ่งลูกหว้าก็มือเย็นเฉียบไม่ต่างจากเธอ “ฉันเองก็เหมือนกัน เพื่อนเจ้าสาวครั้งแรกก็ตื่นเต้นเช่นกัน”“เมื่อคืนฉันนอนไปสองชั่วโมงเอง ฉันสวยไหม หน้าโทรมไหม ดูดีรึเปล่า”“ดูดีมากเพื่อนรัก แกสวยที่สุดแล้ว”“จริงนะ”“เอาอะไรมาไม่มั่นใจอ่ะ”ณาลัลน์ในชุดเจ้าสาวสีขาวออร่าความสวยจับ ชุดเจ้าสาวที่ตัดจากดีไซเนอร์ชื่อดังจากต่างประเทศเข้ากับรูปร่างผอมเพรียวของเพื่อนสาวอย่างมากและช่างแต่งหน้าที่มีชื่อเสียงมาแปลงโฉมให้เห็นครั้งแรกเกือบจะจำไม่ได้ หล่อนเองทึ่งในความสวยถ้าเจ้าบ่าวมาเห็นคงจะมีอาการไม่ต่างกัน“พุงโผล่ไหม”“ลูกแกซ่อนตัวอย่างดี ว่าแต่ไอ้ลูกชายไปไหนเนี่ย”“โอ๊ะ! ใครพูดถึงผมกันนะ”อคินเดินเข้ามาพอดีแล้ววิ่งแจ้นมาหาณาลัลน์ที่ยืนส่องกระจกอยู่ เด็กน้อยซุกหน้าที่ท้องของณาลัลน์เป็นการทักทาย“แม่สวยมากครับ”“ขอบใจครับ คนเก่งหนูก็หล่อมากนะ”“วันนี้อยู่กับน้าหว้าไหมครับสุดหล่อ”ลูกหว้าเข้ามาดึงแก้มหลานชายตัวน้อย“ไม่ครับจะอยู่กับแม่ครับ”“ถ้าน้าหว้ามีลูกสาว หนูจะแต่งกับลูกสาวน้าไหมลูก จองไว้ตอนนี้เลย”“น้
EP.67“คงเจ็บอีกหลายวันนะอีแก่ ขอให้มึงตายอย่างทรมาน ถุ้ย!”ก่อนจากกันกุ๊บกิ๊บยังถ่มน้ำลายใส่ จารุณีทำได้แค่ล้างออกด้วยความขยะแขยง อดีตสามีเอากุ๊บกิ๊บไปซ่อนที่ไหนไม่เคยหาเจอ แต่พอเจอแล้วกลับไม่มีแรงทำอะไรอีกฝ่ายเลย กำหมัดแน่นแต่ก็ยอมรับว่าทำอะไรไม่ได้แล้วแค่ปล่อยน้ำตาให้ไหลเพื่อระบายความเจ็บปวด“คะ…คุณเดชา”ออกจากห้องน้ำมากุ๊บกิ๊บก็เจอกับเดชาที่ยืนอยู่หน้าประตู เธอรีบปิดประตูห้องน้ำเพื่อไม่ให้เห็นสภาพจารุณีทางด้านใน“ทำไมไม่ฆ่าล่ะ”“คะ?”“มีโอกาสแล้วทำไมถึงไม่ฆ่า เธออยากทำแบบนั้นมากไม่ใช่รึไง”“ถ้าฆ่าก็คงต้องไปชดใช้กรรมต่อในคุกค่ะ หนูไม่อยากมีชะตากรรมแบบนั้น”“ดีที่ยังคิดได้”“ขอโทษค่ะ”“กลับไปทำงานซะ”“ค่ะ”เธอเดินตามบอดี้การ์ดสามคนไปอย่างว่าง่าย เธอต้องตอบแทนบุญคุณของเดชาด้วยการช่วยงานเขาแลกกับการที่เขาให้ความปลอดภัยของเธอด้วย แล้วก็ไม่รู้จะสิ้นสุดตอนไหน“คุณจงใจเอามันมาทำร้ายฉันอย่างนั้นเหรอ”จารุณีเดินออกมาจากห้องน้ำ พบกับอดีตสามีจึงเดินเข้ามาถาม เช็ดน้ำตาออกลวกๆไม่อยากให้อดีตสามีเห็นว่าอ่อนแอ “ฉันไม่ได้อนุญาตหรอก แต่กิ๊บทำไปแล้ว คุณคงไม่ถือนะเพราะว่าคุณทำกับเธอแรงกว่านี้”
EP.66“อยู่ห้องอาหารมั้ง”“...”ณาลัลน์หันมามองเจอาร์แล้วก็เบือนหน้าหนีไปทางอื่น ซึ่งเจอาร์ก็ขยับไปนั่งใกล้ๆ“ไม่มีอะไรหรอก พ่อคงไม่ให้นางมาอาละวาดหรอก”“ขอให้จริงอย่างที่พูดนะคะ”“มาแล้วเว้ย”ขุนพลส่งสัญญาณบอกเมื่อเห็นเดชากับกุ๊บกิ๊บออกจากลิฟต์มาด้วยกันแล้วเดินตรงมาทางที่ทุกคนนั่งอยู่“สวัสดีครับพ่อ”ทุกคนหันมาทักทายเดชา คนถูกทักมีใบหน้ายิ้มแย้มต่างจากหญิงสาวที่เดินตามมาด้วย ซึ่งหล่อนตกเป็นเป้าสายตาของทุกคนจนเริ่มทำตัวไม่ถูก สายตาแบบนี้ของชายหลายคนทำให้หวาดระแวง เห็นภาพตัวเองถูกชายฉกรรจ์ลูกน้องของจารุณีทำร้ายพุ่งเข้ามาหลอกหลอน หล่อนจิกเล็บเข้าที่เนื้อของตัวเองเพื่อควบคุมไม่ให้ตัวสั่น“ที่กิ๊บมาวันนี้ กิ๊บอยากจะมาร่วมยินดีกับเจนะ พอดีพ่อเล่าให้กิ๊บฟังไปนิดหน่อยอ่ะ”เดชาเกริ่นนำแล้วผายมือเชื้อเชิญให้กุ๊บกิ๊บเป็นฝ่ายพูดเอง ต่อหน้าทุกคนตรงนี้“สวัสดีนะ ทุกคน สบายดีไหม”“…”“เจ ดีใจด้วยนะที่มีครอบครัวใหม่แล้ว แล้วก็ขอโทษที่ทำเลวกับเจไว้มากนะ ที่มาวันนี้กิ๊บไม่ได้มาขอให้เจให้อภัยหรอก แค่อยากเอาของขวัญวันแต่งงานและรับขวัญหลานมาให้ ถ้าไม่รังเกียจก็รับไปนะ”กุ๊บกิ๊บนำกล่องของขวัญที่ถือมาย
EP.65“แสบนักนะ”มือหนาจับศีรษะทุยให้หันหน้ามาสบตากันตรงๆ เธออมยิ้มบางๆแล้วหลุดขำอีกรอบ“ธรรมดาค่ะ ก็พี่เจแกล้งหนูไว้เยอะอ่ะ ฮ่าๆๆ”“ขำอะไรอีก”ถามเสียงดุ เสียงหัวเราะของเธอทำให้เขาเสียความมั่นใจ หวาดระแวงกลัวว่าจะมีแผนซ้อนแผนอะไรอีก จนต้องรื้อดูในโทรศัพท์เธออีกรอบ“ขำหน้าพี่เจเมื่อกี้ค่ะ เหวอมาก ดีนะคะที่หนูหักห้ามใจตัวเองให้ไม่ถ่ายคลิปได้ ไม่งั้นนี่มีอวสานอาหารค่ำกันเลยทีเดียว”“ตลกมากไหมล่ะ”“เสียลุคมาเฟียจอมโหดหมดเลย”“อคินครับ ทำไงกับเด็กแสบดีครับ”มาเฟียหนุ่มดึงตัวลูกชายที่ยังไม่เลิกคลอเคลียกับหน้าท้องแบนราบของแฟนสาวออกมายืนใกล้ๆเขา ในขณะที่ถามคำถามนี้เจอาร์ก็เอาแต่มองหน้าณาลัลน์“ตีเลยครับ เด็กแสบเด็กดื้อต้องโดนตี”ตอบตามความไร้เดียงสา ปกติตอนอคินดื้อก็จะถูกขู่ให้กลัวแบบนี้“คืนนี้นอนกับตาไปเลยนะ พ่อจะตีแม่”“โอ๊ะ! เบาๆนะครับ เดี๋ยวแม่เจ็บนะ”“เจ็บแป๊บเดียวครับ ไม่เจ็บนาน”“พอเลย อย่ามาสอนลูกสองแง่สองง่ามแบบนี้นะ”ณาลัลน์ขัดจังหวะ มือบางสะกิดแขนอีกฝ่ายให้หยุด ไม่ทันไรร่างบางก็ถูกจับมานั่งบนหน้าตักแกร่ง ถูกท่อนแขนแกร่งกักขังไว้ในอ้อมกอดแน่น“ไอ้เด็กแสบบบบบ”ฟอด~ ริมฝีป







