Share

EP.6คลุ้มคลั่ง

Author: EWATIME
last update Last Updated: 2025-10-25 20:38:31

EP.6

เธอเขยิบออกห่างจากเขาเล็กน้อย ยิ้มอย่างเก้อเขินกับสายตาเจ้าเล่ห์ที่มองมา “แม่พี่จ้างหนูมาทำอะไรล่ะคะ”

ปึง!

“อคิน!”เสียงที่ดังขึ้นมาสร้างความตกใจให้เจอาร์อย่างมาก มันดังมาจากห้องเสื้อผ้าของลูกชาย นี่เขาเผลอปล่อยลูกไว้ตามลำพัง ไม่รู้ว่าจะซนขนาดไหน ก้อนเนื้อข้างซ้ายกระตุกวูบหากเด็กตัวเล็กๆถูกอะไรทับไป คนที่เขาจะโกรธไม่เว้นแม้หญิงสาวตรงหน้า เขารีบลุกขึ้นแล้ววิ่งไปยังห้องต้นเสียงอย่างรวดเร็ว

“อคิน!”เจอาร์เปิดประตูเข้ามาถึงกับกุมขมับ ลูกชายตัวดีไม่ได้เป็นอะไร แต่สภาพห้องกลับเต็มไปด้วยเสื้อผ้าและข้าวของกระจัดกระจายไปทั่วห้อง คนกระทำตกใจเล็กน้อยที่ได้ยินเสียงดุของผู้เป็นพ่อรีบวิ่งไปนั่งให้เรียบร้อยที่โซฟาไม่ได้มีความรู้สึกผิดตามประสาเด็กซน

“น้องเป็นอะไรเหรอคะ”เธอถือวิสาสะเดินตามมาดูด้วยความห่วงใย

“…”เขาไม่ได้ตอบคำถามอะไรเธอ จ้องหน้าลูกชายตัวดีจนเด็กน้อยสำนึกผิดและทำหน้าหงอย

“พี่คนหน้าแปลก~”อคินเหลือบมองเห็นณาลัลน์ที่ยืนข้างหลังเจอาร์ จึงทักทายกลบเกลื่อนความผิดตัวเอง

“พี่ชื่อณาลัลน์ เรียกสั้นๆว่าลัลน์จ้ะ”

“พี่มาจับเด็กดื้อไปขึ้นยถตู้หรอครับ”

“เปล่า พี่มาดูแลเรา”

“งั้นพี่ลัลน์หน้าแปลกมาช่วยผมเก็บหน่อยครับ เดี๋ยวพ่อดุผม”เด็กน้อยแสร้งบีบน้ำตาเรียกร้องความสนใจ

“ได้…”

“ใครใช้ให้ยุ่ง”เจอาร์หันมามองณาลัลน์อย่างคาดโทษ แล้วจึงหันกลับไปมองลูกชายแบบเดียวกัน “ใครทำคนนั้นก็เก็บนะครับ”มาเฟียหนุ่มใช้น้ำเสียงนุ่มนวลผิดกับที่ว่าณาลัลน์

“ก็ผมหาเชื่อตัวโปรดไม่เจอ ผมอยากไปเที่ยวแล้ว”อคินค่อยๆลงจากโซฟา เดินเตาะแตะมากอดขาผู้เป็นพ่อแน่นอย่างออดอ้อน แหงนมองหน้าด้วยแววตาน่าสงสารเพื่อให้เจอาร์ใจอ่อนและไม่เอาความ

“คราวหลังต้องถามพ่อก่อน”

“ครับ”

“แต่เราต้องเก็บเอง”เด็กน้อยหุบยิ้มลงโดยอัตโนมัติและแสร้งทำหน้าหงอยต่อ

“หนูเก็บให้ก็ได้ค่ะ”ณาลัลน์แทรกขึ้นมา ไหนๆมาแล้วเพื่อไม่ให้เป็นการเสียเวลาก็จะเริ่มงานเลย ถึงแม้วันนี้จะไม่ใช่วันที่เขากำหนดแต่ก็อยากจะทำงานให้คุ้มค่ากับเงินที่ได้รับ

“ไม่รู้รึไงว่าฉันกำลังสอนลูกอยู่”

“หนูทราบค่ะ แต่จะสอนยังไงสุดท้ายผู้ใหญ่ก็ต้องเก็บอยู่ดี เด็กทำไม่ได้นี่คะ ให้หนูช่วยน้องเก็บไปด้วยก็ได้ค่ะ”

“ยุ่งไม่เข้าเรื่อง”เจอาร์ถอนหายใจเบาๆ เขาไม่ชอบที่เธอทำหน้าซื่อตาใสใส่แบบนั้นดูขัดหูขัดตาไปเสียหมด

ครืด~ ครืด~

เสียงโทรศัพท์แทรกเข้ามา เจอาร์รีบหยิบมันออกมาจากกระเป๋ากางเกง เบอร์ของนินิวโชว์หราที่หน้าจอ เขาพึมพำกับตัวเองเบาๆก่อนจะกดรับสาย

“ว่าไง”

(มึงเก็บกระเป๋าให้ลูกเสร็จยัง)

เจอาร์มองไปยังกระเป๋าเดินทางของลูกชาย ก่อนหน้านั้นเขาจัดให้เกือบเสร็จ ถ้าจะขาดก็ขาดแค่เสื้อตัวโปรดของลูกซึ่งตอนนี้ห้องเละเทะไปหมดไม่รู้อยู่ส่วนไหน “จะเสร็จแล้ว”

(เออ งั้นมึงให้ไม้มาส่งลูกมึงที่บ้านเฮียเคนะ)

“แล้วกูล่ะ”

(ส่วนมึง กูได้รับบัญชาจากเฮียแพคมาว่าให้มึงอยู่ทำงานกับไอ้ตินไอ้ขุนไป ดังนั้นกูขอเลี้ยงลูกมึงเองในระหว่างที่ไปเที่ยว จบทริปนี้สัญญาจากใจว่าจะตั้งใจทำงาน ไม่โยนงานให้พวกมึงแล้ว)

“กูค้านได้ไหมล่ะ”

(ค้านได้แต่ไม่ให้ค้าน รีบพาลูกมาส่งนะ พลอยและสองแฝดสแตนบายรอแล้ว)

“เออ”

เจอาร์ตอบกลับแล้วกดวางสายทันที เขาเอาเรื่องที่คุยกับนินิวไปเล่าให้อคินฟัง เด็กน้อยทำหน้าหงอยแต่ก็ยังอยากไปเที่ยวอยู่ดีแม้เจอาร์จะไม่ได้ไป เพราะจะไม่ได้เจอกันหลายวัน

หลังจากอคินออกไปพร้อมกับไม้ บรรยากาศดูอึดอัดเมื่อเหลือเธอกับเขาสองต่อสอง นาฬิกาข้อมือของเธอบอกเวลาห้าโมงเย็น ทางที่ดีเธอไม่ควรอยู่ตรงนี้กับผู้ชายตามลำพัง จึงจะเดินออกไป แต่ก็ถูกเจอาร์จับข้อมือรั้งไม่ให้ไป

“ปากดีก็มาเก็บเอง”

หากเธอรู้ว่าอคินจะไม่อยู่ห้องเธอจะไม่อาสา แต่ได้พลั้งปากไปแล้วก็คงต้องทำตามที่พูด“ค่ะ”

“ตามมานี่”เธอเดินตามเขาเข้าไปในห้อง เขาบอกรายละเอียดคร่าวๆว่าของแต่ละอย่างควรเก็บตรงไหนก่อนที่เขาจะเดินออกไป เธอรีบทำตามคำสั่งอย่างว่าง่าย เก็บให้เสร็จก่อนที่มันจะมืด

“คงไม่มีอะไรหรอกมั้ง”ปลอบใจตัวเองในตอนที่เก็บไปก็ระแวงเจอาร์ไป อีกทั้งยังต้องแข่งกับเวลาที่มันใกล้จะมืด นั่งแท็กซี่ตอนกลางคืนมีแต่อันตราย

“บ้านเธอเขาสอนพับผ้ากันแบบนั้นเหรอ”ณาลัลน์ไหวตัวด้วยความตกใจที่เจอาร์เข้ามาไม่ให้สุ้มให้เสียงหลังจากที่เขาหายไปนานนับสิบนาที เธอหันกลับไปมองคนที่เดินเข้ามา เขามาพร้อมกับเครื่องดื่มแอลกอฮอล์

“หวังว่าฉันจะไม่ต้องสอนวิธีพับผ้านะ”

“ค่ะ”

“แล้วที่นี่มีกล้องวงจรปิดอย่าริอ่านขโมยของ”

ณาลัลน์เมินเฉยและไม่ตอบอะไรกลับ มองแผ่นหลังกว้างเดินออกไปนั่งดื่มคนเดียวนอกระเบียงคอนโดที่ต่อจากห้องนี้ นึกขึ้นได้ที่จารุณีบอกแต่เธอไม่รู้ว่าควรห้ามยังไง ห้ามไปเธอก็รู้ว่าจะโดนเขาว่า จึงทำหน้าที่ที่ได้รับมอบหมายต่อ

ดูแล้วเขาไม่มีทีท่าว่าจะพิศวาสเธอสักนิดมีแต่จงใจจะกลั่นแกล้งเธอ มันพอคลายความหวาดระแวงได้บ้าง จึงกลับไปสาละวนกับผ้ากองเดิม

มาเฟียหนุ่มออกมารับลมยามเย็นนานเกินครึ่งชั่วโมง แสงไฟจากตึกข้างๆเริ่มเปิดสว่างจ้า มันทำให้บรรยากาศการดื่มเพียงลำพังของเขาได้ที่ เขาดับบุหรี่แล้วโยนมันทิ้งไป กระดกเหล้าลงคอไปอีกอึกใหญ่ สิ่งรอบข้างขับกล่อมให้ตาปรือไปโดยปริยาย เขาค่อยๆปิดเปลือกตาลงช้าๆเพื่อพักสายตาครู่หนึ่ง

จู่ๆภาพบางอย่างมันก็แล่นเข้ามาในหัวของเจอาร์ในตอนที่เขาหลับไปได้แค่ไม่กี่นาที

‘เจ เราท้อง’

“จริงเหรอ! เจโคตรดีใจเลย เรื่องจริงใช่ไหม ไปบอกแม่เจกัน แม่ต้องดีใจมากแน่ๆ”

‘เรากลัวแม่เจไม่ปลื้ม เราอยากเอาออก’

‘แม่ไม่ใจร้ายขนาดนั้นหรอก เด็กทั้งคนนะ’

‘คือเรายังไม่พร้อมอ่ะ เราอยากเอาออก เราไม่ได้เป็นอะไรกันนะเจ อย่าลืม’ในเมื่อข้ออ้างนั่นไม่ผ่านจึงบอกความจริง

‘ก็เป็นเลยดิ นะๆ เจชอบกิ๊บนะ”

‘เราไม่พร้อมเป็นแม่คนและไม่พร้อมเป็นแฟนเจด้วย เรามีอะไรกับเจก็จริงแต่อย่างที่เคยบอกเราไม่ได้คุยกับเจแค่คนเดียวนะ จำข้อตกลงของเราไม่ได้รึไง’

“เฮือก!”เจอาร์สะดุ้งตื่นขึ้นมาเขารู้ว่ามันเป็นแค่ฝันร้ายแต่ความเคียดแค้นมันไม่จบแค่ในฝัน มันติดกลับมาสู่ความเป็นจริงที่เขานั่งอยู่ตรงนี้

แม้จะหมดความรู้สึกหลงใหลในตัวผู้หญิงคนนั้นไปแล้ว มีแต่ความเกลียดชังที่หลงเหลืออยู่ เรื่องเลวร้ายยังวนเวียนมาหลอกหลอน เผลอนึกถึงทีไรมันเจ็บปวดไม่ต่างจากวันแรกที่โดนทำร้ายจิตใจ หงุดหงิดตัวเองแทบทุกครั้งที่เผลอไปนึกถึงมันโดยไม่ได้ตั้งใจ อยากจะลบช่วงเวลานั้นออกจากสมองให้ได้

“กูเกลียดมึง!”

ปั่ก! เพล้ง! เดือดดาลแทบทุกครั้งที่มันฉายเขามา เขาลืมตัวเผลอต่อยโต๊ะกระจกตรงหน้าอย่างแรงเพื่อระบายความหงุดหงิด จินตนาการว่าโต๊ะกระจกเป็นบุคคลที่เกลียดชัง จนโต๊ะกระจกมันแตกบาดมือของเขาจนมีเลือดไหลออกมา

“พี่เจ! เป็นไรรึเปล่าคะ”ณาลัลน์วิ่งออกมาดูตามเสียงที่ได้ยิน เธอตกใจที่เห็นมือของเจอาร์มีเลือดไหลออกมา จึงรีบวิ่งเข้าไปคว้ามือของเขาเมื่อเห็นว่าเขาจะต่อยไปที่เดิมอีกรอบ

“พอค่ะ ไปทำแผลนะคะ”เธอไม่รู้ว่าเขาเป็นอะไรแต่ก็อยากช่วย กลัวว่าเขาจะทำร้ายตัวเองอีก แต่ไม่รู้จะห้ามยังไงเลยถือวิสาสะโอบกอดร่างกำยำไว้โดยที่โอบรัดสองแขนของเขาไว้ด้วย บางทีคนที่ทำร้ายตัวเองอาจจะอยากได้ความใส่ใจจากคนรอบข้าง การกอดก็ถือเป็นวิธีการที่ดี

“ร่านดีเนอะ”เด็กสาวถึงกับชะงักไปเมื่อเธอโดนด่าด้วยถ้อยคำหยาบคาย

“หนูไม่อยากให้พี่เจทำร้ายตัวเองค่ะ มีอะไรก็….”

“ออกไป! อย่ามายุ่ง!”

…………………………………………….

น้องงง เขาไล่แล้วก็ไปเถอะ ไปเลย

พี่เจต้องเอาหัวโขกค่ะ จะได้ลืมไปเลย

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.21 แค่นี้ไม่ตาย

    EP.21วันต่อมา“พี่เจตื่นค่ะ ตื่นมาคุยกันให้รู้เรื่อง”มาเฟียหนุ่มจิ๊ปากด้วยความหงุดหงิดที่โดนเด็กสาวรบกวนการนอนในช่วงเช้าของวันรุ่งขึ้น เธอเขย่าตัวของเขาปลุกให้ตื่นมาคุยเรื่องค้างคาใจ แม้เธอจะโดนยาแต่เรื่องเมื่อคืนเธอจำได้ทั้งหมด อยากจะบ้าตายกับเรื่องน่าอายที่มันเกิดขึ้นอีกครั้ง“อะไรของเธอ อยากโดนเอาอีกรึไง”เขาปรือตาขึ้นมามองคนหาเรื่องแสดงความไม่พอใจผ่านน้ำเสียงหงุดหงิด หยิบหมอนอีกใบมาฟาดร่างอรชรที่ทำตัวน่ารำคาญ ก่อนจะพลิกตัวหนีไปอีกทางแล้วหลับต่อ แต่ณาลัลน์กลับรวบผ้าห่มมาพันตัวแล้วมาคะยั้นคะยออย่างไม่ลดละความพยายาม“ไม่หมั้นได้ไหมคะ”“จะปลุกฉันมาแค่เรื่องแค่นี้?”สุดท้ายเขาก็นอนต่อไม่ได้ต้องลุกขึ้นมาคุยกับเด็กสาวผู้น่ารำคาญ เขานั่งพิงหัวเตียงโดยมีผ้าห่มคลุมช่วงล่างเปลือยเปล่าไว้“มันไม่แค่นี้สำหรับหนูไงคะ”“ไปถามแม่ฉันเองนะ พอดีว่าฉันเป็นลูกที่ดีต้องทำตามคำสั่งแม่ทุกอย่าง”“อึก หนูไม่อยากหมั้น หนูเกลียดพี่เจ”“ปัญญาอ่อน! คิดว่าเป็นนางเอกเจ้าน้ำตาแล้วฉันจะสงสาร?”“….”“หาเงินที่แม่ฉันให้ไอ้พอร์ชมาคืนด้วยตัวเธอเอง บางทีการหมั้นอาจจะไม่เกิดขึ้น”เด็กสาวปาดน้ำตาที่เปียกพวงแก้มอ

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.20 หลอกล่อNC++

    EP.20“พี่เจ อะ…เอาอะไรให้หนูกิน อึก”"...""หนูไม่หมั้น""อ้าขาให้ฉันก่อน"กิก!เมื่อถอดเสื้อผ้าของณาลัลน์เสร็จ มาเฟียหนุ่มจ้องนาฬิกาข้อมือแล้วดีดนิ้วให้สัญญาณเพราะยาออกฤทธิ์เต็มที่ ก่อนหยัดกายลุกจากตัวเด็กสาวมาปลดเปลื้องเสื้อผ้าของตัวเองอย่างเร่งรีบ ฤทธิ์ของยาหลายชนิดที่ผสมอยู่ในน้ำที่ดื่มเข้าไปทำให้เกิดอารมณ์และเคลิบเคลิ้ม ภายในกายร้อนรุ่มอย่างน่าประหลาด เด็กสาวปรือตามองไปที่ปลายเตียงเห็นร่างกำยำเปลือยเปล่าเซ็กซี่ไร้ที่ติใดๆ เพียงแค่นี้ก็ทำให้ใบหน้าหวานแดงก่ำเห่อร้อนด้วยความเขินอาย เธอลอบกลืนน้ำลายอึกใหญ่ลงคอจนอีกฝ่ายสังเกตเห็น“พี่เจ~”กัดริมฝีปากอย่างยั่วยวน ลืมเรื่องที่จะเอาความกับเขาไปชั่วขณะ ตอนนี้จิตใต้สำนึกของเธอมีแต่ความต้องการ น้ำหล่อลื่นผลิตออกมาเต็มกลีบอวบอูม เด็กสาวอ้าขาออกโดยอัตโนมัติ ทำให้คนตัวโตรีบขึ้นมาบนเตียง แต่สายตาที่เธอมองแก่นกายของเขาอย่างหื่นกระหายนั้นทำให้เขาขยับตัวเข้าไปใกล้ริมฝีปากบาง“อยากอมรึไง”เขาถามพร้อมกับวางแก่นกายไว้ที่กลีบปากของเด็กสาวพร้อมกับถูไถแก่นกายเสียดสีริมฝีปาก “หนูทำไม่เป็นค่ะ”“งั้นเลีย”มือเรียวสัมผัสแก่นกายอย่างเงอะงะ เส้นเลือดปู

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.19 อย่าให้ต้องขู่

    EP.19“ใช่ ปัญญาอ่อน”เจ้าของน้ำเสียงเย็นชาเห็นด้วยกับนินิวอย่างมาก อดีตนักฆ่าหนุ่มเดินเข้ามาแทรกกลางระหว่างสองหนุ่มสาวที่คุยกันอยู่ก่อนหน้า “ปกติ”ไม่เชิงยอมรับแต่ไม่สะทกสะท้านกับคำต่อว่าของเคลีส“มึงอย่าบอกนะว่ามึงเอายาของกูไปเล่นปัญญาอ่อนด้วย”“มันเดายากตรงไหน”แม้จะถูกบ่นก็ใช่ว่าจะสลด เจอาร์ยื่นแก้วจะชนกับอีกฝ่ายแต่เคลีสกับเมินเฉย ส่ายใบหน้าเบาๆอย่างเอือมระอากับคำตอบ“เพื่ออะไร”นินิวอยากรู้คำตอบ“สนุก”“มันต้องเล่นใหญ่ขนาดนั้นเลยเหรอ”“เร้าใจ”“ระวังเถอะ ถ้ามึงหมั้นกับนางไปแล้วหลงรักนางขึ้นมาจริงๆ มึงจะสนุกไม่ออก”“เบื่อก็ทิ้ง ไม่เห็นยาก”“ปากดี”นินิวว่าให้พร้อมกับเบ้ปากด้วยความหมั่นไส้กับคำตอบสุดมั่นใจของเจอาร์ คนที่พูดแบบนี้สุดท้ายก็เจ็บเองทุกครั้ง“มึงอกหัก มึงล้มเหลวเรื่องความรักก็อย่าไปพาลใส่คนอื่น มึงเกลียดความรักไม่ได้หมายถึงว่ามึงจะต้องเกลียดความรักของคนอื่นด้วย”“รสชาติของความเจ็บปวดมันหอมหวานจะตาย”สีหน้าและแววตาโรคจิตของเจอาร์ทำให้นินิวและเคลีสที่มองเจอาร์อยู่ต้องตวัดสายตามามองกันโดยอัตโนมัติ “น่าลิ้มลองนะ”เจอาร์ยกยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์“เหอะ!”เคลีสเค้นเสียง

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.18 จนกว่าจะพอใจ

    EP.18“ทำไมออกมาเร็วจังล่ะลัลน์” เพราะณาลัลน์เดินออกมาจากห้องทำงานของจารุณีด้วยใบหน้าบึ้งตึง ประธานหนุ่มจึงเข้าไปดึงแก้มให้หญิงสาวฉีกยิ้มกว้างออกมา“พี่เจแย่งคุย”“แล้วจะคุยอะไรกับคุณหญิงอ่ะ บอกพี่ได้ไหม”“เรื่องทั่วไป แต่เหมือนเขายุ่งๆ คงไม่ได้คุยแล้วมั้ง”ปึง! เสียงบานประตูห้องทำงานของจารุณีถูกปิดอย่างแรงโดยฝีมือของเจอาร์มันทำให้สองหนุ่มสาวตกใจและหันไปมองกับท่าทางเกรี้ยวกราดของมาเฟียหนุ่ม เขาจะเดินออกไปแต่เมื่อเหลือบมามองคนที่มองเขาอยู่สองหนุ่มสาวจึงหลบสายตา เจอาร์จึงเปลี่ยนใจเดินเข้ามาหาณาลัลน์ คว้าข้อมือบางแล้วพาเธอเดินออกห่างจากพอร์ชมาระยะหนึ่ง“มากกว่านี้ก็ทำมาแล้ว แค่นี้รังเกียจรึไง”เด็กสาวพยายามสะบัดมือแต่เขาก็จับไว้แน่นกว่าเดิม ก่อนโน้มเข้ากระซิบข้างใบหูเล็กให้ได้ยินกันแค่สองคนเท่านั้น “คำถามที่เธอถามแม่ฉันเมื่อกี้ ฉันตอบให้เธอเองก็ได้ เธอถามแม่ฉันไปก็ไร้ประโยชน์”“แล้วมันเมื่อไรล่ะคะ”“เมื่อฉันเบื่อเธอ หมายถึงเมื่อฉันเอาเธอจนพอใจที่สุดน่ะ ถึงจะปล่อยเธอไป”ดวงตากลมโตเพ่งมองบุคคลตรงหน้าด้วยความไม่พอใจ คาดเดาอะไรจากเขาไม่ได้เลย เขาดูไม่ชอบเธอ แล้วทำไมเขาต้องมาทำแบบนี้กั

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.17 อยากให้หมั้น

    EP.17“ปากแกไปโดนอะไรมาอ่ะ”พิมมี่เริ่มบทสนทนาขึ้นมาหลังจากณาลัลน์มาหย่อนสะโพกลงที่โต๊ะเลคเชอร์ข้างๆกัน คนถูกทักเม้มริมฝีปากเข้าหากันโดยอัตโนมัติ พยายามที่จะไม่สบตากับพิมมี่ ทำเป็นค้นหาของในกระเป๋าสะพาย หยิบนู่นหยิบนี่ขึ้นมาทำตัวให้ยุ่งเข้าไว้“ฉันเผลอกัดปากตัวเองอ่ะ แกอย่าสนใจเลย ตอนนี้ฉันยังทำงานไม่เสร็จเมื่อคืนไม่ค่อยสบาย เอามาลอกหน่อย”“เอาไปๆ เร็วๆเลยนะ อาจารย์จะเข้าแล้ว”“ขอบใจ”“ว่าแต่ อะไรทำให้แกแต่งตัวแบบนี้วะ”พิมมี่มองการแต่งตัวของณาลัลน์ตั้งแต่ศีรษะจรดปลายเท้า นั่นก็เพราะถูกใจมากที่ณาลัลน์แต่งตามที่หล่อนเคยคะยั้นคะยอ“อยากแซ่บเหมือนแกไง” “แล้วทำไมแกไม่แต่งหน้าเข้มๆ จะได้ดูเฟียสกว่านี้”“ทำไมแกไม่ไปเกิดเป็นแบบสอบถาม?”“หูย~ เดี๋ยวนี้ปากก็แซ่บนะ ไม่ใช่การแต่งตัวอย่างเดียวแล้วแหละ”“ก็นิดหนึ่งอ่ะ”ณาลัลน์หันมามองเพื่อนรักอย่างอารมณ์ดี เสียงการแจ้งเตือนแอปพลิเคชันไลน์ดังขึ้นมา ดวงตาสีดำเข้มกลับมามองมือถือที่วางทับสมุดรายงานอยู่เรียกรอยยิ้มให้เธอได้มากเพราะพอร์ชส่งข้อความมาหาP’พอร์ช: ไอตัวเล็กยุ่งไหม อยากคุยด้วยอ่ะ ณาลัลน์: ยุ่งมาก ต้องการคนช่วยทำงานส่งจังเลยP’พอร์

  • BAD WIDOWER มาเฟียลูกติด   EP.16 กลั่นแกล้ง

    EP.16“สรุป เธอไม่ได้จนจริงๆสินะ”“ตอนม.ปลายอยู่ชมรมดนตรีค่ะ ก็เลยได้เล่นของแพง หนูแค่ไม่รวยเท่าพี่เจ แต่คนเรามันต้องไต่เต้าให้ตัวเองมีกินมีใช้มากกว่าเดิมนี่คะ”“ด้วยวิธีนี้?”“จะวิธีไหนมันก็เรื่องของหนูค่ะ”ไม่ใช่เรื่องที่จะต้องเล่าให้เขาฟังว่าจารุณีหลอกมา หากคนอคติพูดให้ตายยังไงก็อคติไม่มีจบมีสิ้น“พ่อครับ ดูนี่”อคินดึงความสนใจของเจอาร์มาที่ตัวเอง ใช้นิ้วสัมผัสกับแป้นเปียโนจนเกิดเสียงดัง เป็นการเล่นมั่วๆแต่ก็สนุกสนานตามประสาเด็กที่แค่ตื่นเต้นกับของเล่นชิ้นใหม่ปกติจับแต่ปืนปลอม ด้วยความจำที่ดีก็เล่นตามที่ณาลัลน์สอนให้ดูเมื่อสักครู่ได้เล็กน้อย เล่นเสร็จก็ปรบมือให้ตัวเองด้วยความชอบอกชอบใจ“ผมอยากให้พี่ลัลน์มาอยู่ในแก๊งซาตาน ให้สอนคนอื่นด้วยครับ”“ไม่ดีหรอก”เจอาร์ปฏิเสธทันที“แต่พี่ลัลน์เป็นเพื่อนผมนะ ผมอยากให้พี่ลัลน์มาเล่นกับผมทุกวัน”“ไม่ได้ครับ”เด็กชายทำหน้าหงอยทันทีที่โดนปฏิเสธ“อ้ะ!…สายแล้ว”เมื่อเห็นนาฬิกาที่ผนังกลับต้องตกใจที่ตัวเองเพลิดเพลินจนลืมเวลา เด็กสาวรีบอุ้มอคินลงจากตักเพราะจะต้องรีบอาบน้ำแต่งตัวไปเรียนวิชาสำคัญในช่วงบ่าย แม้จะเหลือเวลาอีกหลายชั่วโมงแต่กว่าจะได้แท็ก

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status