Chapter 2

Never magkakagusto ang isang Artista sa taga hanga nya lang. Napabuntong hininga ako at napa-iwas ako ng tingin ng tumingin ito saken.

Nahiya pa ako dahil ngumiti ito saken, ang puso ko ayaw tumigil ang kulit. Inaamin ko crush ko talaga si Sir Jason hindi kolang ma amin sa iba.

“Huy, Ikaw ah.”

Napatingin ako kay Aime ng magsalita ito sa likod ko medyo nagulat pa talaga ako, sya ang minsan kung naka-usap dito dahil ang iba ma attitude tulad ng manager dito.

“Bakit?.”Tanong ko.

“Asus, stop denying it sa tagal nateng magkasama sa trabaho kilala na kita. May gusto kaba kay sir no?.”Tanong nito na kinagulat ko.

“Ha? Pinagsasabi mo? Jan ka nanga.”Pikon ko.

“HAHAHAHA.”Rinig kung tawa nito.

Ayokong malaman ng iba na crush ko si sir, dahil napaka labong magustohan nya ako dahil usap usapan may nagustohan na syang babae.

Hindi ako pwedeng mag pa affecto sa lahat, dapat tahimik lang ako dahil hindi pag-ibig ang pinunta ko dito kundi trabaho. 

“Ihatid mo 'to sa table 6.”Utos saken.

“Opo.”

Habang dala dala ko ang tray na may laman na tubig at mga pagkain, kaya ko namang buhatin dahil sanay narin naman ako sa ganito.

Ng makarating ako sa table 6 ay kinabahan pa ako dahil sa parang nag-aaway pa itong customer. Hindi ko muna sila pinansin at ng mapansin nila ako ngumisi ako.

“Sorry po sa storbo, but here's your order napo.”Magalang kung saad.

Nakita ko kung pano bumuntong hininga ang lalaki na ngayon ay seryosong nakatingin sa babaeng kaharap nya. Girlfriend nya siguro ito? Halata naman.

Ng mailapag ko ang mga pagkain ay hinawakan ko ang basong may laman na tubig, Akmang ilalapag kuna ito ng bigla itong dumulas sa kamay ko.

“Ayyyyyy.”Mahabang tili ko.

Nagulat din ako sa ginawa ng lalaki, grabe napaka bilis nya agad nyang naiwasan ang baso at nasalo nya ito gamit ang isang kamay nya na walang natatapon.

Hindi pa ako nakabawi dahil nakanganga lamang ako nakaka amaze naman, super bilis nya parang si flash lang?.

“Ms, Can you shut your mouth? Flies might come in.”Napaka lamig ng boses.

“Ha?.”

“Annoying!.”

Narinig ko ang sinabi ng babaeng kasama nya pero hindi ko ito pinansin, nakakatuwa kase 'yong ginawa ng lalaki pinahanga nya talaga ako.

“Sorry po, pasyensya na.”

“It's fine, leave us now.”Saad nito.

Hindi nalang ako nagsalita pa dahil galit na ang babaeng kasama nito, para nanga akong kakainin sa klase ng titig nito saken eh nakakagigil din.

“Anyare doon?.”Tanong ni Aime saken.

“Nataponan kolang ng tubig.”Saad ko, pero si Aime gulat na gulat.

“Hala ka dai, nag sorry kaba? Baka ma tanggal ka sa trabaho nyan.”Tarantang Saad nito.

“Problema mo? Maayos na, it's fine naman daw kaya don't worry hindi ako matatanggal.”Wika ko. 

Napabuntong hininga sya dahil sa sinabi ko, iniwan ko muna sya dahil oras na ng lunch. Hinubad ko muna ang uniform ko at lumabas.

“Where you think your going Sienna?.”Tanong ng kung sino.

Napatigil ako sa paglalakad ng marinig ko ang boses ni sir Jason, hindi pa pala sya nakakauwi mas gusto nya talagang manatili dito para tulungan ang mga nagtrabaho sa kanya.

Super bait nya talaga kaya maraming nagkaka gusto sa kanya dahil sa kabaitan nya. Hindi ko naman masisisi ang iba dahil mabait talaga si sir Jason.

“Ah, doon lang kakain kase ako pananghalian.”Saad ko ng makaharap ako sa kanya.

“Where? Why not here? You didn't like the food here?.”Tanong nito na kina tikom ko ng bibig.

“No, hindi naman po sa ganon sir nais kolang kumain kase doon.”Saad ko.

Lage kase akong pumupunta doon, hindi ko afford ang mga pagkain dito kaya mas pinili ko sa karenderya kumain dahil affordable oo.

“Nah, come will eat together.”Saad nito.

Hindi na ako naka tanggi dahil hinatak ako nito, nakita ko si Aime sa Isang table sinabi ko kay sir Jason na doon nalang ako kay Aime.

Tumango lang sya saken kaya umalis na ako at pumunta kay Aime, kumakain sya at nakangiti na parang kinikiliti sa laki ng kanyang ngiti.

“Anong nangyare sayo at kay laki ng ngiti mo?.”Tanong ko dito.

“Aysus pabibi kapa, halikanga.”Hinila nya ako kaya napaupo ako sa tabi nya. 

“Aray ah makahila ka naman.”Reklamo ko.

“Sorry naman HAHAHA.”Tawang saad nya.

Ng maka-upo ako ay tiningnan ko sya Inaantay kopa ang sasabihin nya, kase naman pinagmamasdan nya lamang ako kaya napakunot nalang ako noo ko.

“Ano ba kase?.”Tanong ko. 

“Ayiee, may gusto kaba kay sir?.”Tanong nito.

“Huy wala pinagsasabi muna naman.”Saad ko. 

Iniinis pa ako nito kaya ako todo tanggi naman, napaawang nalang ang labi ko dahil sa mga pinagsasabi nya hanggang sa may dumating na pagkain sa harapan namin.

Syempre may naghatid alangan naman naglakad ang pagkain papunta sa harapan namin? Napaka impossible naman iyon.

“Wala po kaming pambayad.”Saad ko.

“Oo nga kuya, nagdala nga lang ako ng pagkain dahil naubos na ang sahod ko.”Saad naman ni Aime napatango tango naman ako.

Baka kase nagkamali lang si kuya ang sahod kopa naman nagastos kuna tapos ang iba naman ay nasa account kuna.

“Hindi naman sayo 'to Aime kay Sienna ito.”Saad nito.

Napatingin ako kay Aime na ngayon ay napahawak sa kanyang dibdib na parang nasasaktan sa nangyare gusto kung matawa sa ginagawa nya ngayon.

“Grabe ka naman parang d tayo magkaibigan ah.”Saad nito. Natawa si Justine sa sinabi ni Aime.

“Biro lang, sabi kase ni Sir Jason kay Sienna din ito wala naman syang sinabing para din sayo Aime sinusunod kolang ang sinabi ng boss naten.”Saad nito.

“Ede wala na, sama ng ugali nito.”

Napatingin ako kay sir Jason na ngayon ay nakangiti na nakatingin saken, habang dalawa naman ay hindi tumigil kaka bangayan. 

Napaka-ingay nila mabuti nalang at napapangiti ako ng isang Jason, matamis pa sa cake ang ngiti nito saken na para bang hindi na mawawala sa kanya iyon.

Kakatapos kolang kumain at syempre hinatian mo si Anime sinabihan ko narin si Justine na sabayan kami dahil maraming pagkain ang hinatid nya.

Akalain mo 'yon mamahalin pa talaga ang binigay sa 'min ni Sir Jason, napaka bait nya hindi din nya pinabayaran sa 'min ang lahat ng nakain namin.

“Bukas naman ah.”Ngiting saad saken ni Aime.

Kakatapos lang ng trabaho namin at oras na ng uwian kaya ngayon andito na kami sa labas. Si Justine naman ay nahuli kaya ng makita nya kami sa labas ay agad syang tumakbo.

“Antayin nyo naman ako.”

“Ang bagal mo kase.”Hirit ni Aime.

“Anong mabagal? Inutusan kaya ako ni Sir Brando kakagigil nga eh mabuti nalang mahal ko ang trabaho ko kung hindi talaga nako matagal na akong nakaalis dito.”Saad nito.

“Tama nanga yan, umuwi na tayo malapit na gumabi maglalakad lamang ako.”Saad ko.

“Hatid kana namin.”Saad ni Justine at tumango naman si Aime.

“Ay hindi na kaya ko naman eh, sge na bukas nalang ulit.”Wika ko.

“Ede sge, good night.”

“Good night.”

Tiningnan ko sila naghiwalay na ng landas dahil d naman kami pareha parehas ng Lugar. Ako naman ay nagsimula ng maglakad, dala dala ko ang pagkain na binili kolang sa resto na pinag trabahoan ko.

Ibibigay ko ito kila mama dahil alam kung nagugutom na sya at si papa naman ay dkona nabilhan ng gamot dahil may gamot naman akong nabili kahapon.

Bibili nalang ulit ako kapag naubos na ang mga gamot nya, sabi kase ng doctor bawal sya huminto sa pag-iinom ng maintenance nya.

Para akong wala sa wisyo kung maglakad dahil iniisip mo ang mga naganap kanina sa resto. Hayss, ang mga ngiti ni sir Jason ang tamis at nakakakilig.

Sino ba naman kase ang hindi kiligin kay sir Jason isang titig lang nito sayo mababaliw kana sa kilig eh. 

Swerte talaga ang matitigigan nya sa totoo lang kase ako proud na akong tinitigan nya ako. Napaka perfect na ni sir kaya san kapa?.

“Huy bag ko 'yan!.”Sigaw ko ng may biglang humablot sa bag ko. 

Nakita ko ang lalaking tumakbo agad akong tumakbo upang habolin ito, nadumihan na ang sapatos ko pero wala akong pake-alam andon ang cellphone ko at natitira kopang pera. 

Hindi pwede na mawala saken iyon importante ang laman ng bag ko, hayss naman kay daming magnanakaw ngayon. 

Agad akong napahinto ng may kotseng humarang sa lalaking kumuha ng bag, nasa madilim na sulok na kami at dahil sa bag ko napunta ako dito. Kinakabahan ako sa mangyayare.

“Ibalik mo ang bag ko.”Sigaw ko.

Tiningnan ako ng magnanakaw at hindi ko maaninag ang muka nito, tumakbo sya pero napatakip na lamang ako ng muka dahil sa nangyare.

Hindi pa nakakadalawang hakbang ang lalaki ng biglang bumukas ang pinto ng kotse, sinilip ko ito at nakita kung nakahandusay na ang magnanakaw sa lupa.

Hala?!.

Napatay ba nya?.

Lalapit sana ako upang tingnan ang nangyare sa lalaki nakita ko naman ang lalaking lumabas sa isang kotse. Natigilan ako doon, sh*t isa patong gwapo eh.

Ang muka ng magnanakaw hindi ko nakita pero ang muka nya ay nakita ko?. Hanep ah, pupulutin nya sana ang bag ko pero nagulat ako ng may biglang pumalo sa kanya.

“Huy itigil nyo yan.”Sigaw ko.

Lumaban ang lalaki sa mga kasamahan ng nagnakaw sa bag ko, masasabi kung kasamahan nya iyan dahil tinulungan sya nito.

Nakita ko kung pano nya napatumba lahat, pumalakpak akong nakatingin sa kanya ngumiti sya saken pero pareho naming hindi nakita ang lalaking parating at hinampas sya ng tobo.

Natumba sya sa sahig at inulit pa talaga hampasin ng tobo ang paa nya, nakita ko ang sakit sa muka nya kaya naman kumuha ako ng kahoy upang ihampas din sa lalaki.

Dahan dahan akong naglakad hindi ako napansin ng lalaki kaya agad kung pinalo ang ulo nya. Agad din naman itong napahiga sa sahig, tiningnan ko ang lalaki namimilipit sya sa sakit.

“Ahhhhhh, fvckk!.”Mura nya. 

“Hala, sorry.”Wika ko.

“Get my phone in my car.”Utos nito.

Tiningnan ko sya at agad rin akong tumayo upang kunin ang cellphone nya sa kotse nya. Binigay ko ito sa kanya may tinawagan sya.

“Get me there, just track my location I need your help.”Wika nito.

Napaka raming dugo ang lumabas sa paa nya na parang hindi na sya makakalakad pa. It was all my fault, kung hindi nya lang sana ako tinulungan di sya magkakaganyan.

May dumating na isang sasakyan at lumabas doon ang maraming kalalakihan. Agad nilang inalalayan ang lalaking tumulong saken. 

“Ms?.”

“Sorry po, tinulungan nya lang ako.”Saad ko. 

“Come with me.”Saad nito.

Sa isang sasakyan kami pumasok, gusto koring malaman ang kalagayan ng lalaking tumulong saken.

Dinampot ko ang bag ko at ang pagkain na dala ko ay nakalimutan ko kung san ko iyon nilagay o baka nahulog ito kanina.

Nagmaneho na ang lalaki habang ako nakatingin sa unahan nag-aalala lang ako sa lalaking tumulong saken kanina. I hope his fine lang, dahil kasalan ko ang mga nangyare.