PROLOGUE

" Javianna, baby, dito ka lang sa malapit! Huwag kang lumayo at baka mawala ka! " may pag-aalalang sigaw ni Anna sa kaniyang apat na taong gulang na anak, na abala sa paglalaro ng buhangin kasama ang mga kaklase sa playground.

" But, Mom, kukuha lang po kami ng rocks doon po sa grass! " sagot ng bata, sabay turo sa isang bahagi ng playground kung saan may mga batong nakapalibot sa isang halaman.

" Naku, hindi puwede ata doon. Mapagalitan tayo at display yata yon sa halaman, " ani Anna saka naghanap ng bato sa paligid nya. " Ito na lang, oh. Ang daming rocks dito. Saan niyo ba gagamitin? "

" That's so small, Mom. " Nakasimangot na hayag ng bata, saka naghanap ng ibang may kalakihang bato para ilagay sa mga dalang laruang sand bucket. Nagsimula ring maghanap ng bato ang tatlong batang kasama ni Javianna bago sila bumalik sa puwestong kung saan may binunuong sand castle.

Ngumiti na lamang si Anna bago tumayo at bumalik sa bench kung saan sya nakaupo kanina. Pinanood nya ang anak na masayang naglalaro kasama ang mga kaklase nito, puno ng tawanan at kasiyahan habang pilit binubuo ang buhanging matuloy na gumuguho. Saglit na naalis ang paningin ni Anna sa mga bata nang dumaan sa harap nya ang mga ina ng batang kalaro ng anak. May mga dalang inumin mula sa mamahaling café, paubos na ang ilang cup habang ang iba ay puno pa.

"...not too sweet. I'm sure babalikan ko itong bagong nasa menu nila, " saad ng isang babae habang sumisimsim sa straw mula sa cup na hawak nya. Si Carmina, isang ina na hindi halatang may apat ng anak dahil sa ganda at pang modelong katawan.

" I agree. Hindi nga lang budget friendly, but it's worth the price naman, " sang-ayon ng isang ina, si Monica, maliit na babaeng may balingkinitang katawan. Halos kaunti pa lang ang nababawas sa inuming dala. " Siguro once in a month ko lang sya mabibili, hindi sya iyong pag nag crave ka, bili kaagad, eh. Ikaw for sure kaya mo yan, kahit siguro every week pa. "

" Kahit everyday kamo, " pagtama ni Carmina saka tumawa ngunit nawala ang ngiti sa mukha nito nang magtama ang tingin nila ni Anna. Umismid lamang ito bago nagpatuloy sa paglalakad papunta sa kabilang bench kung saan may mga nakabantay sa kasambahay.

Napailing na lamang si Anna sa pagkadismaya, di pa rin maintindihan kung bakit malaki ang galit sa kaniya ni Carmina at ng ibang magulang ng mga kaklase ng anak nya. Ni isa sa mga magulang ay walang kasundo si Anna, lahat ay mababa ang tingin sapagkat alam ng lahat na galing sya sa pagiging kasambahay na umangat nang makapangasawa ng mayaman. Walang problema si Anna sa ibang pakikitungo sa kaniya dahil ang anak naman nya ay hindi nakakaranas ng pambu-bully o pagmamaliit mula sa mga taong nasa paligid nila.

Ala singko ng hapon nang makauwi sina Anna sa kanilang mala-mansyon na bahay, kasama ang anak na nagtatakbong pumasok sa loob ng bahay para salubungin ang amang naghihintay aa kanila sa pintuan.

" Dad, you're here! " Patalon na yumakap si Javianna sa ama na nakasuot pa ng black suit, halatang kauuwi lang galing sa meeting. " I miss you so much, Daddy! "

" I miss you too, baby. " Masayang tugon ng ama saka humalik sa pisngi ng anak. Saglit nitong tinapunan ng tingin si Anna na nakatayo sa harap nila bago ibalik ang tingin sa anak. " How was your day? Balita ko naglaro kayo ng mga friends mo sa park kanina? Did you have fun?"

" Yes, I did! " anito, saka nagpatuloy sa pagkuwento habang naglalakad ang ama patungong kusina, masayang pinakikinggan ang kuwento ng anak nya.

Samantala, umakyat naman si Anna sa ikalawang palapag ng bahay upang ilagay ang mga gamit ng anak sa sarili nitong kuwarto. Naghanda na rin siya ng pamalit pantulog para mamaya bago buksan ang bag para tignan ang bawat notebook nito at hanapin kung mayroon takdang aralin para magawa mamaya bago matulog.

" Ang ganda talaga ng sulat nya sa ganitong edad, " komento ni Anna habang sinusuri ang isang notebook kung saan naroon ang pinag-aralan ng anak ngayong araw.

" Anna. " Napalingon si Anna sa pinto nang marinig ang boses ng asawa. " May ginagawa ka ba? "

" Ah, wala naman. Tinitignan ko lang kung may assignment si Javi para magawa na namin mamaya, " ani Anna saka tumayo mula sa pagkakaupo sa kama ng anak. " Bakit? May kailangan ka ba? May ipagagawa? "

" Wala naman, " anito saka marahang isinara ang pinto. " Pero may kailangan tayong pag-usapan. "

Kumunot ang noo ni Anna, agad nakaramdam ng kaba sapagkat sa ekspresyon ng asawa, may ideya na sya sa maaari nilang pag-usapan ngunit pinanatili niyang inosente ang mukha. " A-Ano 'yon? "

Lumapit si Anna sa asawang nakapamulsang nakatayo sa likod ng nakasaradong pinto, seryoso ang mukhang nakatingin sa kaniya hanggang sa umangat ang kamay nito at mabilis na lumipad sa pisngi niya.

" Antonio—"

" Tang*na kang babae ka, waka ka ba talagang kahihiyan sa katawan? " Puno ng panggigigil na tanong ng asawa saka nilapit ang mukha ni Anna gamit ang paghila sa leeg nito. " Akala mo hindi ko malalaman ang ginagawa mo? Ganoon ba ka-b*bo tingin mo saakin, Anna? "

" H-Hindi ko alam sinasabi mo, Antonio. " Pagtanggi ni Anna, hinawakan ang kamay ng asawa, pilit inilalayo sa leeg niya sapagka't nahihirapan syang huminga. " Please, bitawan mo 'ko. Kung papatayin mo ako, huwag dito sa kuwarto ng anak mo..."

Marahas na binitawan ni Antonio ang leeg ni Anna at dinuro-duro ito sa mukha. " Ipapaalala ko lang sayo na may pamilya ka na kaya huwag kang umasta na parang dalaga, Anna. Baka nakakalimutan mo, wala ka sa kinalalagyan mo ngayon kundi dahil saakin kaya ayusin mo iyang utak mo."

Nanatiling inosente ang mukha ni Anna. " Antonio, a-ano bang pinagsasabi mo? Bakit nagkakaganiyan ka na lang bigla-bigla? Ano ba—"

" Huwag mong itanggi pa dahil alam ko ang ginagawa mong pagtakas sa gabi para makipagkita sa lalaki mo. " Gigil na wika nito, mabilis ang paghinga dala ng galit na nararamdaman nya. Ilang segundo bago magpatuloy, biglang may kumatok sa pinto at narinig ang boses ng anak nila. Binalik ni Antonio ang tingin kay Anna na agad naman inayos ang sarili. " Hindi pa tayo tapos, Anna. Mag uusap pa tayo mamaya. Pasalamat ka dumating anak mo. "

Hindi na lamang nagsalita si Anna, iniwas na lamang nya ang tingin at bumalik sa kama ni Javianna para ayusin ang binubuklat nya kaninang notebook. Naramdaman na lang nya ang panlalambot ng tuhod nang marinig ang pagsara ng pinto senyales na wala na ang asawa sa loob ng kuwarto.

" Diyos ko..." Napahawak sa dibdib si Anna, kasabay ng pagpatak ng luha nya. Magkakahalong takot at awa para sa sarili ang nararamdaman nya, unti-unting napagtatanto kung ano ang kaniyang pinasok. " Hindi naman ito ang buhay na pinangarap ko. "

Napatingin siya sa bintana nang marinig ang pagbuhay ng makina ng sasakyan mula sa labas. Tumayo siya at marahang hinawi ang kurtina ng bintana, nakita niya ang anak at asawa na sumakay ng kotse, umalis nang hindi na naman sya kasama. Malamang sa labas na naman kakain ang dalawa dahilan para pumasok ang isang ideya na matagal na nyang pinag-iisipan.

Dinukot ni Anna ang cellphone sa bulsa ng suot na pantalon, pumunta sa contact list at matagal tinitigan ang numero ng balak nyang tawagan bago inilagay sa tainga ang cellphone.

" Hello? " Unang bungad sa kabilang linya. Nakatakip na lamang ng bibig si Anna nang kumawala ang hikbi sa bibig nya. "Anna? "

" Javier..." Nanginginig na sambit ni Anna sa pangalan ng lalaking tunay na minamahal niya. " Please, kuhanin mo na ako rito. Ayoko na rito. "