"Ano kasi yun... amhn... Physical Intimacy."
Kumunot ang noo ni Mahalia. “Ano? P— I-intimacy.”
“Yah. At ang lumalabas na tinutukoy mo, it's orgasm, Mahalia. May binipisyo ito sa iyong kalusugan, nakakabawas ito ng stress at iba pa,” explinasyon ni Gainne.
“Naintindihan ko na, tinutulungan mo akong maging malusog.”
Napakurap-kurap si Gainne. “Ah... tama ka.” Tumayo siya. “Maligo kana, babalik na ako sa kubo.”
“Salamat, Gainne,” senserong sabi ni Mahalia.
Tuloy-tuloy sa paglakad si Gainne. Kahit na narinig niya ang pasasalamat ng babae, parang hindi lamang niya ito narinig.
Nakangiti rin na lumusob si Mahalia sa tubig. Kahit paano nasagot ang katanungan niya. Naligo siya nang may narinig siyang tunog ng helikopter. Nagmadali niyang tinapis ang pagligo at bumalik sa kubo.
Naabutan niya ang helikopter na nakalapag sa malaking espayo sa harapan ng kanilang kubo. Dali siyang pumasok sa kubo, naabutan niya si Gainne, egsakto ang paglabas nito sa kwarto ng kanyang mga magulang. Tuwid itong tumayo sa kanyang harapan.
“Aalis ka?” tanong niya. Napatingin siya sa bitbit nitong bag. “Babalik ka na sa Maynila?”
“Babalikan kita, huwag kang mag-aalala.”
“Hindi naman ako nag-aalala kung hindi kana babalik.” Pilit na ngumiti si Mahalia. “Sige na, umalis kana.”
Gainne passed by her. He seemed to need to get back to Manila immediately; he hadn't even changed his clothes and was still wearing wet pants.
Sumunod si Mahalia kay Gainne at nakita niya itong papalapit sa helikopter. Sa ilang araw nilang pagsasama, nasanay na siyang makita ito palagi. At ngayon, aalis na ito nang hindi alam kung kailan babalik.
Tumigil si Gainne sa paglalakad. Lumingon siya sa kubo at nakita niya si Mahalia na nakatayo sa gitna ng pintuan.
"Babalik ako," sigaw niya bago muling tumalikod.
Pinanood ni Mahalia ang paglipad ng helikopter. Hanggang sa makalayo. Ganoon din ang lalaki.
“Sigurado kaba na hindi pa siya nagsalita?” pasigaw na tanong ni Gainne.
“Boss, he warned me, kung hindi kita kukunin, sasabihin niya sa inyong ama ang sinabi ni Calla sa kanya,” ani Crisostomo, ang piloto.
“Masyadong marami nang alam ang Calla na iyan!”
“Anong gusto natin, ipatumba na?”
“No. Baka magkasira-sira ang organisasyon kapag ginawa natin 'yan,” sagot ni Gainne.
“Akala ko hindi mo iyon naiisip,” natatawang sabi ni Crisostomo.
Nang nag-landing ang helikopter sa helipad, bumaba si Gainne at deretsong pumasok sa mansyon. Naabutan niya ang kapatid niya sa living room, nakahiga ito sa malapad na sopa. Tumayo ito nang makita siya.
“Nandito kana, kapatid!”
Madilim na tinitigan ni Gainne ang kanyang nakakatandang kapatid.
"Easy boy! I haven't told your father about that girl," Primo said with a smile as he teased Gainne.
"And don't you ever say it to dad! Don't test me! You know what I am capable to do," Gainne warned his brother.
"So...you're in love with her?"
"I'm not in love with her. Hindi iyon mangyayari. Hindi ako magkakagusto sa isang taga bundok na babae.
"Kung ganoon, ako na ang gagawa," sabi ni Primo, "bro, mahal ko siya. Ngayon alam ko na, totoo pala ang love at first sight."
Hindi makapaniwala si Gainne sa narinig niya kay Primo. Tiningnan niya ito at mukhang seryoso ito sa sinabi.
"Mahal ko si Mahalia," ulit ni Primo. "At kaya kong gawing mas mabuti ang sarili ko para sa kanya. Magiging mabuti ako para lang sa kanya. Kahit ang pag-iwan sa bisyo ko sa droga -oo- kaya kong gawin 'yan para sa kanya!"
"Seryoso ka ba sa sinasabi mo? Iiwanan mo na ang droga para sa kanya?" paninigurado ni Gainne.
"Oo," sagot ni Primo.
"Kung ganoon... ibibigay ko siya sa'yo," sagot ni Gainne na may buong desisyon.
"Really?" Primo couldn't believe.
"Yes," Gainne answered.
"Then can I go there in Mt. El Tigre?" Primo asked.
"Yes but with me," he answered.
"Why are you coming?" Primo was surprised.
"You're still a drug addict! Maybe you'll do something to her that you'll regret in the end," he sneered in annoyance. " In ninth day of July we can go there. Now leave! I have something to attend to."
"Talaga?" Hindi makapaniwala si Primo.
"Oo," sagot ni Gainne.
"Kung ganoon, pwede ba akong pumunta doon sa El Tigre?" tanong ni Primo.
"Oo, pero kasama ako," sagot niya.
"Bakit ka sasama?" nagtataka si Primo.
"You're a drug addict! Baka may gawin ka sa kanya na pagsisisihan mo sa huli. Hunyo 30 ngayon, sa ikasiyam ng Hulyo na tayo pumunta."
Crisostomo, a newcomer, approached Gainne and whispered something to him. It's about their illegal businesses.
Ilang araw lang ang lumipas, kakaiba ang nararamdaman ni Mahalia. Parang may hinahanap ang mga mata at puso niya na hindi niya mahanap. At palagi siyang nakatayo sa may pinto na parang may hinihintay.
Huminga siya nang malalim habang nakatingin sa langit. Madilim na ang paligid pero nasa labas pa rin siya.
Nagsimulang lumitaw ang mga bituin sa langit. Mapakla siyang ngumiti habang nakatingin sa mga ito. Kumunot ang noo nang marinig niya ang isang helikopter sa ere.
“Bumalik na siya!” May malaking ngiti siya sa labi. Nang nag-landing ang helikopter, tumakbo siya papunta dito. “Gainne, bumalik ka!”
Bumaba si Gainne mula sa helikopter. Napasinghap siya nang deretsong yumakap si Mahalia sa kanya. Para siyang naging estatuwa sa kinatatayuan.
“Bumalik ka nga!” maaninag sa boses ng dalaga ang kasiyahan. May tumikhim mula sa likuran ng babae dahilan ng pagbitaw niya kay Gainne.
“Hi, Mahalia...”
Sa takot... daling nagtago si Mahalia sa likuran ni Gainne.
“Dinala ko siya dito dahil gusto niyang humingi ng patawad sa nagawa niya sayo, Mahalia,” sabi ni Gainne na kakabawi lamang sa pagkabigla.
“Pero Gainne...”
"Mahalia," entro ni Primo, "Pasensya na sa ginawa ko dati, hindi ko na uulitin 'yon." Ngumiti ito.
Tumingin si Mahalia kay Gainne at sinenyasan siya nito na patawarin ang kapatid. Sinunod naman niya ito. Ngumiti siya kay Primo at tumango bilang patunay na pinatawad na niya ito. Pero nanatili pa rin ang takot niya sa lalaki.
"Bro, samahan mo muna siya sa loob ng kubo," sabi ni Gainne. Humarap siya kay Mahalia. “Mauna muna kayo sa loob, may kukunin lang ako sa loob ng helikopter."
Hawak ni Primo ang balikat ng dalaga habang humahakbang palapit sa kubo. Ngunit hindi pa lamang sila nakapasok dito narinig ni Gainne ang palayong helikopter. Nilingon niya ito na durog ang puso.
“Don't worry, Mahalia, aalagaan kita.”
Hindi nagsalita si Mahalia na parang hindi niya narinig ang sinabi ni Primo. Takot siya na
dumestansya sa lalaki.“Hindi kita sasaktan, pangako yan...” Nag-sign of promise pa ang lalaki.
Tumakbo si Mahalia papasok ng kubo, deretso itong pumasok sa kanyang kwarto at nang-lock. May nakatago siyang itak sa ilalim ng katri, inilabas niya ito, panlaban sa pwedeng masamang gawin sa kanya ni Primo.
“Mahalia, do you take Gainne to be your partner for sickness and in health, for richer or poorer, till death do you part?”Sa ilalim ng makulimlim na langit, habang ang ulan ay marahang bumubuhos sa bubong ng kapilya, nakatayo si Mahalia sa harapan ni Gainne. Nakasuot siya ng wedding gown ay bahagyang nabasa, ngunit ang kanyang mga mata ay nagniningning… hindi dahil sa luha, kundi sa pag-ibig.Tumango si Mahalia, mahigpit ang hawak sa kamay ni Gainne. “I do, father,” bulong niya, ngunit sapat upang marinig ng lahat. Pinipigilan niya ang kanyang mga luha na hindi magsilaglagan upang hindi masira ang kanyang make-up.“Gainne, do you take Mahalia to be your partner for sickness and in health, for richer or poorer, till death do you part?”“I do, Father. Not only in days of joy, but also in moments of sorrow. With every step through life, until the final beat of my heart,” vowed Gainne, as tears gently streamed down his cheeks.Wala siyang ibang nararamdamn kung hindi kasayahan dahil sa w
Nakaupo sa isang plastic chair si Mahalia habang nasa loob ng presento. Gyvanne was also sitting on her lap. Bumukas ang pintuan ng presento, napalingon si Mahalia roon. Nanubig ang kanyang mga mata habang unti-unting tumatayo. Kasalukuyan niya pa ring karga ang anak.“Papa!”“Gainne…”Nilapitan ni Gainne ang kanyang mag-ina. Nawala lahat ng pangamba niya nang makita niya ang mga ito na ligtas. Deretso niyang niyakap ang mga ito. Sa ilang araw niyang paghahanap, nakita na rin niya, at ang higit sa lahat ay ligtas ang mga ito.“Papa, si tito Primo, he wants us to hurt.”“I’m sorry for leaving you to him. Sorry kung hindi ko kayo nahanap agad. Mahalia I’m sorry.” Ramdam sa boses ang pagsisisi sa pag-iwan niya sa mga ito sa kapatid. “Hindi ko na kayo ibabalik sa kanya. I won’t let Primo come closer or even touch you.” Idestansya ni Mahalia ang katawan kaya napabitiw si Gainne sa pagyakap. Kinuha niya ang anak na buhat-buhat pa rin nito saka tumayo nang matuwid sa harapan ng babae. kumuno
Stand still, Mahalia just stared at Primo. She can’t even talk because of fear. Bumaba ito sa kama at lumapit sa kanya. Tiningnan niya ito ng nakakatakot na lalong kinakabog ng puso niya.“Sagutin mo ako, anong ginawa mo dito?”“K-kukuha—” Mahalia calmed herself. “Sorry kung nagising kita. Kukuha lang sana ako ng isang unan, kailangan ni Gyvanne lagyan ng unan sa gilid niya,” she responds. Laki ang pasasalamat niya at nakaisip siya nang maidadahilan.Tiningnan ni Primo ang babae mula paa hanggang mukha, sinuri niya ito kung nagsasabi ba ng totoo. At sa nakikita niya mukhang hindi naman nagsisinungaling sa kanya si Mahalia. Tiyak siyang wala rin itong balak takasan siya, mahihirapan ito, lalo’t kasama nito ang anak. Malalayo ang kabahayaan na kanilang kinaruruonan na lugar kaya wala itong mahingan ng tulong at ang alam niya hindi rin ito marunong magmaniho ng sasakyan.“Kumuha ka ng unan at lumabas ka na,” sabi ni Primo bago tinalikuran si Mahalia at bumalik sa kama. Umupo siya sa gil
“No, you can’t do this to us. Hindi mo kami pwede ilayo dito, Primo. Hindi ako pupunta sa ibang bansa.”Nasa loob silang dalawa ng kwarto habang nag-uusap. It was eight in the evening. Gyvanne was on his owned room. Kumukuha lamang si Mahalia ng damit sa kwarto ngunit hindi siya dito natutulog, tatabi siya sa anak niya.Isang linggo na simula nang makalabas si Gyvanne ng hospital. halos magtatatlong linggo na rin na hindi na nagpakita sa kanila si Gainne. Hanap-hanap ito ng bata, hindi rin masagot ni Mahalia.“Hindi ikaw masusunod dito. Sa ayaw at sa gusto mo, pupunta tayo ng Australia!"Ikinuyom ni Mahalia ang kanyang palad. Simula nang malaman niya ang ginawa nito sa kanyang ina, minimithi na niyang makalayo sa lalaking ito at mabigyan ng hustisya ang mga pinatay.Tinalikuran ni Mahalia ang kausap, mariin na nakakuyom ang kanyang kamao habang pinipigilan ang mga luha sa galit habang naglalakad patungo sa pintuan.“Mahalia! Come back here! Mahalia!” singhal ni Primo.Kahit isang ling
“Mama nasaan po si papa?”Hindi masagot ni Mahalia ang anak. Kakagising pa lamang pero si Gainne ang hinahanap-hanap. Hinawakan niya ang kamay ng anak na nakahiga sa kama habang nakatayo siya sa gilid nito. Ngumiti na lamang siya sa anak, sa pamamagitan nito niya pinaparating ang kaniyang nais sabihin na hindi niya masabi.“M-mama, w-where’s p-papa?” muling tanong ng bata kahit mahina pa ito.“Hmn…” Halatang nag-iisip ng isasagot ni Mahalia. “Umuwi muna siya sa isla, may kinuha siya. Pagbalik niya sigurado ako na may dala siyang strawberry ice cream,” sagot niya sa anak.Hindi na muling nagsalita ang bata. Ngumiti ito sa ina saka ipinikit ang mga mata. Hinayaan rin ni Mahalia na makatulog ang anak. Dinudurog ang puso niya sa tuwing hinahanap ni Gyvanne ang ama nito, lalo’t alam niya na possible na matagal na naman ulit magkita ang kanyang mag-ama.Hinalikan ni mahalia ang kamay ng anak na kaniyang hawak. She felt sorry for her son. Ayaw niyang magsinungaling sa anak pero kinakilangan
“Succesful ang operation ni Gyvanne, boss.”Hindi mapigilan ni Gainne ang saya nang marinig ang magandang balita ng kaibigan na nasa kabilang linya. Parang nawalan siya ng tinik sa puso. Gumaan ang pakiramdamdam niya. Napangiti siya ngunit naglaho rin ito agad nang may naalala siya.“Kumusta si Mahalia, is she okay?” usisa ni Gainne sa kaibigan.“Kasama ko siya ngayon, lumayo lang ako ng kunti sa kanya” sagot ni Crisostomo “Do you want to talk to her? Alam niya kung bakit wala ka dito, naiintindihan niya ang mga nangyayari. Talk to her, boss. Baka mahuli na ang lahat.”“Can’t Cris, hindi ko kayang ilagay sa panganip ang buhay ng anak ko, baka kapag-nalaman ni Primo na nakikipag-usap ako sa kanya anong gawin niya sa mag-ina ko, hintayin ko muna na maka-recover ang anak ko,” mahabang sagot ni Gainne.“Naiintindihan kita boss, ibaba ko na ang tawag kasi ililipat na si Gyvaane sa regular room.”“Salamat Cris, babawi ako sayo balang araw,” saad ni Gainne. “Ang laki na ng utang ko sayo.”“N