Pagkatapos nang tagpong iyon sa mansyon ay agad na kaming lumipas patungo dito sa US , Ang sarap lang sa pakiramdam na yakap yakap ako nang sarili Kong Ina habang nagbabyahe patungo rito. Ramdam Kong bumabawi si Mommy sa akin sa mga taong nagkahiwalay kami.I saw her crying in front of me and asking for my forgiveness kahit sinabi ko nang di ako Galit sa kanya, halos araw araw nya parin iyong sinasabi sakin.Ang sakit na dulot ni Levi sakin ay nandito parin at di ko alam Kong kelan Ang eksaktong panahon para tuloyan na itong mag hilom. I'm longing for him, missing his presence but I am just nothing to him. Ang Hirap pala kapag nabigo ka sa unang pag ibig.Wala na akong naging komplikasyon sa school papers ko kasi may koneksyon na si Lolo sa school namin kaya kahit di na ako nagpakita doon ay nakapag transfer na agad ako dito. Im feeling a bit of nervousness pero kaya ko to. Kakayanin ko, pipilitin Kong maging strong kahit hinang Hina pa ako."Are you ready to see your Daddy Apo?" Lola
Five years had passed since I left the Philippines but the scars inside my heart given by the past was still fresh.I moved on but not totally, lalo na at walang closure na naganap sa pagitan naming dalawa. Five years akong walang Balita sa kanya, siguro ay engage na Sila ni Kat o baka nga nagpakasal na.After we left ay di na ako nag abala pang usisahin Ang parte sa kanya o kahit paman Kay Kat. Kahit nga sina Lolo ay madalang nalang akong tumawag doon.I am now happy and Contented with my Career as a model, who knows na Ang isang Astrid na simple lang dati at laging binubûlly ay magiging isang Modelo pala?Napagkatuwaan lang Naman namin nuon Nina Adelle na sumali sa isang beauty pageant and to my surprised ako Ang tinanghal na nanalo.Nakita din ako doon nang manager ko ngayon na si Mother Chelsea, isa syang Pinoy na bakla na dito narin nanirahan sa US dahil sa trabaho nito.For two years of working as a model, I made my own name in the industry. Hindi man ako Ang pinaka sikat but at
As my foot step on the ground of NAIA TERMINAL, may kakaibang saya akong nadarama. I close my eyes a bit para langhapin Ang hangin nang Pilipinas.Ilang minuto lang akong nakatayo nang may pumaradang isang itim na limousine sa harap ko, agad bumaba Ang driver na nakilala ko Rin agad. Ang dating driver na taga hatid sundo sakin noon sa school.Pinagbuksan ako nito na sinuklian ko Naman nang isang ngiti, agad Naman nitong pinasibad Ang sasakyan. Habang nasa daan ay nasa labas lamang Ang aking buong atensyon, namamangha parin sa mga tanawin. Ngayon ko lang naramdaman Ang matinding pagkamiss sa sariling bayan."Kumosta na ho kayo Mang Gido" panimula ko na ikinabigla yata nang nagmamanehong driver, "ahh.. a-ayos lang Naman ma'am" bahagya pa itong nautal na naging dahilan nang pagkunot nang noo ko. "Mang Gido Naman, tanggalin nyo na ho iyung Ma'am, parang Wala tayong pinagsamahan nyan nang matagal na panahon eh" napakamot Naman ito sa batok, "Akala ko kasi ay tuloyan ka nang nag bago, iba
Napagkasundoan naming mag meet up nang alas syete nang Gabi sa isang bar na sinabi ni Adelle. They said it's one of an exclusive Bar here in Philippines, only big time people can go in.Kinantyawan ko pa nga sya Kung Pano kami makapasok eh di pa Naman kami big time but she answered me that it was owned by his uncle. Hanep talaga!Ginugol ko Ang buong maghapon ko sa paglilinis nang kwarto kahit malinis Naman na, pinalitan ko narin nang design pati mga curtains, masyadong pang teens Yung dati eh. Pinakain ko Rin si Lolo sa agahan at tanghalian, pinapainom nang gamit nya at sinasamahan Kung saan nya gusto tumambay.Ngayon nga ay naghahanda na ako nang hapunan nya, saktong kakatapos ko lang maglagay nang mga pinggan sa lamesa nang pumasok din Sila ni Lola, tulak tulak ni Lola Ang wheelchair ni Lolo.Sabay na kaming tatlo Kumain, "La, Lo, may lakad po ako mamaya, kikitain ko lang po Ang mga kaibigan ko" kahit nasa tamang edad na ako ay kailangan ko paring magpaalam sa kanila bilang respeto
Ako Ang unang nakabawi sa pagkagulat, nag Iwas ako nang tingin at pilit pinapakita na Hindi na ako apektado sa kanya kahit pa parang sasabog na Ang dib-dib ko dahil sa subrang lakas nang kabog nito.Inabala ko nalang Ang sarili sa pagsimsim sa wine ko, kinakausap Rin ako ni Kristoff na katabi ko lang kaya medyo nawawala Yung awkwardness na nararamdaman ko. He enlightened up again my night dahil sa mga biro nya.Kanina pa ako naaasiwa,nang umalis kasi si Kristoff para mag banyo ay ramdam ko nang kanina pa may nakatitig sakin, nakailang shot narin ako.Habang sumisimsim sa wine glass na hawak ay di sinasadyang napadako Ang paningin ko sa pwesto nya pero ganun nalang Ang pagkagulat ko at muntik nang maibuga Ang iniinom na wine dahil sa paraan nang pagtitig nito sakin.Nakasalubong Ang kilay at may matatalim na titig sakin, partikular sa iniinom ko. Hindi ako nilulubayan nang titig nito kaya nakakaramdam na ako nang pagka awkward ulit. Bat ba antagal ni Kristoff?Pero bakit nga ba ako mag
One week had passed simula nung naging encounter namin ni Levi since I got home at ngayon masasabi Kong peaceful Naman na Ang life ko.That night when I get home, Iwan ko ba Kung bunga lang yun nang kalasingan ko o talagang affected parin ako. I was hurt, to the point na kailangan ko pang iiyak para lang makahinga ako nang maayos.I don't want to live in the past anymore, I don't want any hatreds inside but what I can do? Ang Hirap.Mother Chelsea called me yesterday and told me na umpisa na nang photoshoot ko, buti narin yun para malibang Naman ako.Busy Rin kasi Ang mga Barkada ko and also Crystal was so busy with her upcoming wedding. Nag ayos na ako para makapunta sa place na sinasabi ni Mother.Pagkarating ko sa Lugar ay isang napakalaking building Ang bumongad sakin, Madrigal's Empire , biglang kumabog nang malakas Ang dib-dib ko , pero agad ko Rin iyun iwinaksi sa isipan, maraming Madrigal sa Mundo Astrid, wag Kang paranoid.Akala ko ba photoshoot? Bat dito sa company yata ni
Ilang araw ding fucos lang ako sa pag photoshoot, dumayo narin kami nang ibang Lugar, at ibat ibang klase nang dresses Naman Ang ibinandera ko.Ngayong Araw Naman beauty rest muna ako at bukas na gaganapin Ang kasal ni Crystal. Kailangan fresh akong tingnan lalo nat ako Ang bridesmaid, Aba baka gwapo Ang maka partner ko, kahiya Naman Kung magmukha ako doong stress na stress ano.As usual pag nasa bahay ay ako Ang nag aalaga Kay Lolo, pambawi ko narin sa mga taong nawalay ako sa kanila. Tsaka Sila mom next week pa yun uuwi, tsaka I decided na maghanap nalang din nang condominium malapit sa pinagtatrabahoan ko at akoy napapagod na kakabyahe nang malayo.At ngayon nga ay Araw na nang kasal ni Crystal, isang beach wedding ito. Pusposan na Ang paghahanda nang karamihan, kami Naman ay heto at inaayosan na, purple Ang theme nang kanilang kasal.I was wearing a white long gown na may mga bids na kulay purple din Ang designs, I paired it with a stilleto na may kalahating dangkal lang Ang haba,
Nasa isang beach resort na ako Kung saan isho-shoot na Naman namin Ang beach attires, I'm wearing black two piece, litaw na litaw Ang kaputian ko. Ngayon ko lang na realize na mas nakakapagod pala to kesa dun sa ibang bansa na isang rampahan ko lang Ang mga damit na kailangan i-endores, ito kasi gagawing covers nang magazines, Ang iba nasa billboard na. Pero sulit Naman Yung pagod ko dahil kumikita Naman ako nang Malaki."Okay! Okay! Very good" rinig Kong Sabi nang photographer kaya mas nilaparan ko pa Ang pag smile. Yung tipong di naman mahahalatang pilit "perfect!" Nang matapos ako sa ilang shoots ay pinagpahinga muna ako, while walking patungong lounging chair ay natigilan Naman ako at bahagya pang napanganga, what the hèll is he doing here?Mataman Naman itong nakatitig sakin na sinuklian ko lang nang masamang tingin. Pagkuway ibinaling ko na Ang atensyon sa Ibang bagay.Nakipag usap nalang ako Kay Joseph, isa sa mga photographer ko. Palabiro din sya kaya Naman bahagyang nakali