Chapter  4

Chapter  4

หลังจากที่คุยกันมาสามเดือน เขาเกือบได้จูบสอดลิ้น แต่ทว่าเพื่อนพี่เขยของพริกหวานกลับมาขัดจังหวะซะก่อน แต่คืนนี้เขาจะเอาเธอให้จุกเอาให้เจ็บ เหมือนที่พี่ชายของเธอทำไว้กับน้องสาวของเขา

“ถุย! ไอ้เลว!” พริกหวานพ่นน้ำลายใส่หน้าปืนอย่างโมโห เธอไม่น่าหลงผิดคิดว่าเขาเป็นคนดีเลย เขามันดีแต่เปลือก สร้างภาพเป็นผู้ชายอบอุ่นแต่เขานั้นเป็นตัวเหี้ยในร่างคน

“หึ กูคงไม่เลวเท่าไอ้พัตเตอร์พี่ชายของมึงหรอก” ปืนเอามือลูบหน้าตัวเองด้วยความโมโห แล้วยกมือบีบปลายคางพริกหวานอย่างแรง ทำให้พริกหวานเจ็บไปทั้งใบหน้าจนน้ำตาเล็ดออกมาที่หางตา

“พัตเตอร์เกี่ยวอะไรด้วย” พริกหวานทั้งงงทั้งสับสน ที่จู่ๆปืนก็เอาพัตเตอร์เข้ามาเอี่ยว

“ก็เพราะพี่ชายของมึง มันทำเลวกับน้องสาวของกูไง มันอัดคลิปตอนมันเอาน้องสาวของกูไปลงในทวิต จนคนแชร์ว่อนไปหมด เพราะพี่ชายมึงเป็นต้นเหตุทำให้น้องสาวของกูต้องตาย!!” ปืนตวาดใส่พริกหวานด้วยใบหน้าแดงก่ำ พัตเตอร์มันทำลายอนาคตน้องสาวของเขา ทำให้น้องสาวของเขาจบชีวิตลงด้วยการฆ่าตัวตาย 

“ไม่จริง พัตเตอร์ไม่ได้ทำแบบนั้น” พริกหวานยืนยันเสียงแข็ง ถึงพัตเตอร์จะนอนกับผู้หญิงมาบ้าง แต่พัตเตอร์ไม่มีทางทำแบบนั้นแน่ เธอรู้จักพี่ชายของเธอดี พัตเตอร์เป็นคนกวนๆ แต่ไม่ใช่คนเหี้ยอย่างที่ปืนกล่าวหาแน่นอน

“มึงก็ลองไปถามมันสิ ว่ามันรู้จักน้องปิ่นหรือเปล่า แต่กูจะปล่อยมึงไปถามมัน หลังจากมึงเป็นเมียกูกับพี่ชายของกูก่อนนะ” ตอนนี้มีแต่สรรพนาม 'กู'กับ'มึง' ที่ปืนใช้พูดกับพริกหวาน 

“เอายาให้อีนี่กินด้วย แล้วเอามันไปห้องดำ ตั้งวิดีโอไว้ด้วย” เสียงอำมหิตของปืนสั่งลูกน้องของเขา

 “กรี๊ดดดด ปล่อยฉัน ใครก็ได้ช่วยด้วย!” พริกหวานดีดดิ้นสุดแรงสะบัดหนียานรกด้วยน้ำตาไหลพราก แต่โดนพวกมันจับบีบปาก แล้วกรอกยาใส่ปากจนเธอต้องกลืนยานรกลงไป

“ปล่อยผู้หญิงของผมคุณเปรม!” เสียงเข้มแทรกขึ้นน้ำเสียงเย็นยะเยือก ก่อนที่ร่างสูงหนึ่งร้อยแปดสิบห้าเซนติเมตรจะเดินเข้ามาพร้อมเลขาของเขาอย่างไม่เกรงกลัวใคร ใบหน้าหล่อเหลาเรียบนิ่งแต่ทว่าแววตาแข็งกร้าวดุดันไม่ยอมใคร 

“ผู้หญิงของคุณงั้นเหรอคุณคิมหันต์” เปรมกดยิ้มมุมปากอย่างพึงพอใจ ที่เจอรองประธานบีเคกรุ๊ป บริษัทอสังหาริมทรัพย์ที่ปฏิเสธการซื้อวัสดุก่อสร้างจากบริษัทของเขา แต่ทว่าตอนนี้กลับขอร้องให้เขาปล่อยหญิงสาวแสนยั่วที่เป็นแฟนน้องชายของเขา

“ช่วยหนูด้วยค่ะพี่คิม” พริกหวานพยายามดีดดิ้นไปหาคิมหันต์  แต่แรงอันน้อยนิดก็ไม่สามารถหลุดจากพันธนาการจากชายร่างกำยำที่จับ

ล็อกตัวเธอไว้แน่น

“ปล่อยเธอ” น้ำเสียงเย็นยะเยือกเพิ่มระดับเสียงความไม่พอใจ เมื่อเห็นพริกหวานร้องไห้อย่างน่าสงสาร เธอคงจะกลัวมากๆ

 “ผมคงทำตามที่คุณบอกไม่ได้หรอกนะคุณคิม ในเมื่อเธอรู้ความลับของผมไปแล้ว” เปรมเดินมาใกล้พริกหวาน เอามือสากลูบแก้มเนียนใส แล้วจะสูดดมที่ซอกคอ

“กรี๊ดดดด!! ” พริกหวานดีดดิ้นหนีสัมผัสจากเปรมน้ำตาไหลนองแก้มอย่างตื่นกลัว

“ไอ้สัด!! ” คิมหันต์ตวาดด่าเปรมด้วยความโมโห จะกระโจนเข้าใส่เปรม แต่ทว่าเลขาของเขากลับดึงแขนคิมหันต์เอาไว้ เพื่อเรียกสติที่กำลังหลุดไปตามเกมส์ของพวกมัน

 "ฮ่า ๆ.." เปรมหัวเราะลั่นอย่างสะใจกับท่าทีของคิมหันต์ที่หวงหญิงสาวคนนี้จนสติหลุด

"หากคุณอยากได้เธอคืน เรามาตกลงกันก่อนดีกว่า”

“ก่อนที่มึงจะตกลงกับกู เอามือสกปรกของมึงออกจากผู้หญิงของกู!!” คิมหันต์ตะคอกใส่เปรมอย่างเดือดดาล

“หวงจังเลยนะครับ สวยๆแบบนี้ ถ้าได้เป็นนางเอกAV สักเรื่องคงขายดี” เปรมแสยะยิ้มอย่างร้ายกาจ แล้วเอามือบีบแก้มพริกหวานเบาๆ  ก่อนผละตัวออกห่างจากพริกหวานเล็กน้อย

“มีอะไรก็ว่ามา อย่าพร่ำให้มาก"

“ใบเสนอราคาที่ผมเสนอขายวัสดุก่อสร้างเมื่อกลางปีที่แล้ว เรามาเซ็นสัญญาซื้อขายกันดีไหมครับ บีเคกรุ๊ปอาจจะลืมเซ็นสัญญากับบริษัทผมไป” เปรมพูดจายียวน ตอนนี้เขาถือไพ่เหนือกว่า ที่ผ่านมาเขาเสนอขายวัสดุก่อสร้างกับบีเคกรุ๊ปมาหลายครั้งแล้ว แต่ถูกปฏิเสธมาโดยตลอด

คิมหันต์มองเปรมด้วยแววตาเรียบนิ่ง บริษัทเปรมนั้นเสนอขายวัสดุก่อสร้างมาในราคาที่แพงมาก ทั้งที่งานไม่มีคุณภาพ อีกทั้งยังทำธุรกิจผิดกฎหมายอยู่เบื้องหลัง

“เฮ้ย เอาอีนี่ไปไว้ที่ห้องดำ แก้ผ้ามันออกด้วย” พอเห็นคิมหันต์นิ่งเฉย เปรมก็ช่วยกระตุ้นคิมหันต์ให้ตอบตกลงเร็วขึ้น 

“กรี๊ดดดด!!”

“เฮ้ย! เดี๋ยว!!” คิมหันต์รีบเอ่ยขึ้น เมื่อเห็นคนของเปรมกำลังฉุดกระชากพริกหวานออกไป