เข้าสู่ระบบแชร์
กับดักรัก 1 | กลับมา…เอาคืนแน่
ปรับปรุงล่าสุด:
2025-09-27 13:55:35สถานีตำรวจ
เสียงฝนยังตกปรอยๆ ข้างนอก เซนต์นั่งชันเข่าอยู่มุมหนึ่งที่แสงเข้าไม่ค่อยถึงเท่าไรนัก เพื่อนที่โดนจับมาด้วยกันถูกประกันตัวออกไปเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน เหลือเพียงเขาที่ยังอยู่ในห้องขังอย่างไม่คาดหวังให้ใครมาประกันตัว เซลีน น้องสาวของเซนต์ก้าวเข้ามาภายในสถานีตำรวจในชุดนักศึกษา ผมเปียกเล็กน้อยเพราะลืมเอาร่มมา ใบหน้าอ่อนโยนมีเค้าความเหนื่อยหน่ายซ่อนอยู่ “น้องสาวมาประกันตัวแล้ว” เสียงเจ้าหน้าที่เอ่ย พลางเปิดประตูห้องขังให้เซนต์ “แกนี่เข้าห้องขังเป็นงานอดิเรกจริงๆ สงสารน้องกับแม่บ้าง” เซนต์ไม่พูดอะไรนอกจากลุกขึ้นแล้วเดินออกมาพร้อมรอยช้ำบนหน้า คิ้วแตกเลือดแห้งกรัง “เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวเป็นพวกอันธพาลสักทีพี่เซนต์” “อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้ดิ” “เงินเก็บก้อนสุดท้ายทั้งชีวิตของเซย์เอามาประกันตัวพี่หมดแล้ว พี่เซนต์เคยบอกว่าจะไม่ทำตัวเป็นพวกอันธพาลแล้ว สุดท้ายก็ยังทำเหมือนเดิม” “เออ ขอโทษ” เซนต์พูดอย่างติดหงุดหงิด “เดี๋ยวหามาคืนให้หรอก” “ทำอะไรคิดถึงหน้าแม่หน่อยได้ไหม พี่ก็รู้ว่าตอนนี้แม่ป่วยอยู่” “…” เซนต์นิ่งเงียบ เมื่อน้องสาวหยิบเรื่องแม่ขึ้นมาพูด นั่นทำให้เขายิ่งรู้สึกแย่ แต่กลับเลือกที่จะไม่พูดอะไรเพราะเขาทำผิดจริงๆ เซลีนกำมือแน่นกับคำพูดของพี่ชาย ก่อนจะหมุนตัวแล้วเดินหนีออกไปโดยไม่พูดอะไรต่อ เซนต์มองตามแผ่นหลังของน้องสาวที่วิ่งออกไปท่ามกลางสายฝนด้วยแววตาที่อ่อนลง เขารู้ทันทีว่ากำลังทำให้น้องสาวผิดหวัง ตระกูลไกรวณิชคุณ “ฉันเพิ่งเตือนแกไปเรื่องนี้ นี่เอาอีกแล้วเหรอฮึ” เสียงของ ‘คิระ’ ประมุขสูงสุดของตระกูลไกรวณิชคุณเอ่ยด้วยน้ำเสียงติดเบื่อหน่าย มือหนายกบุหรี่ที่คีบอยู่ขึ้นมาดูดแล้วปล่อยควันสีเทาออกมาอย่างใจเย็น “ก็แค่เหม็นหน้ามัน” “เมื่อไหร่แกจะเลิกทำตัวเป็นอันธพาลสักที คิดว่าครอบครัวมีอิทธิพลแล้วจะทำอะไรตามอำเภอใจก็ได้?” “…” ครินทร์เงียบ คิระยกบุหรี่ขึ้นดูดอีกครั้งแล้วพ่นควันสีเทาออกมา ก่อนจะเลื่อนสายตาไปมองลูกชายคนเล็กที่ชอบสร้างเรื่องให้ปวดหัวไม่เว้นแต่ละวัน ที่รอดมาได้เพราะเป็นคนของ ‘ไกรวณิชคุณ’ ลองไม่มีนามสกุลช่วยค้ำคอป่านนี้คงติดคุกไปแล้ว ปวดหัวทั้งกับลูกชายคนโตและคนเล็ก คิระปล่อยให้ความเงียบปกคลุมนานสองนาน ก่อนที่ริมฝีปากหยักได้รูปจะขยับเอ่ยบางอย่างที่ทำให้ครินทร์ไม่พอใจ “ปิดเทอมเล็กฉันจะส่งแกไปฝรั่งเศส” “อะไรนะครับ?” “ได้ยินแล้วนี่ ไปอยู่ที่นู่นจนกว่าจะมหา’ลัยจะเปิดเทอม” “ผมต้องดูแลร้าน” “ร้านแกฉันจะคนสนิทของฉันดูแลให้” คิระพูดเสียงเรียบ ราวกับมันไม่ใช่เรื่องใหญ่โตอะไรเลย “ผมไม่ยอม!” “อย่ามาขึ้นเสียงใส่ฉัน” คิระพูดพร้อมกับปรายสายตามองลูกชายนิ่งๆ หากแต่ดูทรงพลังจนน่ากลัว “เปิดเทอมค่อยกลับมา ถ้าฉันรู้ว่าแกแอบกลับมาก่อนกำหนด…ฉันจะย้ายแกไปเรียนที่นู่นให้มันจบๆ” “ผมไม่อยากไปฝรั่งเศส ทำโทษผมยังไงก็ได้ที่ไม่ใช่ส่งไปที่นั่น!” “แกต้องคุมตัวเองให้มากกว่า และฉันหวังว่ากลับไทยคราวหน้าแกจะเปลี่ยนตัวเองเป็นคนใหม่” ครินทร์ไม่ตอบ เพียงแค่หันหลังแล้วเดินฟึดฟัดออกไปจากห้องทำงานของคนเป็นพ่ออย่างไม่สบอารมณ์ คิระมองตามหลังลูกชายคนเล็กแล้วลอบถอนหายใจออกมาเบาๆ ด้วยความเหนื่อยใจ คนโตก็ไม่ยอมแต่งงาน… คนตัวเล็กก็ยกพวกตีกัน… เขาล่ะเหนื่อยใจกับพวกนี้จริงๆ คอนโดครินทร์ ปัง! ครินทร์เดินไปเปิดตู้เย็นแล้วหยิบขวดน้ำสีเหลืองอำพันออกมาเทลงแก้วกระดกไปหนึ่งอึก หวังให้แอลกอฮอล์ช่วยบรรเทาอารมณ์หงุดหงิดแต่รสแอลกอฮอล์แสบคอแต่ยังไม่สาแก่ใจ แก้วในมือถูกวางกระแทกลงโต๊ะเสียงดัง ปัง! มือหนาหยิบโทรศัพท์ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วกดเข้าไลน์กลุ่ม ครินทร์ : คืนนี้แดกเหล้า ตรีภพ : เออ กูก็อยากแดกเหมือนกัน จอมทัพ : อยากอัดหน้าพวกแม่งนั้นอีกว่ะ ครินทร์ : กูว่าครั้งนี้พวกเราคงต้องพักกันก่อนว่ะ พ่อกูจะส่งกูไปฝรั่งเศส แม่งเซ็งฉิบหาย สัส ตรีภพ : จริงดิ? จอมทัพ : แล้วร้านมึงล่ะ ครินทร์ : พ่อจะให้คนดูแลให้ ครินทร์เทเหล้าลงแก้วแล้วยกขึ้นกระดกอีกครั้งพรวดเดียวจนหมด ก่อนจะวางลงแล้วยกมือเช็ดเหล้าออกจากปาก แววตาคมเข้มวาวโรจน์เมื่อนึกถึง ‘อริ’ หมายเลขหนึ่ง “รอกูกลับมา กูเอาคืนมึงแน่ไอ้เซนต์”
บทล่าสุด
Bad Trap กับดักรักวิศวะ กับดักรัก 3 | น้องสาวคู่อริ
“คันไม้คันมือว่ะ” คริสต์ เพื่อนของเซนต์เอ่ยขึ้น หลังจากนั่งมองกลุ่มของครินทร์ที่โซน VIP มาแล้วสักพัก“ครั้งนี้กูขอ” เซนต์พูดขึ้น มือหนายกแก้วเหล้าขึ้นกระดกหนึ่งอึก ก่อนจะขยับริมฝีปากพูดต่อ “กูไม่อยากผิดสัญญากับเซลีน”“ถ้าไม่ติดว่ามึงขอ กูคงเข้าไปซัดหน้าแม่งมันแล้ว” ภูริ ที่นั่งเอนตัวพิงพนักโซฟาขาไขว่ห้างกระดิกเท้าเบาๆ มือหนึ่งถือแก้วเหล้าขยับริมฝีปากพูด ปกติพวกเขาไม่นิ่งกันขนาดนี้ แต่เพราะเห็นแก่เซนต์ที่ขอเอาไว้ไม่ใช่แค่พวกมันที่อยากอัดหน้าพวกครินทร์ เขาเองก็อยากทำแบบนั้นไม่ต่างกัน ที่ยอมนิ่งเฉยเพราะไม่อยากทำให้เซลีนกับแม่ต้องผิดหวัง แววตาที่น้องสาวมองมาตอนอยู่โรงพักดูผิดหวังจนแทบอยากร้องไห้ เขาที่รักน้องสาวมากก็โกรธตัวเองเหมือนกันที่รักษาสัญญาไม่ได้“ว่าแต่น้องมึงว่าไงบ้าง ตอนมาประกันตัว” ภูริหันมามองเซนต์แล้วเอ่ยถามเสียงเรียบ“เหมือนเดิม บ่น ก่อนมาประกันตัวกูคงร้องไห้มาแล้วเพราะเห็นตาแดง”“กูไปปลอบน้องมึงดีไหมวะ”เซนต์ปรายสายตาไปมองคริสต์อย่างเอาเรื่อง ใครๆ ก็รู้ว่าเซนต์รักและหวงน้องสาวมากแค่ไหน ใครจะเข้ามาจีบต้องผ่านการสแกนของเซนต์ไปก่อน แต่ทุกทีก็ไม่เห็นมีใครผ่านด่านพี่ชายไปได้สั
Bad Trap กับดักรักวิศวะ กับดักรัก 2 | จุดอ่อน…
KLIN BAR “ผับไอ้เต้เปิดใหม่พนักงานผู้หญิงแม่งแจ่มสัสๆ” เสียงของจอมทัพเอ่ยหลังจากสามหนุ่มก้าวเข้ามาภายในร้านของเพื่อนที่เพิ่งเปิดใหม่ สายตาเจ้าชู้ของจอมทัพมองสาวสวยด้านในอย่างโปรยเสน่ห์สามหนุ่มเดินตรงไปยังโต๊ะโซนVIPที่จองเอาไว้ ครินทร์ทิ้งตัวลงนั่งด้วยสีหน้าที่บอกว่ากำลังไม่สบอารมณ์ จากเรื่องที่พ่อจะส่งตัวเขาไปฝรั่งเศสเพื่อดัดนิสัย วันนี้พวกเขามาดื่มผับเพื่อนที่เพิ่งเปิดใหม่ ซึ่งปกติแล้วจะดื่มกันที่ผับของครินทร์เป็นหลัก“พวกมึงมาทีทำร้านกูคึกคักกันทันที” เสียง ‘เต้’ เพื่อนในคณะสาขาเดียวกันเดินเข้ามาทักทาย ตั้งแต่พวกนี้โผล่มาสาวๆ ในผับรวมถึงพนักงานตาตั้งกันเลยทีเดียว“ทำดา พวกกูหล่อ” จอมทัพพูด ก่อนจะหันไปมองสาวสวยโต๊ะข้างๆ แล้วส่งยิ้มให้อย่างคนเจ้าชู้ สาวสวยคนนั้นก็ยิ้มกลับราวกับถูกใจอีกคนเช่นกัน“เป็นไงบ้างวะ ได้ข่าวว่าตำรวจโผล่มาก่อน”“ใส่เกียร์หมาหนีดิ รอไร” ตรีภพพูดแล้วยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มแก้เซ็ง “แต่พวกนั้นโดนรวบ ส่วนไอ้นี่โดนส่งไปฝรั่งเศส”เต้หันไปมองครินทร์ที่เอาแต่นั่งเงียบ สีหน้าบ่งบอกอารมณ์ว่ากำลังรู้สึกอะไรอยู่“แม่งหนักกว่าติดคุกอีกว่ะ” รอบก่อนครินทร์ก็โดนส่งไปฝรั่งเ
Bad Trap กับดักรักวิศวะ กับดักรัก 1 | กลับมา…เอาคืนแน่
สถานีตำรวจเสียงฝนยังตกปรอยๆ ข้างนอก เซนต์นั่งชันเข่าอยู่มุมหนึ่งที่แสงเข้าไม่ค่อยถึงเท่าไรนัก เพื่อนที่โดนจับมาด้วยกันถูกประกันตัวออกไปเมื่อหนึ่งชั่วโมงก่อน เหลือเพียงเขาที่ยังอยู่ในห้องขังอย่างไม่คาดหวังให้ใครมาประกันตัวเซลีน น้องสาวของเซนต์ก้าวเข้ามาภายในสถานีตำรวจในชุดนักศึกษา ผมเปียกเล็กน้อยเพราะลืมเอาร่มมา ใบหน้าอ่อนโยนมีเค้าความเหนื่อยหน่ายซ่อนอยู่“น้องสาวมาประกันตัวแล้ว” เสียงเจ้าหน้าที่เอ่ย พลางเปิดประตูห้องขังให้เซนต์ “แกนี่เข้าห้องขังเป็นงานอดิเรกจริงๆ สงสารน้องกับแม่บ้าง”เซนต์ไม่พูดอะไรนอกจากลุกขึ้นแล้วเดินออกมาพร้อมรอยช้ำบนหน้า คิ้วแตกเลือดแห้งกรัง“เมื่อไหร่จะเลิกทำตัวเป็นพวกอันธพาลสักทีพี่เซนต์”“อย่าเพิ่งพูดอะไรตอนนี้ดิ”“เงินเก็บก้อนสุดท้ายทั้งชีวิตของเซย์เอามาประกันตัวพี่หมดแล้ว พี่เซนต์เคยบอกว่าจะไม่ทำตัวเป็นพวกอันธพาลแล้ว สุดท้ายก็ยังทำเหมือนเดิม”“เออ ขอโทษ” เซนต์พูดอย่างติดหงุดหงิด “เดี๋ยวหามาคืนให้หรอก”“ทำอะไรคิดถึงหน้าแม่หน่อยได้ไหม พี่ก็รู้ว่าตอนนี้แม่ป่วยอยู่”“…” เซนต์นิ่งเงียบ เมื่อน้องสาวหยิบเรื่องแม่ขึ้นมาพูด นั่นทำให้เขายิ่งรู้สึกแย่ แต่กลับเลือกที่จ
Bad Trap กับดักรักวิศวะ บทนำ
เสียงเหล็กครูดลากไปตามพื้นซีเมนต์ในซอยเปลี่ยวดังจนรู้สึกเข็ดฟัน มันขยี้ประสาทได้พอๆ กับแสงไฟถนนที่กระพริบติดๆ ดับๆ เหมือนโลกกำลังหายใจขาดช่วง ภายใต้แสงไฟสลัว…กลุ่มชายหนุ่มห้าคนในชุดนักศึกษายืนประจันหน้ากัน ไม่มีใครยอมถอยแม้แต่ก้าวเดียว ในมือมีอาวุธครบพร้อมฟาดฟัน“เพื่อนมึงอีกคนไปไหนแล้ววะ” เสียงของ ครินทร์ ในชุดนักศึกษาที่เอาเสื้อออกนอกกางเกงเอ่ยถามฝั่งตรงข้ามอย่างเย้ยหยัน มือหนาถือแท่งเหล็กหนักๆ ที่สามารถฟาดหัวอริแตกได้ในพริบตา รอยยิ้มเล็กๆ ปรากฏตรงมุมปาก แววตาเฉียบคมจ้องมองราวกับ ‘นักล่า’ ที่พร้อมกระโจนใส่ฝ่ายตรงข้ามอยู่ตลอดเวลา“สองคนก็เอาพวกมึงลงได้” เซนต์ คู่อริฝั่งตรงข้ามตอบกลับเสียงเรียบตระกูลของครินทร์เป็นมาเฟียทรงอิทธิพล ตนอาจจะเสียเปรียบฝั่งนั้นเรื่องฐานะ แต่ในเรื่องของ ‘ศักดิ์ศรี’ ไม่เคยยอมใครอยู่แล้ว ต่อให้ใหญ่มาจากไหนเขาก็ไม่เคยกลัว“หึ! ปากดีนักนะมึง ระวังวันนี้จะได้จมตีนกู”“กูเคยกลัวมึงด้วยเหรอ”“ปากเก่งแบบนี้ กูแม่งอยากเอาเลือดปากมันออกจริงๆ” หนึ่งในเพื่อนของครินทร์อย่าง ตรีภพ เอ่ยด้วยสายตาเอาเรื่อง มือหนาที่มีสนับกำเข้าหากันแน่น“วันนี้มึงได้เห็นเลือดปากมันแน่” ลู
บางทีคุณอาจจะชอบ
หมวยอยากลอง วิศวะร้ายสอน(เล่น)รัก NC18+
มิลเลียนาห์2.4K viewsเกมรักวิศวะเพลย์บอย
อัญธิญาน์5.1K viewsMyDear วิศวะตัวร้าย
เรนเดียร์ B-521.9K viewsLove Engineerเมียวิศวะ
sunshine-day13.0K viewsสามี 3
พลอยแก้ว1.5K viewsบ่วงรัก ทินกร
โอชิม่อน311 viewsกับดักรัก นายวิศวะเพลย์บอย
Bluebell031.2K viewsตื๊อรักร้ายยัยแฟนเก่า
รอยหยัก - หนิงอัน497 views
