Home / วัยรุ่น / Bad Trap กับดักรักวิศวะ / กับดักรัก 2 | จุดอ่อน…

Share

กับดักรัก 2 | จุดอ่อน…

last update Last Updated: 2025-09-27 13:56:04

KLIN BAR

“ผับไอ้เต้เปิดใหม่พนักงานผู้หญิงแม่งแจ่มสัสๆ” เสียงของจอมทัพเอ่ยหลังจากสามหนุ่มก้าวเข้ามาภายในร้านของเพื่อนที่เพิ่งเปิดใหม่ สายตาเจ้าชู้ของจอมทัพมองสาวสวยด้านในอย่างโปรยเสน่ห์

สามหนุ่มเดินตรงไปยังโต๊ะโซนVIPที่จองเอาไว้ ครินทร์ทิ้งตัวลงนั่งด้วยสีหน้าที่บอกว่ากำลังไม่สบอารมณ์ จากเรื่องที่พ่อจะส่งตัวเขาไปฝรั่งเศสเพื่อดัดนิสัย วันนี้พวกเขามาดื่มผับเพื่อนที่เพิ่งเปิดใหม่ ซึ่งปกติแล้วจะดื่มกันที่ผับของครินทร์เป็นหลัก

“พวกมึงมาทีทำร้านกูคึกคักกันทันที” เสียง ‘เต้’ เพื่อนในคณะสาขาเดียวกันเดินเข้ามาทักทาย ตั้งแต่พวกนี้โผล่มาสาวๆ ในผับรวมถึงพนักงานตาตั้งกันเลยทีเดียว

“ทำดา พวกกูหล่อ” จอมทัพพูด ก่อนจะหันไปมองสาวสวยโต๊ะข้างๆ แล้วส่งยิ้มให้อย่างคนเจ้าชู้ สาวสวยคนนั้นก็ยิ้มกลับราวกับถูกใจอีกคนเช่นกัน

“เป็นไงบ้างวะ ได้ข่าวว่าตำรวจโผล่มาก่อน”

“ใส่เกียร์หมาหนีดิ รอไร” ตรีภพพูดแล้วยกน้ำสีเหลืองอำพันขึ้นดื่มแก้เซ็ง “แต่พวกนั้นโดนรวบ ส่วนไอ้นี่โดนส่งไปฝรั่งเศส”

เต้หันไปมองครินทร์ที่เอาแต่นั่งเงียบ สีหน้าบ่งบอกอารมณ์ว่ากำลังรู้สึกอะไรอยู่

“แม่งหนักกว่าติดคุกอีกว่ะ” รอบก่อนครินทร์ก็โดนส่งไปฝรั่งเศส แต่ตอนนั้นเป็นช่วงปิดเทอมใหญ่อยู่นั่นยาวหลายเดือน มันเคยหนีกลับไทยก่อนกำหนด ผลที่ตามมาโดนพ่อสั่งปิดผับชั่วคราวจนกว่าพฤติกรรมจะดีขึ้น พอผับกลับมาเปิดตามปกติมันก็กลับมา ‘ซ่า’ เหมือนเดิม “พ่อมึงนี่โหดเอาเรื่องเนอะ”

“คนเดียวที่เอามันลงได้ก็มีแต่พ่อมันนี่แหละ โหดฉิบหาย” จอมทัพหันไปมองครินทร์ที่ยังคงนั่งเงียบ ไม่ต้องสืบก็รู้ว่าครินทร์โหดได้ใคร

“ไม่พูดไรกับเพื่อนหน่อยเหรอวะ” เสียงของเต้เอ่ย

“กูไม่รู้จะพูดไร” แก้วน้ำสีเหลืองอำพันถูกยกกระดก สายตาคมเข้มมองออกไปนอกโซนVIPนิ่งๆ แต่แล้วก็ต้องชะงักเมื่อสายตาปะทะเข้ากับใครบางคนที่กำลังเดินเข้ามา

ปึก!

เสียงแก้วที่กระแทกลงโต๊ะอย่างแรง ทำให้เพื่อนในกลุ่มหันไปมองเจ้าของการกระทำเมื่อครู่พร้อมกัน ยังไม่มีใครเอ่ยถามสายตาตรีภพก็เหลือบไปเห็น ‘เซนต์’ และเพื่อนเดินเข้ามา

“ไอ้เหี้ยเซนต์”

ฝั่งของเซนต์เมื่อเห็นครินทร์ก็มองกลับอย่างไม่ยอม สองฝั่งมองหน้ากันราวกับสัตว์ป่าที่กำลังหวงแหนอาณาเขต ครินทร์ขบกรามแน่นอย่างโกรธแค้นกับคนที่ทำให้เขาต้องถูกส่งไปฝรั่งเศส ต่างคนต่างอยากอัดหน้ากันแต่ต้องกดอารมณ์เหล่านั้นเอาไว้เพราะเหตุผลส่วนตัว

“ผับกูเพิ่งเปิด กูขอ…อย่าพังร้านกู” เต้ปรามเพื่อน ก่อนจะเดินออกไปดูความเรียบร้อยของผับต่อ

“แม่งโลกกลมฉิบหาย” ครินทร์สบถออกมาเบาๆ ก่อนจะยกเหล้าที่เหลือในแก้วกระดกพรวดเดียวจนหมด ถ้าไม่ติดว่าไม่อยากมีคดีเพิ่มป่านนี้เขาคงเดินไปยืนต่อหน้ามันแล้วอัดจนน่วมแล้ว

เขาไม่อยากโดนส่งไปอยู่ฝรั่งเศสตลอดชีวิตเลยต้องยับยั้งชั่งใจไม่ให้ทำตามอำเภอใจ คิดแล้วก็น่าหงุดหงิดฉิบหายเลยว่ะ!

“แปลกว่ะ ปกติมันจะไม่ยอมเดินหนีง่ายๆ” จอมทัพมองพวกเซนต์ที่เดินตรงไปยังโต๊ะโดยไม่คิดหาเรื่อง

“สงสัยเพิ่งโดนประกันตัวออกมา คงยังไม่อยากมีเรื่อง” ตรีภพพูดขึ้น หลังจากยกเหล้าขึ้นดื่มหนึ่งอึก “ดีเหมือนกัน ไอ้ครินทร์ยิ่งโดนพ่อมันจับตาดูอยู่”

“แต่กูว่ามันอยากอัดหน้าไอ้เซนต์อยู่นะ” จอมทัพเสสายไปมองเพื่อนสนิทที่นั่งจับแก้วเหล้าจนแทบบี้ให้แตกคามือ

“กูจะไปสูบบุหรี่” ครินทร์ลุกพรวดขึิ้นแล้วเดินออกไปจากโต๊ะด้วยอารมณ์เดือนดาล หากแต่ไม่สามารถทำอะไรได้นอกจาก ‘นิ่ง’

เมื่อมาถึงจุดสำหรับสูบุหรี่ มือหนาล้วงบุหรี่ออกมาหนึ่งมวนคาบไว้ในปาก ก่อนจะใช้ไฟแช็คลนปลายกระบอกจนควันคลุ้งกระจาย ดูดนิโคตินเข้าสู่ร่างกายหวังให้ช่วยบรรเทาอาการหงุดหงิด ริมฝีปากหนาพ่นควันสีเทาออกมา

คิดว่าจะมาดื่มเหล้าให้หายเซ็งแต่ดันเซ็งหนักกว่าเดิมเมื่อเห็นคู่อริอยู่ที่นี่ แม่ง!

“ขอโทษนะคะ”

ครินทร์ชะงัก ก่อนจะปรายสายตามองเจ้าของน้ำเสียงเมื่อครู่นิ่งๆ สาวสวยคนนั้นยิ้มแย้มอย่างมีจริต แต่งตัวด้วยชุดเดรสรัดรูปโชว์สัดส่วนและนมตูมๆ แทบจะทะลักออกมาอยู่รอมร่อ

“เรา…เคยรู้จักกันมาก่อนไหมคะ”

ประโยคโหลของพวกสิ้นคิดที่เอาไว้เข้าหาผู้ชาย ครินทร์ไม่ได้ตอบกลับในทันที มือหนายกบุหรี่ในมือขึ้นแล้วดูดควันตรงปลายกระบอก ก่อนจะพ่นควันสีเทาออกมาอย่างใจเย็น ส่วนสาวสวยก็ยืนรอเพราะ ‘สนใจ’ ผู้ชายคนนี้ตั้งแต่แรกเจอ

“ไม่คิดจะตอบอะไรกลับหน่อยเหรอคะ” เธอถามขึ้นมาอีกครั้งเมื่อเห็นชายหนุ่มตรงสเปกเอาแต่เงียบ

“ให้ตอบอะไร” คราวนี้ครินทร์ยอมขยับริมฝีปากตอบ หากแต่สายต่กลับไม่คิดแม้แต่จะปรายมองสาวนมตูม

“เราคุ้ยหน้านายนะ ครินทร์…วิศวะปีสี่ใช่ไหม”

“ก็รู้จักนิ”

คำตอบของครินทร์ทำสาวสวยหน้าเสีย แต่กลับไม่คิดลดละความพยายามในการเข้าหาอีกฝ่าย

“เราชื่อ…”

“ไม่ได้อยากรู้จัก”

“สมกับเป็นครินทร์จริงๆ นะ” ครินทร์เลื่องลือเรื่องนี้อยู่แล้ว หลายคนบอกว่าเขาเข้าหายาก ซึ่งพอได้ลองแล้วก็ค้นพบว่าเป็นความจริง แต่หล่อแถมยังตรงสเปก ต่อให้ยากแค่ไหนก็ยอม “เราชื่อปิ่นนะ เรียนนิเทศน์ปีสี่”

“ไม่ได้ถาม”

“รู้จักกันไว้ไม่ดีเหรอ ไหนๆ เราก็เรียนที่เดียวกัน อีกอย่าง…เรายังเป็นเพื่อนเต้ด้วย”

เขาไม่ตอบและไม่ได้สนใจคำพูดของผู้หญิงคนนั้นที่พยายามเข้าหาจนดูน่ารำคาญ

“เราเห็นนายไปกับเต้บ่อยๆ จะบอกให้นะว่านาย…ตรงสเปกเราเลยนะ” ปิ่น ไม่เพียงแค่พูดแต่ยังเลื่อนมือไปจับแขนแกร่งของครินทร์ สายตาช้อนขึ้นมองอย่างยั่วยวน แต่อีกคนแค่ปรายตามอง “ปิ่นชอบครินทร์”

“ปล่อย”

“อย่าใจร้ายนักสิ…”

“ถ้าไม่อยากโดนกูต่อย ก็อย่ามายุ่ง”

ปิ่นหน้าเหว๋อตามคำพูดของครินทร์ สายตามองตามเจ้าของแผ่นหลังกว้างที่เดินออกไปอย่างไม่สนใจตัวเอง ปิ่นทำฟึดฟัดด้วยความไม่พอใจ มีโอกาสเข้าหาแล้วแท้ๆ แต่อีกคนกลับผลักไสไม่ไยดี

ครินทร์เดินกลับมายังโต๊ะหลังจากสูบบุหรี่เสร็จ สายตาคมเข้มมองจอมทัพที่มีสาวสวยมานั่งข้างๆ หากจำไม่ผิดเป็นผู้หญิงคนที่จอมทัพโปรยเสน่ห์ผ่านสายตาก่อนหน้านี้

“พวกกูมีอะไรเด็ดๆ มาเล่า” จอมทัพเป็นคนเปิดประเด็น หันไปมองตรีภพด้วยรอยยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะปราจสายตาไปมองโต๊ะของเซนต์แล้วหันกลับมามองครินทร์

“เด็ดๆ ของมึงก็เห็นมีแต่เรื่องผู้หญิง”

“ไอ้เวร” สาวสวยข้างกายจอมทัพหันขวับ “มันเป็นแบบนี้แหละ ชอบพูดไปเรื่อย อย่าไปฟังเลย”

“แล้วอะไรเด็ดๆ ที่มึงว่า” ถึงอย่างนั้นเขาก็อยากรู้ว่าอะไรเด็ดๆ ที่จอมทัพพูดถึงคือเรื่องอะไร

“ตอนกูไปเข้าห้องน้ำ กูได้ยินพวกนั้นคุยกัน” พวกนั้นที่จอมทัพหมายถึงคือพวกของเซนต์

“แล้ว?”

“ไอ้เซนต์มีน้องสาว”

“…” ครินทร์นิ่งเงียบ หลังจากได้ยินจอมทัพบอกแบบนั้น สายตาคมเข้มปรายมองไปยังเซนต์ที่นั่งดื่มกับเพื่อน และจังหวะมันเซนต์ก็เงยหน้าขึ้นมาสบตากับตนพอดี

“มันบอกว่าที่ยอมอยู่เฉยๆ เพราะน้องสาวขอ”

“…”

“กูเพิ่งรู้ว่ามันก็มีน้องสาว”

“…” ครินทร์ยังคงนิ่งเงียบราวกับกำลังครุ่นคิดอะไรบางอย่างที่แม้แต่เพื่อนสนิทยังเดาไม่ออก

“มึงคิดอะไรอยู่วะ” เสียงตรีภพเอ่ยถาม หลังจากเห็นเพื่อนเงียบลงไปนานสองนาน

“เปล่า”

“ถุ้ย! เชื่อก็บ้า” กองทัพพูด “คนเหี้ยๆ แบบมึงเหรอไม่มีเรื่องเลวๆ ในหัว”

“ตอนนี้กูโดนพ่อจับตาดูอยู่ กลับจากฝรั่งเศสเมื่อไหร่…ค่อยว่ากัน” เขาพูดแล้วยกยิ้มร้ายกาจ ก่อนจะหันไปคว้าแก้วเหล้ามาดื่มอย่างอารมณ์ดี

จุดอ่อนของมัน…คือน้องสาวสินะ

Continue to read this book for free
Scan code to download App

Latest chapter

  • Bad Trap กับดักรักวิศวะ   ตอนพิเศษ 3 จบลงอย่างสวยงาม

    หลายปีต่อมาเสียงประกาศจากพิธีกรบนเวทีดังก้องไปทั่วลานหน้าคณะ ท่ามกลางบรรยากาศอบอวลด้วยความยินดีและความภาคภูมิใจของเหล่าบัณฑิตใหม่ วันนั้นเป็นวันที่ท้องฟ้าแจ่มใสจนแทบไม่มีเมฆ เสียงหัวเราะ เสียงชัตเตอร์ เสียงเรียกชื่อกันข้ามตึกดังระงมไปหมด มวลอากาศร้อนระอุปะปนกลิ่นดอกไม้ที่ผู้คนถือเต็มสองมือเซลีนอยู่ในชุดครุยสีดำสนิทกับผ้าพาดบ่าขลิบทองช่วยขับให้ผิวขาวผ่องของเธอโดดเด่นยิ่งกว่าใคร ผมยาวถูกรวบตึงเรียบร้อยแต่เส้นเล็กๆ ที่หลุดออกมาเคลียกรอบกรอบหน้าทำให้เธอดูอ่อนโยนและเป็นธรรมชาติจนน่ามองไม่วางตาร่างบางเดินยิ้มรับคำแสดงความยินดีจากเพื่อนๆ และอาจารย์อย่างเป็นกันเอง ดวงตาเป็นประกายคล้ายมีแสงสะท้อนจากแววฝันที่ทำสำเร็จในวันนี้ เสียงกดชัตเตอร์ดังต่อเนื่องเมื่อเธอหันไปยิ้มให้กล้องครินทร์ยืนพิงรถหรูสีดำข้างถนน สายตามองเซลีนในชุดครุยด้วยแววอ่อนโยนที่คนอื่นไม่มีวันได้รับ วันนี้เธอโตขึ้นไปอีกขั้นแล้วภูมิใจในตัวเด็กคนนี้มากเขาเดินเข้าไปร่วมแสดงความยินดี พอเซลีนเห็นก็รีบเข้ามาสวมกอดด้วยความดีใจ เขาหยิบบางอย่างที่ถือมาด้วยแล้วยื่นให้“อะไรคะ?” เธอเลิกคิ้วขึ้นสูงเมื่อเขายื่นบางอย่างมาให้“ลองเปิดดูสิ

  • Bad Trap กับดักรักวิศวะ   ตอนพิเศษ 2 หมาแก่หวงเด็ก

    ลานกิจกรรมของคณะเต็มไปด้วยความคึกคัก เสียงเชียร์ เสียงปรบมือ และเสียงตะโกนสลับกันไปมาไม่ขาดสาย ยามบ่ายอากาศร้อนอบอ้าวแต่กลับเต็มไปด้วยความสนุกสนาน เหงื่อที่ไหลตามกรอบหน้าแต่คนละถูกเช็ดลวกๆแสงแดดสะท้อนจากผ้าใบกันแดดที่ขึงไว้เหนือหัวจนเกิดประกายแสบตา ทุกมุมของลานกว้างเต็มไปด้วยสีสันของลูกโป่ง ป้ายผ้า และสเปรย์โฟมที่ใช้ตกแต่งมุมถ่ายรูปรุ่นพี่เดินแจกน้ำให้รุ่นน้องที่นั่งเรียงกันอยู่ด้านหน้า แต่ละคนมีป้ายชื่อห้อยคอ มีของตกแต่งเล็กๆ ที่บ่งบอกเอกลักษณ์ของตัวเองเสียงร้องเพลงดังขึ้นเป็นจังหวะพร้อมเสียงตบมือ เสริมด้วยกลองยาวที่รุ่นพี่เตรียมไว้ช่วยเพิ่มความครึกครื้นเข้าไปอีกเซลีนสวมใส่เสื้อยืดสีขาวกับกางเกงยีนส์ขายาวเรียบง่าย ผมรวบสูงลวกๆ มีเส้นผมหลุดมาปรกแก้มบางส่วนแต่กลับดูเป็นธรรมชาติเธอเดินตรวจความเรียบร้อยให้รุ่นน้องกลุ่มตัวเอง มือถือขวดน้ำและผ้าเย็นไว้แจก แสงแดดกระทบผิวจนเกิดประกายวาวอ่อนๆ ทำให้เธอโดดเด่นท่ามกลางผู้คนโดยไม่รู้ตัวจนถึงช่วงเฉลยพี่รหัส หนุ่มตี๋ผิวขาวในชุดนักศึกษาเหมือนอาบน้ำวันละสิบรอบเดินตรงเข้าไปหาเซลีนพร้อมกระดาษคำใบ้“สวัสดีครับ ผมกร คำใบ้ในกระดาษ…ใช่พี่ไหมครับ”“อ่

  • Bad Trap กับดักรักวิศวะ   ตอนพิเศษ 1 เด็กขี้หึง

    ความสัมพันธ์ระหว่างครินทร์กับเซลีนดูราบรื่นแต่ก็มีทะเลาะกันตามประสาคู่รัก และทุกครั้งครินทร์เป็นฝ่ายยอมเพราะไม่อยากทำเรื่องให้เล็กกลายเป็นเรื่องใหญ่สองคนไม่เคยทะเลาะกันจริงๆ จังๆ เวลาอีกคนไม่ชอบอะไรในตัวอีกคนก็จะคอยบอกปรับกัน เป็นเรื่องปกติเวลาคบกันนานขึ้นแล้วเจอข้อเสียของกันและกัน“พี่ครินทร์มีผู้หญิงทักมา เธอเป็นใครเหรอคะ?” เซลีนเดินเข้าไปหาครินทร์แล้วยื่นโทรศัพท์ให้ดู“เธอชื่ออลิชา เป็นคนที่พี่ต้องไปคุยงานด้วยวันมะรืนนี้” เขารั้งเซลีนมานั่งบนตัก แขนโอบกอดเอวบางเอาไว้หลวมๆ ก่อนจะจุมพิตลงไหล่มนหนึ่งครั้งอย่างอ่อนโยน“แต่ชวนไปดื่มไวน์ด้วยเนี่ยนะคะ” เธอหลุบมองหน้าจอโทรศัพท์เขาที่มีข้อความจากผู้หญิงที่ชื่ออลิชาเด้งขึ้นมาเป็นข้อความชวนดื่มไวน์พอดี ก่อนจะชูให้เขาดูด้วยสายตาเอาเรื่องครินทร์รับโทรศัพท์มาอ่านข้อความ ในใจได้แต่คิดซวยแล้ว เขาไม่ได้คิดอะไรกับเธอเลย ส่วนเรื่องคอนแทคส่วนตัวเขาไม่ได้เป็นคนให้ เธอคงไปขอจากคนอื่นมาอีกที“เซย์เชื่อใจพี่ไหมครับ”“ค่ะ”“ถ้างั้นเซย์เชื่อใจพี่เรื่องนี้ด้วยได้ไหม”“อธิบายมาสิคะ แล้วเซย์จะตัดสินใจเอง”ครินทร์เงียบไปพักหนึ่ง ก่อนจะวางโทรศัพท์ลงบนโต๊ะ แล้ว

  • Bad Trap กับดักรักวิศวะ   กับดักรัก 80 | ของพี่คนเดียว…

    “พรุ่งนี้แกต้องไปงานแทนฉันที่โรงแรมคลิน”“ทำไมต้องเป็นผม พ่อใช้เฮียคิรันบ้างดิ” ครินทร์หัวเสียเล็กน้อย พรุ่งนี้ตั้งใจบินไปส่งเซลีนถึงญี่ปุ่นพร้อมกับอยู่ด้วยเจ็ดวัน แต่พ่อดันบอกให้ไปร่วมงานที่โรงแรมคลินในวันพรุ่งนี้คิระละสายตากจากแก้วชาในมือไปมองลูกชายด้วยแววตายากอ่านออก ก่อนจะขยับริมฝีปากตอบกลับเสียงเรียบ“คิรันมีบินไปดูงานที่ฮ่องกงพรุ่งนี้กับเมียเหมือนกัน ส่วนฉันก็ไม่ว่าง เหลือแค่แกแล้วครินทร์”“แต่ผม…”“งานนี้สำคัญมาก แขกที่มาคือคุณริวกิ ทัตสึโอกะ นักธุรกิจฝั่งญี่ปุ่น และครอบครัวเราได้รับเกียรติให้เป็นฝ่ายต้อนรับเขาในครั้งนี้” คิระสวนลูกชายทั้งที่ยังพูดไม่จบ ตระกูล ‘ทัตสึโอกะ’ มีอิทธิพลมากในญี่ปุ่น เผื่อในอนาคตได้ร่วมทำธุรกิจด้วยกันคงง่าย ถ้าหากครินทร์ไปร่วมงานและสร้างสัมพันธไมตรีกับทางนั้นได้อีกอย่างทางนั้นบอกเองอยากให้ครินทร์เป็นฝ่ายมาต้อนรับ จริงๆ เขาให้คิรันหรือไปเองได้ แต่ทางนั้นกำชับว่าต้องเป็นครินทร์ ซึ่งเขาก็ไม่เข้าใจว่าทำไม แต่ก็ดีเหมือนกันลูกชายจะได้มีประสบการณ์ เพราะครินทร์ไม่ค่อยชอบออกงานเท่าไรนัก“พ่อรู้ไหมว่าพรุ่งนี้เซย์จะบินไปญี่ปุ่น? ผมสัญญากับเธอแล้วว่าจะไปด้วย”“

  • Bad Trap กับดักรักวิศวะ   กับดักรัก 79 | ง้อจนกว่าจะหายงอน NC++

    ยิ่งใกล้วันเซลีนบินไปญี่ปุ่นครินทร์ก็ยิ่งไม่อยากให้ไป เขานั่งบนโซฟาหนังราคาแพงสีดำ ทิ้งศีรษะไปพิงพนักด้านหลัง เซลีนยังคงใช้ชีวิตตามปกติผิดกับเขาโดยสิ้นเชิงตอนนี้สภาพเขาไม่ต่างจากหมาโบ้ที่ซึมเพราะกำลังจะได้ห่างจากเจ้าของ เขาสามารถบินไปหาเธอได้ก็จริง แต่ด้วยหน้าที่ของเขาที่นี่ก็มีเช่นกันทำให้ทำแบบนั้นไม่ได้ตลอดครินทร์ยังนั่งนิ่งอยู่สักพัก สายตาจ้องมองมือของตัวเองที่พาดอยู่บนตัก ราวกับพยายามหาคำพูดที่จะบอก แต่ใจมันเต็มไปด้วยความรู้สึกที่ควบคุมไม่ได้เซลีนเดินเข้ามาจากฝั่งหัวโซฟา เธอยิ้มบางๆ ก่อนโน้มตัวลงจูบเบาๆ ที่หน้าผากคนตัวโต ครินทร์ลืมตามอง ดวงตาของเธอสดใสและอบอุ่นเหมือนแสงแดดในตอนบ่าย“คิดอะไรอยู่คะ?” เซลีนถามเสียงนุ่มครินทร์ส่ายหัวเบาๆ จากนั้นดึงตัวขึ้นมานั่งให้เรียบร้อย เซลีนอ้อมตัวมานั่งข้างๆ ก่อนที่เขาจะซบใบหน้าลงบนไหล่ของเธอ“พี่ไม่อยากให้เซย์ไปญี่ปุ่นเลย” เขาพูดด้วยน้ำเสียงอ่อนลง ดวงตาคมสั่นเล็กน้อยราวกับกลั้นความเจ็บปวดจากการต้องห่างกันเซลีนยกมือขึ้นลูบเส้นผมของเขาอย่างเบาๆ หัวใจเต้นแรงเมื่อเห็นแววตาที่เปล่งความอ่อนแอออกมา เธอรู้ทันทีว่าความรู้สึกนี้เป็นเรื่องจริงไม่ใช่แค

  • Bad Trap กับดักรักวิศวะ   กับดักรัก 78 | เด็กพี่ครินทร์

    สามวันต่อมา ชีวิตเซลีนยังคงดำเนินต่อไปเหมือนเดิม แต่สิ่งหนึ่งที่เปลี่ยนไปอย่างเห็นได้ชัดเลยก็คือ การให้โอกาสครินทร์อีกครั้ง เมื่อก่อนทั้งเพื่อนและพี่ชายต่างไม่ชอบครินทร์ ทว่าตอนนี้เขาทำให้คนรอบข้างเธอต่างยอมรับ แต่พี่ชายของเธอก็ยังคงทำฟอร์มในบางครั้งบ่ายแก่ๆ ภายในมหา’ลัย แสงแดดลอดผ่านต้นไม้ใหญ่ด้านข้างอาคารเรียน เงาตกลงบนพื้นคอนกรีตจนเกิดลวดลายเหมือนภาพวาด เสียงพูดคุยของนักศึกษาดังระงมจากทุกทิศ โรงอาหารกลางยังคงแน่นไปด้วยผู้คนที่ต่อคิวซื้ออาหารและหาโต๊ะนั่งกันเต็มไปหมดเซลีนกับน้ำตาลเดินเคียงกันมาพร้อมถาดอาหารในมือ วันนี้เซลีนเลือกข้าวผัดโป๊ะหน้าด้วยไข่ดาวไข่แดงไม่สุกมาก ส่วนน้ำตาลเลือกสลัดกับไก่ย่างชิ้นโตเพราะกำลังอินกับการนับแคล แต่สุดท้ายก็ไม่วายแอบซื้อนมเย็นแก้วใหญ่ติดมือมาด้วย“วันนี้คนเยอะเนอะ” น้ำตาลบ่นขณะกวาดสายตาหาโต๊ะว่าง“จริง รู้สึกว่าเยอะกว่าทุกวัน” เซลีนถามพลางเดินตามจังหวะฝีเท้าเพื่อน ดวงตาคู่สวยกวาดมองไปรอบๆ โรงอาหารที่เต็มไปด้วยเสียงหัวเราะ คุยกันอื้ออึง เสียงช้อนส้อมกระทบจานโชคดีที่มีโต๊ะว่างพอดีตรงมุมติดกระจก มองออกไปเห็นสนามหญ้ากว้างด้านนอกที่นักศึกษากำลังนั่งจั

More Chapters
Explore and read good novels for free
Free access to a vast number of good novels on GoodNovel app. Download the books you like and read anywhere & anytime.
Read books for free on the app
SCAN CODE TO READ ON APP
DMCA.com Protection Status