“กาแฟค่ะ”
กิ๊ฟวางถ้วยกาแฟตรงหน้าท่านประธานหนุ่มอีกครั้ง แววตาเขาวูบขึ้นอย่างสำราญใจ ที่มุมปากมีรอยยิ้มจาง ๆ ซ่อนไว้ยากที่ใครจะมองออก
คิงยกแก้วกาแฟขึ้นดื่มเช่นเคย ท่ามกลางสายตานับสิบคู่ของคณะกรรมการสัมภาษณ์งานในห้องประชุม
ทันทีที่ของเหลวอุ่น ๆ ไหลผ่านเข้าไปในโพรงปากสัมผัสกับลิ้นที่มีตุ่มรับรสชาตินับ 8,000 ตุ่ม วินาทีนั้น ร่างกายของเขาก็พ่นกาแฟออกมาทางเดิม
พรวด !
“ว๊าย”
คุณโฉมสอางค์ที่นั่งอยู่ฝั่งขวามือของบอสใหญ่ ลุกพรวดขึ้นพร้อมกับกรี๊ดดังลั่นด้วยความตกใจ
“แค่ก ๆ”
คิงสำลักเอาน้ำกาแฟที่ยังเหลือค้างอยู่ตามลำคอออกมา ใบหน้าเหยเก เป็นรสชาติกาแฟที่เขาจะจรดจำไปตลอดชั่วชีวิต !
“น้ำค่ะ ท่าน”
คุณโฉมสอางค์รีบยื่นน้ำเปล่าให้เจ้านาย พร้อมกับเจ้าหน้าที่สาวคนหนึ่งรีบส่งกระดาษทิชชูให้
กิ๊ฟกลั้นหัวเราะเอาไว้จนตัวสั่น หน้าแดงก่ำ ส่วนนิวอ้าปากค้าง ตาโตยิ่งกว่าไข่ห่าน แล้วเมื่อเห็นสายตาคมดุจ้องเพื่อนสาวตัวต้นเหตุราวกับจะกินเลือดกินเนื้อ เขาก็ยกมือขึ้นปิดหน้า พร้อมกับพึมพำออกมาเบา ๆ ว่า
“อีกิ๊ฟ... มึงตายแน่”
คณะกรรมการท่านอื่น ๆ ก็คิดไม่ต่างจากเขา โดยเฉพาะคุณโฉมสอางค์ที่อยู่กับประธานบริษัทมานาน รู้ดีว่าคนที่กล้าลองดีกับท่านต้องถูกจับโยนออกนอกบริษัท
ทั้งนี้ หน้าที่การคัดเลือกคนเข้าทำงานเป็นความรับผิดชอบของฝ่ายบุคคล หากเกิดเหตุการณ์ไม่ดีกับท่านประธานในตอนนี้ ความผิดที่เกิดขึ้น เธอก็ต้องรับไปเต็ม ๆ ดังนั้น เธอจะต้องรีบจัดการผู้เข้าสอบสัมภาษณ์คนนี้ให้เร็วที่สุด ก่อนที่บอสใหญ่จะเดือดไปมากกว่านี้
โฉมสอางค์ไม่รอช้ารีบกดโทรศัพท์ต่อสายไปยัง รปภ. ด้านล่างทันที
“คุณ รปภ. ค่ะ นำกำลัง 2 คนขึ้นมาที่ห้อง......”
ยังไม่ทันที่หัวหน้าฝ่ายบุคคลจะได้บอกตำแหน่งที่อยู่ เสียงทุ้มเย็นยะเยือกของประธานหนุ่มก็เอ่ยขัดขึ้นว่า
“คุณโฉมสอางค์ ไม่ต้อง”
คิงยกมืออขึ้นห้าม สายตาคมดุยังจ้องใบหน้าเย่อหยิ่งของกิ๊ฟไม่กะพริบ
คำสั่งของท่านประธาน ทำเอาโฉมสอางค์และคนอื่น ๆ ถึงกับอึ้งไปทันที ต่างพร้อมใจกันหันมามองเขาด้วยความประหลาดใจ
“กาแฟที่คุณกนกพิชญ์ชงอร่อยมากจนผมสำลักความอร่อย....”
คำพูดนั้น ทำให้กิ๊ฟหยุดตัวสั่นจากการกลั้นหัวเราะแทบจะทันที เธอเบิกตากว้างมองเขาราวกับว่ามองเอเลียนที่เพิ่งจะลงมาเหยียบบนพื้นโลก – เขาต้องดื่มกาแฟเธอจนเพี้ยนไปแล้วแน่ ๆ –
คิงเหยียดยิ้มออกมา แต่แววตากลับมีกลิ่นอายนรกพวยพุ่งออกมาจาง ๆ แล้วเอ่ยขึ้นให้ได้ยินทั่วถึงกันว่า
“....ดังนั้น พรุ่งนี้เธอมาทำงานในตำแหน่งเลขาได้เลย”
คิงเหยียดยิ้มเย็นที่มุมปาก วิธีการกำจัดศัตรูที่ดีที่สุด คือ การเก็บศัตรูไว้ใกล้ตัว เพื่อหาโอกาสเอาคืนอย่างสาสม !
นิวแอบตามมาแสดงความยินดีกับเพื่อนสาว เขารีบก้าวเข้าไปในลิฟต์แล้วกดตัวเลขไปยังชั้น 1 เมื่อประตูลิฟต์ปิดลง เขาก็กรีดสนั่น แสดงความดีใจออกมาเต็มที่ เพราะในห้องโดยสารมีแค่เขากับเพื่อนเท่านั้น
“กิ๊ฟ ! ยินดีด้วยเว้ย ในที่สุดแกก็สัมภาษณ์งานผ่าน แล้วแกก็จะได้มาทำงานในบริษัทยักษ์ใหญ่อย่างเดอะคิงแล้ว”
“ต้องขอบใจแกที่ช่วยเหลือหลาย ๆ อย่าง ทำให้ชีวิตอีกิ๊ฟรอดตายจากการเป็นคนตกงาน”
“แกต้องเลี้ยงขอบคุณฉันด้วย”
นิวยืดอกรับความดีความชอบเต็มที่
“จ๊ะ คุณนิวนี่เพื่อนเลิฟ”
“เอ่อ ว่าแต่ แกใส่อะไรลงไปในกาแฟให้บอสใหญ่กิน ทำไมเขาถึงบอกว่าอร๊อย.... อร่อย”
นิวดัดจริตทำเสียงสูง
กิ๊ฟหัวเราะคิก แล้วตอบว่า “ใส่เกลือลงไปจนหมดกระปุก”
“ว๊ายยยยยยย อีกิ๊ฟ !”
นิวอุทานออกมาด้วยความตกใจ จากนั้นเขาก็พูดกับเพื่อนสาวเสียงสั่นว่า
“แกรู้ไหม... แกทำแบบนั้น ชีวิตการทำงานต่อจากนี้ของแก คือนรกแน่ ๆ อีกิ๊ฟเอ๊ย”
“ไม่ถึงขนาดนั้นมั๊ง”
หญิงสาวหยุดขำ เริ่มรู้สึกกังวลใจขึ้นมานิด ๆ
“ฉันจะบอกอะไรแกไว้อย่างหนึ่งนะ บอสของบริษัทอื่น คือ พระเจ้า.... แต่บอสของบริษัทเรา คือ ซาตาน !”
กิ๊ฟหุบยิ้มแทบจะทันที พลางปลอบตัวเองในใจว่า
- แค่กาแฟรสเค็มจัดแก้วเดียว เขาคงไม่เล่นงานเธอถึงตายหรอกนะ-
ติ่ง !
เสียงสัญญาณลิฟต์ดังขึ้นเพื่อเตือนว่าอีกไม่กี่วินาทีข้างหน้า ประตูลิฟต์จะเปิดออกแล้ว นิวจึงรีบบอกเพื่อนสาวว่า
“นี่แก เอาชุดทำงานเก่าของแกไปขายให้หมด แล้วเอาเงินไปซื้อชุดใหม่ที่มันดูสวย ๆ เลิศ ๆ เข้าใจไหม”
“ชุดทำงานที่ฉันมีมันก็สุภาพนี่หว่า”
กิ๊ฟแย้งขึ้น เพราะรู้สึกเสียดายชุดแพง ๆ ที่เธออุตส่าห์ควักเงินในกระเป๋าซื้อมาตั้งมากมาย
“แกมาทำงานที่นี่ในตำแหน่งเลขานะย่ะ ไม่ใช่แม่บ้าน !”
นิวเท้าสะเอวแหวขึ้น
“จ้า ๆ คุณนิวนี่เพื่อนเลิฟ”
กิ๊ฟรับปาก ขณะที่เดินออกมาจากลิฟต์
“นั่นมันชุดฉันนี่ !”
เสียงของผู้หญิงคนหนึ่งตะโกนขึ้น
กิ๊ฟมองไปยังต้นเสียงทันที เธอเห็นพนักงานสาวโชคร้ายคนนั้นกำลังยืนอยู่กับ รปภ. แล้วชี้นิ้วมาที่เธอพร้อมกับแหกปากขึ้นมาอีกครั้งว่า
“ยัยหัวขโมย ! เอาชุดฉันคืนมาเดี๋ยวนี้ !”
“กิ๊ฟ แยกตรงนี้แล้วกันนะแก ตัวใครตัวมันเว้ย !”
นิวตะโกนบอกเพื่อน พลางจิ้มนิ้วกดปุ่มลิฟต์ให้รีบปิดประตูรัว ๆ
“อีนิวนี่ ! อีเพื่อนเลว”
กิ๊ฟสบถคำด่าออกมา ขณะที่ใส่เกียร์หมาวิ่งหนีออกไปยังประตูทางออกให้เร็วที่สุด เธอยกกระเป๋าบังหน้าตัวเองเอาไว้เพื่อไม่ให้อีกฝ่ายจำตนเองได้
“จะหนีไปไหน ถอดชุดคืนมาเดี๋ยวนี้”
เจ้าของชุดวิ่งตามมาอย่างไม่ลดละ ราวกับเจ้ากรรมนายเวร
“นี่ ! ชุดของฉันที่เธอใส่อยู่มันแบรนด์เนมทั้งตัวเลยนะ ราคาเฉียดหมื่น ฉันยังไม่ขี้งก ตามทวงคืนเลย”
กิ๊ฟตะโกนกลับไป พลางโบกแท็กซี่ให้หยุดรับ
“ชุดป้า ๆ แบบนี้ ราคาเท่าไหร่ฉันก็ไม่ใส่ !”
คนทวงคืนชุดตะโกนกลับหน้าดำหน้าแดง ในจังหวะนั้นกิ๊ฟเปิดประตูรถแท็กซี่ แล้วพุ่งตัวขึ้นไปนั่งแล้วเรียบร้อย
“ออกรถเลยพี่ เร็ว ๆ”
หญิงสาวตะโกนสั่ง คนขับก็เหยียบคันเร่งเต็มฝีเท้า รถแท็กซี่พุ่งตัวออกไปอย่างรวดเร็ว
“เฮ่อ....”
กิ๊ฟพ่นลมหายใจออกมาอย่างโล่งอก เมื่อรถพาเธอแล่นห่างออกไปจากหน้าตึกเดอะคิง พนักงานสาวผู้โชคร้ายคนนั้นกระทืบเท้าเร้า ๆ ปากร้องตะโกนบางอย่างออกมา ซึ่งเธอก็ไม่อาจได้ยินแล้ว
เมื่อรถแล่นออกมาได้สักระยะ เธอจึงรีบบอกคนขับแท็กซี่ว่า
“พี่ ๆ จอดที่สถานีรถไฟฟ้าข้างหน้านี่แหละ”
“โบกรถแท็กซี่ เพื่อให้มาส่งแค่นี้นี่นะ”
“โธ่เอ๊ย !... ให้มันได้แบบนี้สิ”คิงลุกขึ้นจากเตียง แล้วเดินไปเข้าห้องน้ำจัดการปลดปล่อยตัวเองอย่างสุดเซ็ง“คืนนั้น ฉันยังไม่ได้เสียตัวให้คุณเหรอ แล้วทำไมฉันตื่นขึ้นมาในสภาพเปลือยเปล่าแบบนั้นล่ะ แถมยังนอนกอดคุณด้วย”กิ๊ฟซักถามสามี เช้าวันนั้นสภาพที่เห็น ทำให้เธอเข้าใจว่าได้เขาเป็นสามีไปแล้ว มิน่าเล่า ทำไมเธอถึงจำอะไรไม่ได้เลย“ผมเป็นคนถอดเสื้อผ้าคุณออก สร้างสถานการณ์ให้ดูเหมือนว่าเรามีอะไรกันแล้ว เพื่อผูกมัดคุณไม่ให้หนีผมไปไง แต่คิดไม่ถึงว่า ผมยอมลงทุนขนาดนั้นแล้ว คุณยังกล้าทิ้งผมไปอีก ! คืนนี้คุณอย่าหวังว่าจะรอดเลย”คิงคำรามลั่น พร้อมกับพลักเจ้าสาวลงไปกับเตียง จากนั้นก็ขึ้นทาบทับเธอเอาไว้ทั้งตัว“ว๊าย ! เดี๋ยวคะ”หญิงสาวร้องโวยวายขึ้น ใช้สองมือดันหน้าอกเขาไว้ให้ออกห่าง หัวใจเธอเต้นแรงจนแทบจะทะลุออกมาอยู่แล้ว เมื่อรู้ว่าคืนนี้จะเป็นคืนแรกที่เธอจะเสียตัวจริง ๆ“เดี๋ยวอะไรอีก”ชายหนุ่มถามติดจะหงุดหงิด“กะ... กิ๊ฟกลัว” ร่างของเธอสั่นระริกขึ้นมาจริง ๆ ใบหน้าแดงก่ำ เธอเอ่ยตะกุกตะกักออกไปว่า “ขอกิ๊ฟดื่มเหล้าย้อมใจก่อนได้ไหม เผื่อว่าจะได้หายกลัว”คิงหัวเราะเต็มเสียง เลขาสาวผู้แสนจะเก่งกาจไม่เ
หญิงสาวน้ำตารื้นขึ้นมา แผ่นหลังของเธอแนบชิดกับแผงอกจนรับรู้ได้ถึงไออุ่นที่แสนคุ้นเคย แต่หัวใจเธอกลับบีบรัดกันแน่นจนรู้สึกเจ็บ เพราะหากเธอยอมกลับไปอยู่ในสถานะเดิม วันหนึ่งประวัติของเธอก็คงจะซ้ำรอยเหมือนกับแม่ของเธอแน่ ๆ“ปล่อยฉันเถอะค่ะคุณคิง เราสองคนไม่คู่ควรกัน สักวันหนึ่งคุณก็ต้องแต่งงานกับผู้หญิงที่แม่คุณเลือกให้”เธอพยายามขยับตัวหนี แต่เขากลับรัดวงแขนแน่นขึ้นไปอีก“ไม่ ผมไม่ปล่อย ผมอุตส่าห์ตามคุณมาถึงที่นี่ ทำทุกอย่างเพื่อให้เราสองคนได้อยู่ด้วยกัน คุณยังคิดจะหนีไปจากผมอีกหรือ.....”เขาส่งเสียงตัดพ้อออกมา ทันทีที่เขารู้เรื่องราวของหญิงสาวทุกอย่าง และรู้ว่าบริษัทไอยรา กรุปกำลังย่ำแย่ จึงวางแผนเข้ากวาดซื้อหุ้นของไอยรา แย่งชิงสิ่งที่ควรจะเป็นของเธอกลับคืนมาให้ แล้วบีบให้คนที่ทำร้ายเธอในอดีตให้จนตรอกอย่างถึงที่สุด ไม่ว่าเขาจะหมดเงินไปกี่หมื่นล้านก็ตามชายหนุ่มจับต้นแขนของเธอทั้งสองข้าง แล้วผลักให้หญิงสาวหันมาสบตาเขา ก่อนเอ่ยด้วยน้ำเสียงหนักแน่นว่า “ชั่วชีวิตนี้ผมจะรัก และแต่งงานกับคุณแค่คนเดียวเท่านั้น”“ถ้าแม่คุณ.....”กิ๊ฟเอ่ยออกมาได้ยากยิ่ง เพราะก้อนแข็ง ๆ วิ่งขึ้นมาจุกที่ลำคอ น้ำตา
คิงแกล้งส่งเสียงไอขึ้น พลางปรายตาคมดุมองมาที่คู่รักข้าวใหม่ปลามันที่จีบกันไม่รู้จักเวล่ำเวลา ทำเอาคนทั้งคู่ยิ้มเจื่อนไปทันที“ผมยังพูดไม่จบ...” คิงเอ่ยขึ้นอย่างทรงอำนาจแม้ว่าจะอยู่ในบริษัทของคนอื่นก็ตาม “เงื่อนไขของผมคือ หุ้นของบริษัทไอยรา กรุปในมือผม จะถูกโอนไปให้นางสาวกนกพิชญ์ เรืองระวี ทันทีที่เธอยอมลงนามในทะเบียนสมรส”เมื่อเอ่ยถึงตรงนี้ เจ้าหน้าที่อำเภอรีบนำเอกสารขึ้นมาทันที ทั่วทั้งต่างตกตะลึงกับสิ่งที่ได้ยิน คิงจึงเอ่ยต่อท่ามกลางความเงียบนั้นว่า“หากคุณจันทิราต้องการให้ลูกชายของคุณครองตำแหน่งประธานบริษัท ก็เอาเงินที่มีทั้งหมดมาขอซื้อหุ้นจากคุณกิ๊ฟไปได้ แต่ตอนนี้ราคาหุ้นสูงขึ้นมากแล้ว อาจจะได้แค่ 2 – 3 เปอร์เซ็นต์เท่านั้น”เมื่อคิงเอ่ยจบ คุณจันทิมาถึงกับกรีดร้องออกมาลั่นห้องทันที“กรี๊ดดดดดดด ฉันไม่ยอม !” หากนังลูกเมียเก็บนั่นยอมจดทะเบียนสมรสกับมหาเศรษฐีหนุ่มคนนี้ เธอสองแม่ลูกก็จะตกเป็นเบี้ยล่างมันทันที นี่เธอตกอับถึงขนาดต้องไปกราบกรานขอซื้อหุ้นจากมันเชียวหรือ“มันไม่ใช่คนในตระกูลไอยรา มันก็แค่ลูกเมียเก็บ มีสิทธิ์อะไรมาครอบครองหุ้นของโรงแรมนี้ !”จันทิราโวยวายขึ้นอย่างไม่ลืมหูลื
“ขออนุญาตค่ะ มิสเตอร์อเล็กซานเดอร์มาถึงแล้วค่ะ”เลขานุการของไอยรา เปิดประตูให้กับแขกคนสำคัญเดินเข้ามา ฝ่ายนั้นเดินเข้ามาในห้องเกือบสิบคนสามคนสุดท้ายที่เดินเข้ามานั้น ทำให้กิ๊ฟถึงกับเบิกตากว้างด้วยความตื่นตะลึง หัวใจเธอเต้นโครมครามทันทีที่สบเข้ากับดวงตาคมกริบคู่นั้น“คุณคิง”เสียงแผ่วเบาหลุดรอดออกมาจากริมฝีปากของหญิงสาว ในขณะที่น้องชายของเธอก็เอ่ยขึ้นว่า“ยินดีต้อนรับครับมิสเตอร์อเล็กซานเดอร์” เก่งรีบลุกขึ้นเข้าไปจับมือทักทายกับแขกคนสำคัญ “เชิญนั่งครับ”คณะของมิสเตอร์อเล็กซานเดอร์ หรือ คิงนั่งลงที่ฝั่งตรงข้าม เขามองหญิงสาวที่แสนคิดถึงนั้นด้วยแววตาวาววับคมกล้า ในขณะที่เขาเอ่ยแนะนำคนในทีมของตนให้อีกฝ่ายรู้จักผู้ร่วมทีมของเขาในวันนี้ประกอบด้วยทนายความฝีมือดีที่สุด ผู้แทนของบริษัทหลักทรัพย์ (Broker) เจ้าหน้าที่ฝ่ายทะเบียนราษฎร ผู้จัดการสินทรัพย์ของบริษัท รองประธานคณะกรรมการ และหัวหน้าฝ่ายการตลาดนิวนี่ที่ถูกแนะนำเป็นคนสุดท้าย แอบยักคิ้วให้กับเพื่อนสาว ที่ยังคงนั่งแข็งค้างคล้ายคนถูกสาป คนในตระกูลไอยราไม่ทราบว่าเขากับกิ๊ฟเป็นเพื่อนสนิทกัน ดังนั้น เขาจึงร่วมทีมมากับคุณเค และคุณคิงโดยไม่ต้อง
จันทิราชะงักฝีเท้า แล้วหันมามองสามี แต่เมื่อแลเลยไปเห็นลูกสาวของเมียอีกคนของเขา คอเธอก็ชูตั้งแข็งขึ้นมาทันที“คุณแม่ครับ เชิญมาคุยกันก่อน”เก่งลุกขึ้น เข้าไปโอบมารดาให้มานั่งลงที่โซฟานุ่ม เพื่อที่จะได้สนทนาเรื่องสำคัญ“เรื่องอะไร มีอะไรต้องพูดกัน ทุกวันนี้แกสองพ่อลูกเคยเห็นฉันอยู่ในสายตาไหม ดีแต่จะคอยโอ๋เอาใจคนอื่น”จันทิราปรายตามองไปที่กิ๊ฟ จงใจกระแทกเสียงคำว่า – คนอื่น – ให้ลูกเมียเก็บได้ยิน“แต่คนอื่นที่คุณเอ่ยถึง คือ ลูกสาวของผม และคือคนที่ช่วยบริษัทของเราไว้ เป็นคุณเสียอีกที่ขายบริษัทให้กับคนอื่นกับมือตัวเอง !”ปนนธีร์ขึ้นเสียงเข้มกับภรรยา แววตาของเขาเต็มไปด้วยความผิดหวัง“นี่คุณอย่ามาขึ้นเสียงกับฉันนะ ! ฉันขายบริษัทให้ใครที่ไหน”จันทิราตวาดสามีกลับ ยังไม่รู้ตัวว่าตัวเองได้พลาดพลั้งทำอะไรลงไป“ก็หุ้นของไอยรากรุป ที่คุณขายออกไปจนหมดอย่างไงล่ะ”ปนนธีร์จ้องหน้าภรรยาด้วยใบหน้าถมึงทึง“ฉันขายหุ้นในส่วนของฉัน มันผิดตรงไหน ถ้าราคามันสูงขึ้นเราก็รีบขายเอากำไรสิ ใคร ๆ เขาก็ขายกัน”จันทิราเถียงคอเป็นเอ็น ให้ตายเธอก็ไม่ยอมรับว่าเป็นคนขายบริษัท“พ่อครับ แม่ครับ ใจเย็น ๆ แล้วฟังผมอธิบายก่อนนะ
“เหอะ ! ไปทำงานที่บริษัทไม่กี่วัน แกก็จะนับญาติกับผู้หญิงคนนั้นแล้วเหรอ ผู้หญิงเขาทิ้งพี่แกไป แกยังจะไปเห็นดีเห็นงามอะไรอีก ยังไงยัยหนูมิ้น ลูกสาวของคุณหญิงก็ดีกว่าเป็นไหน ๆ”นริศรเชิดหน้าขึ้น พูดได้ไม่เต็มปากนัก เธอยังไม่อยากยอมรับหญิงสาวเป็นลูกสะใภ้ในตอนนี้ เพราะกลัวจะเสียหน้า“ที่คุณกิ๊ฟเขาทิ้งผมไป ก็เป็นเพราะว่าคุณแม่เป็นคนบีบบังคับให้เธอต้องหนีไป” คิงเอ่ยเสียงขรึม“ตาคิง !”นริศรเสียงสูง ตกใจที่ลูกชายของตนรู้เรื่องที่เธอแอบทำทั้งหมดแล้ว“ส่วนผู้หญิงที่คุณแม่อยากได้มาเป็นสะใภ้นั้น เธอมีผัวแล้ว และที่สำคัญครอบครัวเป็นหนี้ธนาคารอยู่ร้อยล้าน”“ไม่จริง !”นริศรส่ายหน้าอย่างยากที่จะยอมรับได้“คุณแม่ดูคลิปนี่ครับ”เคเปิดคลิปในมือถือให้คุณนริศรดูในหน้าจอสี่เหลี่ยมเล็ก ๆ ปรากฏภาพของมายด์มิ้นเดินออกมาจากห้องพักผู้ป่วย ใบหน้าหญิงสาวเต็มไปด้วยความหงุดหงิดนริศรได้ยินเสียงของมายด์มิ้นคุยโทรศัพท์กับคุณหญิงแม่ชัดถ้อยชัดคำ โดยเฉพาะประโยคที่ว่า......ถ้าลูกชายของยัยป้านริศรหน้าโง่นั่นจับง่ายก็ดีสิ ฉันกับแม่จะได้สบายไปทั้งชาติ...........มิ้นกลับไปนอนกอดผัวให้กีฉ่ำดีกว่า....“ตายแล้ว !”นริศรยกมื