Chapter 13

Siguro ay nanatili kami sa bahay nila Nanang at Tatang ng halos dalawang oras. Nakipagkuwentuhan lang kami. Masaya silang kausap, hindi rin nauubusan ng kuwento at nakakatuwa kasi sobrang init ng pagtanggap nila sa amin.

Nabanggit din ni Primo na magbabakasyon daw kami sa Isla Amara sa mga susunod na araw, hindi pa raw sigurado kung kailan ang exact date, pero sigurado naman daw na pupunta kami ro’n.

Medyo nakakalungkot kasi mga bandang alas kuwatro ay nagpasya na kaming umalis. Hindi na namin nahintay sina Mario at Luigi kasi masyado raw silang abala sa trabaho. Nalaman ko na pareho pala silang nagma-manage ng isa sa mga businesses ng mga Montealegre rito sa Pangasinan kaya hindi nakakapagtaka na abala talaga sila masyado.

Habang nasa sasakyan naman at biyahe pauwi ay tahimik lang akong nakikinig sa mga pandadaldal at kuwento ni Luna. Hindi ko alam pero feeling ko kasi ay pagod ako ngayong araw kahit na wala naman akong masyadong ginawa.