All Chapters of Beastly: Primo Hernani: Chapter 1 - Chapter 10

Kasalukuyan akong naka-upo sa swivel chair sa opisina ko at nagtatrabaho nang makarinig ng katok mula sa nakasarang pinto. “Come in,” saad ko habang hindi inaalis ang tingin sa mga papel na nasa harapan ko. “Miss, I’m sorry to interrupt you,” nag-angat ako ng tingin kay Lyn, ang sekretarya ko at isa sa mga pinagkakatiwalaan kong tao sa opisina nang sabihin niya iyon. “It’s okay, Lyn. Do you need anything?” Nagbuntong hininga naman siya na ikinakunot ng noo ko. “I really can’t find someone na sasama sa ‘yo next week, Miss. Kailangan ko po talagang umuwi sa probinsiya namin kasi may sakit ang Nanay ko,” ako naman ang napabuntong hininga sa sinabi niya. I suddenly remember that we have to go to Pangasinan next week to attend a business conference. Dad was actually the one that they invited but he asked me to take over and represent Williams Group of Companies. “Lyn, I know that company leave is your right but I really need

“Anything else?” tanong ko. Kasalukuyan akong naka-upo sa swivel chair sa loob ng conference room ng WGC main office. Nandito ang halos lahat ng department heads, managers, shareholders of WGC and even Dad. Katabi pa nga niya si Primo. Every month kasi ay nagkakaroon kami ng meeting. We’re trying to get the employees side, opinions and suggestions on how to make everything better. Sa panahon kasi ngayon ay ang daming nagsisi-alisang mga empleyado sa iba’t ibang mga kompanya dahil hindi nila gusto kung paano makitungo sa kanila ang mga nasa higher ups, Being leader and being a boss are two completely different thing. Hindi naman namin gusto na laging may empleyadong aalis dahil sa gano’ng dahilan. So as much as possible, we’re trying to meet their expectations. “Uhm, ma’am?” nagtaas ng kamay ang isang empleyado, nilingon ko naman siya tapos ay marahan pang tumango. “Go ahead,” “Uhm, Rhea po, Head ng Customer S

“Thanks, Attorney. I’ll just see you again tomorrow,” wika ko bago binuksan ang pinto ng kotse niya. Hinatid kasi niya ako rito sa tapat ng bahay namin pagkatapos naming mag-dinner. It’s already eight in the evening. Maaga pa ang ganitong oras para sa akin, hindi rin ako agad aantukin at balak ko pang magbasa ng mga business proposal sa study table ko sa kuwarto. Isa lang ito sa maraming mga bagay na nakasayan ko nang gawin. “I won’t be in the office tomorrow. I have a trial to attend,” sagot niya. “I’ll see you the next day, instead. Dito na ba kita susunduin o sa opisina na?” tanong pa niya. “I’m not sure. Baka kasi may mga kailangan pa akong tapusin sa opisina bago tayo bumiyahe. So, doon na lang siguro,” tumango naman siya sa sinabi ko. I was about to step out of the car when someone knocked on his car’s window. Muntik na akong mapatalon sa gulat dahil doon. Siya naman ay mahina lang na natawa sa reaction ko. Bahagy

Nang makarating sa resort ay dumiretso muna kami sa convention hall kung saan gaganapin ang business conference. Nagsisimula na nga ang event, at may mga kilalang personalidad na sa mundo ng business ang nagsasalita sa stage. Nakahanap naman kami agad ni Primo ng puwesto, tapos ay magkatabing umupo. Abala ako sa pakikinig kunware sa nagsasalita kahit na wala naman akong maintindihan. Iniisip ko pa rin kasi ang mga napag-usapan namin ni Primo sa sasakyan niya. Hindi ko talaga inakala na napakalungkot pala ng mga nangyari sa kanya. Ang dami na niyang pinagdaanan pero ngayon ay ngumingiti siya na parang ang saya lang ng lahat. Napakalakas niya. Feeling ko kung sa akin nangyari iyon, baka hindi ko kinaya. It’s either nabaliw na ako o baka nawala agad sa mundo. Hindi ko alam. Madalas ay nadi-disappoint ako sa mga desisyong ginagawa ko, nagagalit sa sarili kasi hindi lahat ng gusto kong gawin ay nagagawa ko, laging nakabase iyon kay Dad at sa kung ano

Napabuntong-hininga na lang ako habang naiinip na nakikinig sa mga walang kuwentang kuwento ni Aryan. Kasama kasi namin sila ni Primo sa table. It’s already eight in the evening. Katatapos lang namin halos mag-dinner at umiinom naman sila ng alak ngayon. Aryan was right, her father set-up a barbecue party for everyone after dinner. Ako naman ay hindi umiinom. Hindi ko gusto ang lasa ng alak. Napilitan lang ako na tumambay rito kasama sila dahil nandito si Primo. Sa totoo lang ay gusto ko nan gang bumalik sa hotel room namin, eh, mag-check ng mga email proposal o kahit na matulog na lang. Maliban kina Aryan at Jeric ay may iba pa kaming kasama sa table na halos kasing edad lang din namin. Mga batang businessman, o kung hindi kaya ay anak ng mga businessmen na nandito rin. “And then, an international brand for a clothing line offered me a slot on their upcoming big event. Sabi ko, kung hindi ako ang highlight ay ide-decline ko ang offer nila. Kaya pin