공유

Chapter 5

작가: Lucy Heart
last update 최신 업데이트: 2022-12-01 13:08:54

AFTER nitong nai-park ng maayos ang dalang sasakyan ay dumiretso na kaagad si Chandria sa loob ng nasabing resort.

"Hi Ma'am, welcome po sa Hidden paradise of dreams resort kung saan pwede po kayong mangarap ulit. I'm Javi Palma. Ano po ang maipaglilingkod ko sa inyo?" super hyper na bati ng receptionist sa kanya. Pagpasok na pagpasok pa lang niya mismo. Inikot-ikot niya muna ang mga mata sa kabuuan ng resort at masasabi niya ngang mukhang relaxing naman ang lugar. Maganda at malinis ang ambiance nito. Mukhang friendly rin ang mga nagtatrabaho dito. Isang malaking ebidensya na ang babaeng nasa front desk na ito. Lumapit na siya at sinuklian din ng matamis na ngiti ang babae.

"Hi, miss! May magpareserve ng pangalan ko dito one month ago pa daw," panimula niya. "Paki-check na lang kung tama ba. Lexy Medina ang pangalan."

Kaagad namang kumilos ang babae para e-check ito sa kanilang record.

"Kayo po ba si Ms.Chandria Santana?" tanong nito at tango naman ang binigay niya na sagot sa receptionist. "Meron po ba kayong I.d ma'am?" at inabot naman niya ang kanyang driver's licence.

"You may sit for a while ma'am." sabay turo nito sa sofa sa lobby area. "I'll just double check your info details. Thank you, po."

Tumalima naman siya sa malambot na sofa na naroon. Nakita niya na tila marami-rami rin ang guest ng resort ngayong araw.

Malapit sa kinauupuan niya ay tila magkasintahan dahil magkatabi ang mga ito na naupo sa isang mahabang sofa. Maganda, maputi,kulot ang buhok at baby face ang mukha ng babae. Habang matangkad at gwapo rin naman ang lalaki.

Sa bandang kanan ng mga ito ay isang matabang lalaki naman at isang babae na may maikling buhok na kulay brown ang nakaupo. Sa hula niya ay magkaibigan ang apat.

Bumalik ang mata niya sa mukha ng lalaking katabi ng cute at kulot na babae at ewan kung bakit biglang sumagi sa isipan niya na ikompara ito kay Niel.

Bahagya siyang napailing. Iniisip niya pa lang ang pangalan ng lalakeng iyon ay kumukulo na kaagad ang dugo niya.

"Would you mind stopping staring at him?" boses ng babaeng kulot. Biglang nagising ang kanyang diwa at nalipat ang mata sa kulot na dalaga. Nakataas ang isang kilay nito habang masama ang tingin sa kanya.

"I—am sorry," taranta niyang paumanhin. "I didn't mean to. I was not on my mind for a couple of seconds." paliwanag niya.

"It's okay, miss. No worries." Nakangiting sabi naman ng lalake sa kanya at mahina nitong siniko ang katabi. "Pagpasensyahan mo na rin siya. Hindi lang maganda ang gising niya." ani pa nito.

Mas lalo pa tuloy sumama ang tingin sa kanya ng kulot na babae.

"Thanks," maikli niyang sagot. "I'm Chandria by the way." pakilala niya sa kanyang sarili.

"I'm Ezekiel," sagot naman sa kanya ng lalaki. "This is Levy," turo nito sa katabing kulot na babae. "That is Nougat and Hazel." turo nito sa mga nakaupo sa kanyang kanan.

"Well, nice to meet you all." ani ni Chandria saka ngumiti. It was her first time na makipagkaibigan sa mga taong estranghero sa kanyang paningin at first time rin niyang makakita ng babaeng tila kakainin siya ng buhay.

"You can stop staring at me now, Levy." aniya saka ngumiti dito. "He's all yours and you look perfect as a couple."

Unti-unti nang lumiwanag ang mukha ni Levy kaya doon na siya nakahinga ng maluwag. Itinutok niya na lang ang paningin sa babaeng nasa front desk na palapit sa kanya.

"Once again po, ma'am, thank you for choosing Hidden paradise of dreams resort for your dream vacation. Enjoy your one week stay with us!" nakangiti nitong sabi sabay abot na sa kanya ang ng key card sa kanyang magiging kwarto.

May isang bell boy naman ang nag-approach sa kanya na siya ang maghahatid sa room nito. Ibinigay niya ang lahat ng dala-dala niyang maleta sa lalaki.

"Ako nga po pala si Mark, Ma'am." pakilala sa kanya ng bell boy na sa tantiya niya ay mas matanda siya dito ng ilang taon. Pinagbuksan siya nito ng pinto at nauna na itong pumasok. "Tumawag lang po kayo sa telepono kung may kailangan po kayo." habilin nito bago ito tuluyan na umalis.

Nang mapag-isa na siya sa kanyang kwarto ay mabilis niyang hinubad ang suot na sandalyas at pabagsak na siyang nahiga sa malambot na kama na nandoon.

Pansamantala muna niyang ipinikit ang pagod niyang mga mata at kalaunan ay iminulat rin ng makaramdam na ng gutom. Gustuhin niya mang mahiga pa muna pero ayaw naman siyang tantanan ng gutom niyang tiyan.

Nagpalit lang siya ng komportable niyang damit saka lumabas papunta sa dining area ng resort. Naghanap siya ng bakanteng table at saktong may nakita naman siya. Pero habang papunta siya doon ay nararamdaman niyang nagvibrate ang cellphone niya sa loob ng dala niyang maliit na bag. Alam niyang si Lexy lang naman ito. Kakamustahin siya kung maayos ba siyang nakarating.

Kukunin na sana niya ang cellphone sa loob ng biglang may nararamdaman siyang gumagapang sa balikat niya. Nanlaki ang mata niya nang makita ang maliit na gagamba na gumagapang sa balikat niya. Nagtitili at nagtatalon ito sa sobrang takot sa gagamba.

"Ano po yung nangyari sa inyo, Ma'am?" kaagad na tanong ni Javi sa kanya ng patakbo siya nitong pinuntahan. Nasa likod naman nito si Mark. Bakas sa mga mukha ng mga ito ang pag-alala sa kanya.

"May malaking gagamba kasi diyan," nanginginig niyang sabi sabay turo sa ilalim ng mesa. Kanina kasi nasa balikat niya pero

dahil sa pagtatalon niya siguro ay nalaglag ito at nagtago sa ilalim ng mesa.

Kaagad naman tumalima si Mark sa ilalim ng tinuro niyang mesa para matingnan.

"Mabuti hindi ka nalunok ng gagamba."

Isang familiar na boses ang narinig niya na tila ang lapit lapit lang nito sa kanya. Lumingon naman siya sa pinanggalingan ng boses at tama nga siya.The devil was beside her…again.

"Ano na naman ang ginagawa mo dito?" mataray niyang tanong. Hanggang ngayon kasi naiinis pa rin siya sa lalaking ito. Bakit kasi sa tuwing minamalas siya ay parang kabute na lang ito na basta na lang sumusulpot.

"Magkakape sana," maikling sagot sa kanya ni Niel with a sarcastic tone on it.

"Go on! Magkape ka. Naabala ba kita?" Mataray pa rin niya na sagot sabay irap sa binata.

"Ay hindi naman po! P—pero iyong BIGAT ninyo. Iyon po ang nakaka-abala sa pagkakape ko." diniinan pa ang salitang bigat.

  "What did he mean?" tila naasiwa niyang tanong sa isipan.

Tiningnan niya pa ang dalawa na sina Mark at Camille na tila nangungusap ang kanyang mga mata kung ano ba iyong ibig sabihin ng sinasabi ng lalaking ito.

Tapos saka niya lang din realize na naka-kandong pala siya sa binata at nakapulupot pa ang mga braso nito sa leeg ng lalake.

"Baka pwede ka ng tumayo, Miss Mataray. Talagang hindi biro ang bigat mo," lalong pang-aasar pa nito sa kanya. Namula na naman ulit ang kanyang mukha dahil napahiya na naman siya muli. Pikit ang mga matang dahan-dahan nitong tinanggal ang mga kamay na nakapulupot sa leeg ng binata.

"Ito na nga eh, tatayo na!" naiirita niyang sabi at pilit na hindi pinahahalata ang pagkapahiya. "Grabe ka, hindi naman ako

ganoon ka bigat. Like duh! FYI, 45 kilos lang ako 'no!" saka tumalikod na ito at hindi na nilingon pa ang lalake. Bumalik na lang ulit ito sa kanyang kwarto dahil parang bigla na lang nawala ang gutom niya dahil sa nangyari.

  "Sabi ko na kasing malas talaga ang birthday ko eh!"  maktol naman niya sa kanyang isipan habang binabagtas ang hallway papunta sa kanyang kwarto.

Pagdating niya sa loob ay naisipan nitong tawagan si Lexy.

"Kung sasabihin mong gusto mo nang umuwi pwes,tigilan mo ako, Chandy ha!" panimulang singhal kaagad sa kanya ni Lexy. Ni hindi man siya nito pina-hello at pinagalitan na kaagad.

"Pero gustong-gusto ko na talagang umuwi. Namimiss ko na kayo." sagot niya. Alam niyang maganda ang view pero ano naman ang silbi non kung mag-isa lang siya dito. Idagdag mo pa iyong mga kamalasang nangyayari sa kanya. Noong una malakas pa talaga ang loob niyang matapos ang isang linggo na mamalagi dito pero ngayon

parang bigla na lang nag-iba.

"Ano ba iyan Chandy! Isang araw ka pa nga lang diyan tapos atat ka ng umuwi.Tigilan mo ako Chandy ha! Pag-ikaw umuwi dito na hindi pa natatapos ang buong week na pinareserve ko diyan sa resort na iyan. Hindi talaga ako magpapakita sa'yo!" banta naman sa kanya ng kaibigan.

"Lex naman eh!" she pouted her lips at kulang na lang ay magpapadyak-padyak ito sa sahig dahil sa inis. "Ano ito torture? Naku kung_"

Marami pa sana siyang sasabihin sa kaibigan ngunit mukhang binabaan na ito ng telepono. Kaya pabagsak na lang muli siyang nahiga sa kanyang kama. Gusto niyang maiyak ngunit sa ano namang dahilan? Dahil ba ayaw siyang pauwiin?

After 5 minutes na sa ganoong ayos siya ay napilitan na naman siyang lumabas muli ng kanyang kwarto dahil hindi na niya talaga

mapigilan ang gutom na nararamdaman. Naiinis na naman siya muli nang masagi na naman sa isipan niya ang kamalasang binigay sa kanya ng Niel na 'yon. Kung hindi dahil kasi sa kanya, eh di sana busog na siya ngayon.

Nasa loob na ito ng dining area ng resort nang mamataan na naman niya si Niel na hanggang ngayon ay nasa pwesto pa rin nito

kanina. Kampante lang itong naka-upo na tila may tinitipa sa laptop nito.

Dinedma niya na lang ngunit may kung ano sumaging masamang idea sa isip niya. Timing din naman dahil parang kanina niya pa gustong tirisin ang binata para lang makaganti sa buong araw niya na nasira lang.

Lumapit ito sa counter at nagpagawa ng chicken salad doon. Humingi din siya ng isang basong tubig kahit hindi naman

talaga siya nauuhaw.

Balak kasi nitong tapunan ng tubig na dala-dala niya ang binata. Kunwari ay naglalakad ito na tila naghahanap ng bakanteng upuan then kapag malapit na siya sa table ng binata. Magkukunwari itong matatapilok para matapon nito ang buong laman ng baso sa binata. She began to count from one to ten.

"Holy shit!" narinig niyang malutong na mura ng binata.Medyo natuwa naman siya ng kaunti dahil kahit sa ganun lang ay

nakaganti na siya. Alam niyang ang childish ng ginawa niya pero who cares. As long na maiganti lang man niya ang sarili ay matatahimik na siya.

"Oops! Ay natapon!" malungkot nitong sabi ngunit may kaunting sarkasmo naman sa tinig niya.

"Wow! Is that all you have to say? Nakaligtaan mo naman yatang mag-sorry," nang-aasar din na sabi ni Niel. Na parang dinadaan na lang ang kunting galit nito sa ngiti.

"Well, bakit kaya hindi muna ikaw iyong maunang mag-sorry? After giving all those bad luck to me," palaban din niyang sagot na

nilalabanan din ang galit na titig ng binata sa kanya. Sa buong buhay niya first time niya talagang makipag-away at sa mismong

kaarawan na naman niya.

"So, hindi pala aksidenti ang nangyari ngayon? It was all your intention. Sa naalala ko kanina, Miss, humingi ako sa'yo ng sorry. Not once but I already apologize to you twice. Hindi pa ba iyon sapat?" nakangising sabi ni Niel habang lumakad ng palapit

sa kanya. Dahil sa gusto niyang mapanindigang na hindi siya natatakot sa binata ay hindi ito umatras. Steady lang ito sa kinatatayuan niya habang nilalabanan ang titig ng binata.

Nakahinga lang ito ng maluwag nang mapahinto na ang binata sa paglapit sa kanya kahit na isang dangkal na lang ang pagitan ng mga katawan nila.

"I'm j—just asking you to say sorry. Big deal ba iyon sa'yo?" nauutal na niyang sabi na tila nagsilayasan na ang tapang na meron siya kanina. Para kasing biglang na lang nanghina ang mga binti niya. "H–hindi rin naman biro ang tumilapon ng malayo, maagawan ng mapagparkingan at...."

Hindi na niya naituloy dahil mas lalo na mismong inilapit ng binata ang mukha nito sa mukha niya. Mas lalo lang nanlaki ang

kanyang mga mata ng tangkain na siyang halikan ng lalake kaya't napa-pikit na lang siya.

"I like your perfume and I'm sorry. Hoping we're quits," bulong nito na halos magsitayuan ang balahibo nito sa batok.

Saka niya lang iminulat ulit ang mga mata at nakita ang papalayong binata. Napasinghap na lang siya habang pinakakalma ang puso niyang biglang nagwawala.

이 책을 계속 무료로 읽어보세요.
QR 코드를 스캔하여 앱을 다운로드하세요

최신 챕터

  • Beautiful Days with You   Chapter 35

    Nasa kalagitnaan na siya ng trapiko nang muli na namang bumalik sa isipan niya ang mabait na boss. Napapa-isip pa rin siya dahil parang familiar sa kanya ang pangalan ng babae. Hindi niya lang matandaan kung saan niya narinig o kanino."Hindi kaya nagkita na kami noon pa?" bulong niya at ikiniling ang ulo. Nagmumukha na kasi siyang baliw kung magpapatuloy pa siya. Saktong paglingon niya sa kabilang linya ay nahagip ng kanyang tingin ang malaking billboard ng Quirino family. Namungay ang mata nito ng makita ang lalaking mahal niya na pinagitnaan ng mga magulang. Hindi niya maiwasang mapangiti, no words can expressed how much she missed that guy.Binaba pa nito ng maigi ang salamin ng kotse para makita ito ng maayos. Lalo lang itong gumuwapo sa bago nitong style na buhok. Kagalang-galang na rin ang dating nito na tila seryoso na sa buhay. Hindi niya tuloy maiwasang itanong sa sarili kung makulit pa rin ba ito katulad ng dati. Kung mahilig pa ring mang-asar. Ilang sasakyan na ba ang nako

  • Beautiful Days with You   Chapter 34

    Four years later......."Hi!" bati niya kay Nougat pagkabungad niya mismo sa cake shop nang mga ito. "Mag-isa ka lang? Nasaan ba si Hazel?"“ Hindi pa naka-uwi 'eh." sagot ni Nougat. "Medyo na late ka 'ha!” maarteng wika pa nito.“Yeah, I’m sorry,” nakangiwi niyang sabi. Nagpareserved kasi siya ng cake sa mga ito at kukunin niya by 5:00 P.M ngunit dahil marami siyang inasikaso ngayong araw kaya medyo na late ng isang oras ang kanyang pick-up time. “Ang dami ko kasing customer na inasikaso.” paliwanag niya.“Ano ka ba, okay lang ‘no!” sagot naman ni Nougat. “Pero huwag puro trabaho ‘ha! Minsan mag-jowa ka rin para balance. Charot!” Bahagya naman siyang natawa sa biro ng bakla. “Oh, ‘sya! Sandali at kukunin ko na iyong cake mo. Maupo ka muna,” ani nito bago tumalikod.Umupo naman siya sa bakanteng silya na naroon at nalungkot ng konti nang makita ang larawan nina Levy at Ezekiel na nakasabit sa pader. Magkatabi ang dalawa habang puno ng sigla at saya ang makikita mo sa kanilang mga m

  • Beautiful Days with You   Chapter 33

    Two weeks later….Nasa harapan siya ng puntod ng ina habang ang ibang mga kaibigan at kakilala ng ina na dumalo sa pakikipaglibing ay isa-isang na rin nagsi-uwian. Habang naiwan pa rin silang tatlo nina Sena at Norilyn sa harap ng puntod ng ina. Napapagitnaan siya ng mga ito at walang humpay pa rin ang hikbi ng dalawa habang siya'y wala sa sariling nakatingin lang sa lapida ng ina. She was supposed to be happy dahil magkasama na ang parents nito sa langit. They reunited and hoped they found forgiveness in their hearts too."I can't believe na wala talaga siya!" ani ni Sena na walang tigil pa rin ang hikbi. "She wasn't just a mentor to me. Para ko na rin siyang pangalawang ina. Ang dami niyang naitulong sa akin at ni hindi man lang ako lubusang nakapag-bayad sa kanya ay kinuha na kaagad siya ni Lord."Malungkot na sinulyapan niya lang ito dahil kahit siya ay hindi rin gaano ka tanggap ang pagkawala ng ina. She is totally orphaned now."She's been a good boss to me. Hindi ko alam kong

  • Beautiful Days with You   Chapter 32

    "May cancer po ang Mama nyo, two years ago pa," panimula ng P.A ng Mommy niya na si Norilyn. Parang nag-echo iyon sa kanyang pandinig. She kept on asking herself kung bakit ito nangyayari sa kanya. Bakit hindi man lang niya magawang maging masaya.Her mother is dying at hindi niya alam kung ilang araw at buwan niya na lang itong makakasama."Bakit niya nagawang ilihim ito sa akin?" nakatulalang tanong niya habang titig na titig sa natutulog na ina."Iyon po ang hindi ko alam pero alam ko po kung gaano kayo ka mahal ng iyong ina. Araw-araw, ikaw lang po ang bukambibig niya. Kung gaano na raw kayo ka ganda ngayon at kung gaano kayo kakulit noon." Napangiti siya ng mapait. "She really wanted to live a long more years kaya sa kabila ng sinasabi ng mga doktor sa kanya na may 30% na chances na lang ito na maka-survive. Hindi talaga siya nawalan ng pag-asa. Kahit na gustong-gusto na niyang sukuan ang mga chemo session niya ngunit pilit niyang kinakaya. Gustong-gusto niya kasing bumawi sa iny

  • Beautiful Days with You   Chapter 31

    A week after she totally lost Niel, she decided to go somewhere else that can heal her brokenness. Naintindihan naman iyon ng Nanay Bebang niya at ni Lexy. Gaya ng pangako ng ina ni Niel, ibinalik na nito ang lahat sa normal. Bumalik na si Ken sa kompanyang pinagtatrabahuhan pati na rin ang ama ni Ana. Hindi na rin natuloy ang paglipat nila ng bagong pwesto dahil biglang nagbago raw ang isip ng buyer ayon kay Mrs. Hernandez. Laking tuwa rin ni Ana ng ibalita sa kanya na may bago na itong sponsor sa kanyang scholarship. Wala na rin problema si Lexy sa catering at reception ng kanilang kasal ni Ken.Everything go back to normal, maliban lang sa kanyang nararamdaman. She can't deny the fact that she doesn't even know how to move on and go back to her normal life. Hindi naman siya dating ganito at alam niyang sanay na sanay siya sa disappointment na nangyayari sa kanyang buhay. Sa murang edad niya ay nasaksihan na niya kong paano masaktan ng husto. She grew up and tried so hard to be str

  • Beautiful Days with You   Chapter 30

    Dumaan ang isang linggo matapos ang break up nila ni Niel. Panay ang tawag ng binata sa kanya ngunit hindi niya lang ito sinasagot. Isang linggo na rin siyang nakakulong lang sa kanyang kwarto. Gustuhin niya mang pumasok sa kanilang shop pero alam niyang pupunta at pupunta doon si Niel at iyon ang gusto niyang iwasan. She can't take it to see him suffer in pain. Crying in front of her and begging for her to come back. Alam niyang masakit ang kanyang piniling desisyon and half of it ay gustong gusto niyang pagsisihan ngunit wala naman siyang magagawa. She just keep convincing herself that she do the right thing. Kailangan niyang magsakripisyo alang-alang sa mga taong nakapaligid sa kanila. At kung sila talaga ni Niel sa huli ay muli silang pagtatagpuin ng tadhana at kung hindi man ay magiging masaya pa rin siya para sa binata. Napatingin siya sa labas ng bintana ng kanyang kwarto. Walang bituin sa kalangitan kaya bigla na lang siyang nalungkot dahil tila uulan ngayong gabi."Chandy!

더보기
좋은 소설을 무료로 찾아 읽어보세요
GoodNovel 앱에서 수많은 인기 소설을 무료로 즐기세요! 마음에 드는 책을 다운로드하고, 언제 어디서나 편하게 읽을 수 있습니다
앱에서 책을 무료로 읽어보세요
앱에서 읽으려면 QR 코드를 스캔하세요.
DMCA.com Protection Status