Napalunok si Jhaira habang pinagmamasdan siya ni Zach sa kaniyang kinatatayuan, namumula mula ang pisngi ni Zach at dahil iyon sa kagagawan niya. Sinampal niya kanina ang lalaki pagkatapos nitong utusan siyang paghubadin
"Hindi ba puwedeng si Arjay ang maging Vice President ng kompanya Zachary? Come on, pamangkin mo ang anak ko pagbigyan mona" boses ng mommy ni Arjay iyon na nakikiusap kay Zach "Mom, it's okay bagong araw palang ni tito sa kompanya wag na muna natin siyang stress-in" ani ni Arjay at inalalayan ang mommy nito Kasalukuyan sila ngayong nasa loob ng opisina ni Zach kasama si Arjay ang mommy nito at si Diane na kanina pa masama ang titig sa kaniya "No means no Deth, ako ang CEO ako ang masusunod" matigas na sagot ni Zach "kung wala na kayong sasabihin pa, umalis na kayong lahat" utos pa nito Walang nagawa ang tatlo, sa huli bagsak ang balikat ng mga itong umalis at nagtungo palabas ng opisina. Sumunod siya sa kanila at akmang lalabas na rin ng magsalita bigla si Zachary "Except you Jhaira" ani ng binata at napapikit siya ng mariin Mahaba ang nguso niyang bumalik kay Zachary at hinintay ang mga i-uutos nito pero mukhang walang balak mag trabaho ang boss niya, pinagmamasdan lang siya nito mula ulo hanggang paa "Buy a food para sa dalawang tao, ipa deliver mona rin dito sa opisina ko and Move all your things sa loob ng opisina ko, dito kana mag tra-trabaho kasama ko" utos nito, demanding pa ang boses at akala mo kakainin siya ng buhay kapag hindi niya ito sinunod Nagmamadali at wala siyang choice na gawin ang mga sinabi nito "Oh bakit ganiyan ang mukha natin maeam? Bad mood na naman?" Tanong ni Jewel ng makita siya sa cafeteria na naghihintay matapos ang order ng kaniyang boses "Bukas na bukas mag re-resign na ako" bulalas niya at sakristong natawa si Jewel, pinagtitinginan siya nito na parang baliw "Tanga kaba o bulag? Hindi moba nakita kung gaano ka guwapo ang mukha ng boss mo? Ang CEO ngayon ang usap-usapan ng buong kompanya, nakakahulog panty ang titig niya kaninang dumaan siya sa floor namin" pag kuwento ng kaibigan niya pero umikot lang ang mata niya Hindi niya alam bakit guwapong guwapo ang mga ito kay Zachary habang siya ay gustong taguan ang lalaki, pakiramdam niya nga kanina ay kaunting galaw niya lang at titirada na si Zach para kainin siya ng buhay "Hindi mo ako naiintindihan" iyon nalang ang tanging nasabi niya Isa pa sa problema niya ay ang pamilya, tinakot na siya nila Risa na huwag makeke-alam sa pamilya ni Arjay pero heto siya ngayon at nakipag sex pa sa tito ni Arjay. Ayaw na niyang gulo pero lumalapit ata eto sa kaniya "Kung ayaw mo sa trabaho mo, I text mo lang ako. Marami kaming nakapila para kay Daddy Zachary" nakangising ani ni Jewel bago tinapik ang balikat niya at umalis Bumuntong hininga nalang siya at ng matapos ang order ay kinuha na niya para bumalik kay Zach. Malas niya nga lang dahil nadaanan niya sila Arjay at Diane na naglalampungan sa gitna ng daan, ang mga ito pa ay muntikan ng maghubad kung hindi lang siya napansin ni Arjay "Don't mind her babe, kiss me" unas ni Diane kay Arjay at inatake ang kasintahan nito pero mukhang nahihiya si Arjay ng makita niya ang eksena "I'm sorry Jhaira para bayan kay tito Zachary?" Tanong nito at tinuro ang dala niyang paper bag, mabilis na nanalsik ang mata ni Diane sa kaniya "Ah oo" tipid niyang sagot at akmang lalagpasan na ang dalawa pero hindi pa tapos si Arjay "If you don't mind puwede kang sumama saamin para mag breakfast" ani nito at mabilis nalukot ang mukha ng kasintahan niya "What? Arjay diba sabi mo date natin bakit ka pa magsasama?" Inayos ni Diane ang tono niya para hindi ito mapansin ni Arjay na naiirita siya "No thank you kayo na lang" ani niya at agad na tumalikod, umikot pa ang mata niya ng subukan siyang tawagin ni Arjay Wala siyang balak maging third wheel sa kanila at lalong wala siyang balak kumain kasabay ang ex-boyfriend niya at ang fiancee nito "What took you so long?" Kunot agad ang nuo ni Zachary ng makapasok siya sa opisina "Madaming naghihintay ng pagkain nila, pumila pa ako" ani niya at nilapag ang mga pagkain sa lamesa nito. Dalawa ang pina-order ni Zach kaya akala niya ay para sa kaniya lang ito "Samahan mo ako, alam kong hindi kapa kumakain" utos nito sa kaniya ng akma siyang aalis Natulala siya at mabilis nag-isip ng palusot pero tumaas ang isang kilay ni Zachary sa kaniya "Sasamahan mo ako o ikaw ang kakainin ko?" Tanong nito sa seryosong boses, nagmamadali siyang naupo sa harapan nito at kumain Tuwang tuwa si Zachary habang pinagmamasdan ang dalagang nasa harapan niya na kumakain, hindi naman talaga siya gutom at gusto lang mapakain si Jhaira "Sobrang payat mo, hindi kaba kumakain sa inyo?" Tanong ni Zachary at pinagmasdan pa ang katawan ni Jhaira Ngumuso naman ang babae, ang akala niya ay kumakain ang boss niya pero nakatitig lang pala ito sa kaniya. At regarding sa sinabi nito, hindi totoong mapayat siya, may laman ang kaniyang katawan sadyang maliit lang ang bewang at may hinaharap din. Nasa tamang lugar ang mga kurba niya kaya nagtataka siya kung bakit sinabihan siya ni Zach na mapayat siya "Sir may meeting pa kayo mamaya kayo kumain na kayo" sagot niya imbes na sagutin ang tanong nito, natawa si Zach sa naging sagot niya at kumain na rin Ng matapos silang kumain hindi agad nag trabaho ang boss niya, bagkus ay pinagmamasdan at pinanood siya nitong ipasok ang lahat ng kaniyang gamit sa loob ng opisina nito. Imbes pa na tulungan siya nito ay prenta lamang itong nakasandal sa lamesa habang nanonood kaya hindi niya mapigilang mailang Ng tuluyan siyang matapos ay pawis na pawis na siya at naiinitan kahit na malakas naman ang aircon sa opisina. Tinanggal niya ang dalawang butones ng kaniyang suot na pang-itaas at napatingin agad si Zachary sa dibdib ng dalaga Kitang kita kasi ang cleavage nito at mukhang hindi iyon napapansin ni Jhaira, wala sa sariling tumuwad din si Jhaira ng mahulog ang ibang gamit niya sa sahig. Tumaas ang kaniyang skirt at dahil maiksi ito ay agad na nasilip ang suot niyang panty "Ano yun?" Tanong niya sa boss niya ng makitang nakatitig ito sa kaniya, namumula ang tenga at panay ang lunok nito "Nothing.... Fvck" pabulong na sinabi nito ang huli pero narinig niya parin " Mag cr lang ako" dagdag nito bago nagtungo sa banyo at padabog na sinara ang pintuanYung mga naguguluhan po kung saan ko i u-update yung new story na My husband is a Billion-dollar, sa ibang book ko po siya I susulat at hindi na dito sa libro nila Jhaira at Zach Also you can add me on F* or message me doon, mag u-upload po ako ng mga teaser sa ating bagong libro roon at mga scenes habang hindi pa po na u-upload yung libro. Doon din po ako mag a-announce kung may update na po para aware po kayo F* name: MAyka Faye (3 cats profile) Muli salamat po, naway suportaha niyo po ang magiging story nila Jazeah at Raven at makikita niyo rin doon si Draven Kalsen at ang kaniyang magiging female lead hehehe, mana sa ama.
Ang hapon ay bumababa na sa abot-tanaw, at ang langit ay tila nilarawan ng mga kamay ng Diyos—kahel, rosas, at gintong halo ng liwanag. Sa ilalim ng kulay ng dapithapon, ramdam ang init ng araw na unti-unting humihina, ngunit ang init ng yakap ni Zach sa likuran ko ay nananatiling buo—matatag. Parang kasiguraduhang kahit gaano ka-unstable ang mundo noon, ay meron pa rin palang pagmamahal na hindi kayang lipulin ng panahon o sakit."Mommy! Daddy, look!" sigaw ng anak namin mula sa may buhanginan, gamit ang maliit niyang kamay para ituro ang kinulayan niyang sea shell. "It's blue now! Like my shirt!"Tumawa si Zach, habang hindi pa rin inaalis ang baba niya sa balikat ko. "He's got your curiosity," aniya. "Lahat gusto niyang malaman. Lahat gusto niyang hawakan.""Pero mana sa'yo sa pagkakalikot," sagot ko, sabay lingon sa kaniya. "May sinira na namang laruan kanina para lang makita kung paano gumagalaw."Pareho kaming natawa.Ang anak namin—isang maliit na kombinasyon ng aming dalawa. Ma
Mabigat ang talukap ng mga mata ko. Parang ang bigat ng buong katawan ko. Parang pagod na pagod ako sa isang mahabang laban na hindi ko alam kung kailan nagsimula at kailan natapos.Maya-maya pa, unti-unti kong naramdaman ang malamig na simoy ng aircon, ang mahina ngunit pamilyar na amoy ng disinfectant, at ang kawayang ingay ng monitor na may tunog na beep... beep... beep sa gilid ko.Pagdilat ng mata ko, unang sumalubong sa akin ang maputing kisame ng ospital. Tahimik ang paligid. Malinis. Mapayapa.Napasinghap ako nang dahan-dahan kong igalaw ang kamay ko. Masakit. Mabigat ang puson ko. Ngunit... buháy ako. Buhay."Baby"Isang pamilyar, pabulong na tinig ang sumalubong sa akin. Mababaw ngunit punô ng emosyon. At sa paglingon ko sa kanan, tumigil ang mundo ko.Si Zach.Naka-sando lang siya, mukhang hindi pa naliligo, magulo ang buhok at may mga luha sa mata. Pero kahit ganoon, kitang-kita sa kaniya ang saya—at ang kaba—habang hawak-hawak niya sa kanang braso ang isang maliit na kumot
My pregnancy journey wasn't easy.Minsan talaga, para akong may topak—may araw na tatawa lang ako buong umaga, tapos bigla nalang akong iiyak dahil naiwan ko ang paborito kong unan sa kabilang kwarto. May oras na kahit simpleng tanong ay naiirita ako, at kahit ang lambing ni Zach, hindi ko maintindihan minsan kung nakaka-comfort ba o lalo lang akong naiiyak. Hormones. Emotions. Exhaustion. Lahat-lahat.Pero kahit pa ganu'n, hindi niya ako iniwan. He stayed. Not just physically—but truly present. With every unpredictable mood swing, with every unreasonable craving, with every breakdown I couldn't explain—Zach was there, steady like the sea on a calm day."Okay lang, baby," he'd whisper while gently rubbing my back. "Pagod ka lang. And I love you. Always."And as for my mom... she never left my side either. Para bang bumalik ako sa pagkabata, 'yung panahong may sakit ako at siya 'yung gumagabay sa'kin. Ngayon, siya pa rin ang nandiyan—guiding me through the aches, the fears, and even the
Ang mga sumunod na buwan pagkatapos ng kaguluhan... parang pelikula lang. Pero hindi 'yung tipong action-packed na may barilan at habulan—kundi 'yung uri ng pelikulang tahimik pero punô ng damdamin. Marahang umikot ang oras, pero sa bawat segundo, ramdam ang pagbabago.Kung dati, sanay akong si Zach ay tila isang guwapong demonyo—mataas ang ihi, malamig ang titig, at tila walang pake sa paligid—ngayon, araw-araw ko siyang nakikitang may hawak na eco bag mula Landers, habang sa kabilang kamay ay maingat niyang binabasa ang sulat-kamay kong grocery list na may mga kulot-kulot pa sa dulo ng letra."Zach, hindi 'yan 'yung tamang gatas."Napahinto siya sa gitna ng aisle, hawak ang isang lata ng formula milk, at napakunot-noo na para bang CEO na sinabihan ng accountant niya na nalugi ang kumpanya sa loob ng dalawang araw."Ha? Pero 'yan 'yung may DHA,.""Oo, pero 'di hypoallergenic 'yan. Sabi ni OB ko, dapat sensitive-friendly 'yung bibilhin."Tahimik siyang tumango. Walang reklamo. Parang
"Zach..."Halos himatayin ako habang patakbo palapit sa kaniya. Nanginginig ang katawan ko, halos mapatid ang hininga ko sa sobrang bigat ng nararamdaman. Paglapit ko sa kaniya, agad ko siyang niyakap—mahigpit, desperado, parang mawawala ulit siya sa isang iglap.Yinakap ko siya na parang hindi na ako hihinga kung hindi ko siya mahahawakan.Pinasok ko ang mukha ko sa marumi niyang dibdib. Amoy usok, dugo, at pawis ang kanyang katawan, pero wala na akong pakialam."L-ligtas ka..." hikbi ko habang tumutulo na naman ang luha ko.Sinuntok ko pa siya sa likod, mahina pero may galit. Hindi galit na galit. Galit na halong takot—dahil muntik na niya akong iwan. Dahil muntik na siyang mawala sa'kin."I'm sorry if I made you nervous," bulong niya, paos ang boses. Ramdam ko ang bahagyang panginginig sa dibdib niya habang humihinga siya ng malalim.Hinawakan niya ang magkabila kong pisngi. Maingat. Parang dinuduyan ang mukha ko. Pinilit niyang hanapin ang mga mata ko, kahit na hindi ko pa rin map