CHAPTER 4

PASALAMPAK na naupo si Devance sa itim na leather couch nang marating nila ang bahay sa siyudad ng Bhaktapur. Halos sampung minuto lang ang biyahe mula sa airport. Mabuti na lang at hindi masyadong traffic kaya hindi naging stressful ang kanilang pag-uwi.

“Shall I call Vijay to check the chopper for tomorrow?” agad na tanong ni Austin. Ang tinutukoy nito ay ang kanilang private pilot na siyang nangangalaga ng ilang sasakyang panghimpapawid ng mga Chaudhary dito sa Nepal.

They had two helicopters at home. At pareho iyong nasa helipad sa ika-anim na palapag ng kanilang mansion. Madalas nilang gamitin iyon sa tuwing kumpleto ng pamilya para sa mabilis na transportasyon kapag gusto nilang magmuni-muni sa Everest Region.

“Yeah, let him check the engine. I’ll pilot the chopper going to Lukla.” Devance breathed out.

Kahit easy-go-lucky ang binata, isa siyang licensed private pilot. He had a rank of Captain, carrying four stripes in his uniform. He attended a prestigious aviation school in Amsterdam a couple of years ago.

Sandali silang natigil sa pag-uusap nang dumating ang caretaker ng bahay.

“Sir, shall I prepare your tea?” tanong ng may katandaang babae na si Bilhana. Matagal na itong nagsisilbi sa kanila, at isang purong Nepali.

“Yes, please. Thank you.” Tipid na ngumiti si Devance.

Mabilis naman na tumalima ang babae.

“All right, I’ll equip our gears. Are you sure you want to trek at EBC, not the summit?” Naupo si Austin malapit sa binata.

“I would love to. But I didn’t train for the summit. I just want to ease my mind for all these shits!” Devance groaned. Hanggang ngayon mainit pa rin ang ulo niya tungkol sa itinalagang arranged marriage ng ama.

For heaven’s sake, he only just turned twenty-nine! Nag-e-enjoy pa siya sa kanyang buhay binata at hindi siya papayag na sapilitan siyang ipakasal sa kung sinong babaeng hindi naman niya kilala.

“Sir—I mean, Dev, don’t get me wrong, but if I were you, I’d be happy to settle down. Your father wouldn’t choose just anybody. He picked the best for you, I’m sure.” Tila nananatiyang anas ni Austin. Ngayon lang kasi siya nangialam sa personal nitong buhay. Kahit na madalas siya nitong pinambabala sa mga babaeng naghahabol dito. Na lagi naman niyang pinagtatakpan dahil sadyang lapitin ito ng mga babae.

“Whose side are you rooting? Come on. You’re just a year senior to me. We’re still young!” palatak ni Devance.

“Well, If I find the right woman. I’ll get married right away. I want to see my offspring as soon as possible.” Nagkibit ng balikat si Austin.

Muli silang naantala nang bumalik si Bilhana dala ang dalawang tasa ng jasmine tea.

“Dhanyabad,” Devance said politely. It was the Nepali term for ‘thank you’.

Inamoy ni Devance ang mabangong aroma ng tsaa. It made him feel relaxed. Dahan-dahan siyang uminom at ninamnam ang init sa kanyang lalamunan.

“This is why I like tea better than coffee.” Ibinaba nito ng tasa sa glass table, “Anyway, I’ll swim a few laps later. Then I’ll sleep early.”

Tumango si Austin habang hawak nito ang sariling tasa. “All right, I’ll meet Vijay after this.”

Devance exhaled and glanced through the high glass window of the living room. Mula sa kinauupuan niya ay kitang-kita ang magandang view ng Himalayas kahit sa malayuan.

“WHAT the hell is the meaning of this?!” gulat na gulat si Triana nang marating nila ang jump off ng trek sa Lukla. Paano ba naman siya hindi magugulat dahil sinalubong sila ng dating kasintahan ni Lara na si Nehan. Mukhang sasama rin ito sa trek. May dala itong asul na hiking bag at may nakasukbit na folded trekking pole sa side pocket.

“Hello, Ria!” Alanganin ang ngiti sa labi ng lalaki.

Tiningnan niya ito nang masama at agad na hinablot sa braso si Lara at kinausap sa hindi kalayuan.

“Are you out of your mind? I knew it! Kaya pala excited na excited ka nang umalis tayo dahil makikipagkita ka sa ex mo!” inis na wika ni Triana.

“I’m sorry, I just want to talk to him.” Lara averted her gaze. Hindi nito magawang tingnan siya nang deretso sa mata.

“Lars, why? He is married now! Are you planning to be his mistress? Mag-isip ka nga!” Nanggigigil na turan ng dalaga.

Nakagat ni Lara ang pang-ibabang labi. “But we were in a relationship a month ago, and he is just trapped in an arranged marriage.”

Mariing napapikit si Triana. Mukhang sarado ang isip ng kaibigan na makinig sa kanya. Bigla siyang naawa nang umangat ito ng tingin dahil nangingilid ang luha nito sa mata.

“I just want a closure. Please, pagbigyan mo na ako kahit ngayon lang.”

Nagpakawala ng mariing buntong-hininga si Triana. “Fine! Hindi ka na rin naman bata. Pero ngayon lang ito. I will not tolerate this sa mga susunod na araw.”

Lara’s lips turned up, and she smiled. “I know you’ll understand me. Thank you!”

Tuwang-tuwa na nag-beso sa kanyang magkabilang pisngi ang kaibigan. Wala siyang nagawa kundi mamilog na lang ng mata.

Nehan cleared his throat when he approached the girls. “How many joiners are we expecting?” tanong nito.

Ang kanilang guide ang sumagot. “This is an exclusive private trek. We only accommodated five people.”

Tumango si Nehan. “All right. Let’s wait for the others.”

Nagulantang silang lahat nang maulinigan ang tunog ang isang pulang chopper. Lahat sila napaangat ng tingin.

“What the hell?” Inis na pinunas ni Triana ang mga alikabok an dumikit sa kanyang mukha. Ilang ulit pa niyang nakusot ang mata dahil napuwing siya.

Lalong naningkit ang mata ng dalaga nang makita ang piloto niyon na tumingin sa gawi nila at bahagyang ngumiti. The pilot wore brown aviation glasses, and he slowly removed it after the landing.

He looked familiar. Biglang nag-isip si Triana kung saan niya ito nakita. It took her a while before she realized who he was. Lumabas kasi sa passenger seat ng chopper ang isang mestisuhing lalaki na may dalang dawalang malaking hiking bag.

“What the heck are they doing here?” Tumingin si Triana kay Lara na nagkibit lang ng balikat.

“They are the remaining joiners,” sabi ni Nim, ang kanilang guide. Nasa tabi nito ang dalawang lalaking tantiya ni Triana ay nasa early thirties, na siyang magiging porters nila.

“Teka, ‘di ba sina pogi ‘yan na kasabay natin sa plane? What a small world!” Biglang napasinghap si Lara sa dalawang paparating na lalaki.

“What a showoff!” inis na bulong ni Triana. Mukhang may kasama pang ibang piloto ang mga ito dahil agad din naman na lumipad ang chopper matapos makababa ng dalawa.

“The other guy looked familiar,” sabi naman ni Nehan.

“Are we late?” anang piloto kanina nang marating ang kinaroroonan nila.

“Just in time,” wika ni Nim sabay sulyap sa suot nitong abuhing sports watch. Tumingin ito sa kanilang limang naroon at nagpatuloy, “Before we proceed with the trek proper, let’s introduce each other. Oh, that’s quite a nice rhyme.”

Everyone giggled.

Then all titled their heads in agreement. At nagsimula silang magpakilala isa-isa.