All Chapters of Billionaire's Marriage Bid: Chapter 1 - Chapter 10

TAHIMIK na tumulo ang luha ni Triana habang hawak ang puting rosas at nilagay sa huling hantungan ng namayapang ama. Nasa loob sila ng malaking museleo ng pamilya Allende. Halos nagsiuwian na ang mga taong nakiramay sa libing at tanging pamilya na lang ang naroon. Biglaan ang mga naging pangyayari. She went home on vacation from the United States for Christmas Eve, pero isang masamang balita ang sumalubong sa kanya. Her father had suffered a cardiac arrest, and he died on arrival at the hospital. Hindi siya makapaniwala dahil masyado pa itong bata. Her dad was only forty-nine! At ngayon ay ni hindi na ito umabot ng bagong taon. Ito na yata ang pinakamalungkot na pagsalubong niya sa new year. “Ate…” Niyuko niya ang sampung taong gulang na kambal niyang kapatid na sina Travis at Tristan. Mugto rin ang mga mata ng dalawa sa kaiiyak dahil sobrang malapit ito sa kanilang ama. Their father would always spend quality time with them despite his busy schedule. “I bet Dad didn’t want us to m

AGAD na umuwi si Triana sa bahay matapos ang date nila ni Caleb. She was still stoked! Hindi niya mapigilan ang mapangiti habang naglalakad patungo sa maindoor ng bahay. Ngunit gayun na lang ang pagkagulat niya nang agad na bumungad ang kambal. “Ate, where have you been?” tila nayayamot na wika ni Travis. Nasa tabi nito si Tristan habang hawak ang isang tablet. The twin was identical, the only noticeable differences were their hair cut and height. Travis was taller but a bit chubby with a short and tight curls hair, while Tristan was slimmer with messy curls. Sa edad nila, maraming mga ka-klase ang dalawa na nagkaka-crush sa mga ito. Sa ngayon pa lang, mukhang nakikita na niyang maraming babaeng luluha kapag nagbinata na ang kambal. “Mom is waiting for you.” Tristan looked bored. Agad itong tumalikod sa kanya. Samantalang humawak naman si Travis sa kanyang siko. “Ate, I think Mom is kinda mad,” ani Travis sabay nguso sa ina na nakaupo sa couch habang nakahalukipkip. “Why, what hap

PASALAMPAK na naupo si Devance sa itim na leather couch nang marating nila ang bahay sa siyudad ng Bhaktapur. Halos sampung minuto lang ang biyahe mula sa airport. Mabuti na lang at hindi masyadong traffic kaya hindi naging stressful ang kanilang pag-uwi. “Shall I call Vijay to check the chopper for tomorrow?” agad na tanong ni Austin. Ang tinutukoy nito ay ang kanilang private pilot na siyang nangangalaga ng ilang sasakyang panghimpapawid ng mga Chaudhary dito sa Nepal. They had two helicopters at home. At pareho iyong nasa helipad sa ika-anim na palapag ng kanilang mansion. Madalas nilang gamitin iyon sa tuwing kumpleto ng pamilya para sa mabilis na transportasyon kapag gusto nilang magmuni-muni sa Everest Region. “Yeah, let him check the engine. I’ll pilot the chopper going to Lukla.” Devance breathed out. Kahit easy-go-lucky ang binata, isa siyang licensed private pilot. He had a rank of Captain, carrying four stripes in his uniform. He attended a prestigious aviation school in

KINABUKASAN ay bumalik sila sa trail ilang oras matapos mag-agahan sa inn. Iwas na iwas si Triana kay Devance dahil sa insidenteng nangyari kaninang madaling araw. Tiyak na papatulan niya ang pagiging presko nito kapag nagpang-abot uli sila. Lalong umiinit ang ulo siya sa lalaki. His presence alone made her feel uneasy. Kung makaasta ito ay kakambal na yata ang lakas ng hangin sa katawan at kayabangan. And speaking of the devil, parang nananadya ito. Naglakad ito patungo sa kanya at nagsalubong ang kanilang mata “Hey, Austin! Pakitingnan nga kung may butas itong hydration pack ko,” tila nang-aasar na sabi nito sa kasama pero sa kanya nakatingin. Mabilis naman si Austin na lumapit dito. “Bakit, may leak ba? Na-check ko naman ‘yan nang maigi. Sinigurado kong walang butas,” wika ni Austin. Hindi maiwasan ni Triana ang magulat. Bumuka ang bibig niya na hindi makapaniwala sa mga naririnig. Deretso talagang managalog ang dalawa! Tumingin si Austin sa gawi niya. Halatang pinagti-tripan

MAINGAT si Devance sa pag-drive kaya maayos naman ang kanilang naging biyahe nang marating ang kanilang destinasyon sa Nagarkot. May mga nadaanan silang lubak kaya panay ang reklamo ni Triana kung bakit hindi pa iyon pinapaayos samantalang papunta iyon sa isang kilalang tourist destination. Bumaba sila sa motor at saglit na nag-mini trek papunta sa mataas na bahagi ng burol kung saan makikita ang overlooking view ng Himalayas. Kaso pagdating nila sa itaas ay walang clearing. Napailing na lang si Devance at apologetic na ngumiti. “Sorry girls, ang kapal ng ulap. It might rain anytime.” “This place is heavenly if only it’s not cloudy,” sabi ni Austin. Si Lara ang sumagot. “It’s all right. We are thankful for your efforts to drive us here. Besides, unpredictable talaga ang weather sa bundok.” And as if on cue, it began to drizzle. “Let’s go, it’s raining!” yakag ni Devance sa lahat. Nagsitakbuhan sila paibaba dahil mabilis na lumakas ang ulan. Pumasok sila sa loob ng isang maliit n