"How did you get here and what is your name?"Tanong ko ulit dito."A-ako si---"Naputol ang pagsasalita nito ng biglang may nagsalita sa likod namin."Luna!"Baritono ang boses nung nagsalita.Luna?Kung ganun si Luna ang babaeng ito?Kaya pala pamilyar ang mukha nito.Parang nagsisisi na tuloy ako na tinulungan ko pa ito.Sabi ko na hindi na ako lalapit o masasangkot sa kahit sino sa kanila.Pero mukhang ayaw ng tadhana. "Thank you!" Sa sobrang tuwa nayakap niya ang kaibigan. "Leighron the best ka talaga! You never turn me down.""Hey,""You've really are my best friend." She was lucky to have him as a friend. He always come. Ni minsan hindi siya nito tinanggihan. He always in her side, save, protect and comfort her in his very own way. If he can't make it he send his friend to her aid, Eustace, Steve, Drake or Aris."Where's Abegail?" Ipinag timpla siya nito ng juice."I don't know. Hindi niya alam na pupuntahan kita. Ayaw nga niyang pumayag na sa'yo kami magpasama na maghiking."Hindi ni
" Opo, Ikaw din boyfriend. Goodnight sweet dreams! "" Good night,"I know you will. Alam ko na hindi mo kami pababayaan ni Aby. Kaya love na love kita best friend."He just shook his head.*******LEIGHDON POVPASIPOL-SIpol siyang lumabas ng elevator habang pinaglalaruan sa kamay ang susi ng kotse. Hindi sumipot ang kameeting niya sa Avera Hotel kaya doon niya naisipang tumuloy sa ospital kung saan nagtatrabaho ang kanyang ama at kakambal."Be greatful, I call you first." Ngumisi siya kahit hindi naman siya nakikita ni Abegail. Kausap niya ito sa cellphone."And so?" Kahit hindi niya ito nakikita ay alam niya na nakataas ang isa nitong kilay. "You call me first just to ask where your brother is.""Yes, but it's not that really.""Kung kalukuhan lang ang sasabihin mo, ge. Thanks na lang."Napahalakhak siya. "Hindi ba pwede na namimiss ko ang napakaganda kong kapatid?""Miss? My butt.""Liza kilala mo ba 'yung babae na kausap ni doc Leighron noong isang araw? Mukhang malapit na malapit
Papunta sana ako ng Villaroman pero sa kamalasan, she failed. Nabigo siya dahil sa isang matandang manyak na lalaki.Gusto niyang pumunta ng America kung nasaan ang daddy niya. Her real father. Anak lang siya sa labas ni Karla, kay Edward Monteza. Dahil sa kanya kaya iniwan ng asawa nito ang mama niya. Siya ang sinisi nito kung bakit nasira ang pamilya nito.Why? Kasalanan ba niya ba ipinanganak siya? Kasalanan ba niya na iba ang naging ama niya at hindi si Dominic -Karla's ex husband."Oo nga pala, Ellen. Pinuntahan ka daw ni Thirdy sa room niyo kanina? May dala daw na bulaklak? Nanliligaw na ba sayo yun?" tanong bigla ni Mathieu sakin."As if namang i-entertain ko--" I stopped when Allie secretly nudged me. I gave her a small glance, after. For some reason, kahit hindi ko maintindihan yung binubuka ng bibig niya e parang nagka-idea parin ako kung anong gusto niyang sabihin. Iniba ko yung sagot ko dahil dun. "S-So what kung nanliligaw sakin si Thirdy?""Mag-papaligaw ka dun?!" hindi
Myrna smiled a bit, "Siya mismo ang nagsabi na ilipat ang gamit mo sa kwarto niyo," she said and sighed, "Mukhang ayaw niya ring malaman ng kapatid mong nagkakalabuan kayong dalawa."Hindi ko alam ang gusto kong maramdaman. Pero nang may naalala ako, napalunok ako bago nagsalita."A-ang babae niya po, nasaan?"Bale-walang nagkibit balikat si Nanay Myrna, "Umalis," she said and looked at me again, "Huwag mo nang isipin ang babaeng iyon. Isipin mo na lang kung paano mo maitatago sa kapatid mo ang nangyayari sa inyo ng asawa mo ngayon. O," she narrowed her eyes, "May plano ka bang sabihin sa kapatid mo ang nangyayari?"Matagal pa bago ako nakapagsalita. Kapagkuwan, napabuntong-hininga ako, "Wala po, Nanay. Alam niyo naman kung gaano kadaldal 'yang kapatid ko. At ayaw kong makarating kela Dad at Mom ang nangyayari saamin ni Khalid."Tuluyang naputol ang pag-uusap namin ni Nanay Myrna nang marinig namin ang pamilyar na boses ni Sabrina. Kaya sabay kaming napatingala sa hagdanan nang makita
"Surprise!" I shouted with Matt's family when he arrived.He didn't look surprised but he smiled at us. "Thanks."We ate dinner with his family and tita took out the cake we made for Matt and we sang the usual birthday song for Matty.Matty just shook his head while his face was red out of embarrassment. I know he doesn't like getting a lot of attention but tita was too pushy. Tito was also recording everything on his camera."Happy birthday, kuya!" Carmela greeted Matt and hugged him after Matt blew the candles on his cake."Thanks, bunso." Matt kissed Carmela's forehead.I smiled at the scene in front of me... These two are really cute so I took out my phone to take a picture of them but Carmela looked at me."Ate, sali ka rito! Hug ka rin!" Carmela said and extended her hand to me.I smiled and approached them. Carmela pulled me closer to them and Matt wrapped one arm around me while his other arm was on Carmela.After dinner, I stayed at their house because Matty has a lot of stor
"Hindi ko na mapapalampas ang kalukuhan mong ito Samantha." Kinaladkad siya nito palabas ng library."Ma kaibigan ko lang si Andrew. Mali ang iniisip n'yo." Parang walang narinig na patuloy lang ito sa paghila sa kanya. Natigilan ang mga bisita ng dumaan sila sa harap ng mga ito. "Mama na kakahiya sa mga-""Dapat naisip mo 'yan bago ka gumawa ng kalukuhan. Dapat lang na mahiya ka.""Mama what's going on?" Tanong ni Coreen pero hindi ito pinansin ni Karla. Nilampasan lang nila ito. "Ma!""Lumayas ka!" Pasalya siyang binitiwan ni Karla palabas ng bahay. "Ayoko ng makikita ang pagmumukha mo sa loob ng pamamahay ko.""Mama naman. Pakinggan-""Ikinahihiya kita! Wala akong anak na ahas!" Lalapitan sana siya ni Andrew na sumunod pala sa kanila pero pinigilan ito ng fiancée nito na si Coreen. "Huwag na huwag kang magpapakita sa'kin at tutungtong sa pamamahay ko hanggat hindi ka tumitino. Naiintindihan mo?" Tumalikod na ito at taas noo na parang walang anumang naglakad pabalik sa loob ng bahay
"Yes," maiksing sagot lamang niya sa matanda."I'm Emmanuella Ocampo. Ihahatid na po kita kay Mr. Montell."Nang ngumiti sa kan'ya ang matanda na nasa mid 40's ay tila may kamay na parang humaplos sa puso niya. Sa dalawang araw na lumipas na sinubukan niyang makipag-usap at pagaanin ang sitwasyon na hindi niya tukoy kung tamang pinasukan niya pa ay ngayon na lamang naramdaman ni Louisse ang pakiramdam na hindi iniiwasan.Throughout her life, she never felt treated like the people around Mr. Montell treated her. Dahil siya ay laki sa orphanage, tinuruan sila ni Sister Cecilia kung paano maging mabuti sa kapwa. Kaya kahit may mga bullies from the other school na katabi lamang ng eskwelahan na pinapasukan nila ay hindi iyon inaalintana ni Louisse. Kahit pa isa sa mga binabato ng mga ito sa kanila ay ang pagiging iba nila sa mga normal na bata - na may mga kumpletong pamilya. ANG buong akala ni Louisse ay sasakay sila sa daraanang elevator. Ngunit gano'n na lang ang pagtataka niya nang lu
"Come in."Itinulak niya pabukas ang pinto at pilit ang ngiti na naglakad palapit sa harap ng table ni Karla. Nakatungo ito at abala sa mga papeles na nasa harap nito. Hindi man lang siya pinagkaabalahang tingnan o sulyapan man lang. Trabaho parin ang inaasikaso nito sa halip na ang mga bisita."Ma-""How many times do I have to tell you not to call me that when I'm working." Nag-angat ito ng tingin. "Base on your face hindi mo nagawa ang iniuutos ko.""Sorry." Walang emosyon niyang sagot na pinigil ang sarili na maparolled eyes. Karla is always like that. She's a cold heartless person when it's comes to her. Top model ito noong kabataan at ngayon I avoided it so easily. I can read her move so easily while in the other hand, I was using my sword to protect myself from Skorpion's attack.Mukhang nagulat ang lalaki dahil hindi niya ako magawang tamaan.I focus on attacking the girl first and defending myself from Skorpion. I'm doing the basic which is handle the weakest first.Skorpion