182 (Unedited)

Palingon pa lamang sana ako sa tinitignan niya nang sumalubong ang pagyukod sa akin ng kung sino. Sunod kong naramdaman ang pagdampi ng kung ano sa hita ko. A jacket.

"Raf?" natitigilan pa ako nang mamataan ko ang pagtayo niya sa harap ko, pinagtitinginan siya ng mga estudyante at mas lalung lumakas ang bulung-bulungan. Hindi ko sigurado kung dahil ba sa tangkad o dating niya kaya siya pansinin o dahil siya lang ang nakatayo roon bukod sa teacher na nasa stage.

Matapos sulyapan sandali ang katapat na row ng inuupuan namin ay nagbalik siya ng tingin. Mukha siyang galing sa pagsimangot ngunit nang bumagsak sa akin ang mga mata'y mabilis nanlambot ang ekspresyon niya. He gave me a gentle and assuring smile when our eyes locked.

Kumalabog ang dibdib ko sa sandaling pagtititigan namin.

"Ayos ka lang d'yan?"

"Yea." tango ko, pigil ang hininga.

Halos hindi na marinig ang nagsasalita sa stage nang dumagundong ang bulungan at ilang pigil na tili ng mga estudyanteng nakakita. Si Raf naman ay tu