"No... unfortunately I was so busy that I just ignored it... I know it's irresponsible of me--"
Uncle and I were both surprised when Math stood up suddenly. His expression is very dark. He went upstairs without saying anything. Hinabol ko lang siya ng tingin dahil dun. I heard my Uncle sighed so I turn to him."I'm really sorry for that. He might be really... shocked right now..." I apologized.Uncle waved a hand to me. "No, I totally understand him. He needs to know it sooner or later, regardless. Anyway..." he put his hand on my shoulder before standing up, too. "It's getting late, I will be going. Tell Mathieu that I'll go to your school's Sportsfest next week. I want to see him play basketball, as you said.""I'll tell him, don't worry. Let me send you off."Sinamahan ko lang si Uncle Joey sa labas nung gate namin. His car and the driver is waiting outsideTsk! I smirked. And do you expect me to believe na nag-aalala ka talaga sa akin?"You said you will always be around to guard me. That's your job, right?" lalo akong ngumisi ng nakita kong naguguluhan na siya. Hindi na alam ang isasagot. "You're my guardian after all.""F-fine. If that's what you wish. Hindi na ako makikielam, happy?"I shrugged. Ibinuklat ko ang book na nasa kama ko. "Ba't ka nga pala nandito? Aalis na naman ba sina mama?""Well...trabaho ko ngayon eh," he hesitated. "And something happened to our place so your parents need to go there.""Mmm," I've focus reading my book."You're not asking for more answers?"Tahimik akong umiling. "No. It's okay."Hindi na muna ako magsasalita ngayon. Wala pa akong ideya kung ano talaga ang trabaho nila pero may tiwala ako kahit na patuloy parin nilang ililihim ito.Since alam ko namang ginagawa lang nila ito para pro
I have made an art piece. It's made from 'baging'. It is a multi-purpose artwork. It could be a 'patungan ng mga kaldero' kawali' and it would be an adornment because it looks like a house. For sure, it will gain appreciations from appreciative people who has an eye for aesthetics and arts.Past 12, I saw Rodea. Her arrival was unexpected. Thus, I called her. She replied 'Wala pa akong pambayad sa'yo." Actually, I was not asking for payment. I was just startled by her presence. Thus, when Flor Rhina arrived home, I took the opportunity to go downhill (at their house). I want to talk to her. Her life is interesting for me.There, I have told her about Flor's act of pushing Untang to Christian. She partially was shocked.Then, we went uphill.Here, we conversed. I enjoyed her presence, frankly. I don't know why. But the truth was I pity her. I want to be a ro
"Salamat ha?""For what?" naguguluhang tanong ko."Para dito... Niyaya mo kong makipag-inuman kasi malungkot ako, diba...?" mas lalong lumawak yung ngiti ni Math. Nakaramdam naman ako ng pag-iinit sa mga pisngi ko. He's unexpectedly perceptive. Paano niya nahalata yun?! Nag-patuloy siya sunod. "Ayos na ko, Ellen... N-Nabigla lang talaga ako dun sa balita kay Mang Joey kanina..."I nodded before sipping on my beer. "I understand, Math. Normal reaction lang yan...""Inom ulit tayo sa susunod, ha? Kahit tayong dalawa lang ulit..." mahinang sabi niya sunod.That made me smile. "Sure."He just smiled back at me, then suddenly, he lay down on the sofa. He rested his head on my lap while his eyes are closed."Saglit lang, pahinga muna tayo. Nahihilo lang ako...""Umakyat ka na sa kwarto mo kung matutulog ka na. Wag mo kong
"Badtrip! Akala ko pa naman makakapagpahinga lang ako sandali!" Nahiga ako sa roof kung saan talaga madalas akong nakapuwesto sa pagbabantay.Nang naramdaman ko ang malakas na mana agad akong umalis at nagbalik sa bubong ng bahay nila.Hindi ako puwedeng magpahuli ngayon sa mga Vergara. Hindi ko pa kayang pantayan ang lakas nila.Pero nakakabuwisit lang! Kelan ba ako makakatulog? "Anong ginagawa mo?"Walang gana ko siyang nilingon. "Pre, inaantok na ako pre."Gusto ko nang matulooooog. But the only response I got from him is blank face. "So?"Umupo siya sa tabi ko. "Anong gusto mo?""Matulog? Pahinga?" I sighed deeply. "Ilang araw na akong walang tulog. Man, patulong naman."Grabe nga naman ang concern na ipinapakita ng mukha niya. Grabe ang caring niya talaga! Parang naranasan ko na rin 'to noon. Kapwa lalaki ko
Naghintay pa ako nang ilang oras sa pag-iisip na baka busy lang siya, dahil sa mga oras na ito, nasa school pa niya siya. Pero lumipas lang ang ilang oras, wala talagang tawag na dumating.So, I sent him a message on messenger even though he was not online.Ako: I'm worried. Why you didn't call?Nakatulugan ko na lang ang paghihintay sa reply niya. Hanggang kinabukasan, nang wala akong makitang reply sa kanya sa messenger, mas lalo akong nag-alala sa kanya.Ni hindi ko nakitang nag-online sa mga social media nang muli ko itong i-check pagkagising ko kinabuksan."Baka may iba nang babae."Napasimangot ako sa sinabi ni Sabrina habang nag-aalmusal kami nang sinabi ko sa kanila ang tungkol duon dahil napansin nilang matamlay ako.Hanggang ngayon, napakamapang-asar niya pa rin ang kapatid kong ito."Stop it, Sabrina," suway ni Mommy sa kapatid ko bago ito buma
It was queer dream! Wala kang pakialam?" "Iniisip ko lang na baka masira ang reputasyon ng mga tao nang dahil sa mga pinaggagagawa niyong dalawa..." that's half-true though. Pero ang totoo ay sa isang tao lamang ako nag-aalala.I turned my gazed at him. "Alam ko ang pakay mo. Gusto mong protektahan kung ano ang mahalaga sa'yo. Pero huwag ka sanang mangdamay ng iba para lamang maisakatuparan ang gusto mo.""Tungkulin namin 'to.""Tsk! Huwag ka ngang ganyan. Wala ka nang tungkulin dito mula nang magbitiw ka sa posisyon mo.""Nagkakamali ka, may tungkulin parin ako. Kaya huwag mo akong pagsalitaan ng ganyan."Hmm, nanunumbat na siya?Siya naman ngayon ang bumaling sa akin."Nag-iba na ang sitwasyon ngayon, Christian.""Kung noon, puwede mo akong utos-utusan kung ano ang dapat kong gawin, ngayon hindi na. Magkapantay na ang mga ranggo natin. Dahil ikaw ay isang Guardian at ako ay isang Warrior."
I went to his kitchen and looked for his medicine. The kitchen is surprisingly clean, though. I can even see some small appliances on the counter. Kumpleto siya sa gamit sa kusina. I shrugged and took a glass of water for him. I sat beside him when I came back, then gave him what he needs."Look how rugged you are. You should've called someone if you're not feeling well. Nasaan ba parents mo?""They're in Malaysia for a business trip..." he popped the medicine in his mouth, then drank some water. "They won't be here until later...""How 'bout a doctor, then? Or at least a nurse to take care of you?"Natawa nalang siya dahil dun sa sinabi ko. "It's okay, Ellen. It's just a simple cold. Naka-limutan ko lang talagang uminom ng gamot kasi may tinatapos pa akong school paperwork. I kinda fell asleep after."I was about to say something when Allie got back from the balcony. "Okay na! Naka-order
"Kalma lang mga betlogs nyo. Here's the plan..."