"WHAT?" tinakpan ko ang bibig ni Spring dahil sa biglang reaction niya matapos kong ikwento ang komprontasyon ko laban sa grupo nang mga haliparot na fans ni Matthew.
"Where's that bitch? I will send him to where she must be." tatayo na sana siya pero pinigilan ko.
"Can you stay still?"
"Ikaw ang tinawagan ko dahil akala ko, mas relax ka kaysa sa dalawa pero mas malala ka pa pala," pinagsabihan ko siya.
Nahawa na yata itong si Spring sa dalawa naming kapatid. Dati ay hindi naman yan war freak pero nagbago na siya. Mahirap na siya pakalmahin.
"How dare she to call you like that I will never let her insult you." ayaw parin mag-relax ni Spring. Napabuntong-hininga na lang ako.
(*Flashback*)"Then give me five months." napalingon ako muli sa kanya."Anong sabi mo?" tanong ko kahit narinig ko naman ang lahat nang sinabi niya."For five months give me a chance. I will prove you how much you meant to me." Lumapit siya sa akin at hinawakan ang kamay ko."Wynter, be my girlfriend." naistatwa ako sa kinatatayuan ko. How can he ask me that bold words?"What can I gain if I accept your proposal?" tanong ko sa kanya. Hindi ko alam kung tinatamaan na ba ako nang alak o hindi. Why I didn't turned down his proposal right away? Bakit ko pa pinahaba ang usapan?
It's been a week since the first day we started to attend classes in Azaria Academy. It's been a week na ding hatid-sundo ako ni Matthew. Hindi ko alam kung paano niya nalalaman ang paglabas ko sa room o sa bahay. Ang alam ko lang sa tuwing tatakas ako ay nahahanap at nahahanap niya parin ako. Which is I don't like. I feel a strange feeling about him. Noong tinanong ko siya kung kilala ba niya talaga ako. Kung bakit nasabi niyang may gusto siya sa akin matagal na, sinagot niya ako nang isang kibit-balikat.I never give clue about who I am before. I don't fully trust him. Hangga't hindi ko sigurado na ligtas ang pagkatao ko sa kanya ay hinding-hindi ko sasabihin ang nakaraan ko. It's true that he said that he knows me before but, he never mention about me being an assassin of my own family. What if he is just decieving me."Nakakuha na a
Hindi ko alam kung maniniwala ba ako sa pinagsasabi nang lalaking ito o hindi. He is like Flash, kung gaano kabilis si Flash ganoon din siya kabilis magmahal pero ang sabi niya mahal na niya ako noong una pa. Pero paano at bakit? Sumasakit ang ulo ko sa kaiisip kung paano. Sino ka ba talaga Matthew Shaun Collins?Hindi na ako nag reply pa. I feel like I don't have an urge to reply again. Ilang sandali muli ay tumunog ang cellphone ko. Isang text mula kay Andrea.'The game has already started, wala si Matthew. Our school will not going to the finals without him. He is our ace.''Then, you should convince him?' reply ko kay Andrea.'I'm not his girlfriend nor his fiancee.'Naitapon ko
"What do you want to eat? It's my treat." nagsigawan ang mga kasama ko nang sabihin iyon ni Matthew. Parang mga patay-gutom tong mga to. Sa pagkakaalam ko, pinakakain din naman kami ni Tita Monica nang tatlong beses sa isang araw. Mas sobra pa nga. Pero bakit kung makareact tong mga to pagdating sa pagkain ay dinaig pang hindi nakakain nang isang buwan. Halos lumuwa ang mata ko sa sunod-sunod na order na dumadating sa lamesa namin. Pati ang mga kumakain sa kabilang table ay napapatingin nalang sa amin. Paano ba naman kasi halos orderin na nila lahat nang pagkain sa restaurant na ito. "Hindi naman kayo niyan, maipatcho?" babala ko sa kanila pero parang wala silang narinig sa akin at nakuha pa nilang magpaligsahan sa pagkain. Tatlong araw na mula nang basketball match nina Matthew at
"Oh! What happened it seems like the Night Arceneaux that we used to know is slowly fading away? Bakit parang hindi ka yata interesado sa lalaking iyon?" I teased her. Panahon ko naman ngayon."Trust me unnie. It was still me. Pero, huwag lang sa lalaking iyon," aniya sabay talikod sa amin. Nagkatinginan nalang kami ni Summer."What's wrong with her? She seems not my sister," napapailing na wika na lamang ni Summer."She already met him." napatingin kami kay Spring nang magsalita ito. Nasa laro parin sa cellphone niya ang mga mata nito. Hindi na yata ito matatapos sa kinakaadikan nitong RPG games."He doesn't like her. He is the most arrogant man she ever meet that's why she hate him."
"Himala yata at hindi ka na hinahatid ni Prince Matthew. Tapos na ba ang serbisyo mo sa kanya. O' baka naman nakuha ka na niya." Hindi ko pinansin ang ngising ipinupukol sa akin ni Lianne pagkatapos nitong sabihin ang mga salitang iyon.Kadadating lang naming magkapatid sa academy at iyon kaagad ang salubong nang higad na babae sa akin. Talagang wala itong magawa sa buhay at nasa akin lagi ang atensyon nito. Naiisip ko tuloy kung naiinggit lang ito sa'kin. Hindi naman kasi lingid sa kaalaman ko ang pagkagusto ng babaeng higad kay Matthew.Edi isaksak niya sa baga niya yung lalaking yun. Wala naman akong pakialam, kahit pa nga paghatian nila eh. Naiinis na talaga ako sa presensya nito ngunit pinipigilan ko na lamang ang sarili dahil baka mapatay ko lang ang babae ito pag nagkataong mawalan ako nang kontrol."Mag-ingat ka sa pananalita mo babae!" warning ni Spring dito. Hindi yata napansin nang bruha na kasamak
"Nandito ka lang pala Summer Kirsten Verschaffelt." biglang naibuga ni Summer ang mga nainom nito sa gulat nang may magsalita sa likod niya. Buti nalang at hindi ako tinamaan. Dali-dali naman siyang kumuha ng tissue at panyo at ipinahid sa sarili."Paano mo ako natunton dito?" kaagad na balyang tanong ng kapatid ko. Napatingin ako sa lalaki. Nakalab gown ito at halatang taga medical department. Ngunit nakapagtataka lang na parang napakapamilyar ang mukha nito sa akin. Si Summer naman ay halos hindi maipinta ang mukha, panay pa silip nito sa reaksyon ko. There's something wrong with her. Hindi ko nga lang mapin-point kung ano iyon? Basta may mali talaga sa kilos ni Summie."Sa tingin mo ba hindi kita mahahanap? Hoy! Summer seryosohin mo ang subject ko kung hindi ay ibabagsak talaga kita." Ibabagsak? Kung ganoon ang lalaking ito ay isang proffesor? Kaagad akong tumayo sa kinauupuan at hinila si Summer paharap sa akin.
I have a dream. A little boy standing in the dark room with a bruise and blood all-over his body. The younger version of me is standing in front of him holding a gun with a darker look. I heard a gun shot and it was from the gun I'm holding. The next thing I know I killed him.I wipe my sweats while panting and gasping for air. It was my usual nightmare. The boy and me killing him. I took a deep breath before I went outside my room. Today is saturday and if I'm not mistaken we will be attending a beach wedding tommorow in an isolated Island owned by Hawkins. That's the surname of Autumn's fiancee."Miss Wynter, ang aga niyo po yata magising." Napangiti lang ako kay Shine na gulat na gulat nang pumasok ako nang kusina. Off course it's not usual. Me waking up early in the morning is very rare kaya hindi na ako nagtaka sa naging reaksyon ni Shine."May kape ba dito Shine?" Tanong ko sa kanya. Ipagtitimpla na niy