In 100% people in the world 95% of it has a A, B, O and AB blood type. 5% people has a unique blood type that still unknown and very special. The blood is commonly known as a golden blood or Rh-null. In over 40 plus years there only fewer than 50 people in the world who has a golden blood including the six of us. Night, Blade, Frost, our mom, and our decease sister is the same blood type as mine.
Having a rare blood type is very risky because we don't have the amount of blood donors just like the four common blood type. But, because my siblings and our mother share the same blood type. We don't have any worries about injuries or if ever we need blood transfusion.
Our blood is different. Our body is special. It has a strong immune system na kayang lumaban sa mga masasamang bacteria at virus na pumapasok sa katawan namin. In short hindi kami basta-bastang tinatablan nang mga nakakahawang sakit. Our body is so special na mas madaling humilom ang mga sugat sa katawan namin dahil sa kakaibang dugo na mayroon kami.
Ngunit kakaiba man ang dugong mayroon kami ay hindi parin kami ligtas sa sakit na mayroon ang mga tao. Ang aming ina ay namatay sa brain cancer at kamakailan lang ay inilibing siya sa Blue Memorial. Libingan kung saan ang tanging matataas lamang na kasapi nang Blue Pegasus ang may karapatang mailibing sa lugar na iyon.
Dalawang-pung taon ang nakalipas isinilang ang limang babaeng magmamana nang karangalan na mayroon ang Blue Pegasus sa mundo nang underworld. Upang maging handa, ipinaranas sa kanila ang hirap at sakit. Balang-araw ang limang babaeng ma'y pareho nang araw nang kapanganakan ay siyang magiging pinuno nang isang napakalaking sindikato sa boung mundo.
Lumipas ang mga panahon at inakala nang lahat na magiging kapanalig na nang boung clan ang limang babae ngunit may sariling mga pangarap ang mga ito at nangako sila sa isat-isa na balang araw ang mansyon na itinuring nilang impiyerno ay iiwan nila.
Akala ko noon magiging okay na ang lahat. Kailangan lang namin sundin ang mga utos nila at balang-araw ay magkakaroon din kami nang pakpak at makakalipad palabas sa matatayog na pader nang Blue Pegasus. Ngunit nagkamali ako.
Nagkaroon nang kumplikasyon sa puso ang kapatid naming si Silver at namatay. Sunod pa nun ang pagkamatay nang kinakapatid naming si Snow. Naging malabo ang lahat, naging madilim ngunit umaasa parin kaming makakalabas kami sa lugar na iyon dahil alam naming si Silver at ang mga ala-ala niya ang gagabay sa amin palabas nang mansyon.
Bago mamatay si mom ay ibinilin niyang tumakas kami at sundin ang mga pangarap namin. Sa lumipas na mga panahon ay ihinanda kami nang aming ina para sa aming pagtakas. She did everything she can para maitakas kami. Ipinakilala niya kami sa mga loyal na mga kakampi niya sa loob nang Villa Arceenix. She even give us the blue print of the whole villa para malaman namin kung saan kami dadaan.
"Unnie!" napatingin ako sa tumawag sa akin. Si Blade, Bumaba siya sa kotse matapos makuha ang atensyon ko. Bumaba din ako kasama nina Night at Frost. Napatingala ako sa malaking mansyon na nasa harap namin. Its not that big like the mansion where we came from pero sakto na para malaman na mayaman ang nakatira sa mansyong ito.
"Sigurado ka bang ito ang address, Frost?" tanong ko kay Frost ito kasi ang naatasang maghanap nang address na ibinigay ni mom bago ito mamatay.
"Yes, unnie! Sigurado ako," sagot nito. Lumapit ako sa gate at pinindot ang door bell.
"Kanina ko pa kayo hinihintay." Napatingin kaming lahat sa babaeng lumabas nang gate. Medyo matanda siya sa amin nang konti at maganda siya. Siguro'y medyo bata lang siya nang konti kay Mom. Parang isa siyang westerner sa mukha niya. She eyed us. Hindi pa siya nakuntento at sinipat niya pa kami mula ulo hanggang paa.
"We've been sent by Cecelia Carullos," wika ko na may pagka cold. As if nagpapatalo ako sa babaeng to.
"I know," sagot niya sa akin with a cold stare too. May pinindot ito sa relo na sout-sout. Bumukas nang malaki ang gate.
"Dalhin niyo sa loob pati ang kotse." sinenyasan ko si Frost na gawin ang iniutos nang babae. Sinunod naman iyon ni Frost.
"Sumunod kayo sa akin." nagkatinginan kaming bago sumunod sa babae. Sino ba siya at bakit ibinilin kami nang aming ina sa kanya? Isa pa'y nagtatalog din siya. Eh! Wala naman sa mukha niyang pinoy siya. This woman is making me so curious. Dagdagan pa nang cold aura nito na nagpadagdag sa pagiging misteryo nang babae.
Nang makapasok kami at ang kotse sa establishemento niya ay kaagad din niyang isinara ang gate. May dalawang babaeng kasing-edad lang namin ang nag-bow sa harap. Both girls have the same expression. They both smiling on us.
"Shine at Shimmer, ipaghanda niyo sila nang makakain, pati na din ang tulugan at mga damit," utos sa kanila nang babae.
"Upo," sagot naman nang dalawa at kaagad na tumalima upang sundin ang utos nito.
"Who are you? Bakit nagtatagalog ka? Bakit ka sa amin ibinilin nang aming ina?" sunod-sunod na tanong ko sa kanya. I can't fight it. Kating-kati na akong malaman ang pagkatao nang babaeng ito.
"Kumain muna kayo at magbihis at tsaka ko na sasagutin ang mga tanong mo sa akin, Ice," Kumunot ang noo ko sa tinawag niya sa akin. How come she know me? Beside the people of Blue Pegasus, no one outside have seen the face of the weapons. Paano niya nalaman ang pangalan ko?
"How come you know my name?" tanong ko sa kanya. Ngumiti siya sa akin. Ngiting hindi ko gusto.
"Gaya nang sabi ko sasagutin ko ang mga tanong niyo kapag nakabihis na kayo at nakakain," aniya sa amin tsaka niya kami tinalikuran. Umakyat siya sa itaas at pumasok sa isa sa mga kwarto. Nagkatinginan na lamang kaming mga magkakapatid. Sino ba talaga ang babaeng yun?
"Miss! handa na po ang inyong mga silid. Andoon na din ang mga damit na sosoutin niyo," anang isang babaeng inutusan nang babaeng nagpapasok sa amin sa loob nang mansion. Amo yata nito ang misteryosong babaeng yun.
"Nagsasalita ka din nang tagalog?" ani Blade dito. Tumango ang babae at ngumiti sa amin.
"Ako'y purong Filipina kaya marunong akong magtagalog," sagot niya.
"Ang pangalan ko ay Shimmer at siya naman ang kapatid kung si Shine," dagdag niya pa at itinuro ang kasama niyang babae na kalalabas lang sa isa sa mga silid sa mansyon.
"Pasensya na pero, hindi namin pwedeng sabihin sa inyo ang mga pangalan namin," ani Night.
"Nauunawaan po namin," si Shine ang sumagot.
"Hali po kayo at ipapakita po namin ang inyong mga silid." iginiya kami nina Shine at Shimmer sa mga kwarto namin. Kasing-laki nang kwarto ko ang kwarto na ginagamit ko sa mansyon. Maliban lamang na sobrang plain nang design dahil puro puti ang loob nang silid.
Nakita kung may nakalatag na pares nang mga damit sa kama. Mayroon ding bath robe sa gilid nito. Kaagad ko itong kinuha at pumasok sa banyo. Matapos kung maligo at mawala ang lansa nang dugo sa damit ko ay kaagad na nagbihis ako at lumabas nang kwarto. Maginhawa ang pakiramdam ko nang lumabas ako. Naabutan ko si Shine na may inaayos sa kusina.
"Unnie! Ang ganda nang shower nila dito." napalingon ako kay Frost na kalalabas lamang nang kwarto niya. Hindi ko siya pinansin at kaagad pinuntahan si Shine na busy sa kusina. Nakita kung sumunod din sa akin si Frost.
"Miss! Hali na po kayo at kumain." aya sa amin ni Shine. Hindi pa siya nakuntento at pinaghila niya pa kami nang upuan.
"Thank you!" wika ko sa kanya ngumiti lamang siya. Ilang saglit lang at dumating din ang dalawa ko pang mga kapatid. At naupo sa tabi namin.
"Salamat sa pagkain," ani Blade matapos niyang lantakan ang mga pagkaing ihinanda ni Shine. Ngumiti lamang si Shine sa sinabi nito.
Aaminin kung marami akong nakain, bukod kasi sa agahan ay kagabi pa kami hindi nakakain. Isa pa'y lahat yata nang ihinanda ni Shine ay mga paborito naming pagkain. Hindi ko alam kung nagkataon lang iyon o sadyang alam lang talaga niya ang mga favorite foods namin. Ngunit, nakakapagtaka parin kung paano niya nalaman ang mga paborito naming pagkain gayong si mommy lang ang may alam nang lahat nang iyon. Maliban lamang kung sinabi sa kanila ni Mom. Napaka-imposible naman.
Napatingin ako sa sugat ko na ginamot ni Blade. Matagal na ding pangarap nang kapatid kung si Blade ang makapag-aral sa medisina pero hindi niya magawa-gawa dahil sa responsibilidad na kailangan naming tuparin para sa bwisit na organisasyong iyon.
"Nasaan na nga pala yung babae?" tanong ni Night kay Shine. Nagtaka naman ang mukha nito. Nang marealize nito ang tinutukoy ni Night ay kaagad na umaliwalas ang mukha nito at ngumiti.
"Ah..you mean si Ms. Monica. Nasa itaas po siya sa kanyang opisina." kung ganoon Monica ang pangalan nang babaeng iyon. Ano kaya ang plano nang aming ina at ibinilin niya kami sa babaeng yun? Eh! Hindi nga namin kilala iyon? Teka, siya ba talaga ang binilinan sa amin nang aming ina?
"Anong trabaho niya? may asawa ba siya? may anak? Paano niya nakilala ang nanay namin? Paano siya nagtatalog eh, mukhang hindi naman siya pilipino?" ngumiti nang pilit si Shine sa sunod-sunod tanong sa kanya ni Blade. Ang isang to talaga, mahilig maglagay nang pressure sa iba.
"Umm.. Ano?" tila ayaw magsalita ni Shine. There's something wrong. Is it forbidden for them to give any personal information about their boss. Bakit? Assasin's din kaya ito na tulad namin? Bakit parang ayaw magsalita ni Shine?
"Ako na sasagot." napatingin kaming lahat sa babaeng pumasok sa kusina. Si Monica, the woman who have a mysterious identity. Umupo ito sa pinakaprenteng upuan at ngumiti sa amin nang matamis.
"Hindi pwedeng magsalita si Shine at Shimmer nang tungkol sa 'kin sapagkat, ipinagbawal ko iyon sa kanila." nakita kung nakayuko si Shine. Tumabi naman sa kanya si Shimmer na kasama ni Monica na pumasok sa dining hall kanina.
Tama nga ako. Forbidden nga sa kanila iyon. Pero bakit? Bakit ipinagbabawal iyon sa kanila nang kanilang amo?
"Una sa lahat, binabati ko kayo sa inyong successful na pagtakas sa Blue Pegasus Clan. Ipinaalam sa akin ni Ash-."
"You mean si Ash--na right hand nang grand master?" curious na tanong ni Blade. Ngumiti si Monica at tumango. Ang hilig talagang sumabat nang isang to. Pektusan ko kaya to?
"Ash is one of your mom's comrade. I am right Ice?" napatingin sa akin ang tatlo kung kapatid. Tumango ako sa kanila.
"Ash had been great help. His the one who told me where the tracking device in our body is located. His also the one who brought a car we used for our escape. Ash Montrogremy is a loyal alliance of our mom." kahit alam ko na may consequences ang pag-amin kung iyon ay tinuloy ko parin. I don't have a choice. The mysterious woman has already cornered me.
"Why you didn't tell us? I almost killed him last night," ani Night sa akin. I can sense in her tone that she's upset.
"It was dangerous. Ayaw ko lamang na mahalata nang ibang reapers na pinapaburan tayo ni Ash at ganoon din tayo sa kanya." hindi naman nagsalita pa si Night but I can sense in her eyes that she's disappointed. May reason naman ako kung bakit ko iyon nilihim. I don't want them to burden. Sapat na ako nalang ang magbuhat nang lahat.
"May isa lang akong gusto malaman mula sayo Alex, mas pipiliin mo bang kalimutan iyang pumipigil sa'yo para kay Shaun? Dahil kung hindi mas mabuti layuan mo nalang siya habang hindi pa masyadong nahuhulog ang loob niya sa'yo," natigilan naman ako sa tanong niya. Hindi ko masagot ang tanong. Hindi ko alam kung ano ang isasagot ko sa kan'ya."O ano Alex, ano ang sagot mo?" tanong niya sa ikalawang pagkakataon. Ngumisi siya muli sa akin. "bibigyan kita ng pagkakataon na umalis dito at lumayo kay Shaun. Ibibigay ko sayo ang pangangailan mo, basta huwag ka nang magpakita sa kan'ya.""Bakit mo ba ito ginagawa?" tanong ko pabalik sa kan'ya. Hindi ko kasi alam kung anong nasa isip niya at bakit niya ito ginagawa para kay Shaun."Ivan is my friend, bestfriend exactly at alam ko k
Napabangon ako nang maramdaman ang init ng araw na tumatama sa mukha ko mula sa sinag ng araw na tumatagos sa bintana ng kuwarto ko. Hinanap ng kamay ko ang cellphone ni Shaun na binigay na niya sa akin na nasa tabi ko lamang upang tingnan ko may natanggap ba akong mensahe mula sa kapatid kong si Frost. Pero, wala. Wala ni isa o palatandaan man lamang na natanggap niya ang mensahe ko.Inilapag ko ang telepono sa side-table at bumangon. Inayos ko muna ang sarili ko bago lumabas at pumuntang kusina."Good morning Na-" bati ko sana kay Nana Belen ngunit natigilan ako ng hindi ang matanda ang nakita kong nagluluto sa kusina kundi si Shaun."Good morning Lex," nakangiting tugon ni Shaun sa akin. Bigla na namang nagtatalon ang puso ko.
Ibinaling ko ang tingin ko sa labas sa may dalampasigan. Lumubog na pala ang araw at dumilim na paligid sa sobrang busy ko kanina sa kusina ay hindi ko man lang namalayan na gabi na pala.Kaagad din akong nagmartsa papasok sa kuwarto at naligo. Ang kulay asul kong bistida na binigay ni Nana Belen sa akin ang sinout ko. Hindi na ako nagmake-up dahil maayos naman ang mukha ko. Nang ready na ako ay lumabas na ako ng kuwarto. Nakita kong nakatambay si Shaun, Bernard at Mang Berto sa sala. May hawak ang mga itong whiskey na tila masaya ang pinag-uusapan. Nakita ko ang mga ngiti ni Shaun at napakaganda sa pandinig ng tawa niya. Napangiti na lamang ako habang pinagmamasdan siya. Pumunta ako ng kusina. Naabutan ko si Nana Belen at Marietta na nag-aayos parin ng dining hall. Nakita ako ni Nana Belen tsaka ito lumapit sa akin at niyakap ako.
"Ay putek!" reklamo ko ng muntik na akong tuluyang makagat nang alimasag na hinuhuli namin ni Bernard. Maaga pa akong nagising para makakuha ng fresh na alimasag kanina. Pinuntahan ko pa siya sa bahay niya dahil ayaw ko ding malaman pa ng iba na manghuhuli ako ng alimasag. Gusto kong makabawi kay Shaun sa mga ginawa niya para sa akin.Alam kong wala akong karapatan na manghimasok sa buhay niya. He has his own pain the same as mine. May tinatago siya at mayroon din naman ako. Kaya naman may karapatan siyang magalit because I step the boundaries. At para naman makabawi ay ipagluluto ko nalang siya ng alimasag na paborito niya. Nabanggit na sa akin ni Nana Belen na ginataang alimasag at alegae ang paborito ni Shaun kaya napag-desisyonan kong iyon na lamang ang lulutuin. Magpapatulong nalang ako kay Nana Belen sa tamang timpla na gusto ni Shaun.
Tahimik lang kaming dalawa ng pumasok ng kotse. Maging sa pagbili namin ng gamot sa drug store at pag-uwi ay tahimik. Wala siyang balak magsalita sa problema niya at mukhang ayaw niyang pag-usapan ang topic na iyon. Hanggang sa pumasok kami ng mansyon ay wala paring kibo. Mukhang nakarating na si Nana Belen sa mansyon dahil ng pumasok kami ay bukas na ang mga ilaw."Shaun, let's talk," panguna ko. Alam kong wala akong karapatan. But, I want to hear something about him at kahit man lang kahit konti ay mabawasan ko ang bigat na dinadala niya. Napalingon siya sa akin, nauna kasi siyang pumasok habang ako naman ay nakasunod sa kanya."Walang tayong dapat pag-usapan Alex." kaagad na deklara niya at pumanhik na sa hagdan."I want to hear you're problem at kahit man lan
"Good morning hija!" napatingin ako kay Nana Belen na kakapasok lang ng kusina, "good morning po!""Aba! ang aga natin ngayon ah," wika niya pa sa akin. Ngumiti ako sa kanya."Gusto ko lang pong ipaghanda ng almusal si Shaun," saad ko, "Nakakahiya naman po sa kan'ya at siya na nga po nagpapakain sa akin at wala pa po aking silbi dito sa loob ng bahay.""Naku! hindi naman ganyan si Shaun," kinuha niya ang sandok sa lagayan nito, "Siguro'y medyo suplado lang siya kapag nabanggit ang tungkol sa pamilya niya." tumango lang ako sa huling sinabi niya."Ano bang paboritong pagkain ni Shaun Nana?" tanong ko sa matanda."Mahilig si Shaun sa mga seafood, pero ang mas pab