Mag-log inShare
Chapter 41. คืนนี้
Huling Na-update:
2025-05-10 23:40:04
Pinakabagong kabanata
Boss คลั่งรัก Chapter 40. อย่ากลัว
ลิ้นร้อนของเขาทำให้ร่างเล็กสั่นสะท้าน ทั้งหวาดหวั่นและตื่นเต้นไปพร้อมกัน ผิวกายที่โผล่พ้นผ้าขนหนูเย้ายวนน่าลูบไล้ เขากดจูบหนักหน่วงขึ้นเมื่อคนใต้ร่างไร้การต่อต้าน มือกร้านลูบไล้ผิวกายอ่อนนุ่มแผ่วเบาแต่เรียกเสียงครางหวานในลำคอของหญิงสาว เธอหอบหายใจ มือเล็กเกาะไหล่ของเขาไว้อย่างไม่รู้ตัวทำให้ทรวงอกคู่สวยแนบชิดกับแผ่นอกกำยำ ฐานทัพถอนจูบแล้วสูดลมหายใจดวงตาเป็นประกายมองหญิงสาวที่กระสับกระส่ายอยู่เบื้องล่าง เขายันกายขึ้น สองขาคร่อมร่างของเธอไว้แล้วถอดเสื้อยืดออกเผยเรือนร่างเต็มไปด้วยกล้ามเนื้อ สายตามองไปที่ยอดตูมสีชมพูอ่อนที่สะท้อนขึ้นลงเพราะแรงหายใจของหญิงสาว เขายื่นปลายนิ้วไปลูบไล้บริเวณนั้นเบาๆ แต่ทำให้ร่างของเธอบิดเร่า เขาไม่ได้เร่งเร้า แต่เธอกลับต้องการเขาอย่างเหลือล้น ฐานทัพก้มหน้าลงจูบที่ซอกคอขาวผ่อง มือข้างหนึ่งกระตุกให้ผ้าขนหนูหลุดออกไปพ้นร่างเย้ายวนที่เวลานี้เปลือยเปล่าไร้สิ่งใดปกปิด แอร์ในห้องทำหน้าที่ของมันดีเยี่ยม แต่คนสองคนกำลังเร่าร้อนด้วยไฟเสน่หา ปลายนิ้วที่แตะต้องร่างกายกำยำยิ่งปลุกเร้าให้ชายหนุ่มเคลื่อนริมฝีปากครอบครองยอดอกสีชมพู ความเสียวซ่านที่ไม่เคยพานพบท
Boss คลั่งรัก Chapter 44. จูบ?
ดวงตาของเขาร้อนแรงจ้องมองอย่างเคร่งเครียดแล้วเอ่ยด้วยน้ำเสียงแหบพร่า “...ได้ไหม?” จันทร์เจ้ายังมึนงงอยู่ได้แต่มองเขาด้วยสายตาที่สับสน จนกระทั่งเขาจับมือเธอที่วางอยู่บนอกของเขาขึ้นมาจูบกลางฝ่ามือแล้วเอ่ยซ้ำอีกครั้ง “ถ้าเราทำมากกว่าจูบได้ไหม” หากเป็นคนอื่น เขาคงไม่เอ่ยถามแบบนี้ ภาษากายของเธอคือ Yes แต่เขาไม่มั่นใจ ฐานทัพยอมรับว่าเขากลัว...กลัวว่าหากล้ำเส้นไปแล้ว เธอจะหายไปไม่กลับมาอีก เธอคือรักแรกของเขา กว่าจะรู้ว่าสิ่งที่ตัวเองรู้สึกในวันวานคืออะไร เธอก็หายไปจากชีวิตของเขาแล้ว “เราอยากได้คำตอบ” จันทร์เจ้าไม่เคยถูกใครถามแบบนี้ เธออาจเป็นเด็กเรียนดี ทำงานในห้องแล็ป แต่เรื่องความสัมพันธ์กับผู้คนนั้นบอกได้เลยว่าเธอสอบตก แต่พอรู้สึกได้ว่าเขากำลังจะปล่อยมือ เธอก็พยักหน้ารับเบาๆ การตอบรับที่ไร้เสียงแต่ทำให้หัวใจของฐานทัพเต้นรัวแรง เขายิ้มแล้วเอื้อมมือไปปลดเข็มขัดนิรภัยให้ จันทร์เจ้าก้มหน้างุดหยิบกระเป๋าสะพายของตัวเองทั้งที่มันวางอยู่บนตักนานแล้ว ฐานทัพเอี้ยวตัวไปเบาะด้านหลังหยิบเป้ใบย่อมของตนแล้ว
Boss คลั่งรัก Chapter 43. ไปส่ง
“ไม่ไหวแล้ว ไว้คราวหน้าแล้วกัน” “ไว้นัดเจอกันอีก” “อืม” จันทร์เจ้ายืนส่งเพื่อนๆ ที่หน้าร้าน หลายคนรู้ว่าจันทร์เจ้าเป็นญาติกับเจ้าของร้านจึงเข้าใจว่าเธอคงจะอยู่ต่อเพื่อช่วยพี่สาวเก็บร้าน แต่ความจริง เธอแค่ยืนโงนเงนอยู่หน้าร้าน และพี่เดือนวาดก็ไม่ได้อยู่ดูแลร้าน เพียงแค่ให้เด็กๆ ในร้านคอยดูแลลูกค้าที่เหมาร้านในคืนนี้ “กลับยังไง” เสียงทุ่มต่ำเอ่ยถามทำให้จันทร์เจ้าหันไปมองทางต้นเสียง ฐานทัพกำลังสวมเสื้อแจ็คเก็ตยีนส์สีเข้ม หญิงสาวกวาดตามองอย่างพิจารณา คนตัวสูงสวมเสื้อยืดสีขาวมีเสื้อแจ็กเก็ตยีนสวมทับสีเดียวกับกางเกงยีนที่สวมอยู่ “เอ่อ...จะเรียกแท็กซี่นะ” “หือ? แท็กซี่นี่นะ” ฐานทัพเบิกตากว้าง “เธอคิดจะเดินออกไปโบกแท็กซี่เหรอ นี่ไม่ใช่กรุงเทพฯ นะ” “ก็...ตอนมา...เรามาแท็กซี่นะ พี่เดือนเรียกให้” ฐานทัพโคลงศีรษะไปมาจะหัวเราะก็หัวเราะไม่ออก เพราะสีหน้าอีกฝ่ายไร้เดียงสาเหลือเกิน“อยู่ที่นี่ถ้าเธอจะเรียกแท็กซี่ต้องโทรตามนะ ไม่ใช่ไปยืนริมถนนแล้วรอโบกรถเอา” “อ้าว...เหรอ...” จันทร์เ
Boss คลั่งรัก Chapter 42 ไม่รู้จะพูดอะไร
“ฐานทัพ”เดินลงจากเวทีเดินเร็วๆ มาตรงดิ่งมาทางจันทร์เจ้า ใบหน้าคมเข้มระบายยิ้มกว้าง และเมื่อเขาหยุดยืนเบื้องหน้าทำให้จันทร์เจ้ารู้สึกได้ว่า เขาสูงขึ้นกว่าเดิม ไหล่ก็กว้าง ร่างกายกำยำบึกบึน ไม่รู้ว่าเขายังเล่นบาสเก็ตบอลอยู่ไหม? หรือเข้าฟิตเนต หรือเพราะทำงานก่อสร้างถึงได้ดูกำยำมากขนาดนี้ จันทร์เจ้าจำได้ว่าพี่เดือนวาดบอกว่าเขาทำงานเป็นหัวหน้าผู้รับเหมาก่อสร้าง สืบทอดกิจการของครอบครัว “ไปนั่งข้างในสิ” ฐานทัพเอ่ยชวนแต่คว้าข้อมือเรียวเล็กของเธอกึ่งลากกึ่งจูงให้ไปนั่งที่โต๊ะของเขา เขาเลื่อนเก้าอี้ให้แล้วกดไหล่ให้เธอนั่งลง “ดื่มไหม?” “ได้...ได้สิ” “เหล้าหรือเบียร์” “เอ่อ...” “ค็อกเทลไหม อืม เราเลือกให้แล้วกันนะ” ราวกับกลัวว่าอีกฝ่ายจะเปลี่ยนใจ เจ้าของร่างสูงโปร่งหมุนตัวเดินไปที่เคาน์เตอร์บาร์สั่งเครื่องดื่มให้หญิงสาว จันทร์เจ้านั่งอยู่กับเพื่อนผู้หญิงร่วมชั้น เธอจำคนอื่นๆได้หมด แต่เหมือนหลายคนจะจำเธอไม่ได้ ใครจะไปจำเธอได้กันเล่า ตอนเรียนมัธยมเธอไม่ค่อยสนิทกับใครนัก ชีวิตเธอมีแค่โรงเรียนและบ้าน
Boss คลั่งรัก Chapter 41. คืนนี้
“ไม่เป็นไรหรอก อย่าดื้อแล้วไปรอที่ห้อง” เด็กหนุ่มไม่กล้าขัด เขาหันมาสบตากับใบเฟิร์นแล้วยอมปล่อยมือกันตธีร์แล้วเดินตรงไปที่ลิฟต์ตามคำสั่งของกันตธีร์“มีร้านกาแฟหน้าคอนโด นั่งคุยเงียบๆได้” กันตธีร์เอ่ยเสียงแหบแห้งแล้วเดินนำไปก่อน ร้านกาแฟอยู่ไม่ไกลเดินไปไม่ถึงห้านาทีก็ถึง เดย์กุมมือใบเฟิร์นเดินตามร่างของกันตธีร์เข้ามาในร้าน เขาสั่งเอสเพรสโซร้อนให้ตัวเองและลาเต้เย็นให้ใบเฟิร์นอย่างเคยชิน “เดย์อยากดื่มอะไรก็สั่งเอานะ” กันตธีร์พูดยิ้มๆ แต่เป็นรอยยิ้มฝืดๆ “ผมเอาเอสเพรสโซร้อนเหมือนกันฮะ”“พี่หมอ” ใบเฟิร์นร้อนใจ เรื่องนี้ไม่ใช่เรื่องที่จะมานั่งคุยไปจิบกาแฟไป“พี่รู้เรื่องของใบเฟิร์นกับนายเดย์นานแล้ว” หมอหนุ่มยิ้มเจือน“พี่หมอ...” ใบเฟิร์นพูดอะไรไม่ออก แต่เพราะเดย์กุมมือเธออยู่ตลอดเวลา เขาคอยอยู่ข้างๆ ไม่ทอดทิ้งให้เธอเผชิญปัญหาคนเดียว“น้องใบเฟิร์นไม่ผิดหรอกค่ะ” เขายังคงพูดน้ำเสียงอ่อนโยนกับเธอเช่นที่ผ่านมา “พี่เองก็...ก็อาศัยใช้น้องใบเฟิร์นบังหน้าให้คนในครอบครัวพี่สบายใจ”“อะไรนะคะ”กันตธีร์รอพนักงานเสิร์ฟเครื่องดื่มเสร็จเรียบร้อยแล้วจึงเอ่ยขึ้น“พี่คบกับดิว...เอ่อ เด็กคนเมื่อกี้มาสี่
Boss คลั่งรัก Chapter 40.ผมรักพี่นะฮะ
ความเร่าร้อนละความอายไปหมดสิ้น เธอไม่เคยรู้สึกร้อนแรงอย่างนี้กับใครมาก่อน จนมาเจอเด็กรุ่นน้องอย่างเดย์ ไม่ใช่ว่าเด็กกว่าแล้วแรงดี แต่ลีลายังเด็ด ทั้งบดส่ายเอวและสาวลำกระแทก ขยี้จุดเสียวของเธออีก ชายหนุ่มกระแทกกระทั้นรุนแรง เสียงเนื้อกระทบเนื้อดัง ตับ ตับ ตับ ภายในห้องที่มีเพียงแสงสลัวจากนอกหน้าต่างสาดเข้ามา ใบเฟิร์นส่งเสียงครวญครางไม่หยุด แต่เกร็งสะโพกรับความใหญ่โตที่กระแทกเข้ามาจนสุด แท่งเอ็นร้อนอาบน้ำรักผลุบเข้าออกในร่องที่บวมแดงเพราะรองรับแรงกระแทกจากคนด้านหลัง สองมือจับเอวไว้มั่นแล้วโยกสะโพกอัดความเป็นชายใส่ ช่องทางคับแคบขมิบรัวจนเขาไม่อาจทนกลั้นได้อีก ปลดปล่อยน้ำขาวขุ่นใส่กลีบเนื้อหวานฉ่ำ จนมันล้นทะลักเปื้อนเปรอะเรียวขา หญิงสาวรับความร้อนแรงอีกไม่ไหวแล้ว เธอฟุบหน้าไปโซฟาเบด ครั้งนี้มันร้อนแรงกว่าครั้งก่อน และไม่เคยมีครั้งไหนที่เธอจะรู้สึกถึงใจมากเท่านี้เดย์ถอนแก่นกายออกมาช้าๆ เขาประคองร่างที่หมดเรี่ยวแรงลงนอนแล้วกอดเธอไว้ กระซิบที่ใบหูของหญิงสาว“ผมรักพี่นะฮะ” ว่ากันว่าคำบอกรักตอนมีเซ็กส์ไม่น่าเชื่อถือ แต่สำหรับเดย์มันคือความรู้สึกจริงในใจที่มีต่อใบเ
Boss คลั่งรัก Chapter 39. เคลียร์ใจ
“ไปเถอะ เดี๋ยวจะทำให้จำได้เอง” พูดจบเดย์ก็ฉวยกระเป๋าบนตักของหญิงสาวไปถือไว้แล้วลงจากรถ เขาเดินอ้อมไปเปิดประตูรถให้อีกฝ่าย ใบเฟิร์นลังเลครู่หนึ่งก่อนลงจากรถแล้วยอมเดินตามเขาเข้าไปในคอนโด พอทั้งสองขึ้นมาถึงที่หมาย ใบเฟิร์นก็จำได้ทันทีว่าเป็นห้องที่... “ไม่ได้มาครั้งแรกเสียหน่อย เข้าไปเร็ว พี่ไนท์ไปฝึกงานเลยฝากผมดูแลห้องกับรถให้” “อ้อ! พี่ชายนายไม่อยู่ก็เลยกะจะพาสาวมาสินะ” เดย์ยิ้มกริ่มเปิดประตูห้องแล้วดันร่างเล็กเข้าไปด้านใน เพียงปิดบานประตูเขาก็ดันร่างเธอไปชิดจนแผ่นหลังติดกับประตู ทิ้งกระเป๋าไว้บนพื้นแล้วรวบข้อมือสองข้างด้วยมือข้างเดียวยึดไว้เหนือศีรษะของเธอแล้วกดเข่าแทรกเข้ามาที่หว่างขา หน้าขาของเขาสัมผัสกึ่งกลางกายสาว ขยับถูไถเย้ายวนจนหญิงสาวต้องกัดริมฝีปากกลั้นเสียงคราง “นอกจากพี่แล้ว ผมไม่เคยพาผู้หญิงคนไหนมาที่นี่” เขากระซิบเสียงพร่า ลมหายใจร้อนเป่ารดใบหู ทำเอาใบหน้าหญิงสาวเห่อร้อนขึ้นมา “งั้นก็พาไปที่อื่นสินะ” คราวนี้เดย์ชะงักไปเล็กน้อย เขาจ้องมองดวงตากลมโตที่จ้องกลับอย่างไม่หลบสายตาแล้วหลุดเส
Boss คลั่งรัก Chapter 38. วันเกิดฉันนะยะ!
“นั่งนิ่งๆ เดี๋ยวฉันเก็บให้เอง” มุตตารีบลุกขึ้นแต่ใบเฟิร์นลุกขึ้นด้วยท่าทางโงนเงน เด็กเสิร์ฟอยู่ใกล้ๆ รีบเข้ามาช่วยเก็บข้าวของทันที ทว่าใบเฟิร์นแทบสร่างเมาเมื่อเห็นชายหนุ่มตรงหน้าและมีเด็กสาวหน้าตางั้นๆ เกาะแขนเขาอยู่ “พี่ใบเฟิร์น” “นายเดย์” มุตตาได้ยินเสียงเพื่อนจึงเงยหน้าขึ้นพร้อมกับกระเป๋าของใบเฟิร์น เธอเห็นสายตาเจ็บปวดจ้องมองอีกฝ่ายจึงมองตาม คราวนี้มุตตาพูดไม่ออก อะไรมันจะจังหวะซิตคอมขนาดนี้ แต่น่าหัวเราะไม่ออกเสียมากกว่า ใบเฟิร์นพูดอะไรไม่ออก ภาพตรงหน้าเล่นเอาสางเมาไปเลย เธอนี่โง่จริงที่ดันไปหวั่นไหวกับเด็กรุ่นน้องได้ มันแค่เรื่องสนุกของคนสองคนเท่านั้น รู้สึกเจ็บแปลบที่หัวใจ นี่เวรกรรมคงตามทันแล้วสินะ ที่เธอนอกกายพี่หมอกันตธีร์แล้วต้องมาเจออะไรแบบนี้ แต่เรื่องตัดสินใจเลิกกับพี่หมอ เธอคิดดีแล้ว เธอผิดกับเขา ยิ่งเขาดีกับเธอมากเท่าไหร่ พาเธอไปรู้จักกับครอบครัวของเขา เธอยิ่งรู้สึกผิด และไม่อยากให้เขามาเสียเวลากับเธอที่ไม่เคยรู้สึกรักเขาเลย ที่ผ่านมาเธอแค่ชอบเขา ชอบเวลาที่เขาดูแลใส่ใจ “กลับกันเถอะ”
Boss คลั่งรัก Chapter 37 ต้องเดี๋ยวนี้
“เดย์” เสียงหวานเรียกร้อง เธอต้องการมันและต้องเดี๋ยวนี้ท่อนเอ็นร้อนกระแทกเข้ามาสุดความยาว เดย์แหงนหน้าคำรามด้วยความเสียวซ่าน ร่องรัดบีบรัดตอดหนุนหนับ เสียงหวานครางกระเส่าเร้าอารมณ์ เขาโยกเอวซอยดุจนได้ยินเสียงขาโต๊ะกระแทกพื้น เอวสอบขยับโยกจ้วงแทง“โอ้ว ผมคิดถึงพี่นะฮะ” เขาสารภาพขณะก้มมองกลีบเนื้อสีชมพูดูดกลืนลำเอ็นของเขา “คิดถึงทีไรก็แข็งทุกที”เขาสาวเอวในจังหวะหนักหน่วง ร่างเธอสั่นไหวทุกครั้งที่เขากระแทก เธอสะบัดหน้าไปมาเส้นผมยาวสยาย ความเสียวซ่านทำให้เธอโอบกอดแล้วฝากรอยเล็บไว้ที่แผ่นหลังของเขาปึก ปึก ปึกเสียงโยกถี่กระชั้นขึ้น ใบเฟิร์นหูอื้อตาลายเสียวซ่านขมิบรัดลำเอ็นที่รัวกระแทกไม่ยั้ง จนกระทั้งร่างกายเธอเกร็งกระตุกตอดรัดรัวถี่ทำเอาเดย์เองถึงกับครางเสียงต่ำออกมา เขาชักลำเอ็นออก ดึงถุงยางออกแล้วเปลี่ยนใหม่ เขาจับเรียวขาให้เกี่ยวเอวเขาไว้ ใบเฟิร์นยกมือขึ้นคล้องคอเขาทันที สองมือจับเอวคอดไว้มั่นแล้วยกเธอกระแทกในท่าอุ้มแตง“ลึก..เสียว..ท่อนเอ็นนายกระแทกเข้ามาลึก”“ร่องพี่ก็รัดลำผมแน่น อื้อ...แน่นมาก” เขายังคงโยกเอวกระเด้งลำใส่ในร่องรักที่เปียกแฉะจนน้ำไหลเปื้อนเปรอะ เขาไม่ผ่อนแรงแ
Maaari mong magustuhan
ภรรยาข้าเจ้าช่างร้ายกาจยิ่งนัก เล่ม1-2
ไห่ถาง13.8K viewsภรรยาจำเลยของท่านประธานยื้อรัก
ซ่งจิ้น34.4K viewsเรื่องสั้นอีโรติก LOVE NC 25+++
C26.4K viewsคลั่ง(รัก)เมียเด็ก
RICHES.14.5K viewsสัญญาร้ายคุณหมอหวงรัก
ชาไทยเย็น1.4K viewsพิษรักคุณหมอ
เพียงเม็ดทราย2.5K viewsเปลี่ยนให้เธอมารัก
อิงอรทัย13 viewsหลอกรักวิศวะร้าย [Engineer NRU]
Fortune_2891.5K views
